In The New York Times article Instr

In The New York Times article Instruction for Masses Knocks Down Campus Walls, Lewin (2012) stated that "in the past few months hundreds of thousands of motivated students around the world who lack access to elite universities have been embracing them [MOOCs] as a path toward sophisticated skills and high-paying jobs, without paying tuition or collecting a college degree." According to the same article the current MOOCS are more technically oriented than earlier ones and have computer-graded assignment and exams. The opportunities for social interaction are plenty. For example Artificial Intelligence course of Stanford, taught by Sebastian Thrun and Peter Norvig included virtual office hours and online discussion forums for students to ask and answer questions and peer assess the value of these contributions.
In this paper we will examine an online task, a collaborative activity set as part of Master's level study. We use methods such as content analysis and interaction analysis to determine the success of the collaborative activity. We then employ Kirschner et al framework for design of online environments to see whether this helps us determine what features are responsible for this success.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบทความในเดอะนิวยอร์กไทมส์ย้ายฝูง Knocks ลงวิทยาเขตกำแพง Lewin (2012) ระบุว่า "ในอดีต ไม่กี่เดือนหลายร้อยหลายพันของแรงจูงใจนักเรียนทั่วโลกที่ขาดถึงมหาวิทยาลัยยอดได้ถูกบรรดาพวกเขา [MOOCs] เป็นเส้นทางไปสู่ทักษะที่ซับซ้อนและงานจ่ายสูง โดยไม่จ่ายค่าเล่าเรียน หรือเก็บปริญญาวิทยาลัย" ตามบทความเดียวกัน MOOCS ปัจจุบันเป็นเชิงเทคนิคมากขึ้นกว่าก่อนหน้านี้ และมีกำหนดเรียนคอมพิวเตอร์และการสอบ โอกาสในสังคมมีมากมาย ตัวอย่าง หลักสูตรปัญญาประดิษฐ์ของสแตนฟอร์ด สอน โดย Sebastian Thrun และปีเตอร์ Norvig รวมชั่วโมงสำนักงานเสมือนและเวทีสนทนาออนไลน์สำหรับนักเรียนถาม และตอบคำถามและเพียร์ประเมินค่าของผลงานเหล่านี้ในเอกสารนี้ เราจะตรวจสอบการงานออนไลน์ กิจกรรมการร่วมกันตั้งเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาระดับโท เราใช้วิธีการวิเคราะห์เนื้อหาและการโต้ตอบการวิเคราะห์เพื่อกำหนดความสำเร็จของกิจกรรมร่วมกัน แล้วเราใช้กรอบ Kirschner et al สำหรับการออกแบบของสภาพแวดล้อมที่ออนไลน์เพื่อดูว่าเรากำหนดว่าคุณลักษณะใดรับผิดชอบความสำเร็จนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการเรียนการสอนนิวยอร์กไทม์เพื่อมวลชนเคาะลงผนังวิทยาเขต Lewin (2012) ระบุว่า "ในช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมาหลายร้อยหลายพันคนมีแรงบันดาลใจทั่วโลกที่ขาดการเข้าถึงไปยังมหาวิทยาลัยที่ยอดเยี่ยมที่ได้รับการกอดพวกเขา [MOOCs] เช่น เส้นทางไปสู่ทักษะที่ซับซ้อนและการจ้างงานสูงจ่ายโดยไม่ต้องจ่ายค่าเล่าเรียนหรือการเก็บรวบรวมระดับวิทยาลัย. " อ้างอิงจากบทความเดียวกัน MOOCs ปัจจุบันจะเน้นมากขึ้นในทางเทคนิคที่นอกเหนือจากที่ก่อนหน้านี้และมีการกำหนดคอมพิวเตอร์ช้าและการสอบ โอกาสสำหรับการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมมากมาย ตัวอย่างเช่นประดิษฐ์หลักสูตรข่าวกรองของ Stanford สอนโดยเซบาสเตียน Thrun และปีเตอร์ Norvig รวมเวลาทำงานเสมือนจริงและการสนทนาออนไลน์สำหรับนักเรียนที่จะถามและตอบคำถามและ peer ประเมินมูลค่าของผลงานเหล่านี้.
ในบทความนี้เราจะตรวจสอบงานออนไลน์ กิจกรรมร่วมกันตั้งเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาระดับปริญญาโท เราใช้วิธีการเช่นการวิเคราะห์เนื้อหาและการวิเคราะห์การทำงานร่วมกันในการกำหนดความสำเร็จของกิจกรรมการทำงานร่วมกัน จากนั้นเราจะจ้างกรอบริชเนอร์และคณะในการออกแบบสภาพแวดล้อมออนไลน์เพื่อดูว่านี้ช่วยให้เราทราบว่าคุณสมบัติมีความรับผิดชอบในความสำเร็จนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในนิวยอร์กไทม์สบทความสอนฝูงเคาะลงผนังวิทยาเขต เลวิน ( 2012 ) กล่าวว่า " ในช่วงไม่กี่เดือนนับร้อยนับพันของแรงจูงใจผู้เรียนรอบโลกที่ขาดการเข้าถึงมหาวิทยาลัยชั้นนำได้กอดพวกเขา [ moocs ] เป็นเส้นทางไปสู่ทักษะที่ซับซ้อนและงานจ่ายสูงโดยไม่ต้องจ่ายค่าเล่าเรียน หรือรวบรวม ปริญญาวิทยาลัย" ตามบทความเดียวกันปัจจุบันมีมากขึ้น moocs เชิงเทคนิคกว่าก่อนหน้านี้ที่ และมีคอมพิวเตอร์ให้คะแนนการบ้านและการสอบ โอกาสสำหรับการปฏิสัมพันธ์ทางสังคมมากมาย เช่น ปัญญาประดิษฐ์ หลักสูตรของมหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ดสอนโดย เซบาสเตียน ทรัน และปีเตอร์ นอร์วิกรวมชั่วโมงสำนักงานเสมือนและกระดานข่าวสนทนาออนไลน์สำหรับนักเรียนที่จะถามและตอบคำถามและเพื่อนประเมินมูลค่าของผลงานเหล่านี้
ในบทความนี้เราจะตรวจสอบงานออนไลน์ ร่วมกิจกรรมตั้งเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาระดับปริญญาโทเราใช้วิธี เช่น การวิเคราะห์เนื้อหาและการวิเคราะห์ปฏิสัมพันธ์ที่จะกำหนดความสำเร็จของความร่วมมือในกิจกรรม เราก็จ้าง kirschner et al กรอบสำหรับการออกแบบสภาพแวดล้อมออนไลน์เพื่อดูว่า นี้ช่วยให้เรากำหนดสิ่งที่มีคุณสมบัติเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับความสำเร็จนี้