The pictorial ideals of Roh's origi

The pictorial ideals of Roh's original magic realism attracted new generations of artists through the latter years of the 20th century and beyond. In a 1991 New York Times review, critic Vivien Raynor remarked that "John Stuart Ingle proves that Magic Realism lives" in his "virtuoso" still life watercolors.[72] Ingle's approach, as described in his own words, reflects the early inspiration of the magic realism movement as described by Roh; that is, the aim is not to add magical elements to a realistic painting, but to pursue a radically faithful rendering of reality; the "magic" effect on the viewer comes from the intensity of that effort: "I don't want to make arbitrary changes in what I see to paint the picture, I want to paint what is given. The whole idea is to take something that's given and explore that reality as intensely as I can."[73][74]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ภาพอุดมคติของ Roh ของเดิมสัจนิยมมหัศจรรย์ที่ดึงดูดศิลปินปีหลัง ของ ศตวรรษที่ 20 และอื่น ๆ รุ่นใหม่ ในนิวยอร์กไทม์รีวิว 1991 นักวิจารณ์ Vivien แยกกันตั้งข้อสังเกตว่า "จอห์นสจวตอินเกิลวู๊ดลพิสูจน์ว่า สัจนิยมมหัศจรรย์ชีวิต" ในสีน้ำนิ่ง "มากความสามารถ" ของเขา [72] อินเกิลวู๊ดลของ ตามที่อธิบายไว้ในคำพูดของเขาเอง บัญชีสะท้อนแรงบันดาลใจเริ่มต้นของการเคลื่อนไหวสมจริงวิเศษตามที่อธิบายไว้ โดย Roh นั่นคือ จุดมุ่งหมายคือ ไม่เพิ่มขลังองค์ประกอบภาพวาดเหมือนจริง แต่การสร้างภาพที่ซื่อสัตย์อย่างรุนแรงของความเป็นจริง ตัวแสดงผล "วิเศษ" มาจากความเข้มของความพยายามว่า: "ฉันไม่ต้องการเปลี่ยนแปลงโดยพลการในสิ่งที่เห็นการวาดภาพ ต้องการสีอะไรจะได้รับ ไอเดียคือการ นำสิ่งที่ได้รับ และสำรวจความจริงที่เข้มข้นที่สามารถ" [73] [74]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุดมคติภาพของวิเศษของต้าเดิมดึงดูดคนรุ่นใหม่ของศิลปินที่ผ่านปีหลังของศตวรรษที่ ใน วิธีการของเปลวไฟที่อธิบายไว้ในคำพูดของเขาสะท้อนให้เห็นถึงแรงบันดาลใจในช่วงต้นของการเคลื่อนไหวของวิเศษตามที่อธิบายต้า นั่นคือจุดมุ่งหมายคือไม่ได้ที่จะเพิ่มองค์ประกอบที่มีมนต์ขลังกับภาพวาดที่เหมือนจริง แต่จะติดตามการแสดงผลที่ซื่อสัตย์อย่างรุนแรงของความเป็นจริง "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ภาพในอุดมคติของต้า Original สัจนิยมเวทมนตร์ดึงดูดคนรุ่นใหม่ของศิลปินผ่านปีหลังของศตวรรษที่ 20 และเกิน ใน 1991 นิวยอร์กไทม์สทบทวนนักวิจารณ์วิเวียน Raynor กล่าวว่า " จอห์น สจ๊วต เตาไฟ พิสูจน์ว่า สัจนิยมเวทมนตร์ชีวิต " ของเขา " Food " หุ่นนิ่งสีน้ำ [ 72 ] เตาไฟเป็นวิธีการที่อธิบายไว้ในคำพูดของเขาสะท้อนให้เห็นถึงแรงบันดาลใจแรก ๆของขบวนการสัจนิยมเวทมนตร์ตามที่อธิบายไว้โดยต้า ; นั่นคือ เป้าหมายไม่ได้ที่จะเพิ่มองค์ประกอบของขลังเป็นภาพวาดเหมือนจริง แต่ไล่ การซื่อสัตย์อย่างรุนแรงของความเป็นจริง ; ผล " มายากล " ในมุมมองที่มาจากความเข้มของความพยายาม : " ฉันไม่ต้องการเปลี่ยนแปลงโดยพลการในสิ่งที่ผมเห็น วาดภาพ อยากวาดอะไรให้ ความคิดทั้งหมดคือการใช้สิ่งที่ได้รับและสำรวจความเป็นจริงนั้นเป็นอย่างเข้มข้นเท่าที่ฉันสามารถ . " [ 73 ] [ 74 ]