The relationship between physiologi

The relationship between physiological response and sensory perceived scores in swallowing was investigated using food polysaccharide solutions. Solutions from xanthan gum (0.3–0.9%) and locust bean gum (0.5–0.8%) were used as specimen with different flow behaviors identified by static and dynamic rheological methods. Acoustic analysis and sensory evaluation were carried out to investigate the swallowing profiles using the same human subjects. From acoustic analysis, time required for bolus to transfer through the pharyngeal phase t2 decreased with increasing concentration of xanthan gum despite the viscosity increase. Also, the acoustic balance for the swallowing sound shifted to a higher frequency range with increasing concentration. The t2 for locust bean gum was much less concentration-dependent and consistently larger than that for xanthan gum when compared at equivalent shear viscosity at 10 s−1. Also, the acoustic balance for the swallowing sound was less concentration-dependent than that for xanthan gum. From sensory evaluation, 0.6% xanthan gum was scored the highest in perceived swallowing ease, while 0.75% locust bean gum was scored the lowest. Both t2 and the acoustic balance correlated well with perceived swallowing ease. Results indicate that xanthan gum solutions flow as one coherent bolus through the pharyngeal phase with smaller variation of flow velocity than locust bean gum solutions, leading to a greater sensation of swallowing ease. “Structured fluid”, defined as fluid with yield stress such as xanthan gum solutions, is a rheological nature that allows bolus to be swallowed in one go, relating to perceived swallowing ease of liquid foods.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ระหว่างประสาทสัมผัสรับรู้คะแนนในการกลืนและการตอบสนองทางสรีรวิทยารับการตรวจสอบการใช้โซลูชัน polysaccharide อาหาร โซลูชั่นจากหมากฝรั่ง xanthan (0.3-0.9%) และโลคัสบีนกัม (0.5 – 0.8%) ถูกใช้เป็นตัวอย่าง มีพฤติกรรมการไหลแตกต่างกันโดยวิธีการไหลคงที่ และแบบไดนามิก อะคูสติกการวิเคราะห์และการประเมินดำเนินการเพื่อตรวจสอบโปรไฟล์กลืนสเปิร์มใช้อาสาสมัครเดียวกัน การวิเคราะห์เสียง เวลาที่จำเป็นสำหรับการถ่ายโอนผ่าน t2 ระยะคอหอย bolus ลดลง ด้วยการเพิ่มความเข้มข้นของหมากฝรั่ง xanthan แม้มีความหนืดเพิ่มขึ้น ยัง ดุลเสียงเสียงกลืนสเปิร์มเปลี่ยนช่วงความถี่สูงขึ้นด้วยการเพิ่มความเข้มข้น T2 สำหรับโลคัสบีนกัมคือขึ้น กับความเข้มข้นมากน้อย และสม่ำเสมอมากกว่าที่สำหรับหมากฝรั่ง xanthan เปรียบเทียบความหนืดเฉือนเทียบเท่า 10 s−1 ยัง ยอดดุลเสียงสำหรับเสียงกลืนสเปิร์มได้น้อยความเข้มข้นขึ้นกว่าหมากฝรั่ง xanthan จากการประเมิน หมากฝรั่ง xanthan 0.6% เป็นคะแนนสูงที่สุดในมองเห็นน้ำกามกลืนง่าย ขณะที่ 0.75% โลคัสบีนกัมได้คะแนนต่ำที่สุด T2 และสมดุลเสียงมีความสัมพันธ์กับมองเห็นน้ำกามกลืนง่าย ผลลัพธ์บ่งชี้ว่า โซลูชันหมากฝรั่ง xanthan ไหลเป็น bolus สอดคล้องหนึ่งผ่านระยะคอหอยน้ำเล็กไหลเร็วกว่าเหงือกตั๊กแตนถั่วโซลูชั่น นำไปสู่ความรู้สึกมากขึ้นของการกลืนง่าย "โครงสร้างของเหลว" กำหนดเป็นธรรมชาติไหลให้ bolus กลืนในหนึ่งไปเป็นของเหลวความเค้นเช่นหมากฝรั่ง xanthan โซลูชั่น ไป เกี่ยวข้องกับการรับรู้ง่ายน้ำกามกลืนอาหารเหลว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ระหว่างการตอบสนองทางสรีรวิทยาและคะแนนการรับรู้ทางประสาทสัมผัสในการกลืนได้รับการตรวจสอบการใช้โซลูชั่นอาหาร polysaccharide โซลูชั่นจาก xanthan หมากฝรั่ง (0.3-0.9%) และถั่วปาทังกาเหงือก (0.5-0.8%) ถูกนำมาใช้เป็นตัวอย่างกับพฤติกรรมการไหลที่แตกต่างกันโดยระบุว่าวิธีการไหลแบบคงที่และแบบไดนามิก วิเคราะห์อะคูสติกและการประเมินผลทางประสาทสัมผัสได้ดำเนินการในการตรวจสอบโปรไฟล์กลืนโดยใช้วิชามนุษย์เหมือนกัน จากการวิเคราะห์เสียงเวลาที่จำเป็นสำหรับยาลูกกลอนที่จะโอนผ่าน T2 เฟสเชอรี่ลดลงด้วยการเพิ่มความเข้มข้นของแซนแทนกัมแม้จะมีการเพิ่มความหนืด นอกจากนี้ยังมียอดอะคูสติกเสียงกลืนเลื่อนไปช่วงความถี่สูงที่มีความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้น T2 สำหรับเหงือกถั่วตั๊กแตนเป็นความเข้มข้นมากน้อยขึ้นอยู่กับความสม่ำเสมอและมีขนาดใหญ่กว่าที่แซนแทนกัมเมื่อเทียบกับที่มีความหนืดเฉือนเทียบเท่า 10 S-1 นอกจากนี้ยังมียอดอะคูสติกเสียงกลืนได้น้อยขึ้นอยู่กับความเข้มข้นกว่านั้นสำหรับแซนแทนกัม จากการประเมินทางประสาทสัมผัส 0.6% xanthan หมากฝรั่งได้รับคะแนนสูงสุดในการรับรู้ความสะดวกในการกลืนขณะที่ 0.75% ตั๊กแตนถั่วเหงือกได้รับคะแนนต่ำสุด ทั้งสอง T2 และยอดอะคูสติกที่มีลักษณะร่วมกันได้ดีกับการรับรู้ความสะดวกในการกลืน ผลการวิจัยพบว่าการแก้ปัญหาเหงือก xanthan ไหลเป็นหนึ่งในยาลูกกลอนที่เชื่อมโยงกันผ่านเฟสเชอรี่ที่มีการเปลี่ยนแปลงขนาดเล็กความเร็วของการไหลกว่าโซลูชั่นถั่วเหงือกตั๊กแตนที่นำไปสู่​​ความรู้สึกที่มากขึ้นของความง่ายดายในการกลืน "โครงสร้างของเหลว" กำหนดให้เป็นของเหลวกับความเครียดผลผลิตเช่นโซลูชั่นแซนแทนกัมเป็นธรรมชาติที่ช่วยให้การไหลยาลูกกลอนที่จะกลืนกินในหนึ่งไปที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ของความสะดวกในการกลืนอาหารเหลว

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ระหว่างการตอบสนองทางสรีรวิทยาและประสาทสัมผัสการรับรู้ความสามารถในการกลืนถูกศึกษาโดยใช้สารอาหารโซลูชั่น โซลูชั่นจากแซนแทนกัม ( 0.3 - 0.9 % ) และเหงือกปาทังกาถั่ว ( 0.5 - 0.8 % ) ใช้เป็นชิ้นงานที่มีพฤติกรรมการไหลแบบคงที่และวิธีการระบุการไหลแบบไดนามิก อะคูสติก การวิเคราะห์และการยอมรับทางประสาทสัมผัส พบว่าตรวจสอบการกลืนโปรไฟล์ที่ใช้เหมือนกันเรื่องมนุษย์ จากการวิเคราะห์เสียง เวลาที่ต้องใช้สำหรับการขยายผ่านเฟส 2 ลดลงเมื่อเพิ่มความเข้มข้นของคอหอยของแซนแทนกัมแม้จะมีความหนืดเพิ่มขึ้น นอกจากนี้ ยอดอะคูสติกสำหรับการกลืนเสียงเปลี่ยนช่วงความถี่ที่สูงกว่าการเพิ่มความเข้มข้น ที่เหงือกปาทังกาถั่ว T2 มากน้อยขึ้นอยู่กับปริมาณและต่อเนื่องที่มีขนาดใหญ่กว่าสำหรับ xanthan gum เมื่อเทียบที่เทียบเท่าแรงหนืดที่ 10 − 1 นอกจากนี้ ยอดอะคูสติกสำหรับการกลืนเสียงน้อยกว่านั้นขึ้นอยู่กับปริมาณแซนแทนกัม . จากการประเมินทางประสาทสัมผัส , 0.6% xanthan gum คือคะแนนสูงสุดในการรับรู้กลืนง่าย ในขณะที่ถั่วเหงือก 0.75% ตั๊กแตนเป็นคะแนนต่ำสุด ทั้ง 2 และมีความสัมพันธ์กับการรับรู้ความสมดุลเสียงกลืนง่าย ผลการวิจัย พบว่า แซนแทนกัมโซลูชั่นไหลเป็นหนึ่งติดต่อกันตำหนิติเตียนผ่านเฟสคอหอยเล็กรูปแบบความเร็วการไหลกว่าตั๊กแตนถั่วฝรั่ง โซลูชั่น ทำให้เกิดความรู้สึกที่มากขึ้นของกลืนง่าย " โครงสร้างของเหลว " , หมายถึงของเหลวที่มีผลผลิตความเครียดเช่นโซลูชั่นแซนแทนกัม คือ ธรรมชาติที่ช่วยเพิ่มการไหลเพื่อกลืนเลยกลืนง่าย , ที่เกี่ยวข้องกับการรับรู้ของอาหารเหลว