Second, they distinguish between fi

Second, they distinguish between fictional content and fictional mode, illustrating the difference by reference to Konrad Kujau’s forgery which was presented to the world as Hitler’s(genuine) diaries. As they remark, while it would be reasonable to refer to the content of this forgery as fictional, ‘we should surely hesitate to call the finished product a “work of fiction” given the mode of its presentation’ (17). These distinctions allow them to focus not on the structural or semantic properties of sentence ‘but on the conditions under which they are uttered, the attitudes they invoke, and the role that they play in social interactions’ (32). Such an approach leads to a stress on fictional storytelling as a convention with institutional resources or, to put it another way, as a more or less universally understood custom or family of customs within a culture.
If fiction is in one sense universal, those fictions that we call novels and short stories are arguably possessed of certain unique features. Dorrit Cohn’s excellent recent book The Distinction of fiction (1999) approaches the definition of fiction from a narratological perspective, and makes an impressively energetic case for the distinctiveness of literary fiction, arguing against certain recent attempts to erase the dividing line between (for example) fiction and history, or to argue that fictional and non-fictional narratives are essentially indistinguishable.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สอง พวกเขาแยกระหว่างสมมติเนื้อหา และสมมติโหมด แสดงความแตกต่าง โดยการอ้างอิงถึง Konrad Kujau ปลอมซึ่งถูกนำเสนอไปทั่วโลกเป็น Hitler's(genuine) ไดอารีส์ เป็นพวกรี ในขณะที่มันจะเหมาะสมที่จะอ้างอิงถึงเนื้อหาของปลอมนี้เป็นสมมติ 'เราควรก็ลังเลที่จะเรียกผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป "งานของนิยาย" กำหนดวิธีการนำเสนอ' (17) ข้อแตกต่างเหล่านี้ทำให้พวกเขาไม่ตามคุณสมบัติโครงสร้าง หรือความหมายของประโยค "แต่ ในเงื่อนไขภายใต้ ซึ่งพวกเขาจะพูด ทัศนคติที่พวกเขาเรียก และบทบาทที่เล่นในสังคมโต้ (32) วิธีการนำไปสู่ความเครียดใน storytelling สมมติเป็นการประชุมกับสถาบันทรัพยากร หรือ เพื่อให้เป็น อีกทางหนึ่ง เป็นมากขึ้น หรือน้อยกว่าแบบเข้าใจเอง หรือครอบครัวของศุลกากรภายในวัฒนธรรม ถ้านิยายเป็นความรู้สึกหนึ่งสากล fictions เหล่านั้นที่เราเรียกนวนิยายและเรื่องสั้นจะต้องคุณลักษณะเฉพาะบางอย่างว่า Dorrit คอห์นแห่งล่าสุดแตกต่างของนิยาย (1999) ยื่นคำจำกัดความของนิยายจากมุม narratological และทำให้กรณีมีพลังน่าประทับใจสำหรับ distinctiveness ที่ของนิยายวรรณกรรม โต้เถียงกับบางความพยายามล่าสุด เพื่อลบเส้นแบ่งระหว่างนิยายและประวัติ (ตัวอย่าง) หรือ การโต้เถียงไม่ใช่สมมติ และสมมติ narratives จำแนกไม่ได้เป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ประการที่สองพวกเขาแยกแยะระหว่างเนื้อหาละครและโหมดสวมแสดงความแตกต่างโดยอ้างอิงถึงคอนราดปลอมแปลง Kujau ซึ่งถูกนำเสนอไปทั่วโลกเป็นของฮิตเลอร์ (ของแท้) บันทึกประจำวัน ขณะที่พวกเขาพูดในขณะที่มันจะเป็นเหตุผลที่จะอ้างถึงเนื้อหาของปลอมเป็นสมมตินี้, 'เราก็ควรลังเลที่จะโทรผลิตภัณฑ์สำเร็จรูป "การทำงานของนิยาย" ให้รูปแบบของการนำเสนอ' (17) ความแตกต่างเหล่านี้ช่วยให้พวกเขามุ่งเน้นไม่ได้อยู่ในคุณสมบัติโครงสร้างหรือความหมายของประโยค 'แต่ภายใต้เงื่อนไขที่พวกเขาจะพูดทัศนคติที่พวกเขาเรียกและบทบาทที่พวกเขาเล่นในปฏิสัมพันธ์ทางสังคม' (32) วิธีการดังกล่าวจะนำไปสู่ความเครียดในการเล่าเรื่องสมมติเช่นการประชุมที่มีทรัพยากรที่สถาบันหรือที่จะนำมันวิธีอื่นเป็นมากหรือน้อยกว่าที่เข้าใจกันในระดับสากลที่กำหนดเองหรือครอบครัวของศุลกากรในวัฒนธรรม.
ถ้านิยายอยู่ในความรู้สึกหนึ่งสากลวรรณกรรมเหล่านั้น ที่เราเรียกว่านวนิยายและเรื่องสั้นที่มีเนื้อหาของคุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์บางอย่าง Dorrit หนังสือเล่มล่าสุดของ Cohn ดีแตกต่างของนิยาย (1999) แนวทางความหมายของนิยายจากมุมมอง narratological และทำให้กรณีที่มีพลังอย่างน่าประทับใจสำหรับความพิเศษของนิยายวรรณกรรมเถียงกับความพยายามที่ผ่านมาบางอย่างที่จะลบเส้นแบ่งระหว่าง (ตัวอย่าง) นิยายและประวัติศาสตร์หรือเพื่อยืนยันว่าตัวละครและเรื่องเล่าที่ไม่สวมจะแยกไม่ออกเป็นหลัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประการที่สอง พวกเขาแยกแยะระหว่างเนื้อหาและตัวละครโหมดสวม , ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความแตกต่าง โดยอ้างอิงกับคอนราด kujau ปลอมแปลงซึ่งได้แสดงให้โลกเป็นฮิตเลอร์ ( แท้ ) บันทึก ขณะที่พวกเขาพูด ในขณะที่มันจะเหมาะสมที่จะดูที่เนื้อหาของการปลอมแปลงนี้เป็นสมมติ' เราก็จะลังเลที่จะเรียกผลิตภัณฑ์ที่เป็น " นิยาย " ระบุโหมดของการนำเสนอของ ' ( 17 ) ความแตกต่างเหล่านี้ช่วยให้พวกเขามุ่งเน้นที่คุณสมบัติโครงสร้างหรือความหมายของประโยค แต่อยู่ภายใต้เงื่อนไขที่พวกเขาจะ uttered , ทัศนคติที่พวกเขาเรียก และบทบาทที่พวกเขาเล่นในการโต้ตอบทางสังคม ' ( 32 )วิธีการดังกล่าวจะนำไปสู่ความเครียดในตัวละครนิทานเป็นประชุมกับสถาบันทรัพยากรหรือเพื่อวางวิธีอื่น เป็นมากกว่า หรือน้อยกว่าสามารถเข้าใจได้เองหรือครอบครัวของศุลกากรภายในวัฒนธรรม .
ถ้านิยายเป็นหนึ่งในความรู้สึกที่เราเรียกว่า สากล , นวนิยายรักนวนิยายและเรื่องสั้นอย่าง สิงของ คุณสมบัติที่เป็นเอกลักษณ์ แน่นอนเป็น dorrit โคนยอดเยี่ยมล่าสุดหนังสือความแตกต่างของนิยาย ( 2542 ) วิธีการนิยามของนิยายจากมุมมองของ narratological และทำให้ประทับใจคึกคักสำหรับกรณีความพิเศษของนวนิยายวรรณกรรม , เถียงกับบางล่าสุดพยายามลบเส้นแบ่งระหว่าง ( ตัวอย่าง ) นิยายและประวัติศาสตร์หรือจะเถียงว่า สมมติสมมติเป็นหลักและไม่ติดอก