produced 5.37 and 5.86% of bioethan

produced 5.37 and 5.86% of bioethanol concentration, respectively. The concentration of bioethanol increased
as the amount of water was increased. However, different amount of water applied to the banana mash only gave
slight difference on the concentration of bioethanol when 15 to 35% amount of water was used. According to the
data, the values of the total soluble solid for the fermented banana mash were lower than before fermentation (Table 3). Among the fermented banana mash with different amount of water, fermentation of banana mash without water exhibited the higher value of total soluble solid, followed by fermentation with 15, 35 and 25% of water. From the pH results, measurements of the pH before fermentation were higher than after fermentation. After fermentation, fermented banana mash with 35% of water had the highest pH measurement among the others, followed by fermentation without water with 15 and 25% of water. Comparison of the bioethanol concentration of banana
mash using rotten and fresh banana fruit were shown in Figure 4. From the plotted graph, the highest concentration of bioethanol was produced from the fermentation that had been used rotten banana fruit with 5.79% (v/v), followed by fresh banana fruit with 4.12% (v/v) of bioethanol. Before fermentation, the values of total soluble solid of fresh banana fruit were higher than rotten banana fruit, same as after fermentation (Table 4). For both rotten and fresh banana fruit, the value of total soluble solid after fermentation were lower than after fermentation, as sugar content of banana mash was used by yeast to do the fermentation. From the pH measurement, after fermentation, fresh banana mash
exhibited the lower value than before fermentation. The concentration, total soluble solid and pH of bioethanol
can be considered as significantly difference at p < 0.05. The result of bioethanol produced from fermented
banana mash showed that, the concentration of bioethanol produced range from 5.84 to 7.08% (Figure 5).
The lowest volume of 5.84% was produced from the fermented banana mash treated with conventional method (without enzyme), while the highest volume of 7.08% (v/v) was produced from the fermented banana
mash treated with mixture of enzymes saccharification method. Banana mash treated with cellulase produce
6.64% (v/v) of bioethanol, while by using pectinase saccharification method, the result was 7.03% (v/v) of
bioethanol. The values of total soluble solid of banana mash were higher before fermentation than after fermentation (Table 5). Among the different enzyme saccharification method, after fermentation, the fermented banana mash treated with conventional method exhibited the highest value of total soluble solid. From the pH measurement, after
fermentation, fermented banana mash treated with the cellulase saccharification method exhibited the higher pH
value among the other saccharification method. The concentration of bioethanol, total soluble solid and pH values of bioethanol can be considered as significantly difference based on ANOVA method at p < 0.05

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลิต 5.37 และ 5.86% ของความเข้มข้น bioethanol ตามลำดับ ความเข้มข้นของ bioethanol เพิ่มขึ้นเป็นปริมาณของน้ำที่เพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม แตกต่างกันจำนวนน้ำที่ใช้ผสมกล้วยเท่านั้นให้ความแตกต่างเล็กน้อยในความเข้มข้นของ bioethanol เมื่อใช้ปริมาณ 15-35% ของน้ำ ตามข้อมูล ค่าของแข็งละลายน้ำทั้งหมดสำหรับคลุกเคล้าหมักกล้วยได้ต่ำกว่าก่อนหมัก (ตาราง 3) ระหว่างคลุกเคล้าหมักกล้วยกับจำนวนน้ำที่แตกต่างกัน หมักกล้วยคลุกเคล้า โดยน้ำจัดแสดงค่าสูงกว่าของของแข็งละลายทั้งหมด ตามด้วย 15, 35 และ 25% ของน้ำหมัก จากผลลัพธ์ค่า pH วัด pH ก่อนหมักได้สูงกว่าหลังการหมัก หลังจากหมัก กล้วยหมักคลุกเคล้ากับ 35% ของน้ำมีการวัดค่า pH สูงในหมู่คนอื่น ๆ ตาม ด้วยหมักน้ำ 15 กับ 25% ของน้ำ เปรียบเทียบความเข้มข้น bioethanol ของกล้วยคลุกเคล้าเข้าใช้ rotten และผลไม้กล้วยถูกแสดงในรูปที่ 4 จากกราฟที่พล็อตจุดไว้ ความเข้มข้นสูงสุดของ bioethanol ถูกผลิตจากการหมักที่เคยใช้กล้วยเน่าผลไม้ที่ มี 5.79% (v/v), ตาม ด้วยผลไม้กล้วย 4.12% (v/v) ของ bioethanol ก่อนหมัก ค่าของแข็งละลายน้ำรวมผลไม้กล้วยได้สูงกว่าผลไม้กล้วยเน่า เหมือนกันเช่นหลังจากหมัก (ตาราง 4) ค่าของแข็งละลายน้ำทั้งหมดหลังจากหมักได้ไม่ต่ำกว่าหลังจากหมักดอง น้ำตาล ของกล้วยคลุกเคล้าถูกใช้ โดยยีสต์การหมักสำหรับผลไม้ทั้งสด และเน่ากล้วย จากการวัดค่า pH หลังจากหมัก กล้วยคลุกเคล้าจัดแสดงค่าต่ำกว่าก่อนหมัก ความเข้มข้น ของแข็งละลายน้ำทั้งหมด และ pH bioethanolถือได้ว่าเป็นอย่างมากต่างกันที่ p < 0.05 ผลผลิตจาก bioethanol หมักผสมกล้วยพบว่า ความเข้มข้นของ bioethanol ผลิตตั้งแต่ 5.84% 7.08 (5 รูป)5.84% ระดับต่ำถูกผลิตจากกล้วยหมักคลุกเคล้าที่รักษา ด้วยวิธีธรรมดา (ไม่มีเอนไซม์), ในขณะที่ไดรฟ์ข้อมูลสูงสุด 7.08% (v/v) ที่ผลิตจากกล้วยหมักสายถือว่า มีส่วนผสมของเอนไซม์ saccharification วิธี กล้วยผสม cellulase รับผลิต6.64% (v/v) ของ bioethanol ในขณะที่ โดยใช้วิธี saccharification pectinase ผลคือ 7.03% (v/v) ของbioethanol ค่าของแข็งละลายน้ำทั้งหมดของกล้วยคลุกเคล้าได้สูงก่อนหมักกว่าหลังหมัก (ตาราง 5) ระหว่างวิธี saccharification เอ็นไซม์ต่างกัน หลังจากหมัก คลุกเคล้าหมักกล้วยรักษา ด้วยวิธีธรรมดาจัดแสดงค่าสูงสุดของของแข็งละลายน้ำทั้งหมด จากการวัดค่า pH หลังหมัก หมักกล้วยผสม cellulase saccharification วิธีรับจัดแสดง pH สูงค่าระหว่าง saccharification วิธีอื่น ๆ ความเข้มข้นของ bioethanol รวมละลายน้ำแข็งและค่า pH ค่า bioethanol ถือได้ว่าเป็นอย่างมากความแตกต่างตามวิธีการวิเคราะห์ความแปรปรวนที่ p < 0.05

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลิต 5.37 และ 5.86% ของความเข้มข้นของเอทานอลตามลำดับ ความเข้มข้นของเอทานอลเพิ่มขึ้น
เป็นปริมาณน้ำที่เพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตามจำนวนเงินที่แตกต่างกันของน้ำนำไปใช้กับบดกล้วยเพียง แต่จะทำให้
แตกต่างกันเล็กน้อยกับความเข้มข้นของเอทานอลเมื่อ 15-35% ปริมาณน้ำที่ใช้ ตาม
ข้อมูลค่าปริมาณของแข็งที่ละลายสำหรับบดกล้วยหมักมีค่าต่ำกว่าก่อนการหมัก (ตารางที่ 3) ท่ามกลางบดกล้วยหมักด้วยจำนวนเงินที่แตกต่างกันของน้ำหมักคลุกเคล้ากล้วยโดยไม่ใช้น้ำแสดงค่าที่สูงขึ้นของปริมาณของแข็งที่ละลายตามด้วยการหมักกับ 15, 35 และ 25% ของน้ำ จากผลการวัดค่า pH การวัดค่า pH ก่อนการหมักมีค่าสูงกว่าหลังจากการหมัก หลังจากหมักคลุกเคล้ากล้วยหมักด้วย 35% ของน้ำมีวัดค่า pH ที่สูงที่สุดในหมู่คนอื่น ๆ ตามมาด้วยการหมักโดยไม่ใช้น้ำที่มี 15 และ 25% ของน้ำ เปรียบเทียบความเข้มข้นของเอทานอลของกล้วย
บดโดยใช้ผลไม้กล้วยเน่าเสียและความสดใหม่ที่มีการแสดงในรูปที่ 4 จากพล็อตกราฟ, ความเข้มข้นสูงสุดของเอทานอลที่ผลิตจากการหมักที่ได้ถูกนำมาใช้ผลไม้กล้วยเน่ากับ 5.79% (v / v) ตามด้วยผลไม้กล้วยสดกับ 4.12% (v / v) เอทานอล ก่อนที่จะหมักค่าปริมาณของแข็งที่ละลายของผลไม้กล้วยสดสูงกว่าผลไม้กล้วยเน่าเสียเช่นเดียวกับหลังการหมัก (ตารางที่ 4) สำหรับผลไม้ทั้งกล้วยเน่าเสียและสดค่าปริมาณของแข็งที่ละลายหลังจากการหมักมีค่าต่ำกว่าหลังจากการหมักเป็นปริมาณน้ำตาลบดกล้วยถูกใช้โดยยีสต์ที่จะทำหมัก จากการวัดค่า pH หลังจากหมักคลุกเคล้ากล้วยสด
แสดงค่าที่ต่ำกว่าก่อนการหมัก ความเข้มข้นของของแข็งทั้งหมดที่ละลายน้ำได้และค่าพีเอชของเอทานอล
ถือได้ว่าเป็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญที่ p <0.05 ผลของเอทานอลที่ผลิตจากการหมัก
คลุกเคล้ากล้วยพบว่าความเข้มข้นของเอทานอลที่ผลิตช่วง 5.84-7.08% (รูปที่ 5).
ปริมาณต่ำสุดของ 5.84% ที่ผลิตจากกล้วยบดหมักรับการรักษาด้วยวิธีการทั่วไป (ไม่มีเอนไซม์) ในขณะที่ปริมาณสูงสุดของ 7.08% (v / v) ถูกผลิตจากกล้วยหมัก
คลุกเคล้าได้รับการรักษาที่มีส่วนผสมของเอนไซม์วิธี saccharification บดกล้วยรับการรักษาด้วยเซลลูเลสผลิต
6.64% (v / v) เอทานอลในขณะที่โดยใช้วิธีเพคติเน saccharification ผลที่ 7.03% (v / v) ของ
เอทานอล ค่าปริมาณของแข็งที่ละลายของบดกล้วยมีค่าสูงกว่าก่อนการหมักหลังจากการหมัก (ตารางที่ 5) ในบรรดาวิธี saccharification เอนไซม์ที่แตกต่างกันหลังจากการหมักคลุกเคล้ากล้วยหมักรับการรักษาด้วยวิธีการทั่วไปแสดงค่าสูงสุดของปริมาณของแข็งที่ละลาย จากการวัดค่า pH หลังจาก
หมักคลุกเคล้ากล้วยหมักรับการรักษาด้วยวิธีการที่เซลลู saccharification แสดงค่า pH สูงกว่า
มูลค่าในหมู่วิธี saccharification อื่น ๆ ความเข้มข้นของเอทานอลรวมของแข็งที่ละลายน้ำได้และค่าพีเอชของเอทานอลได้รับการพิจารณาเป็นความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญขึ้นอยู่กับวิธีการวิเคราะห์ความแปรปรวนที่ p <0.05

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

และผลิตเอทานอลความเข้มข้นเฉลี่ยร้อยละ 5.37 ตามลำดับ ความเข้มข้นของเอทานอลเพิ่มขึ้น
เป็นปริมาณน้ำที่เพิ่มขึ้น อย่างไรก็ตาม ยอดเงินที่แตกต่างกันของน้ำที่ใช้กับกล้วยบดให้
ความแตกต่างเล็กน้อยในความเข้มข้นของเอทานอลเมื่อ 15 ถึง 35 เปอร์เซ็นต์ ปริมาณของน้ำที่ใช้ ตาม
ข้อมูลค่าของปริมาณของแข็งที่ละลายได้ สําหรับหมักกล้วยบดต่ำกว่าก่อนหมัก ( ตารางที่ 3 ) ระหว่างหมักกล้วยบดกับยอดเงินที่แตกต่างกันของน้ำหมัก กล้วยบด โดยไม่มีน้ำสูงกว่าค่าปริมาณของแข็งที่ละลายได้ รองลงมาคือ การหมักด้วย 15 , 35 และ 25 % ของน้ำ จากกรดผลการวัดค่า pH สูงกว่าก่อนหมักหลังจากหมัก หลังจากหมักหมักกล้วยบดด้วย 35% ของน้ำมีค่า pH วัดในหมู่ผู้อื่น ตามด้วยน้ำหมักโดยไม่มี 15 และ 25% ของน้ำ การเปรียบเทียบความเข้มข้นของเอทานอลผสมกล้วยกล้วยผลไม้สด
ใช้เน่า และถูกแสดงในรูปที่ 4 จากพล็อตกราฟมีความเข้มข้นของเอทานอลที่ผลิตจากกระบวนการหมักที่ใช้ ไอ้กล้วยผลไม้กับ 5.79 % ( v / v ) ตามด้วยผลไม้ กล้วยสด กับ 4.12 เปอร์เซ็นต์ ( v / v ) เอทานอล . ก่อนการหมัก , ค่าปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ของผลกล้วยหอมสดสูงกว่าไอ้กล้วยผลไม้ เช่นเดียวกับหลังจากการหมัก ( ตารางที่ 4 ) ทั้งเน่าและผลไม้กล้วยสดค่าปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้น้อยกว่า หลังจากหมักหลังจากหมักเป็นปริมาณน้ำตาลในกล้วยบดถูกใช้ โดยยีสต์จะหมัก จากเครื่องวัด หลังจากหมัก
บดกล้วยหอมสด มีค่าลดลงกว่าก่อนการทดลอง ปริมาณของแข็งทั้งหมด ที่ละลายได้ และ pH ของเอทานอล
ถือได้ว่าเป็นสถิติที่ p < 0.05ผลของเอทานอลที่ผลิตจากกล้วยบดหมัก
พบว่า ความเข้มข้นของเอทานอลที่ผลิตช่วงจากสตูดิโอกับ 7.08 % ( รูปที่ 5 )
% ปริมาณต่ำสุดของสตูดิโอที่ผลิตจากกล้วยบดหมัก การรักษาด้วยวิธีธรรมดา ( ไม่มีเอนไซม์ ) ในขณะที่ปริมาณสูงสุดของ 7.08 เปอร์เซ็นต์ ( v / v ) ผลิตจากกล้วยหมัก
มีส่วนผสมของเอนไซม์ที่ถูกบดรักษาด้วยวิธี กล้วยบดรักษาด้วยเซลลูเลสผลิต
6.64 % ( v / v ) เอทานอล ในขณะที่เส้นโดยวิธีเอนไซม์ ผลคือ 7.03 เปอร์เซ็นต์ ( v / v )
เพลง . ค่าปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ของกล้วยบดสูงขึ้นกว่าก่อนหมักหลังจากหมัก ( ตารางที่ 5 ) แตกต่างกันเอนไซม์ที่ถูกวิธีหลังจากหมัก , หมักกล้วยบดรักษาด้วยวิธีปกติ โดยค่าสูงสุดของปริมาณของแข็งที่ละลายได้ . จากเครื่องวัด หลังจากหมักกล้วยบดหมัก
, การรักษาด้วยเซลลูเลสที่ถูกวิธีแสดงสูงกว่าค่าของ pH
วิธีเส้นอื่น ๆ ความเข้มข้นของเอทานอล ,ปริมาณของแข็งที่ละลายได้ และค่าความเป็นกรด - ด่างของเอทานอลสามารถถือเป็นความแตกต่างขึ้นอยู่กับวิธี ANOVA ที่ p < 0.05