The second day of MT.Morning came;

The second day of MT.
Morning came; along with a bunch of bizarre sounds came from the tents.
“Kkeueung, kkeung.”
“Heuheoheoheoheok!”
“Ma…my thigh.”
Pain resulted from the aftermath of yesterday’s running.
Even with the pain occurring during the event, it was nothing comparable to the muscle ache of the following day!
“All rise. It’s morning!”
The professors each went around the tents to wake everyone up.
With eyes so narrowed due to the sleepiness, they moved to wash their faces and hurried to prepare breakfast.
Each group nodded their heads grandly at their meals.
Due to the troubles of yesterday, they simply had ramen because they didn’t have the will to cook the materials otherwise; today, there was a wide range of food.
Chigeulchigeul. (sizzles)
Grilling pork, and also opened a bottle of cider.
“Can I drink the Soju?”
Some students asked the professors with hoarse breath.
Drinking in the morning is not condoned during an MT!
The professors delightfully allowed.
“Go ahead! Drink and see if you can withstand today’s training of hell!”
They withered and returned the Soju back to the box once again.
In Lee Hyun’s group, he used the leftover materials to boil stew; along with a side dish of seasoned premature leaf mustard kimchi.
He steamed the rice in a sotdanji until thick smoke evaporated, till the rice seemingly burnt, then they were allowed to eat. (???it’s like a flat kettle of a pan.)
“Hyeong, this food is really is the best!”
Choi Sang-jung gave it two thumbs up.
Min Sura also slurped down the meal and asked.
“Where did you learn to cook like this?”
It has long been settled that the ideal men are those that can make appealing dishes.
If you can cook day by day particularly for a woman, she can’t be helped but fall in love with you.
So from that standpoint, learning how to cook is a virtue of a man!
“My cooking skill rises over the years at home. It has been more than a decade already.”
“So you cooked since childhood? And the qualities are so high.”
“There are circumstances. And I learned more specific dishes in Royal Road.”
In Royal Road, there was a separate cooking skill. But simply relying on that could not lead to a finished dish from beginning to end.
In reality, even with just the improper adjustment of water in the rice cooker, the damage is enormous. At that point it’s either to turn into porridge or throw it away completely.
Practicing in Royal Road helped reduce these mistakes and even acted as flavor analysis.
Thus, in order copy the taste properly, it required accurately finding the increments in the recipe exactly.
Lee Hyun studied such recipes for days.
Given that the various parts in the recipe in virtual reality did not transliterate precisely out in the real world.
After having finished breakfast, the hell’s training started again!
“Group lunges. Just 300 meters worth.”
“Uoooooooooooooo.”
After the professor’s words, the students’ grievances were enormous.
With cramps in their legs at one point or another, they forcibly lunged for 300 meters.
In fact, the length of it wasn’t that long so it ended quickly.
“Today wasn’t bad. Didn’t even take more than 20 mins.”
“The professors also have consciences, huh.”
“I want to go back to sleeping more soundly.”
The students’ conversations were a bit relaxed.
Then as if to instilled more resentment, a professor spoke.
“Is the warm up exercise done?”
Since they overly abused their muscles during yesterday’s run, this warm up was to release the pent up tension in their muscles!
The real hell on this training schedule was the coming boat ride.
Eight people riding at once on the wooden boat.
“The rule is simple. One lap around the island paddling your boat.”
Since the professors won’t be able to keep an eye on everyone, they all were enclosed in life vests.
They also rented fishing boats to hover around, to watch out for any accidents that could occur.
Lee Hyun examined the detail of the boat.
‘The boat’s pretty old. Think it’s about 10 years old or so. I don’t have any experience on boats, let’s give it a try.’
Lee Hyun tried to reach for the oars and Choi Sang-jung grabbed hold of them first.
“Hyeong, let me do this.”
“Are you sure?”
“Yea, you get some rest. You can take over once I’m weary.”
Choi Sang-jung was feeling sorry about having left Lee Hyun to endure alone until now.
While the other groups suffered, it was all thanks to Lee Hyun that their current lifestyle was comfortable.
“Kkeungcha!” (exerting force)
Choi Sang-jung rowed.
Kkulreong.
“Huh?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันที่สองของเขาเช้ามา รวมทั้งพวงมาเสียงแปลกประหลาดจากเต็นท์"Kkeueung, kkeung""Heuheoheoheoheok""มา...สะโพกของฉัน"ความเจ็บปวดเป็นผลมาจากผลพวงของการทำงานของเมื่อวานนี้แม้จะ มีอาการปวดที่เกิดขึ้นในระหว่างการแข่งขัน ก็ไม่มีอะไรเทียบได้กับการปวดกล้ามเนื้อวันต่อไปนี้"ทั้งหมดเพิ่มขึ้น มันเป็นเช้า"อาจารย์แต่ละไปรอบ ๆ เต็นท์เพื่อปลุกทุกคนด้วยตาเพื่อ จำกัดเนื่องจากที่ sleepiness พวกเขาย้ายไปล้างหน้า และรีบไปเตรียมอาหารเช้าแต่ละกลุ่ม nodded ศีรษะของพวกเขาที่รับประทานอาหารอุ่นหนาฝาคั่งเนื่องจากปัญหาของเมื่อวานนี้ พวกเขาก็มีราเม็ง เพราะพวกเขาไม่มีจะทำอาหารวัสดุอื่น วันนี้ มีอาหารที่หลากหลายChigeulchigeul (sizzles)ย่างเนื้อหมู และยัง เปิดขวดแดง"สามารถฉันดื่มโซจู"นักเรียนบางคนถามอาจารย์กีฬาเครือไม่ยังคงดื่มในตอนเช้าระหว่าง MT ตัวอาจารย์จะได้ครื้นเครง"ไปข้างหน้า ดื่ม และดูถ้าคุณสามารถทนต่อการฝึกวันนี้นรก"พวกเขา withered และกลับโซจูกลับไปกล่องอีกครั้งในกลุ่มของ Lee Hyun เขาใช้วัสดุเหลือต้มแกง พร้อมกับเครื่องเคียงของใบไม้ก่อนวัยเก๋ากาดกิมจิเขานึ่งข้าวเป็น sotdanji จนกว่าควันหนาที่หายไป จนข้าวดูเหมือนเผา แล้วพวกเขาได้รับอนุญาตให้กิน (???ได้เช่นกาต้มน้ำแบนของ pan)"Hyeong อาหารนี้จริง ๆ คือสุด"Choi Sang-jung ให้ต้อนขึ้นสุราษฏร์นาทียัง slurped ลงอาหาร และถาม"ที่คุณไม่เรียนรู้การปรุงอาหารเช่นนี้"มันมีนานแล้วแล้วผู้ชายเหมาะที่สามารถทำอาหารที่น่าสนใจถ้าคุณสามารถปรุงวันโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้หญิง เธอไม่สามารถช่วยแต่ตกอยู่ในความรักกับคุณดังนั้น จากการมอง เรียนรู้วิธีการปรุงอาหารเป็นคุณธรรมของมนุษย์"ทักษะของฉันทำอาหารขึ้นกว่าปีที่บ้าน จะได้รับมากกว่าทศวรรษที่ผ่านมาแล้ว""ให้คุณสวยตั้งแต่เด็ก และคุณภาพสูงเพื่อให้""มีสถานการณ์การ และฉันได้เรียนรู้อาหารเฉพาะในโรงแรมรอยัลถนน"ถนนรอยัล มีทักษะทำอาหารแยกต่างหาก แต่ก็อาศัยที่ไม่อาจจานสำเร็จรูปตั้งแต่เริ่มต้นจนสิ้นสุดในความเป็นจริง แม้จะมีเพียงการปรับปรุงไม่เหมาะสมของน้ำในหม้อหุงข้าว ความเสียหายเป็นอย่างมาก ณจุดนั้น มันจะให้เปลี่ยนเป็นข้าวต้ม หรือโยนมันทิ้งทั้งหมดฝึกซ้อมรอยัลถนนช่วยลดความผิดพลาดเหล่านี้ และได้ดำเนินเป็นวิเคราะห์รสดังนั้น ในสั่งคัดลอกรสชาติอย่างถูกต้อง มันจำเป็นต้องหาน้อยที่ในสูตรว่าLee Hyun ศึกษาเช่นสูตรสำหรับวันระบุว่าชิ้นส่วนต่าง ๆ ในสูตรในความเป็นจริงเสมือนไม่ได้ถอดแม่นยำออกในโลกจริงหลังจากมีเสร็จอาหารเช้า ฝึกอบรมของนรกเริ่มต้นอีกครั้ง"กลุ่ม lunges เพียง 300 เมตรมูลค่า""Uoooooooooooooo"หลังจากที่ศาสตราจารย์คำ ร้องเรียนเรื่องการได้มหาศาลมีเป็นตะคริวในขาของพวกเขาที่จุดหนึ่งหรืออื่น พวกเขาบังคับให้ lunged ประมาณ 300 เมตรในความเป็นจริง ความยาวของมันไม่ที่ยาวเพื่อให้มันสิ้นสุดลงอย่างรวดเร็ว"วันนี้จริง ๆ ไม่ได้แม้ใช้เวลากว่า 20 นาที""อาจารย์ที่ยังมีผ่านพระ ฮะ""อยากกลับไปนอนหลับสนิทมากขึ้น"บทสนทนาที่นักเรียนได้ผ่อนคลายหน่อยแล้ว ถ้าจะ instilled ขุ่นเพิ่มเติม พูดศาสตราจารย์"คือความอบอุ่นที่ค่าออกกำลังกายที่ทำได้เนื่องจากพวกเขามากเกินไปถูกของกล้ามเนื้อในระหว่างการทำงานของเมื่อวานนี้ นี้อบอุ่นขึ้นถูกปล่อยที่ pent ค่าความตึงเครียดในกล้ามเนื้อของพวกเขานรกจริงตามตารางฝึกนี้ได้นั่งเรือมาแปดคนที่ขี่กันบนเรือไม้"กฎได้ง่าย ตักหนึ่งรอบเกาะใช่แค่เรือ"เนื่องจากอาจารย์ที่ไม่ได้เก็บตาบนทุกคน พวกเขาทั้งหมดมีอยู่ในชีวิต vestsพวกเขายังเช่าเรือตกปลาร่อนรอบ การระวังอุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้นLee Hyun ตรวจสอบรายละเอียดของเรือ' เรือของเก่าสวย คิดเป็นประมาณ 10 ปีดังนั้น ไม่มีใด ๆ บนเรือ ลองให้มันลอง 'Lee Hyun พยายามไปถึงไม้พาย และ Choi Sang-jung คว้าถือของพวกเขาก่อน"Hyeong ผมทำ""คุณแน่ใจหรือไม่""ใช่ คุณได้รับส่วนที่เหลือ คุณสามารถใช้เวลามากกว่าเมื่อฉันเหนื่อย"Choi Sang-jung รู้สึกเสียใจมีซ้าย Lee Hyun ทนทานคนเดียวจนถึงขณะนี้ในขณะที่กลุ่มรับความเดือดร้อน ได้ทั้งหมด ด้วย Lee Hyun ชีวิตปัจจุบันของพวกเขาสะอาด"Kkeungcha" (พยายามความแรง)Choi Sang-jung rowedKkulreong"ฮะ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

. วันที่สองของ MT
เช้ามา; พร้อมกับพวงของเสียงแปลกประหลาดมาจากเต็นท์.
"Kkeueung, kkeung."
"Heuheoheoheoheok!"
"แม่ ... ต้นขาของฉัน."
ความเจ็บปวดที่เกิดจากการผลพวงของเมื่อวานนี้ในการทำงาน.
แม้จะมีอาการปวดที่เกิดขึ้นในระหว่างการแข่งขันก็ไม่ได้เป็นอะไร เปรียบได้กับการปวดกล้ามเนื้อของวันรุ่งขึ้น!
"ขึ้นทั้งหมด มันเป็นตอนเช้า! "
อาจารย์แต่ละเดินไปรอบ ๆ เต็นท์จะตื่นทุกคน.
ด้วยสายตาแคบมากเพราะง่วงนอนที่พวกเขาย้ายไปล้างใบหน้าของพวกเขาและรีบไปเตรียมอาหารเช้า.
แต่ละกลุ่มผงกหัวไปมโหฬารที่อาหารของพวกเขา.
เนื่องจาก ปัญหาของเมื่อวานนี้พวกเขาก็มีราเม็งเพราะพวกเขาไม่ได้มีความประสงค์ที่จะปรุงอาหารวัสดุอย่างอื่น; วันนี้มีความหลากหลายของอาหาร.
Chigeulchigeul (sizzles)
การย่างหมูและยังเปิดขวดไซเดอร์.
"ผมสามารถดื่มโซจู?"
นักเรียนบางคนถามอาจารย์ที่มีลมหายใจแหบ.
ดื่มในตอนเช้าไม่ได้ให้อภัยในช่วง MT!
อาจารย์ที่ได้รับอนุญาตครื้นเครง.
"ไปข้างหน้า ! เครื่องดื่มและดูว่าคุณสามารถทนต่อการฝึกอบรมในวันนี้ของนรก! "
พวกเขาเหี่ยวและกลับมาโซจูกลับไปยังกล่องอีกครั้ง.
ในกลุ่มลีฮยอนเขาใช้วัสดุเหลือใช้มาต้มเคี่ยว; พร้อมกับกับข้าวของกิมจิผักกาดใบก่อนวัยเก๋า.
เขานึ่งข้าวใน sotdanji จนควันหนาระเหยจนข้าวที่ถูกเผาไหม้ดูเหมือนว่าแล้วพวกเขาได้รับอนุญาตให้กิน (??? มันก็เหมือนกาต้มน้ำแบนของกระทะ.)
"Hyeong อาหารนี้เป็นจริงที่ดีที่สุด!"
Choi Sang-Jung ให้มันสองหัวแม่มือขึ้น.
Min สุระยัง slurped ลงอาหารและถาม.
"ที่คุณ เรียนรู้ที่จะปรุงอาหารเช่นนี้? "
มันมีมานานตัดสินว่าผู้ชายในอุดมคติเป็นคนที่สามารถทำให้อาหารที่น่าสนใจ.
หากคุณสามารถปรุงอาหารในแต่ละวันโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้หญิงที่เธอไม่สามารถช่วย แต่ตกหลุมรักกับคุณ.
ดังนั้น จากมุมมองที่การเรียนรู้วิธีการปรุงอาหารที่มีคุณธรรมของมนุษย์!
"ทักษะการทำอาหารของฉันเพิ่มขึ้นกว่าปีที่บ้าน จะได้รับมากขึ้นกว่าทศวรรษแล้ว. "
"ดังนั้นคุณสุกตั้งแต่วัยเด็ก? และคุณภาพที่สูงดังนั้น. "
"มีสถานการณ์ที่มี และผมได้เรียนรู้อาหารมากขึ้นโดยเฉพาะในรอยัลโร. "
ในถนนหลวงมีทักษะการทำอาหารแยกเป็นสัดส่วน แต่เพียงแค่อาศัยที่ไม่นำไปสู่การจานเสร็จตั้งแต่ต้นจนจบ.
ในความเป็นจริงแม้จะมีเพียงแค่การปรับตัวที่ไม่เหมาะสมของน้ำในหม้อหุงข้าวเสียหายเป็นอย่างมาก เมื่อมาถึงจุดว่ามันเป็นอย่างใดอย่างหนึ่งที่จะกลายเป็นโจ๊กหรือโยนมันออกไปอย่างสมบูรณ์.
การฝึกในรอยัลโรช่วยลดความผิดพลาดเหล่านี้และทำหน้าที่แม้ในขณะที่การวิเคราะห์รส.
ดังนั้นเพื่อคัดลอกรสชาติอย่างถูกต้องก็ต้องถูกต้องในการค้นหาการเพิ่มขึ้นในสูตรว่า
ลีฮยอนศึกษาสูตรดังกล่าวสำหรับวัน.
ระบุว่าส่วนต่าง ๆ ในสูตรในความเป็นจริงเสมือนไม่ได้ถอดออกได้อย่างแม่นยำในโลกจริง.
หลังจากรับประทานอาหารเช้าเสร็จสิ้นการฝึกอบรมนรกเริ่มต้นอีกครั้ง!
"กลุ่มกระตุก เพียงแค่ 300 เมตรคุ้มค่า. "
"Uoooooooooooooo."
หลังจากคำพูดของอาจารย์ร้องทุกข์ของนักเรียนเป็นอย่างมาก.
ด้วยการเป็นตะคริวที่ขาของพวกเขาที่จุดใดจุดหนึ่งพวกเขาบังคับให้พุ่ง 300 เมตร.
ในความเป็นจริงความยาวของมันไม่ได้ ที่ยาวดังนั้นมันจบลงอย่างรวดเร็ว.
"วันนี้ไม่ได้เลวร้าย ไม่ได้ใช้เวลานานกว่า 20 นาที. "
"อาจารย์ยังมีใจฮะ."
"ผมอยากที่จะกลับไปนอนหลับสนิทมากขึ้น."
การสนทนาของนักเรียนเป็นบิตผ่อนคลาย.
จากนั้นราวกับจะปลูกฝังความไม่พอใจมากขึ้น อาจารย์พูด.
"ก็คือการออกกำลังกายที่ทำอบอุ่นขึ้นมา?"
เนื่องจากพวกเขามากเกินไปทำร้ายกล้ามเนื้อของพวกเขาในระหว่างการทำงานเมื่อวานนี้อบอุ่นขึ้นนี้คือการปล่อยความตึงเครียดขึ้นถูกคุมขังในกล้ามเนื้อของพวกเขา!
นรกจริงในตารางการฝึกอบรมนี้คือนั่งเรือมา
แปดคนขี่ในครั้งเดียวในเรือไม้.
"กฎเป็นเรื่องง่าย หนึ่งรอบรอบเกาะพายเรือของคุณ. "
ตั้งแต่อาจารย์จะไม่สามารถที่จะเก็บตาทุกคนที่พวกเขาทั้งหมดถูกปิดล้อมอยู่ในเสื้อชูชีพ.
พวกเขายังเช่าเรือประมงที่จะเลื่อนไปรอบ ๆ ที่ต้องระวังการเกิดอุบัติเหตุใด ๆ ที่สามารถทำได้ เกิดขึ้น.
ลีฮยอนตรวจสอบรายละเอียดของเรือ.
'เรือเก่าสวย คิดว่ามันเป็นประมาณ 10 ปีหรือมากกว่านั้น ฉันไม่ได้มีประสบการณ์ใด ๆ บนเรือขอให้มันลอง. '
ลีฮยอนพยายามที่จะเข้าถึงสำหรับพายและ Choi Sang-Jung คว้าถือของพวกเขาครั้งแรก.
"Hyeong ให้ฉันทำเช่นนี้."
"คุณแน่ใจหรือไม่? "
"แท้จริงแล้วคุณจะได้รับส่วนที่เหลือบางส่วน คุณสามารถใช้เวลามากกว่าหนึ่งครั้งฉันเบื่อ. "
Choi Sang-Jung รู้สึกเสียใจกับหลังจากที่ออกจากลีฮยอนที่จะทนอยู่คนเดียวจนถึงขณะนี้.
ในขณะที่กลุ่มอื่น ๆ ที่ได้รับความเดือดร้อนก็คือขอบคุณทุกลีฮยอนว่าการดำเนินชีวิตในปัจจุบันของพวกเขาเป็นความสะดวกสบาย.
" Kkeungcha! "(กำลังพยายาม)
Choi Sang-Jung พาย.
Kkulreong.
"อืมมม?"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาเช้าวันที่ 2 ของค่าย ; พร้อมกับพวกเสียงแปลกออกมาจากเต้นท์ " kkeueung kkeung .
, .
" heuheoheoheoheok ! "
" . . . . . . ขาฉัน "
ความเจ็บปวดที่เกิดจากผลพวงของวิ่งเมื่อวาน
แม้แต่กับความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นในช่วงเหตุการณ์ ไม่มีอะไรเทียบได้กับกล้ามเนื้อปวดของวันต่อไป
" ทุกคนยืนขึ้น เช้าแล้ว ! "
อาจารย์แต่ละคนเดินไปรอบๆเต็นท์ไปปลุกทุกคนขึ้นมาด้วยสายตาแล้ว
ลดลงเนื่องจากการง่วงนอน พวกเขาย้ายเพื่อล้างใบหน้า และรีบเตรียมอาหารเช้า
แต่ละกลุ่มพยักหน้าหัวมโหฬารที่อาหารของพวกเขา .
เนื่องจากปัญหาของเมื่อวาน พวกเขาก็มีราเมง เพราะพวกเขาไม่ได้มีจะ การปรุงอาหารวัตถุดิบอย่างอื่น วันนี้มีหลากหลายของอาหาร
chigeulchigeul . ( กระตุ้น )
การย่างหมู และยังเปิดขวดน้ำผลไม้ .
" ฉันสามารถดื่มโซจูเหรอ ? "
นักเรียนบางคนถามอาจารย์ด้วย แหบพร่า ลมหายใจ
ดื่มในตอนเช้าจะไม่อภัยโทษระหว่างตัน !
อาจารย์ชื่นอนุญาต .
" ไปก่อน ดื่ม และดูถ้าคุณสามารถทนต่อวันนี้ฝึกนรก ! "
พวกเขาเหี่ยวแห้งกลับมาโซจูกลับไปที่กล่องอีกครั้ง
ในกลุ่มของ ลี ฮุน เขาใช้เศษวัสดุมาต้มเคี่ยว ; พร้อมกับกับข้าวปรุงรสกิมจิใบมัสตาร์ดคลอดก่อนกำหนด .
เขานึ่งข้าวใน sotdanji จนหนา ควันระเหยจนข้าวดูเหมือนไหม้ แล้วพวกเขาได้รับอนุญาตให้กิน ( ? ? ? ? ? ? มันเหมือนกานแบนของกระทะ )
" พี่ อาหารนี่ดีที่สุดจริงๆ ! ชอย ซัง จุงให้ "

สองนิ้วหัวแม่มือขึ้นมินซูร่ายัง slurped ลงอาหารและถาม .
" ที่คุณเรียนรู้ที่จะทำเช่นนี้ ? "
มันมีมานานแล้วเหมาะที่คนเหล่านั้นที่สามารถดูดอาหาร .
ถ้าคุณสามารถทำทุกวันโดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้หญิง เธอไม่สามารถช่วย แต่ตกหลุมรักคุณ
ดังนั้นจากมุมมองที่ เรียนรู้วิธีการปรุงอาหารเป็นคุณธรรมของมนุษย์
" ฉันทำอาหารทักษะสูงขึ้นกว่าปี ที่บ้านมันมีมากกว่าทศวรรษแล้ว "
" เพื่อให้คุณสวยตั้งแต่ในวัยเด็ก ? และมีคุณภาพสูง "
" มีสถานการณ์ และผมได้เรียนรู้เพิ่มเติมเฉพาะอาหารในพระราชถนน "
หลวง ถนน มีทักษะการทำอาหารที่แยกต่างหาก เพียงแต่อาศัยไม่สามารถนำจานเสร็จตั้งแต่ต้นจนจบ
ในความเป็นจริงแม้เพียงแค่ไม่เหมาะสมการปรับตัวของน้ำในหม้อหุงข้าว ความเสียหายมหาศาล ที่จุดนั้นก็จะเปลี่ยนเป็นข้าวต้ม หรือโยนมันออกไปทั้งหมด .
ฝึกในหลวงถนนช่วยลดข้อผิดพลาดเหล่านี้และทำตัวเป็นการวิเคราะห์รส .
ดังนั้นในการคัดลอกคำสั่งรสชาติดีๆ มันต้องได้อย่างน้อยในการหาสูตรเป๊ะ
ลีฮยอนเรียนสูตรดังกล่าวมาหลายวันแล้ว
ระบุว่าส่วนต่าง ๆในสูตรในความเป็นจริงเสมือนไม่ได้ใช้ได้แน่นอนในโลกจริง
หลังจากมื้อเช้าเสร็จ การฝึกนรกเริ่มอีกครั้ง !
" กลุ่ม lunges . เพียง 300 เมตร ราคา . . . "

" uoooooooooooooo " หลังจากคำพูดของอาจารย์ ข้อร้องเรียนของนักเรียน
มหาศาลกับปวดขาที่หนึ่งจุดหรืออื่น พวกเขาบังคับให้ lunged 300 เมตร .
ในความเป็นจริง ความยาวของมันไม่ยาวแล้วจบเร็ว .
" วันนี้ก็ไม่เลวนะ ไม่ได้ใช้เวลามากกว่า 20 นาที "
" อาจารย์ยังมีมโนธรรม เนอะ "
" ฉันอยากกลับไปนอนดีก็ตาม "
นักเรียนสนทนาเป็นบิตที่ผ่อนคลาย แล้วถ้าจะให้
ไม่พอใจมากขึ้นอาจารย์พูด .
" เป็นอบอุ่นขึ้นแบบฝึกหัดทำ " ตั้งแต่พวกเขามากเกินไปของกล้ามเนื้อ
ทารุณระหว่างวิ่งเมื่อวาน มันอุ่นขึ้นก็ปล่อย ไม่ได้ปลดปล่อยความตึงเครียดในกล้ามเนื้อของพวกเขา
นรกที่แท้จริงบนตารางการฝึกอบรมนี้คือมานั่งเรือ .
8 คนขี่ครั้งเดียวบนเรือไม้ .
" กฎง่าย ๆ รอบหนึ่งรอบเกาะเรือแจวของคุณ "
.เพราะอาจารย์ไม่สามารถเก็บตาบนทุกคน พวกเขาถูกล้อมรอบในเสื้อชูชีพ .
ยังเช่าเรือประมงไปโฉบรอบ ให้ระวังอุบัติเหตุที่อาจเกิดขึ้น .
ลีฮยอนตรวจสอบรายละเอียดของเรือ .
' เรือค่อนข้างเก่า คิดว่ามันเกี่ยวกับอายุ 10 ปีหรือดังนั้น ผมไม่ได้มีประสบการณ์ใด ๆ บนเรือ ก็ลองดู '
.ลีฮยอนพยายามเอื้อมคว้าไม้พาย ชอย ซัง จุงและถือของพวกเขาก่อน .
" พี่ ให้ผมทำนี่ "
" คุณแน่ใจหรือไม่ ? "
" เออ คุณไปพักผ่อนเถอะ คุณสามารถใช้เวลามากกว่าเมื่อฉันเหนื่อย "
ชอยซังจัง รู้สึกเสียใจที่ มี ฮุน ลี ยังต้องทนอยู่คนเดียว จนกระทั่งตอนนี้
ในขณะที่กลุ่มอื่น ๆ ลำบาก มันต้องขอบคุณลีฮยอนที่วิถีชีวิตปัจจุบันของพวกเขาสบาย .
" kkeungcha ! " ( พยายามบังคับ )
ชอย ซัง จุงก็ kkulreong .
.
" หือ ? "