Dry weights of tomato preparations

Dry weights of tomato preparations were determined using a
Model AVC-80 microwave moisture/solids analyser (CEM Corp.,
Mathews, NC). Samples (2–4 g) were placed between two tared
fibreglass pads and heated at 50% power for 4.5 min, which was
sufficient time for water loss from the sample to be complete.
Moisture content (or percent solids) was determined by difference
in weight after drying. Lyophilised tomato samples, each weighing
0.25–1.0 g, were placed in 20-ml glass vials along with antioxidant
where specified, and 10 ml of ethyl acetate was added. In subdued
light, vials were capped, mixed vigorously with the aid of a vortex
mixer, and placed in a temperature-controlled water bath kept at
60 C. After 2 h, 500 ll of mixture was removed, dried under a
stream of N2 gas, resuspended in THF, passed through a 0.2-lm nylon
filter, and injected into the HPLC. Alternatively, an aliquot of
extracted sample was filtered and injected into the HPLC directly.
When specified, samples were taken after 1 and 2 h of extraction
and treated as above. For comparison, carotenoids were also extracted
from tomato preparations, using dichloromethane/methanol/
H2O (40/40/20, v/v/v) by the method described by Ishida, Ma,
and Chan (2001) with modifications to maximise extraction of
both polar and nonpolar species (Ishida, Ma, Chan, Bartley, &
Grossman, 2001). Samples were analysed in triplicate and standard
deviations calculated. In some cases when large numbers of samples
were analysed, e.g., Table 1, relative standard deviations based

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำหนักแห้งของมะเขือเทศเตรียมถูกกำหนดโดยใช้การรุ่น AVC-80 ไมโครเวฟความชื้น/ของแข็ง analyser (CEM Corp.แมทิวส์ NC) ตัวอย่าง (2-4 กรัม) ถูกวางระหว่างสอง taredfibreglass แผ่น และความร้อนที่ใช้พลังงาน 50% สำหรับ 4.5 นาที ซึ่งเวลาเพียงพอสำหรับการสูญเสียน้ำจากตัวอย่างจะเสร็จสมบูรณ์ชื้น (หรือเปอร์เซ็นต์ของแข็ง) ถูกกำหนด โดยความแตกต่างน้ำหนักหลังอบแห้ง ตัวอย่างมะเขือเทศ lyophilised แต่ละชั่ง0.25 – 1.0 g ถูกวางในแก้ว 20 ml vials พร้อมสารต้านอนุมูลอิสระที่ระบุ และ 10 ml ของเอทิล acetate ถูกเพิ่ม ในปราบแสง vials ได้ปรบมือ ผสมกับความช่วยเหลือของ vortex เป็นดั่งผสม และอยู่ในอ่างควบคุมอุณหภูมิน้ำที่เก็บไว้ที่ค. 60 หลังจาก 2 h, 500 จะส่วนผสมถูกลบ แห้งภายใต้ความกระแสของ N2 ก๊าซ resuspended ใน THF ผ่านไนล่อน 0.2-lmกรอง และฉีดเข้าไปในการ HPLC หรือ เป็นส่วนลงตัวของตัวอย่างแยกกรอง และฉีดเข้าไปใน HPLC การโดยตรงเมื่อระบุ ตัวอย่างที่ถ่ายหลังจาก h 1 และ 2 ของสกัดและบำบัดตามข้างต้น สำหรับการเปรียบเทียบ carotenoids ยังแยกจากเตรียมมะเขือเทศ ใช้ dichloromethane/เม ทานอล /H2O (40/40/20, v/v/v) โดยวิธีการอธิบายไว้ โดยอิชิดะ Maจัน (2001) มีการปรับเปลี่ยนเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการสกัดและชนิดขั้ว และ nonpolar (อิชิดะ Ma จันทร์ Bartley, &Grossman, 2001) ตัวอย่างที่ analysed ใน triplicate และมาตรฐานความแตกต่างในการคำนวณ ในบางกรณีเมื่อตัวอย่างจำนวนมากมี analysed เช่น ตารางที่ 1 ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานสัมพัทธ์ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำหนักแห้งของการเตรียมมะเขือเทศได้รับการพิจารณาโดยใช้
รุ่น AVC-80 ไมโครเวฟความชื้น / วิเคราะห์ของแข็ง (CEM คอร์ป,
แมทธิวส์, NC) ตัวอย่าง (2-4 กรัม) ถูกวางไว้ระหว่างสอง tared
แผ่นไฟเบอร์กลาสและให้ความร้อนที่กำลังไฟ 50% 4.5 นาทีซึ่งเป็น
เวลาเพียงพอสำหรับการสูญเสียน้ำจากตัวอย่างจะเสร็จสมบูรณ์.
ความชื้น (หรือของแข็งเปอร์เซ็นต์) ถูกกำหนดโดยความแตกต่าง
ใน น้ำหนักหลังจากการอบแห้ง ตัวอย่างมะเขือเทศ Lyophilised แต่ละชั่งน้ำหนัก
0.25-1.0 กรัมถูกวางไว้ในขวดแก้ว 20 มล. พร้อมด้วยสารต้านอนุมูลอิสระ
ที่ระบุและ 10 มล. ของเอทิลอะซิเตถูกเพิ่มเข้ามา ในอ่อน
แสงขวดถูกปกคลุมผสมอย่างจริงจังด้วยความช่วยเหลือของกระแสน้ำวน
ผสมและวางไว้ในอ่างน้ำควบคุมอุณหภูมิไว้ที่
60 องศาเซลเซียส หลังจาก 2 ชั่วโมง, 500 LL ผสมจะถูกลบออกแห้งภายใต้
กระแสของก๊าซ N2, resuspended ในบ่ายคล้อยผ่านไนลอน 0.2 ไมครอน
กรองและฉีดเข้าไป HPLC อีกทางเลือกหนึ่งของ aliquot
ตัวอย่างที่สกัดได้กรองและฉีดเข้าไป HPLC ได้โดยตรง.
เมื่อระบุถูกนำตัวอย่างหลังวันที่ 1 และ 2 ชั่วโมงของการสกัด
และรับการรักษาดังกล่าวข้างต้น สำหรับการเปรียบเทียบ carotenoids ยังถูกสกัด
จากมะเขือเทศเตรียมใช้ไดคลอโรมีเทน / เมทานอล /
H2O (40/40/20, v / v / v) โดยวิธีการอธิบายโดยอิชิดะ, แม่
และจัน (2001) มีการปรับเปลี่ยนเพื่อเพิ่มการสกัด
ทั้งสองชนิดมีขั้วและไม่มีขั้ว (อิชิดะ, แม่จันทร์ Bartley และ
กรอสแมน, 2001) ตัวอย่างการวิเคราะห์ในเพิ่มขึ้นสามเท่าและมาตรฐานการ
คำนวณการเบี่ยงเบน ในบางกรณีเมื่อตัวเลขขนาดใหญ่ของกลุ่มตัวอย่าง
ที่ได้มาวิเคราะห์เช่นตารางที่ 1 ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐานสัมพัทธ์ตาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำหนักแห้งของการเตรียมมะเขือเทศได้รับการพิจารณาการใช้รูปแบบ avc-80
ไมโครเวฟความชื้น / ของแข็งวิเคราะห์ ( CEM .
Mathews , NC ) ตัวอย่าง ( 2 ) 4 g ) อยู่ระหว่างสอง tared
ดัดและแผ่นอุ่นที่ 50% พลังงานสำหรับ 4.5 นาที ซึ่งมีเวลาเพียงพอสำหรับการสูญเสียน้ำจาก

ตัวอย่างจะสมบูรณ์ ความชื้น ( หรือของแข็งเปอร์เซ็นต์ ) โดยการวัดความแตกต่างในน้ำหนัก
หลังจากการอบแห้งlyophilised ตัวอย่างมะเขือเทศ แต่ละเครื่องชั่ง
0.25 – 1.0 กรัม อยู่ใน 20 ml ขวดแก้วพร้อมกับสารต้านอนุมูลอิสระ
ที่ระบุ , และ 10 มิลลิลิตร เอทิลอะซิเตท คือเพิ่ม ในการปราบ
ไลท์ ขวดถูกปกคลุมผสมอย่างแข็งขัน ด้วยความช่วยเหลือของ vortex
ผสมและวางไว้ในอ่างน้ำควบคุมอุณหภูมิไว้ที่ 60  C
หลังจาก 2 H , 500 จะผสมออกแห้งภายใต้กระแสของ N2
แก๊สresuspended ในเตตระไฮโดรฟูแรน , ผ่านผ่าน 0.2-lm ไนลอน
กรองและฉีดเข้าไปใน HPLC . หรือเป็นส่วนลงตัวของ
สกัดตัวอย่างกรองและฉีดเข้าไปโดยตรง .
เมื่อระบุจำนวนที่ถ่ายหลัง 1 และ 2 H ของการสกัด
และถือว่าเป็นข้างต้น สำหรับการเปรียบเทียบ , แคโรทีนอยด์ที่สกัดได้จากการเตรียมด้วย
มะเขือเทศโดยใช้เมทานอลไดคลอโรมีเทน / /
H2O ( 40 / 40 / 20v / v / v ) โดยวิธีบรรยายโดย อิชิดะ , MA ,
และชาน ( 2544 ) มีการปรับเปลี่ยนเพื่อเพิ่มการสกัด
ทั้งสองขั้วโลกและ nonpolar สปีชีส์ ( อิชิดะ หม่า ชาน บาร์ทเลย์ &
Grossman , 2001 ) วิเคราะห์ทั้งสามใบและมาตรฐาน
การคํานวณ ในบางกรณีเมื่อตัวเลขขนาดใหญ่ของตัวอย่าง
วิเคราะห์ เช่น ตารางที่ 1 เปรียบเทียบส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานตาม