Pain management methods used by mor

Pain management methods used by more than 20% of the
sample, which were also used relatively frequently, included
prescribed medicine, heat, massage, activity pacing, distraction,
exercise and over-the-counter medicine. This finding
corresponds to that of a previous study (Katz 2005). The
present study supports previous reports suggesting that
patients are more likely to use methods that are pharmacological,
behavioural, convenient, easily accessible and requiring
fewer skills or relatively minor changes to normal daily
life (Hammond 1998, Lansbury 2000, Tsai et al. 2008).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการจัดการที่ใช้มากกว่า 20% ของอาการปวดตัวอย่าง ซึ่งถูกใช้ค่อนข้างบ่อย รวมแพทย์กำหนด ความร้อน นวด กิจกรรม pacing นอนออกกำลังกายและยายา ค้นหานี้สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้า (ทซ 2005) ที่ปัจจุบันการศึกษาสนับสนุนการรายงานก่อนหน้านี้ที่แนะนำที่ผู้ป่วยมีแนวโน้มที่จะใช้วิธีการที่ pharmacologicalพฤติกรรม สะดวก ง่ายเข้าถึงได้ และต้องให้ทักษะหรือการเปลี่ยนแปลงทุกวันปกติค่อนข้างเล็กน้อยชีวิต (แฮมมอนด์ 1998, Lansbury 2000, Tsai et al. 2008)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการจัดการกับความปวดที่ใช้โดยกว่า 20% ของ
กลุ่มตัวอย่างซึ่งยังถูกนำมาใช้ค่อนข้างบ่อยรวมถึง
ยาที่กำหนด, ความร้อน, บริการนวด, เดินไปเดินมากิจกรรมฟุ้งซ่าน,
การออกกำลังกายและยามากกว่าที่เคาน์เตอร์ การค้นพบนี้
สอดคล้องกับที่ของการศึกษาก่อนหน้า (แคทซ์ 2005)
การศึกษานี้สนับสนุนการรายงานก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่า
ผู้ป่วยมีแนวโน้มที่จะใช้วิธีการที่มีเภสัชวิทยา
พฤติกรรมสะดวกเข้าถึงได้ง่ายและต้องใช้
ทักษะน้อยหรือการเปลี่ยนแปลงเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่จะประจำวันตามปกติ
ชีวิต (แฮมมอนด์ 1998 Lansbury 2000 Tsai et al. 2008) .

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การจัดการอาการปวดวิธีที่ใช้โดยกว่า 20% ของ
ตัวอย่างซึ่งถูกใช้ค่อนข้างบ่อย )
กำหนดยา , ความร้อน , นวด , เดิน , กิจกรรมรบกวน
การออกกำลังกายและมากกว่าที่เคาน์เตอร์ยา นี้การค้นหา
สอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ที่ Katz ( 2005 )
การศึกษาสนับสนุนรายงานก่อนหน้านี้บอกว่า
ผู้ป่วยมีแนวโน้มที่จะใช้วิธีการที่ 1
, พฤติกรรม , สะดวก , สามารถเข้าถึงได้ง่ายและต้องใช้ทักษะน้อย
หรือค่อนข้างน้อยการเปลี่ยนแปลงชีวิตประจำวัน
ปกติ ( แฮมมอนด์ 1998 แลนส์เบอรรี่ 2000 ไทร et al . 2008 )