This practice note covers the right

This practice note covers the right to procedural fairness (a term that is often used interchangeably with “natural justice”). Procedural fairness is an implied common law duty to act fairly in decision-making by the exercise of statutory powers which may affect an individual’s rights, interests or legitimate expectations. The High Court has said:

“The law has now developed to a point where it may be accepted that there is a common law duty to act fairly, in the sense of according procedural fairness, in the making of administrative decisions which affect rights, interests and legitimate expectations, subject only to the clear manifestation of a contrary statutory intention.”

In essence therefore, “procedural fairness” is the duty cast on administrative decision-makers to act fairly when making decisions which may affect people’s rights, interests and legitimate expectations. The recognised categories of “right” or “interest” are broad, and include personal freedom, status, preservation of livelihood and reputation.

RULES OF PROCEDURAL FAIRNESS
There are three recognised rules of procedural fairness:

1) the Hearing Rule – the right to a fair hearing;

2) the Bias Rule – a requirement that the decision-maker is impartial; and

3) the No evidence rule – the requirement for decisions to be based on logically probative evidence, not on mere speculation or suspicion.

Hearing Rule
The hearing rule requires a decision-maker to inform a person of the case against them or their interests and give them an opportunity to be heard. The extent of the obligation on the decision-maker depends on the relevant statutory framework and on what is fair in all the circumstances.

The concept of a person’s ‘interests’ is broad and includes things such as legal status, business and personal reputation, liberty, confidentiality, livelihood and financial interests.

The High Court has recognised that procedural fairness may be breached where a person has a ‘legitimate expectation’ that a decision-maker will act in a certain way but fails to do so, to the person’s detriment, although the ultimate question remains whether there has been unfairness in all the circumstances of the case, not whether a representation has been departed from or whether an expectation has not been met.

The requirements for procedural fairness have developed primarily through the common law and it is important to note that a statute can limit the hearing rule expressly or through necessary implication. The common law duty to act fairly in the making of administrative decisions is subject only to the clear manifestation of a contrary legislative intention.

The National Law has several requirements for people to be heard, for example:

• in registration, if the imposition of a condition is proposed or refusal of a registration is proposed, there must be an opportunity for the applicant to make submissions about the proposal.
• in the notification process, the practitioner about whom the notification is received is entitled to know the case put against them, see the evidence, and be given the right to be heard in any hearing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมายเหตุการปฏิบัตินี้ครอบคลุมสิทธิขั้นตอนยุติธรรม (คำที่มักใช้สลับกันกับ "ความยุติธรรมทางธรรมชาติ") ขั้นตอนยุติธรรมเป็นหน้าที่โดยนัยทั่วไปกฎหมายการทำค่อนข้างตัดสินใจ โดยใช้สิทธิอำนาจตามกฎหมายที่มีผลต่อของแต่ละสิทธิ ผลประโยชน์ หรือความคาดหวังที่ถูกต้องตามกฎหมาย ศาลสูงได้กล่าวว่า:"กฎหมายขณะนี้ได้พัฒนาไปยังจุดที่มันอาจจะยอมรับว่า มีหน้าที่กฎหมายร่วมกันประพฤติธรรม ความตามขั้นตอนสำคัญ การทำการตัดสินใจบริหารซึ่งส่งผลต่อสิทธิ ผลประโยชน์ และคาด หวังถูกต้องตามกฎหมาย ยามชัดเจนเจตนาตามกฎหมายตรงกันข้ามข้อเท่า นั้น" ในสาระสำคัญดังนั้น "ขั้นตอนยุติธรรม" ได้จะทำหน้าที่โยนบนผู้ผลิตตัดสินใจดูแลทำหน้าที่ค่อนข้างเมื่อทำการตัดสินใจซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อประชาชนสิทธิ ผลประโยชน์ และความคาดหวังที่ถูกต้องตามกฎหมาย ประเภทที่รับการยอมรับของ "ถูก" หรือ "ดอกเบี้ย" กว้าง และมีเสรีภาพส่วนบุคคล สถานะ อนุรักษ์ดำรงชีวิตและชื่อเสียง กฎของขั้นตอนยุติธรรมมีสามขั้นตอนยุติธรรมรับการยอมรับกฎ:1 ได้ยินกฎขวาฟังธรรม 2)ความโน้มเอียงกฎความว่า decision-maker ที่เป็นกลาง และ3) ไม่มีหลักฐานกฎข้อกำหนดสำหรับการตัดสินใจตามหลักฐานทางตรรกะ probative บนเพียงเก็งกำไรหรือความสงสัยไม่กฎการได้ยิน กฎการได้ยินต้อง decision-maker แจ้งบุคคลกรณีต่อพวกเขาหรือความสนใจ และให้โอกาสในการได้ยิน ขอบเขตของข้อผูกมัดใน decision-maker ขึ้นอยู่ ในกรอบตามกฎหมายที่เกี่ยวข้อง และสิ่งดีในทุกสถานการณ์ แนวคิดของบุคคล 'สนใจ' เป็นวงกว้าง และมีสิ่งต่าง ๆ เช่นกฎหมาย ธุรกิจ และชื่อเสียงส่วนบุคคล เสรีภาพ ความลับ ดำรงชีวิต และผลประโยชน์ทางการเงินศาลสูงได้ยังว่า ยุติธรรมขั้นตอนอาจจะพอที่คนมีการ 'ถูกต้องคาดหวัง' ที่ decision-maker จะดำเนินการแต่ล้มเหลวให้ทำ ให้ร้ายของบุคคล แม้ว่ายังคงเป็นคำถามที่ดีที่สุดว่ามี unfairness ในสถานการณ์ทั้งหมดของกรณี ไม่ว่าการแสดงมีการบ่ายเบนจากหรือว่าความคาดหวังที่ยังไม่ได้พบกัน มีพัฒนาข้อกำหนดสำหรับขั้นตอนยุติธรรมหลักผ่านกฎหมายทั่วไป และสิ่งสำคัญคือต้องทราบว่า กฎหมายที่สามารถจำกัดกฎได้ยินชัดแจ้ง หรือ โดยปริยายที่จำเป็น ภาษีกฎหมายทั่วไปเพื่อทำหน้าที่ในการทำการตัดสินใจบริหารค่อนข้างจะเฉพาะต้องแห่แหนชัดเจนเจตนาสภาตรงกันข้าม กฎหมายแห่งชาติมีความต้องการหลายคนได้ยิน เช่น:•ในการลงทะเบียน ถ้ามีการนำเสนอของเงื่อนไขหรือปฏิเสธการลงทะเบียนมีเสนอ ต้องมีโอกาสสำหรับผู้สมัครที่ต้องการนำเสนอเกี่ยวกับข้อเสนอ •ในกระบวนการแจ้งเตือน ผู้ประกอบการที่ได้รับการแจ้งเตือนเกี่ยวกับผู้มีสิทธิได้รับทราบกรณีที่ใส่กับพวกเขา ดูหลักฐาน และได้รับสิทธิในการได้ยินในการได้ยิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บันทึกการปฏิบัตินี้ครอบคลุมถึงสิทธิที่จะได้ความเป็นธรรมในการดำเนินการ (a คำที่มักจะใช้สลับกันได้กับ "ความยุติธรรมตามธรรมชาติ") ความเป็นธรรมในการดำเนินการเป็นหน้าที่ของกฎหมายโดยนัยที่จะทำหน้าที่อย่างเป็นธรรมในการตัดสินใจโดยใช้อำนาจตามกฎหมายซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อสิทธิของแต่ละคนความสนใจหรือความคาดหวังที่ถูกต้องตามกฎหมาย ได้ศาลสูงกล่าวว่า: "กฎหมายขณะนี้ได้พัฒนามาถึงจุดที่มันอาจจะได้รับการยอมรับว่ามีการปฏิบัติหน้าที่ตามกฎหมายที่จะทำหน้าที่อย่างเป็นธรรมในความรู้สึกของตามความเป็นธรรมในการดำเนินการในการตัดสินใจในการบริหารที่ส่งผลกระทบต่อสิทธิประโยชน์ และความคาดหวังที่ถูกต้องเรื่องเท่านั้นที่จะรวมตัวกันที่ชัดเจนของความตั้งใจตามกฎหมายขัด. "ในสาระสำคัญดังนั้น" ความเป็นธรรมในการดำเนินการ "เป็นนักแสดงหน้าที่ในการบริหารผู้มีอำนาจตัดสินใจที่จะทำหน้าที่อย่างเป็นธรรมเมื่อการตัดสินใจที่อาจส่งผลกระทบต่อสิทธิของผู้คนสนใจและความคาดหวังที่ถูกต้องตามกฎหมาย . หมวดหมู่ที่ได้รับการยอมรับของ "สิทธิ" หรือ "ดอกเบี้ย" กว้างและรวมถึงเสรีภาพส่วนบุคคลสถานะการเก็บรักษาของการดำรงชีวิตและชื่อเสียง. กฎของความเป็นธรรมในการดำเนินการมีกฎระเบียบที่สามได้รับการยอมรับมีความเป็นธรรมในการดำเนินการ: 1) กฎการได้ยิน - สิทธิในการที่ ฟังธรรม; 2) กฎอคติ - ความต้องการที่ผู้มีอำนาจตัดสินใจเป็นธรรม; และ3) การปกครองไม่มีหลักฐาน -. ความต้องการสำหรับการตัดสินใจที่จะอยู่บนพื้นฐานของหลักฐานทดลองเหตุผลไม่ได้อยู่ในการเก็งกำไรเพียงหรือสงสัยได้ยินกฎกฎได้ยินต้องมีการตัดสินใจที่จะแจ้งให้คนของคดีกับพวกเขาหรือผลประโยชน์ของพวกเขาและให้พวกเขามีโอกาสที่จะได้ยิน ขอบเขตของภาระผูกพันที่ตัดสินใจขึ้นอยู่กับกรอบการทำงานตามกฎหมายที่เกี่ยวข้องและอยู่กับสิ่งที่มีความเป็นธรรมในทุกสถานการณ์. แนวคิดของบุคคลที่สนใจ 'เป็นวงกว้างและรวมถึงสิ่งต่างๆเช่นสถานะทางกฎหมายธุรกิจและชื่อเสียงส่วนตัวเสรีภาพ ความลับการทำมาหากินและผลประโยชน์ทางการเงิน. ศาลสูงได้รับการยอมรับว่าเป็นธรรมในการดำเนินการอาจมีการละเมิดที่คนที่มีความคาดหวังที่ถูกต้อง 'ที่ตัดสินใจจะทำหน้าที่ในทางหนึ่ง แต่ล้มเหลวที่จะทำเช่นนั้นเพื่อความเสียหายของบุคคล แม้ว่าคำถามที่ดีที่สุดยังคงอยู่ไม่ว่าจะมีได้รับความไม่เป็นธรรมในทุกสถานการณ์ของกรณีที่ไม่ได้ไม่ว่าจะเป็นตัวแทนที่ได้รับการออกจากหรือไม่ว่าความคาดหวังยังไม่ได้รับการตอบสนอง. ข้อกำหนดสำหรับความเป็นธรรมในการดำเนินการได้มีการพัฒนาส่วนใหญ่ผ่านกฎหมายและมันก็เป็น สิ่งสำคัญที่จะทราบว่ากฎหมายสามารถ จำกัด การปกครองได้ยินชัดแจ้งหรือโดยนัยที่จำเป็น . หน้าที่กฎหมายที่จะทำหน้าที่อย่างเป็นธรรมในการตัดสินใจในการบริหารเป็นเรื่องเดียวที่จะสำแดงที่ชัดเจนของความตั้งใจที่จะออกกฎหมายที่ขัดกฎหมายแห่งชาติมีหลายความต้องการสำหรับคนที่จะได้ยินเสียงตัวอย่างเช่น: •ในการลงทะเบียนถ้ากำหนดให้ สภาพมีการเสนอหรือการปฏิเสธการลงทะเบียนจะเสนอจะต้องมีการเปิดโอกาสให้ผู้สมัครที่จะทำให้การส่งเกี่ยวกับข้อเสนอที่. •ในขั้นตอนการแจ้งเตือนผู้ประกอบการเกี่ยวกับผู้ที่แจ้งเตือนที่ได้รับมีสิทธิที่จะรู้ว่าในกรณีที่ใส่กับพวกเขา เห็นหลักฐานและจะได้รับสิทธิในการได้ยินเสียงในการได้ยินใด ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หมายเหตุการปฏิบัตินี้ครอบคลุมสิทธิในกระบวนการยุติธรรม ( ระยะที่มักจะใช้สลับกับ " ความยุติธรรม " ธรรมชาติ ) ขั้นตอนความเป็นธรรมเป็นหน้าที่ของกฎหมายโดยนัยที่จะทำอย่างเป็นธรรมในการตัดสินใจโดยอำนาจตามกฎหมาย ซึ่งอาจกระทบต่อสิทธิของบุคคล ความสนใจหรือความคาดหวังที่ถูกต้อง ศาลได้กล่าวว่า :

" กฎหมาย ขณะนี้ได้พัฒนาถึงจุดที่มันอาจจะได้รับการยอมรับว่ามีกฎหมายภาษีกฎหมายเป็นธรรม ในความรู้สึกของความเป็นธรรมตามขั้นตอน ในการตัดสินใจของผู้บริหารที่ส่งผลต่อสิทธิความสนใจและความคาดหวังที่ถูกต้อง เรื่องการประกาศที่ชัดเจนของกฎหมายขัดต่อความตั้งใจ "

ใน สาระ เพราะฉะนั้น" ขั้นตอนความเป็นธรรม " เป็นหน้าที่โยนมากกว่าการบริหารที่จะทำอย่างเป็นธรรมเมื่อการตัดสินใจซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อสิทธิของคน ความสนใจและความคาดหวังที่ถูกต้อง การยอมรับประเภทของ " ขวา " หรือ " ดอกเบี้ย " จะกว้างและรวมถึงสถานะเสรีภาพส่วนบุคคล รักษาชีวิตและชื่อเสียง ขั้นตอนความเป็นธรรม

กฎของมีอยู่สามยอมรับกฎของขั้นตอนความเป็นธรรม :

1 ) ชี้แจงกฎและสิทธิที่จะได้ยิน Fair

2 ) กฎอคติและความต้องการให้คนเป็นธรรม และ

3 ) ไม่มีหลักฐานการปกครอง–ความต้องการการตัดสินใจจะขึ้นอยู่กับเหตุผลหลักฐานหลักฐาน ไม่ใช่บน การเก็งกำไรเพียง หรือสงสัย กฎ


ได้ยินชี้แจงกฎต้องเป็นผู้ตัดสินใจที่จะแจ้งให้คนที่มีคดีกับพวกเขา หรือความสนใจของพวกเขาและให้พวกเขามีโอกาสที่จะได้ยิน ขอบเขตของพันธกรณีในคนขึ้นอยู่กับกรอบกฎหมายที่เกี่ยวข้องและสิ่งที่เป็นธรรมในสถานการณ์ทั้งหมด

แนวคิดของคนเป็น ' ผลประโยชน์ ' กว้างและรวมถึงสิ่งเช่นทางกฎหมายธุรกิจและส่วนตัว ชื่อเสียง เสรีภาพ การรักษาความลับ ชีวิตความเป็นอยู่และผลประโยชน์ทางการเงิน .

ศาลได้รับการยอมรับว่าขั้นตอนความเป็นธรรมอาจจะละเมิดที่บุคคลมี ' ความคาดหวัง ' ถูกต้องตามกฎหมายที่ผู้ตัดสินใจจะทำหน้าที่ในทางหนึ่ง แต่ล้มเหลวในการทำเช่นนั้น การเสื่อมของบุคคลถึงแม้ว่าคำถามที่ดีที่สุดยังคงว่ามีความอยุติธรรมในทุกสถานการณ์ของกรณีนี้ ไม่ว่าการได้ออกเดินทางจากหรือความคาดหวังที่ได้พบกัน

ความต้องการสำหรับกระบวนการยุติธรรมได้พัฒนาหลักผ่านกฎหมายและมันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่ากฎหมายที่สามารถ จำกัด ชี้แจงกฎชัดแจ้งหรือโดยปริยาย โดยจำเป็น หน้าที่ตามกฎหมายที่จะกระทำอย่างเป็นธรรมในการตัดสินใจบริหารอาจมีเพียงอาการที่ชัดเจนของฝ่ายนิติบัญญัติขัดกับความตั้งใจ

กฎหมายของประเทศมีความต้องการหลาย ๆ คนได้ยิน ตัวอย่างเช่น :

- ในการลงทะเบียน หากการจัดเก็บเงื่อนไขเสนอ หรือปฏิเสธการเสนอ ก็ต้องเปิดโอกาสให้ผู้สมัคร เพื่อให้ส่งเรื่องข้อเสนอ
- ในขั้นตอนการแจ้งเตือนผู้ประกอบการเกี่ยวกับผู้ที่ได้รับการแจ้งเตือนมีสิทธิที่จะรู้คดีให้กับพวกเขา ได้เห็นหลักฐาน และได้รับสิทธิที่จะได้ยินในการได้ยิน .