The focus on the conditions of prod

The focus on the conditions of production as the mediums specificity has been significant for a long time in order to distinct between these two mediums until the position of the beholder began to disturb modal temporality. It is through the beholder that past becomes to be present and through the beholder the relationship between past and present began to loose his formal boundaries. The question now is: What does the emergence of the beholder as a condition for the image mean for the image‟s temporality? What needs to be changed regarding traditional time models that measure and count time in minutes and seconds? Is instantaneity as a category of photography still useful for the understanding of a photographic image? And how can one think time in the photographic image?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เน้นเงื่อนไขการผลิตเป็น mediums specificity ได้สำคัญมานานในลำดับถึงความแตกต่างระหว่าง mediums สองเหล่านี้จนกว่าตำแหน่งของคนดูเริ่มรบกวน temporality จน มันคือผ่านคนดูอดีตจะต้อง มีอยู่ และผ่านคนดู ความสัมพันธ์ระหว่างอดีตและปัจจุบันเริ่มหลวมขอบเขตอย่างเป็นทางการของเขา ตอนนี้คำถามคือ: อะไรเกิดขึ้นของคนดูเป็นเงื่อนไขสำหรับค่าเฉลี่ยภาพสำหรับ image‟s temporality อะไรต้องเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับรูปแบบเวลาแบบดั้งเดิมที่วัด และนับเวลาเป็นนาทีและวินาที ไว้ instantaneity เป็นประเภทของการถ่ายภาพเพื่อความเข้าใจของรูปถ่ายหรือไม่ และวิธีสามารถหนึ่งคิดเวลาในภาพถ่าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มุ่งเน้นไปที่สภาพของการผลิตเป็นสื่อที่เฉพาะเจาะจงได้รับอย่างมีนัยสำคัญเป็นเวลานานเพื่อที่แตกต่างระหว่างทั้งสองสื่อถึงตำแหน่งของคนเริ่มที่จะรบกวนคำกริยาชั่วคราว จะผ่านคนดูว่าที่ผ่านมาจะกลายเป็นที่จะนำเสนอและผ่านคนดูความสัมพันธ์ระหว่างอดีตและปัจจุบันเริ่มที่จะสูญเสียเขตแดนอย่างเป็นทางการของเขา คำถามตอนนี้คืออะไรโผล่ออกมาจากคนดูเป็นเงื่อนไขสำหรับภาพหมายถึงภาพ "ของชั่วคราว? ต้องการสิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับเวลาในแบบดั้งเดิมที่วัดและนับเวลาในนาทีและวินาที? เป็นฉับพลันทันทีเป็นหมวดหมู่ของการถ่ายภาพยังคงมีประโยชน์สำหรับการทำความเข้าใจของภาพที่ถ่ายภาพหรือไม่ และวิธีการหนึ่งที่สามารถคิดว่าเวลาในภาพที่ถ่ายภาพหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โฟกัสบนเงื่อนไขของการผลิตสื่อที่เฉพาะเจาะจงได้รับอย่างมีนัยสำคัญเป็นเวลานานเพื่อให้แตกต่างระหว่างทั้งสองสื่อถึงตำแหน่งของผู้มองเริ่มที่จะรบกวนการชั่วคราว . มันผ่านผู้มองว่าอดีตจะกลายเป็นปัจจุบัน และผ่านการเห็นความสัมพันธ์ระหว่างอดีต และปัจจุบันเริ่มหลวมขอบเขตอย่างเป็นทางการของเขาคำถามในขณะนี้คือ : อะไรที่ความคับขันของผู้มองเป็นเงื่อนไขสำหรับหมายถึงรูปสำหรับ‟ภาพชั่วคราว ? สิ่งที่ต้องเปลี่ยนรูปแบบเวลาแบบดั้งเดิมที่เกี่ยวกับการวัดและนับเวลาเป็นนาที และวินาที เป็นประเภทของการถ่ายภาพคือ นซแทนทะนียังมีประโยชน์สำหรับความเข้าใจของภาพที่ถ่าย ? และวิธีการหนึ่งสามารถคิดเวลาในภาพถ่าย ?