“Oh, such a good compliment.”School

“Oh, such a good compliment.”
School teachers often lie!
They said that every time there was a parent-teacher conference.
Doing so then kids could be sent to school, and paid the tuition.
“I usually procrastinate till the last minute or so, then I start using my head.”
“I see. So attempting things nearing due time is good for you.”
“My retention capacity’s only a 30 minutes worth when it comes to studying.”
“But really now. You guys have something special going on here.”
The usually non-talkative Geomchi intervened.
“Keuheum.” (Ehem)
“Instructors, you guys have something to fill me in on?”
Geomchi2 and the other instructors, as well as the practitioners, made haste to comply to their Master’s inquiry.
A moment after their tale was finished, Geomchi words seemingly burdened.
“I think, we need something that symbolizes our teachings.”
“MHM! Though we have a lot of styles, so one line may not encompass for all of us. Could you come up with something, Master?”
“If that’s so. Then to keep it in mind……”
Geomchi thought to himself for a moment, then boast with a smile.
“Our sword is invicible.”
“……”
The message was very simple and clear!
But it spoke to many of the Geomchis.
The willingness to face any enemy.
For the sword, even if it’s nearing its brink of fracture, it should never break. When a sword under duress, it’s because its owner couldn’t properly taken care of it.
They have learned swordsmanship for seemingly a lifetime.
And they trusted in it.
For Geomchi, he learned the value of life through it.
For the others, though they were only under his tutelage for just the swordsmanship, they still learned the world through his sword.
They faced the turbulence weather undeterred with their swords.
While continued to sharpen their swords and hone their skills as they move forward, it signified their bold aspiration and commitment!
Geomchi2 repeated those words.
“Our sword is invicible!”
“Our sword is invicible!”
“Our sword is invicible!”
Geomchis shouted their aspiration.
Weed’s party, a bit further away, also gathered to stage a conference.
Pale's brows furrowed a difficult expression.
“That plan has indignation written all over it.”
Hwaryeong and Zephyr agreed with criticism.
“I think that’s a horrible plan.”
“Can you imagine the Geomchis taking their tops off while shouting ‘our sword is invincible’ at the top of their lungs?”
Suffice to say, the imagined sight was terrible.
And the embarrassment follow was even worse!
At this moment, they were scared of the Geomchis action more than those of the mobs.
The embarrassment at this level would always retain at the back of their mind.
Irene pleaded expressively.
“Weed nim. Can you please do something about this?”
Weed shook his head.
“How can I tell my Sa-hyeongs to dial it down? That’s like subjecting them to an even larger indignation and killing the momentum.”
“Hyuu!”
Everyone groaned, fully knowing they couldn’t do anything have the Geomchis tone things down.
Seechwi at this time finally gave in.
‘I don’t think I’ll ever understand them no matter how many psychiatric evaluation they’re subjected to.’
Until now she had been observing the Geomchis’ mindset, but it was considerably difficult. She struggled on this far more so than that of her doctoral dissertation.
They’re exciting like true men, and then somehow sometimes turned into childish clowns.
It was as if the only thing they knew of were swords and battles, while clueless on how to appeal themselves to the opposite sex.
Their hidden complexity was a current that was impossible to determine its flow.
Nonetheless, one thing was for sure, anyone that could understand the Geomchis bizarre nature was just as twisted as they are.
Weed said.
“But this hype is a necessity.”
Surka lamented.
“But do we really need this…”
Romuna replied shortly.
“Somehow this hype seems to be so troublesome.”
Mapan intervened.
“I think…the best way to decrease this embarrassment is to get the maximum distance from the Geomchis as possible.”
Weed agreed with his opinion after a moment of thought.
“I’m in favor, what about you guys?”
Maylon, Irene, Pale, and Seechwi answered simultaneously almost immediately.
“As far away as possible!”
“Don’t even turn your heads, just pretend you didn’t know!”
“We can reach the top of a hill then speed up when coming down the slope.”
“Chwiik. We got to go.”
Their instantaneous agreement showed how desperate they were.
Coming together!
There were a lot of embarrassing moments in everybody’s lives. But when a situation such as hanging out with the Geomchis came forth, it was best to turn tail and run rather than playing along.
And so, a secret countermeasure was put in place.
Seukseuk.(brushing)
Yurin was still sitting on the ground painting in her sketchbook.
She had been drawing without taking a single break to increase her skill proficiency.
Zephyr had slipped away from his colleagues meeting regarding the Geomchis and pondered at the sight before him.
‘I wonder how she lived to trust her brother so much.’
A little while back, Weed’s words to Yurin were kept to a minimal, yet somehow, the message from one to another was well understood.
Her parents died when she was young, so it was tough having a steady home.
‘I don’t how anyone lived without money. Even the dolls I had were foreign made.’
Zephyr had never first hand experienced any kind of poverty.
When he was a kid, instead of toys to play with, he was handed jewelry and many things that shouldn’t be given to a kid.
Only times where he’d went without money was when he didn’t receive his allowance for not cleaning his room, or had his platinum credit card taken away for a slip in his grades.
His one crushing trauma was when he didn’t have the money to go to night clubs with his friends the week after.
‘She is such a nice and pretty girl to live such a heart wrenching life.’
Zephyr couldn’t endure watching from the side.
He didn’t know anything regarding Yurin and was not appropriate to console her.
He though she should at the very least smile a lot more while enjoying Royal Road, but now only to encounter an embarrassing moment brought on by the Geomchis.
Zephyr said to her kindly.
“It’s alright. It’ll be fine.”
“Hm?”
Yurin seemingly confused, as she didn’t understand what she was told.
She was enjoying painting. Envisioned what color goes where to produce a beautiful painting.
She was happy when finished her drawing!
This was a good thing, so she brooded over what she was told from next to her.
Due to the unusual reaction, Zephyr said cautiously.
“Umm, have you not heard? Due to the Geomchis embarrassing actions, we called together a meeting to plan what we should do.”
Yurin’s eyes twinkled.
“Why? Aren’t they cool?”
“……”
Zephyr jaw dropped.
“I drew a picture of it to keep for a long time. On another note, I can sell this to girls for money. Hehehe.”
“……”
Zephyr felt a cold sweat running down his spine.
He was momentarily captured by Yurin’s cuteness.
But she was still Weed’s younger sister. This was absolutely not something that could be easily overlooked.
***
Weed and the party continued to move eastward toward Todeum.
According to the information gather from Seirun, the trip could take as much as ten days!
“Really tough.”
Zephyr heaved a heavy sigh.
Under normal conditions, there would be some sort of transportation via horses or carriages for such a journey. But here and now, it was the world of vampires.
There was no such convenience.
Although there was Mapan’s wagon, but it could only seat a limited amount of people; only Irene, Hwaryeong, Romuna, and Yurin were those that rode it as they had low stamina.
“Heokheok.” (wheezing)
“Damn, really.”
They were slowly traversing the road; and whenever anyone felt out of stamina, Irene would cast magic spells that restores physical properties.
After a full day of walking until the evening, the party would rest to eat. Of course, the foods were made by Weed.
“I’ll make food that’ll increase stamina and decrease fatigue for ten days or so.”
Weed put herbs into the chicken.
Well stuffed chicken!
Of course, the mix of herbs contained very little ginseng or dry bellflower, as to not let their scent ruined the chicken flavor.
“It’s only still broiling and I’m already hooked.”
Everyone traveled the same span of time and distance. All were physically tired, the toll on their mind called for a rest as well. Nevertheless, Weed still had to prepare the large quantity of food.
As a matter of fact, Hwaryeong and Yurin tugged on Weed’s sleeves to offer their assistance, only to be declined by him.
“Usually I don’t mind, but this time the food needs to be much better than other times, so it’s better if I do make it myself.”
When people with low cooking skill cooks, they tends to be very wasteful of the cooking materials.
“Ok, but if it gets too tough, call me.”
“Brother, I can lend you a hand anytime.”
Hwaryeong and Yurin were forced to retreat.
After eating a hearty meal of herbal chicken stew, Weed resumed to his usual actions at night.
Sagaksagak. (carving sound)
Weed was carving a sculpture while walking. Using the plain method of actually carving rather than relying on his actual skills to sculpt the wood.
“Every little thing when comes together will always bear fruit to something greater.”
When he created a Magnum piece, his skill proficiency rose considerably. But until now, despite having carved maybe a dozen pieces per day, many of which were Classic rather than Magnum pieces.
When relaxing after a battle, if he wasn’t carving, he would sow or did smithing. Or fishes while he sculpted
Comparing to the long cooking hours and preparations, carving was as simple as pulling a piece of wood out and begin.
As his goal was far away, he knew it would take a long while before achieving it.
And he tirelessly devoted to travel that long path knowing that it was the

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"โอ้ เช่นดีชมเชย"โรงเรียนครูมักจะโกหกเขาว่ากันว่า ทุกครั้งที่มีการประชุมหลักทำได้ แล้วเด็กอาจจะส่งไปโรงเรียน และชำระค่าเล่าเรียน"ฉันมักจะผัดวันประกันพรุ่งจนถึงนาทีสุดท้ายหรือ นั้นผมเริ่มใช้หัวของฉัน""อืมม ดังนั้น พยายามสิ่งที่ใกล้ถึงกำหนดเวลาเหมาะสำหรับคุณ ""ฉันกำลังเก็บข้อมูลของเพียง 30 นาทีมูลค่าเมื่อมันมาถึงการศึกษา"" แต่จริง ๆ ตอนนี้ พวกคุณมีอะไรพิเศษเกิดขึ้นที่นี่"Geomchi มักจะไม่ใช่ช่างพูดเข้าแทรกแซง"Keuheum" (Ehem)"ผู้สอน พวกคุณจะให้กรอกผมบนGeomchi2 และผู้สอนอื่น ๆ ตลอดจน ผู้ รีบทำเพื่อให้สอดคล้องกับคำถามหลักของพวกเขาช่วงหลังจากเสร็จสิ้นเรื่องราวของพวกเขา คำ Geomchi ดูเหมือนเป็นภาระ"ฉันคิดว่า เราต้องการสิ่งที่สัญลักษณ์คำสอนของเรา""MHM ว่าเรามีหลากหลายรูปแบบ เพื่อให้บรรทัดหนึ่งอาจไม่รอบทั้งหมดของเรา สามารถคุณมากับบางสิ่งบางอย่าง หลัก""ถ้าใช่ครับ แล้วไปเก็บไว้ในใจ..."Geomchi คิดว่า ตนเองครู่ แล้วอวดดี"ดาบของเราเป็น invicible"“……”ข้อความได้ง่าย และชัดเจนแต่มันได้พูดมากมาย Geomchisยินดีที่จะเผชิญศัตรูใด ๆสำหรับดาบ แม้ว่ามันจะใกล้ถึงขอบของกระดูก มันควรไม่เคยทำลาย เมื่อดาบปลายกระบอกปืน เป็น เพราะเจ้าของไม่สามารถดูแลได้อย่างถูกต้องถ่ายพวกเขาได้เรียนรู้ swordsmanship ดูเหมือนว่าตลอดและพวกเขาเชื่อถือในสำหรับ Geomchi เขารู้ค่าของชีวิตผ่านมันคน แม้ว่าพวกเขาเท่านั้นภายใต้ tutelage ของเขาสำหรับเพียง swordsmanship พวกเขายังเรียนรู้โลกผ่านดาบพวกเขาต้องเผชิญกับสภาพอากาศความปั่นป่วนที่ undeterred กับดาบของพวกเขาในขณะที่ยังคงคมชัดดาบของพวกเขา และเหลาทักษะของพวกเขาจะก้าวไปข้างหน้า มัน signified หนาปณิธานและความมุ่งมั่นของพวกเขาGeomchi2 ซ้ำคำเหล่านั้น"ดาบของเราเป็น invicible""ดาบของเราเป็น invicible""ดาบของเราเป็น invicible"Geomchis ตะโกนความใฝ่ฝันของพวกเขาวัชพืชของพรรค บิตเพิ่มเติม เก็บ รวบรวมยัง ให้เวทีการประชุมผู้ชมของจาง furrowed นิพจน์ยาก"แผนนั้นมี indignation เขียนทั่วมัน"Hwaryeong และเซเฟอร์ตกลงกับวิจารณ์"ผมคิดว่า เป็นแผนน่ากลัว""คุณสามารถจินตนาการ Geomchis ขึ้นท็อปของพวกเขาในขณะที่ตะโกน 'ดาบของเราจะอยู่ยงคงกระพัน' ที่ด้านบนของปอดของพวกเขา? "พอเพียงที่จะพูด เรื่องสมมติสายตามากและตามความลำบากใจก็ยิ่งแย่ลงตอนนี้ พวกเขากลัวการดำเนินการ Geomchis มากกว่าของ mobsความลำบากใจในระดับนี้จะเสมอรักษาทางใจไอรีน pleaded expressively"Weed นิ่ม คุณสามารถกรุณาทำบางสิ่งบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้"วัชพืชจับศีรษะของเขา"ฉันจะบอกฉัน hyeongs Sa เรียกลง ที่เป็นเช่นมีชัย indignation มีขนาดใหญ่กว่า และฆ่าโมเมนตัม""Hyuu"ทุกคน groaned ทั้งหมดรู้ว่า พวกเขาไม่สามารถทำอะไรได้เสียง Geomchis ลงSeechwi ที่สุดให้ใน'ฉันไม่คิดว่า ฉันเคยจะเข้าใจว่าจำนวนจิตแพทย์ประเมินพวกเขากำลังต้องการ'จนถึงขณะนี้ เธอได้ถูกสังเกต mindset ของ Geomchis แต่มันเป็นเรื่องที่ยากมาก เธอต่อสู้นี้มากดังนั้นกว่าที่ของวิทยานิพนธ์ของเอกพวกเขากำลังตื่นเต้นเหมือนคนจริง แล้ว อย่างใดบางครั้งเปลี่ยนเป็นตัวตลกพูดแบบเด็กเป็นสิ่งเดียวที่พวกเขารู้เรื่องถูกดาบและการต่อสู้ ในขณะที่ clueless เกี่ยวกับวิธีการดึงดูดตัวเองให้เพศตรงข้ามได้ปัจจุบันที่ไม่สามารถกำหนดขั้นตอนของความซับซ้อนซ่อนอยู่ได้กระนั้น สิ่งหนึ่งได้แน่นอน ใครที่ไม่เข้าใจธรรมชาติแปลกประหลาด Geomchis ไม่เพียงเป็นบิดมีวัชพืชกล่าว"แต่ hype นี้มีความจำเป็น"Surka lamented"แต่เราจริง ๆ ต้องนี้..."Romuna ตอบช้า"อย่างใด hype นี้น่าจะลำบากมากขึ้น"Mapan เข้าแทรกแซง"คิด...เพื่อลดความลำบากใจนี้คือระยะห่างสูงสุดจาก Geomchis เป็นไป"วัชพืชตกลงกับความเห็นของเขาหลังจากช่วงเวลาของความคิด"ฉันชอบหน้า คุณอะไรผม"Maylon, Irene จาง และ Seechwi ตอบพร้อมกันทันที"ไกลสุด""ไม่ได้เปิดหัวของคุณ เพียงทำเป็นคุณไม่ทราบ""เราสามารถของเขา แล้วความเร็วเมื่อมาลงลาด""Chwiik เราได้ไป"ข้อตกลงของพวกเขากำลังแสดงให้เห็นว่าหมดหวังว่าพวกเขามาร่วมกันมีคนมากมายและน่าอับอายในชีวิตของทุกคน แต่เมื่อสถานการณ์เช่นห้อยออกกับ Geomchis ออกมา ถูกสุดหาง และใช้แทนที่จะเล่นตามและเพื่อ ให้ มาตรการป้องกันความลับถูกเก็บไว้Seukseuk(แปรง)Yurin ยังคงนั่งอยู่บนภาพวาดพื้นดินใน sketchbook ของเธอเธอได้ถูกวาดโดยไม่ต้องหยุดพักเดียวเพื่อเพิ่มความชำนาญในทักษะของเธอเซเฟอร์มีเล็ดรอดออกจากเพื่อนร่วมงานของเขาการประชุมเกี่ยวกับการ Geomchis และ pondered ที่เห็นก่อนเขา"หวังว่า เธออาศัยอยู่เชื่อพี่ชายของเธอมากขึ้น'เล็กน้อยขณะกลับ คำของวัชพืช Yurin ถูกเก็บไปยังน้อยที่สุด แต่อย่างใด ข้อความจากที่หนึ่งไปยังอีกด้วยไม่เข้าใจพ่อแม่ของเธอเสียชีวิตเมื่อตอนวัยเยาว์ ดังนั้นมันยากมีบ้านมั่นคง' ฉันไม่ว่าผู้อาศัยไม่ มีเงิน แม้แต่ตุ๊กตาผมก็อยู่ต่างประเทศทำ 'เซเฟอร์ก็ไม่เคยพบใด ๆ ของปัญหาความยากจนมือแรกเมื่อเขาถูกเด็ก แทนที่จะเล่นจะเล่น ด้วย เขาได้มอบเครื่องประดับและสิ่งที่ไม่ควรให้เด็กเฉพาะเวลาที่เขาจะไป โดยไม่มีเงิน ถูกเมื่อเขาไม่ได้รับเบี้ยเลี้ยงของเขาทำความสะอาดห้องพักไม่ หรือมีบัตรเครดิตแพลตตินั่มเขาตัดออกไปสำหรับใบในเกรดของเขาบาดเจ็บของเขาบดหนึ่งได้เมื่อเขาไม่มีเงินจะไปไนท์คลับกับเพื่อนของเขาในสัปดาห์หลังจาก'เธอเป็นเช่น ว่ายน้ำอยู่เช่นหัวใจสะเทือนชีวิต'เซเฟอร์ไม่สามารถทนดูจากด้านข้างเขาไม่ทราบอะไรเกี่ยวกับ Yurin และไม่เหมาะสมกับคอนโซลของเธอเขาว่าเธอควรที่ยิ้มอย่างน้อยที่สุดมากขึ้นในขณะที่เพลิดเพลินกับถนนรอยัล แต่ตอนนี้ เพียงไปพบขณะอายมาบน โดย Geomchisเซเฟอร์กล่าวว่า เธอกรุณา"ได้ครับ มันจะได้ดี""Hm"ดูเหมือนว่าจะสับสน ขณะที่เธอไม่เข้าใจสิ่งที่เธอได้บอก Yurinเธอได้เพลิดเพลินกับภาพวาด จินตนาการสีอะไรไปที่การผลิตจิตรกรรมสวยงามเธอมีความสุขเมื่อเสร็จสิ้นเธอวาดนี้เป็นสิ่งที่ดี เพื่อเธอ brooded มากกว่าสิ่งที่เธอได้บอกจากที่ติดกับเธอเนื่องจากปฏิกิริยาผิดปกติ เซเฟอร์กล่าวเดิน"อึม คุณไม่เคยได้ยินหรือไม่ เนื่องจากกระทำอาย Geomchis เราเรียกร่วมกันประชุมเพื่อวางแผนว่าเราควรทำอย่างไร"ตาของ Yurin twinkled"ทำไม หรือว่าเย็นหรือไม่"“……”เซเฟอร์กรามหลุด"ผมวาดรูปให้เก็บไว้ได้นาน ในหมายเหตุอื่น ฉันสามารถขายนี้หญิงสำหรับเงิน Hehehe "“……”เซเฟอร์รู้สึกกาฬวิ่งลงกระดูกสันหลังของเขาเขาถูกจับภาพ ด้วยความน่ารักของ Yurin พลาง ๆแต่เธอยังน้องสาวของวัชพืช นี้ไม่แน่นอนบางสิ่งบางอย่างที่อาจจะเดินข้าม***วัชพืชและฝ่ายยังคงเลื่อนออกไป Todeumตามข้อมูลรวบรวมจาก Seirun การเดินทางสามารถใช้ถึง 10 วัน"จริง ๆ ยากขึ้น"เซเฟอร์ heaved แยกกันหนักภายใต้เงื่อนไขปกติ จะมีบางจัดเรียงของรถม้าหรือนับสำหรับการเดินทาง แต่ที่นี่ และเดี๋ยว นี้ มันเป็นโลกของแวมไพร์มีความไม่สะดวกดังกล่าวแต่มีของ Mapan wagon สามารถเท่านั้นที่นั่งจำนวนจำกัดคน ไอรีน Hwaryeong, Romuna และเท่า Yurin ได้ที่กำลังจะมีเรี่ยวแรงเหลือน้อย"Heokheok" (หายใจหอบ)"ไอ้ จริง ๆ"พวกเขาถูกช้าข้ามสิ่งกีดขวางถนน และเมื่อคนรู้สึกหมดเรี่ยวแรง ไอรีนจะโยน spells มายากลที่คืนค่าคุณสมบัติทางกายภาพหลังจากวันครบการเดินจนเย็น พรรคจะเหลือกิน แน่นอน อาหารที่เกิดจากวัชพืช"ฉันจะทำอาหารที่จะเพิ่มความแข็งแกร่ง และลดความเมื่อยล้าสำหรับสิบวันหรือมากกว่านั้น"วัชพืชใส่สมุนไพรลงในไก่ไก่ยัดไส้ด้วยแน่นอน ผสมสมุนไพรประกอบด้วยโสมน้อยมาก หรือแห้ง bellflower เพื่อไม่ให้กลิ่นของเจ๊งรสไก่"มันเป็นเฉพาะยัง broiling และฉันกำลังแล้วมีติดยาในเสพติด"ทุกคนเดินทางช่วงเดียวกันของเวลาและระยะทาง ทั้งหมดถูกจริงเหนื่อย โทรในใจเรียกว่าการพักผ่อนเช่นกัน อย่างไรก็ตาม วัชพืชยังได้เตรียมอาหารจำนวนมากเป็นแท้ Hwaryeong และ Yurin tugged บนแขนของวัชพืชให้ความช่วยเหลือของพวกเขา จะถูกปฏิเสธโดย"ปกติฉันไม่ทราบ แต่เวลานี้อาหารต้องดีกว่าครั้งอื่น ๆ จึงดีกว่าถ้าฉันทำมันเอง"เมื่อคนที่ มีทักษะต่ำทำอาหารพ่อครัว พวกเขามีแนวโน้มจะมาก wasteful การผลิตอาหาร"โอเค แต่ถ้ามันยากเกินไป เรียกฉัน""น้อง ฉันสามารถเกื้อคุณตลอดเวลาด้วย"Hwaryeong และ Yurin ถูกบังคับให้ถอยหลังจากรับประทานอาหารแสนอร่อยของสตูว์ไก่สมุนไพร วัชพืชดำเนินต่อการกระทำของเขาตามปกติในเวลากลางคืนSagaksagak (เสียงแกะสลัก)วัชพืชถูกแกะสลักประติมากรรมในขณะเดิน โดยใช้วิธีธรรมดาของจริงแกะสลัก มากกว่าอาศัยทักษะของเขาจริงปั้นแกะสลักไม้"ทุกสิ่งเล็กน้อยเมื่อมาพร้อมกันเสมอจะติดลูกให้มากขึ้น"เมื่อเขาสร้างตัวเมนแมกนัม ความชำนาญในทักษะของเขากุหลาบมาก แต่จน ถึงขณะ นี้ แม้จะมีการแกะสลักชิ้นบางทีเป็นโหลต่อวัน จำนวนมากที่ถูกคลาสสิกมากกว่าชิ้นเมนแมกนัมเมื่อผ่อนคลายหลังจากการต่อสู้ ถ้าเขาไม่แกะสลัก เขาจะหว่าน หรือไม่ smithing หรือปลาในขณะที่เขาแกะสลักเทียบกับชั่วโมงนานทำอาหารและการเตรียม การแกะสลักได้ง่ายเหมือนการดึงชิ้นส่วนของไม้ออก และเริ่มต้นเป็นเป้าหมายของเขาอยู่ห่างไกล เขารู้ว่า มันจะใช้เวลานานในขณะก่อนที่จะบรรลุมันและเขาเปลวเพื่อรองรับการเดินทางที่เส้นทางยาวที่รู้ว่า เป็นการ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" โอ้ ช่างเป็นคำชมที่ดี . "
โรงเรียนครูมักจะโกหก
เค้าบอกว่า ทุกครั้งที่มีการประชุมผู้ปกครองครู .
ทำแล้วเด็กจะถูกส่งไปโรงเรียน และจ่ายค่าเทอม .
" ฉันมักจะผัดวันประกันพรุ่งจนนาทีสุดท้ายเลย ผมเริ่มใช้หัวของฉัน "
" ผมเห็น ดังนั้นพยายามสิ่งที่ใกล้เวลาที่ดีสำหรับคุณ "
." ความจุการเก็บรักษาของฉันเป็นเพียง 30 นาทีมีค่าเมื่อมันมาถึงการเรียน "
" แต่จริง ๆแล้ว พวกเธอมีอะไรพิเศษเกิดขึ้นที่นี่ "
มักจะไม่พูดมาก geomchi เข้าแทรกแซง .
" keuheum " ( อืม )
" อาจารย์ พวกเธอมีอะไรจะบอกฉันเหรอ "
geomchi2 และอื่น ๆ อาจารย์ ตลอดจนผู้ปฏิบัติงานก็รีบปฏิบัติตาม การสอบถามของ ปรมาจารย์
สักครู่หลังจากที่เรื่องราวของพวกเขาเสร็จ geomchi คำพูดที่ดูเหมือนเป็นภาระ .
" ฉันคิดว่าเราต้องการอะไรที่เป็นสัญลักษณ์คำสอนของเรา . "
" เอ๊ะ ! ถึงแม้ว่าเราจะมีหลายลักษณะ ดังนั้นหนึ่งบรรทัดอาจไม่ครอบคลุมสำหรับพวกเราทุกคน คุณจะทำอะไรครับ ? "
" ถ้าเป็นแบบนั้น แล้วจะเก็บมันไว้ในใจ . . . . . . . "
geomchi คิดกับตัวเองอยู่ครู่หนึ่ง แล้วโม้ด้วยรอยยิ้ม
" ดาบของเราล่องหน "

" . . . . . . . " ข้อความถูกมากง่ายและชัดเจน
แต่มันพูดกับหลายของ geomchis .
ความเต็มใจที่จะเผชิญหน้ากับศัตรู
สำหรับดาบ ถึงแม้มันใกล้ปากของมันแตก มันไม่ควรแบ่ง เมื่อดาบถูกข่มขู่ เพราะเจ้าของไม่สามารถดูแลมันอย่างถูกต้อง .
ที่พวกเขาได้เรียนรู้เพื่อดูเหมือนนักดาบ
ตลอดชีวิตและพวกเขาเชื่อในมัน .
สำหรับ geomchi , เขาได้เรียนรู้คุณค่าของชีวิตผ่าน .
สำหรับคนอื่น แต่มันเป็นเพียงภายใต้การปกครองของเขาแค่นักดาบ พวกเขายังเรียนรู้โลกผ่านดาบของเขา พวกเขาต้องเผชิญกับแรงกดอากาศ

ไม่มีใครขัดขวางด้วยดาบของตน ในขณะที่ยังคงลับดาบของตนและ เหลาทักษะของพวกเขาขณะที่พวกเขาย้ายไปข้างหน้ามันเป็นตัวแทนของความหนาของพวกเขาและความมุ่งมั่น !
geomchi2 ซ้ำคำเหล่านั้น .
" ดาบล่องหน ! "
" ดาบล่องหน ! "
" ดาบล่องหน ! "
geomchis ตะโกนความทะเยอทะยานของพวกเขา .
วัชพืชของพรรค , บิตต่อไปยังร่วมเวทีประชุม .
ซีดของคิ้วมีรอยย่นด้วยสีหน้ายาก .
" ว่า แผนมีความไม่พอใจ "
เขียนทั่วมันและเห็นด้วยกับการวิจารณ์ hwaryeong Zephyr .
" ฉันคิดว่ามันแย่แผน "
" คุณสามารถจินตนาการ geomchis สละของท็อปส์ซูออกในขณะที่ตะโกน ' ของเราดาบอยู่ยงคงกระพัน ' ที่ด้านบนของปอดของพวกเขา ? "
พอพูด คิด สายตาก็แย่
และอับอายตามคือแม้แต่เลว !
ในตอนนี้ พวกเขาจะกลัวของการกระทำมากกว่า geomchis ของ mobs
ความอึดอัดใจในระดับนี้มักจะเก็บไว้ที่ด้านหลังของจิตใจของพวกเขา .
ไอรีนอ้อนวอน Expressively .
" วัชพืช นิม คุณช่วยทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเรื่องนี้ "
วัชพืชส่ายหัว .
" ฉันสามารถบอก hyeongs ซาของฉันที่จะกดมันลง ที่เป็นหนอนบ่อนไส้ให้มีความไม่พอใจที่ขนาดใหญ่ขึ้นและฆ่าโมเมนตัม . "
" hyuu ! "
ทุกคนครางทั้งที่รู้ว่าเขาไม่สามารถทำอะไรได้ geomchis โทนสิ่ง .
seechwi ในครั้งนี้ในที่สุดก็ยอมแพ้
" ไม่คิดว่าจะเข้าใจ ไม่ว่ากี่จิตเวชการประเมินผลจะต้อง '
จนตอนนี้เธอได้รับการสังเกต geomchis ' ความคิด แต่มันก็ค่อนข้างยาก เธอดิ้นรนนี้ไกลมากขึ้นดังนั้นกว่าที่ของวิทยานิพนธ์ปริญญาเอกของเธอ
มันน่าตื่นเต้น อย่างลูกผู้ชายตัวจริง และนั่นก็ทำให้บางครั้งกลายเป็นตัวตลก ไร้สาระ
มันเหมือนกับสิ่งที่เขารู้คือ ดาบ และการต่อสู้ ในขณะที่ตัวเอง clueless เกี่ยวกับวิธีการดึงดูดต่อเพศตรงข้าม
ของความซับซ้อนเป็นปัจจุบันอยู่ที่เป็นไปไม่ได้ที่จะตรวจสอบการไหลของมัน
กระนั้น , สิ่งหนึ่ง ถูกแน่นอนใครที่สามารถเข้าใจ geomchis มหัศจรรย์ธรรมชาติก็บิดเป็นพวกเขา .
.
" กล่าวว่า แต่ hype นี้เป็นสิ่งจำเป็น "

" เซอร์กะความเศร้า แต่เราต้องการจริงๆ . . . . . . "

" romuna ตอบช้า บางที hype นี้ดูเหมือนว่าจะยุ่งยาก "
mapan เข้าแทรกแซง .
" ฉันคิดว่า . . . . . . . วิธีที่ดีที่สุดที่จะลดมันน่าอายที่จะได้รับระยะห่างสูงสุดจาก geomchis ที่สุด "
เห็นด้วยกับความเห็นของเขาวัชพืชหลังจากช่วงเวลาของความคิด .
" ผมชอบ แล้วพวกนายล่ะ "
maylon ไอรีน ซีด และ seechwi ตอบพร้อมกันแทบจะทันที
" ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ ! "
" อย่าหันหัวของคุณ แกล้งทำเป็นไม่รู้ "
" เราสามารถเข้าถึงด้านบนของเนินเขาแล้วเร่งเครื่องตอนจะลงทางลาดชัน "
" chwiik . เราต้องไป "
.ข้อตกลงของพวกเขาแสดงให้เห็นว่าหมดหวังทันทีพวกเขา .
มาด้วยกัน
มีมากของช่วงเวลาน่าอายในทุก ๆ คน แต่เมื่อสถานการณ์เช่นห้อยออกกับ geomchis ออกมา , มันเป็นที่ดีที่สุดที่จะหันหลังกลับและวิ่งมากกว่า พร้อมเล่น
ดังนั้น ทางแก้ลับถูกวางในสถานที่ seukseuk ( แปรง )

.ยูรินยังคงนั่งอยู่กับพื้นวาดรูปในกระดาษของเธอ เธอได้รับการวาดโดย
พักเดียวเพื่อเพิ่มทักษะความสามารถของเธอ .
เซฟเฟอร์ก็ลื่นไปจากเพื่อนร่วมงานประชุมเกี่ยวกับ geomchis และรำพึงเมื่อเห็นพระพักตร์พระองค์ .
" สงสัยว่าเธอมีชีวิตอยู่เพื่อเชื่อพี่ชายเธอมาก ' : สักพักกลับมา วัชพืช พูดกับยูรินถูกเก็บไว้ให้น้อยที่สุดแต่อย่างไรก็ตาม ข้อความจากที่หนึ่งไปยังอีกก็เข้าใจ
พ่อแม่ของเธอเสียชีวิตตั้งแต่เธอยังเด็ก ดังนั้นมันเป็นเรื่องยากมีบ้านมั่นคง .
" อย่าว่าใครอยู่ได้โดยไม่ต้องใช้เงิน แม้แต่ตุ๊กตาก็อยู่ต่างประเทศ '
Zephyr ไม่เคยมีประสบการณ์มือแรก ชนิดใด ๆของความยากจน .
เมื่อเขาเป็นเด็ก แทนของเล่นที่จะเล่นกับเขาส่งเครื่องประดับมากมาย และสิ่งที่ไม่ควรให้กับเด็ก แต่เวลาที่เขาต้องการไป
ไม่มีเงิน เมื่อเขาไม่ได้รับเบี้ยเลี้ยงที่เขาไม่ทำความสะอาดห้องของเขา หรือมีบัตรเครดิตแพลทินัมไปสำหรับการจัดส่งในเกรดของเขา .
หนึ่งของเขาเกิดอุบัติเหตุเมื่อเขาไม่บด มีเงินไปไนท์คลับกับเพื่อนสัปดาห์ของเขา .
เธอช่างสวยและสาวสวยอยู่เป็นหัวใจ wrenching ชีวิต '
Zephyr ทนดูจากข้างๆ .
เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับยูริน และไม่เหมาะสมที่จะปลอบโยนเธอ
เขาแม้ว่าเธอควรจะอย่างน้อยยิ้มมากขึ้นในขณะที่เพลิดเพลินกับรอยัล ถนน แต่ตอนนี้ เท่านั้นที่จะพบที่น่าอายเวลานำโดย geomchis .

เซเฟอร์พูดกับเธออย่างอ่อนโยน" ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรหรอก "
" หือ ? "
ยูรินดูเหมือนสับสน เธอไม่ได้เข้าใจสิ่งที่เธอกำลังบอก .
เธอเพลิดเพลินกับภาพวาด มองเห็นภาพสีอะไร ไปที่ไหนไปผลิตเป็นภาพวาดที่สวยงาม เมื่อวาดเสร็จ
เธอมีความสุขเธอ !
นี่เป็นสิ่งที่ดี ดังนั้นเธอ brooded มากกว่าสิ่งที่เธอเล่าจากข้างๆเธอ . . . .
เนื่องจากปฏิกิริยาผิดปกติ เซฟเฟอร์พูดอย่างระมัดระวัง .
" เอ่อ . . .คุณไม่ได้ยิน ? เนื่องจากการ geomchis อายการกระทำ เราเรียกประชุมเพื่อวางแผนว่าเราควรจะทำ "
ยูรินดวงตาส่องแสงระยิบระยับ .
" ทำไม ? มันเจ๋งมากใช่ไหม " . . . . . . "

" เซเฟอร์ขากรรไกรลดลง .
" ผมวาดรูปให้เก็บไว้เป็นเวลานาน . อีกอย่าง ฉันสามารถขายมันเพื่อผู้หญิงเพื่อเงิน ฮิ ฮิ ฮิ . . . . . . . "

" เซเฟอร์รู้สึกเหงื่อเย็นไหลลงเขา
กระดูกสันหลังเขาไปจับยูรินความน่ารักของ .
แต่เธอยังวัชพืช น้องสาวของ นี้แน่นอนไม่ใช่สิ่งที่จะมองข้ามได้ง่าย .
* *
วัชพืชและพรรคอย่างต่อเนื่องที่จะย้ายไปทางตะวันออกไปทาง todeum .
ตามข้อมูลที่รวบรวมจาก seirun การเดินทางอาจใช้เวลาเป็นสิบวัน
" ยาก "

Zephyr heaved ถอนหายใจหนัก ภายใต้เงื่อนไขปกติจะมีบางจัดเรียงของการเดินทางผ่านม้าหรือรถม้า เช่นการเดินทาง แต่ ที่นี่ ตอนนี้ มันเป็นโลกของแวมไพร์

ไม่มีความสะดวกสบาย ถึงแม้จะมี mapan รถ แต่มันทำได้แค่นั่ง จำกัดจำนวนคน แต่ไอรีน hwaryeong romuna , และยูรินเป็นผู้ที่ขี่มันเป็นพวกเขามีความแข็งแรงต่ำ .
" heokheok " เสียงหอบ )
" บ้าจริงๆ "
พวกเขาค่อยๆ traversing ถนน และเมื่อทุกคนรู้สึกหมดเรี่ยวแรง ไอรีนจะโยน spells มายากลที่คืนค่าคุณสมบัติทางกายภาพ .
หลังจากวันเต็ม เดินจนถึงเย็น พรรคก็จะเหลือให้กิน แน่นอน , อาหารที่ทำจากกัญชา .
" ผมจะทำให้อาหารนั้นจะเพิ่มความแข็งแกร่ง และลดความเมื่อยล้าสำหรับสิบวัน วัชพืช ใส่สมุนไพรลงใน "

ไก่ .ก็ยัดไก่ !
แน่นอน ส่วนผสมของโสมสมุนไพรที่มีอยู่น้อยมากหรือแห้งดอกไม้ เพื่อไม่ให้กลิ่นของพวกเขาทำลายรสไก่ .
" เท่านั้นยัง broiling และฉันติดยาเสพติดแล้ว "
ทุกคนเดินทางช่วงเดียวกันของเวลาและระยะทาง ทุกคนเหนื่อย , โทรในจิตใจของตน เรียกว่า เพื่อพักผ่อนได้เป็นอย่างดี อย่างไรก็ตามวัชพืชยังได้เตรียมปริมาณขนาดใหญ่ของอาหาร
อันที่จริง hwaryeong บนแขนของยูรินและดึงวัชพืชเพื่อให้ความช่วยเหลือของพวกเขาเท่านั้นที่จะถูกปฏิเสธโดยเขา .
" ฉันมักจะไม่สนใจ แต่เวลานี้อาหารต้องมากกว่าครั้งอื่น ๆ ดังนั้นมันจะดีกว่า ถ้าฉันทำมันเอง "
เมื่อคนที่ทำอาหารทักษะทำอาหารต่ำพวกเขามีแนวโน้มที่จะมากของวัสดุสิ้นเปลืองอาหาร .
" โอเค แต่ถ้ามันจะเหนียวเกินไป เรียกฉันว่า "
" พี่ชายฉันยืมมือคุณได้ตลอดเวลา . . . "
hwaryeong และยูรินถูกบังคับให้ถอย
หลังจากกินชื่นมื่นของไก่ตุ๋นสมุนไพร หญ้ากลับมาปกติการกระทำของเขาในเวลากลางคืน
sagaksagak . ( เสียงไม้แกะสลักประติมากรรม )
วัชพืชในขณะที่เดินใช้วิธีธรรมดาแล้ว แกะสลัก แทนที่จะอาศัยทักษะที่แท้จริงของเขาสลักไม้ .
" ทุกสิ่งเล็ก ๆน้อย ๆเมื่อมาอยู่ด้วยกันจะแบกผลไม้บางอย่างมากขึ้น . "
เมื่อเขาสร้างแม็กนั่มชิ้นของเขา ทักษะความสามารถเพิ่มขึ้นมาก แต่มาจนถึงตอนนี้ แม้จะมีรูปอาจจะโหลชิ้นต่อวันหลายแห่งซึ่งเป็นคลาสสิกมากกว่าชิ้น
แม็กนั่มเมื่อผ่อนคลายหลังจากการต่อสู้ ถ้าเขาไม่รับ เขาจะหว่านหรือช่างเหล็ก . หรือปลาในขณะที่เขาแกะสลัก
เมื่อเทียบกับชั่วโมงการทำอาหารและการเตรียมการ แกะสลักได้ง่าย เหมือนการดึงชิ้นส่วนของไม้ และเริ่ม
เป็นเป้าหมายของเขาคือไกลออกไป เขารู้ว่ามันต้องใช้เวลาสักพักก่อนที่จะบรรลุเป้าหมาย และทุ่มเทให้กับเขาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย
เดินทางที่ยาวเส้นทาง รู้ว่ามันคือ