that reducing inflation from 2 perc

that reducing inflation from 2 percent to 0 would raise output by 4 to 6 percentage points
because of the non-indexation of capital income taxation. However, this effect seems more
like a problem to be dealt with by tax authorities than central bankers.
In New Keynesian dynamic stochastic general equilibrium models, trend inflation affects
output mainly through its effect on the equilibrium degree of price dispersion. This is
especially true in those versions that use the Calvo (1983) price-setting model.2 The rise
in price dispersion due to inflation can also have real effects by increasing the amount of
resources devoted to search on the part of buyers, as emphasized in the search-theoretic
literature (Benabou, 1992; Head and Kumar, 2005). It will also play a crucial role in our
framework, which highlights the detrimental effect of rising price dispersion on business
failures.
On the empirical side, there is virtually no robust evidence on the relationship between
inflation and real outcomes. The literature on the effects of trend inflation on the growth
rate of output, as surveyed in Ragan (1998), has produced little evidence of a significant
impact, except in extreme circumstances. There is also almost no direct evidence of an
effect of trend inflation on the level of real output as opposed to its growth rate or volatility
(Bullard and Keating, 1995). Later in the paper, we provide a novel explanation for why it
may be hard to detect a significant negative effect of trend inflation on output.
Despite the absence of robust reduced-form evidence on the real effects of inflation,
there is considerable empirical support for the relationship between inflation and relativeprice
dispersion, which plays a major role not only in New Keynesian and search-theoretic
models but also in our agent-based framework. For example, Parks (1978), Parsley (1996),
Debelle and Lamont (1997), and Lastrapes (2006) document a strong positive association
between inflation and price dispersion in U.S. data.3

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัตราเงินเฟ้อที่ลดลงจากร้อยละ 2 เป็น 0 จะเพิ่มผลผลิต 4-6 เปอร์เซ็นต์จุดเนื่องจากการไม่ดัชนีภาษีรายได้ทุนการ อย่างไรก็ตาม ลักษณะนี้ดูเหมือนว่าเพิ่มเติมเช่นปัญหาการถูกดำเนินการ โดยหน่วยจัดเก็บภาษีกว่าธนาคารกลางในรูปแบบของสำนักเคนส์แบบสมดุลทั่วไปแบบเฟ้นสุ่มใหม่ แนวโน้มอัตราเงินเฟ้อมีผลต่อผลผลิตส่วนใหญ่ โดยมีผลต่อระดับความสมดุลของการกระจายตัวของราคา นี่คือโดยเฉพาะอย่างยิ่งจริงในบรรดารุ่นที่ใช้ model.2 การตั้งค่าราคา Calvo (1983) เพิ่มขึ้นในราคา กระจายตัวเนื่องจากอัตราเงินเฟ้อยังได้ผลจริง โดยการเพิ่มจำนวนทรัพยากรเพื่อรองรับการค้นหาในส่วนของผู้ซื้อ เป็นหัวใจในการค้นหา-theoreticวรรณกรรม (Benabou, 1992 หัวและ Kumar, 2005) มันจะยังมีบทบาทสำคัญในของเรากรอบ ซึ่งเน้นผลผลดีของเธนราคาเพิ่มขึ้นในธุรกิจความล้มเหลวด้านประจักษ์ มีแทบไม่มีหลักฐานที่แข็งแกร่งในความสัมพันธ์ระหว่างผลลัพธ์ของอัตราเงินเฟ้อและจริง วรรณกรรมเกี่ยวกับผลกระทบของอัตราเงินเฟ้อที่แนวโน้มในการเติบโตอัตราของผลผลิต เป็นสำรวจใน Ragan (1998), มีผลิตน้อยหลักฐานเป็นสำคัญผลกระทบ ยกเว้นในสถานการณ์มากขึ้น มีเกือบจะไม่มีหลักฐานโดยตรงของการผลของแนวโน้มอัตราเงินเฟ้อระดับของจริงผลตรงข้ามกับอัตราการเติบโตหรือความผันผวนของ(Bullard และคีทติง 1995) ในกระดาษ เรามีคำอธิบายเหตุผลที่นวนิยายเรื่องอาจจะยากที่จะตรวจหาผลกระทบสำคัญของแนวโน้มอัตราเงินเฟ้อในผลผลิตแม้ มีการขาดงานลดลงแบบฟอร์มหลักฐานที่แข็งแกร่งในผลแท้จริงของภาวะเงินเฟ้อมีมากประจักษ์สนับสนุนความสัมพันธ์ระหว่างเงินเฟ้อและ relativepriceเธน ซึ่งมีบทบาทสำคัญไม่เฉพาะ ในสำนัก เคนส์ใหม่ และค้นหา theoreticรูปแบบแต่ยังอยู่ในกรอบของเราตามตัวแทน ตัวอย่าง สวนสาธารณะ (1978), ผักชีฝรั่ง (1996),Debelle และ Lamont (1997), และ Lastrapes (2006) เอกสารมั่นบวกระหว่างเงินเฟ้อและเธนราคา฿ data.3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ว่าการลดอัตราเงินเฟ้อจากร้อยละ 2 ถึง 0 จะเพิ่มการส่งออกโดย 4-6 เปอร์เซ็นต์
เนื่องจากการที่ไม่ปรับเงินทุนการจัดเก็บภาษีรายได้ แต่ผลกระทบนี้ดูเหมือนจะมากขึ้น
เช่นปัญหาในการได้รับการจัดการโดยหน่วยงานด้านภาษีกว่าธนาคารกลาง.
ในนิวเคนส์แบบไดนามิกสุ่มแบบจำลองดุลยภาพทั่วไปอัตราเงินเฟ้อมีแนวโน้มส่งผลกระทบต่อ
การส่งออกส่วนใหญ่ผ่านผลกระทบต่อระดับความสมดุลของการกระจายราคา นี้เป็น
จริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรุ่นที่ใช้ Calvo (1983) ราคาการตั้งค่า model.2 เพิ่มขึ้น
ในการกระจายตัวของราคาเนื่องจากอัตราเงินเฟ้อยังสามารถมีผลกระทบจริงโดยการเพิ่มปริมาณของ
ทรัพยากรที่ทุ่มเทให้กับการค้นหาในส่วนของผู้ซื้อที่เป็นเน้น ในการค้นหาทฤษฎี
วรรณกรรม (Benabou 1992; ศีรษะและ Kumar, 2005) นอกจากนี้ยังจะมีบทบาทสำคัญในของเรา
กรอบซึ่งไฮไลท์ผลกระทบต่อการเพิ่มขึ้นของการกระจายตัวของราคาในธุรกิจ
ความล้มเหลว.
ในด้านเชิงประจักษ์ที่มีแทบไม่มีหลักฐานที่แข็งแกร่งกับความสัมพันธ์ระหว่าง
อัตราเงินเฟ้อและผลที่แท้จริง วรรณกรรมเกี่ยวกับผลกระทบของอัตราเงินเฟ้อที่มีแนวโน้มในการเจริญเติบโต
ของการส่งออกอัตราตามที่สำรวจใน Ragan (1998) มีการผลิตหลักฐานเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างมีนัยสำคัญ
ผลกระทบยกเว้นในกรณีที่รุนแรง นอกจากนี้ยังมีเกือบจะไม่มีหลักฐานโดยตรงจาก
ผลกระทบของอัตราเงินเฟ้อมีแนวโน้มอยู่ในระดับของการส่งออกจริงเมื่อเทียบกับอัตราการเจริญเติบโตหรือความผันผวน
(บุลลาร์และคีด 1995) ต่อมาในกระดาษที่เราให้คำอธิบายใหม่สำหรับเหตุผลที่มัน
อาจจะยากที่จะตรวจสอบผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญของอัตราเงินเฟ้อที่มีแนวโน้มในการส่งออก.
แม้จะมีกรณีที่ไม่มีหลักฐานที่ลดลงแบบฟอร์มที่แข็งแกร่งเกี่ยวกับผลกระทบที่แท้จริงของอัตราเงินเฟ้อที่
มีการสนับสนุนเชิงประจักษ์มากสำหรับ ความสัมพันธ์ระหว่างอัตราเงินเฟ้อและ relativeprice
กระจายซึ่งมีบทบาทสำคัญไม่เพียง แต่ในเคนส์ใหม่และการค้นหาทฤษฎี
แบบจำลอง แต่ยังอยู่ในกรอบตัวแทนตามเรา ตัวอย่างเช่นสวนสาธารณะ (1978), ผักชีฝรั่ง (1996),
Debelle และมอนต์ (1997) และ Lastrapes (2006) เอกสารความสัมพันธ์เชิงบวกที่แข็งแกร่ง
ระหว่างอัตราเงินเฟ้อและการกระจายตัวของราคาในสหรัฐ data.3

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ว่า การลดอัตราเงินเฟ้อ จากร้อยละ 2 ต่อ 0 จะเพิ่มผลผลิตโดย 4 ถึง 6 คะแนนร้อยละ
เพราะไม่ใช่พลังไฟฟ้าลดลงของรายได้ภาษีอากร ) อย่างไรก็ตาม ผลกระทบนี้ ดูเหมือน
เหมือนปัญหาที่จะต้องจัดการกับเจ้าหน้าที่ภาษีกว่าธนาคารกลาง .
ในใหม่ของ Dynamic Stochastic ดุลยภาพทั่วไปแนวโน้มเงินเฟ้อมีผลต่อ
รุ่นผลผลิตส่วนใหญ่ผ่านผลกระทบต่อสมดุลระดับการกระจายราคา นี้เป็นจริงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในผู้
รุ่นที่ใช้ calvo ( 1983 ) การกำหนดราคาแบบ 2 เพิ่มขึ้น
ในราคาเนื่องจากอัตราเงินเฟ้อยังสามารถกระจายได้ผลจริง โดยการเพิ่มปริมาณของทรัพยากรที่ทุ่มเทให้กับการค้นหา
ในส่วนของผู้ซื้อที่เน้นในการค้นหาทฤษฎีวรรณคดี (
benabou , 1992 ;หัวและ Kumar , 2005 ) มันก็จะยังมีบทบาทสำคัญในกรอบของเรา
ซึ่งไฮไลท์ผลอันตรายของราคาที่เพิ่มขึ้นการกระจายธุรกิจ

ความล้มเหลว ในด้านเชิงประจักษ์ มีจวนไม่มีเสถียรภาพ หลักฐานเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่าง
เงินเฟ้อและผลลัพธ์ที่แท้จริง วรรณคดีเกี่ยวกับผลกระทบของแนวโน้มเงินเฟ้อในอัตราการเจริญเติบโตของผลผลิต
เป็นหนึ่งใน Ragan ( 1998 )ได้ผลิตหลักฐานเล็ก ๆของผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญ
ยกเว้นในสถานการณ์ที่รุนแรง มีเกือบจะไม่มีหลักฐานโดยตรงของผลของแนวโน้มเงินเฟ้อในระดับผลผลิตที่แท้จริงเมื่อเทียบกับอัตราการเจริญเติบโต หรือความผันผวน
( และ และ Keating , 1995 ) ต่อมาในกระดาษเราให้คำอธิบายใหม่สำหรับทำไมมัน
อาจจะยากที่จะตรวจสอบผลกระทบที่สำคัญของแนวโน้มเงินเฟ้อออก
แม้จะขาดคงทนลดลงแบบฟอร์มหลักฐานเกี่ยวกับผลกระทบที่แท้จริงของอัตราเงินเฟ้อ ,
มีเชิงประจักษ์สนับสนุนมากสำหรับความสัมพันธ์ระหว่างอัตราเงินเฟ้อและการกระจาย relativeprice
ซึ่งมีบทบาทที่สำคัญไม่เพียง แต่ในสำนักเคนส์ใหม่และค้นหาโมเดลทฤษฎี
แต่ยัง ในกรอบแผนการของเราตัวอย่างเช่น สวนสาธารณะ ( 1978 ) , ผักชี ( 1996 )
debelle และ Lamont ( 1997 ) และ lastrapes ( 2006 ) เอกสารแข็งแรงสมาคมบวก
ระหว่างอัตราเงินเฟ้อและกระจายราคาในสหรัฐอเมริกาข้อมูล 3 .