Note that most seedlings of XHA and

Note that most seedlings of XHA and all seedlings of XHA-I, which carried the d1 gene were insensitive to both GA 3 and bakanae, but they died after transplanting. Observation under a microscope indicated that the seedlings were truly infected with Fusarium moniliforme. It is possible that the expression of d1 gene induced the lack of α -subunit of the heterotrimeric G-protein (Gα ) for GA signal transduction, thus retarded the transmission of GA3 (Ueguchi-Tanaka et al., 2000), and did not promote the elongation of seedlings.
2. The response of eui recessive and wild-type genotypes to GA3 and bakanae disease
The response to GA 3 was significant (P < 0.05) in the semidwarf variety GC2 and highly significant (P < 0.01) in all the other genotypes (Table 2), whereas the response to bakanae disease varied greatly among different genotypes. The elongation promoted by the fungus inoculation was not significant in the wild-type tall-plant genotypes, but significant in the genotypes carrying sd1, and highly significant in the eui recessive tall-plant genotypes. Similar variations were observed in the seedling mortality after transplanting to the field. All the seedlings of the wild-type tall-plant genotypes grew normally, whereas the semidwarf genotypes and eui genotypes had high mortalities of 43.3∼60.0% and 73.3∼83.3%, respectively (Table 2). This indicated that all the six rice lines carrying sd1 were susceptible to bakanae disease, but the wild-type tall genotype was resistant.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

หมายเหตุส่วนใหญ่ที่กล้าไม้กล้าไม้ทั้งหมดของ XHA และ XHA-ผม ที่ทำยีนง 1 คนซ้อน GA 3 และ bakanae แต่พวกเขาเสียชีวิตหลังจาก transplanting สังเกตภายใต้กล้องจุลทรรศน์แสดงว่า กล้าไม้ที่ถูกจริงติดเชื้อ Fusarium moniliforme เป็นไปได้ว่า ค่าของง 1 ยีนทำให้เกิดการขาดของα-ย่อยของ heterotrimeric G-โปรตีน (Gα) สำหรับ GA สัญญาณ transduction ปัญญาอ่อนส่ง GA3 ดัง (ทานากะ Ueguchi et al., 2000), และได้ส่งเสริม elongation ของกล้าไม้2. การตอบสนองของ eui recessive และป่าชนิดโรค bakanae และ GA3 การตอบสนองต่อ GA 3 ได้อย่างมีนัยสำคัญ (P < 0.05) หลาย semidwarf GC2 และสำคัญสูง (P < 0.01) ในทั้งหมดอื่น ๆ ศึกษาจีโนไทป์ (ตาราง 2), ในขณะที่การตอบสนองต่อโรค bakanae แตกต่างกันมากระหว่างศึกษาจีโนไทป์ที่แตกต่างกัน Elongation inoculation เชื้อราโดยไม่ significant ป่าชนิดพืชสูงศึกษาจีโน ไทป์ แต่สำคัญในการศึกษาจีโนไทป์แบก sd1 และสูง significant ใน eui recessive สูงพืชศึกษาจีโนไทป์ รูปแบบคล้ายถูกสังเกตในตายแหล่งหลัง transplanting เขต กล้าไม้ทั้งหมดของโรงงานสูงป่าชนิดโตปกติ ในขณะที่การศึกษาจีโนไทป์ semidwarf การศึกษาจีโนไทป์ eui มี mortalities สูงของ 43.3∼60.0% และ 73.3∼83.3% ตามลำดับ (ตารางที่ 2) บ่งชี้ว่า บรรทัดทั้งหมดหกข้าวแบก sd1 ไวต่อโรค bakanae แต่ลักษณะทางพันธุกรรมสูงชนิดป่าถูกทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โปรดทราบว่าต้นกล้าที่สุดของ XHA และต้นกล้าทุก XHA-I ซึ่งดำเนินยีน d1 มีความรู้สึกทั้ง GA 3 และ bakanae แต่พวกเขาเสียชีวิตหลังจากย้ายปลูก สังเกตภายใต้กล้องจุลทรรศน์พบว่าต้นกล้าที่มีการติดเชื้ออย่างแท้จริงด้วยเชื้อรา Fusarium moniliforme เป็นไปได้ว่าการแสดงออกของยีน d1 เหนี่ยวนำให้เกิดการขาดα -subunit ของ heterotrimeric G-โปรตีน (Gα) สำหรับสัญญาณ GA จึงปัญญาอ่อนส่งของ GA3 (Ueguchi-ทานากะ, et al., 2000) และไม่ได้ ส่งเสริมการยืดตัวของต้นกล้า.
2 การตอบสนองของ Eui ยีนด้อยและชนิดป่าที่จะ GA3 และโรค bakanae
การตอบสนองต่อ GA 3 อย่างมีนัยสำคัญ (P <0.05) ในหลากหลาย semidwarf GC2 และมีความสำคัญอย่างมาก (p <0.01) ในทุกสายพันธุ์อื่น ๆ (ตารางที่ 2) ในขณะที่การตอบสนองต่อ bakanae โรคที่แตกต่างกันอย่างมากในหมู่สายพันธุ์ที่แตกต่างกัน การยืดตัวเลื่อนตำแหน่งโดยการฉีดวัคซีนเชื้อราไม่ได้ลาดเทมีนัยสำคัญในป่าชนิดยีนสูงพืช แต่ที่สำคัญในยีนแบก SD1 และลาดเทมีนัยสำคัญอย่างมากในการ Eui ยีนสูงพืชถอย รูปแบบที่คล้ายกันถูกตั้งข้อสังเกตในการตายของต้นกล้าหลังย้ายไปที่สนาม ต้นกล้าทั้งหมดของป่าชนิดยีนสูงพืชเติบโตได้ตามปกติในขณะที่ยีน semidwarf และยีน Eui มีอัตราการตายสูงของ 43.3~60.0% และ 73.3~83.3% ตามลำดับ (ตารางที่ 2) แสดงให้เห็นว่าทุกสายข้าวหกแบก SD1 มีความไวต่อโรค bakanae แต่ชนิดป่าจีโนไทป์สูงก็ทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โปรดทราบว่าส่วนใหญ่ของกล้าไม้ xha และต้นกล้า xha-i ซึ่งแบก D1 ยีนเป็นกระแสทั้ง GA และบากาเน แต่พวกเขาตายหลังจากปลูก การสังเกตภายใต้กล้องจุลทรรศน์ พบว่าต้นกล้าอย่างแท้จริงติดเชื้อ Fusarium เชื้อรา .เป็นไปได้ว่า การแสดงออกของยีน D1 การขาดหน่วยแอลฟาของ heterotrimeric i ( g α ) สำหรับการส่งสัญญาณ กา จึงเกิดการส่งผ่านของ GA3 ( ueguchi ทานากะ et al . , 2000 ) และไม่ส่งเสริมการยืดตัวของต้นกล้า .
2 การตอบสนองของอึยลักษณะด้อยของจีโนไทป์และให้ GA3 และ
โรคบากาเนเพื่อตอบสนองกา 3 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 005 ) ใน semidwarf และความหลากหลาย gc2 อย่างมีนัยสำคัญยิ่งทางสถิติ ( P < 0.01 ) ในทั้งหมดอื่น ๆชนิด ( ตารางที่ 2 ) ส่วนการตอบสนองต่อโรคบากาเนแตกต่างกันอย่างมากในหมู่สายพันธุ์ที่แตกต่างกัน การยืดตัวโดยใช้เชื้อราเชื้อไม่ signi จึงไม่สามารถผลิตสูงในพืชพันธุ์ แต่ที่สําคัญในพันธุ์ SD1 แบก ,และขอ signi จึงไม่สามารถใน อึย ลักษณะด้อยพืชสูงพันธุ์ . รูปแบบที่คล้ายคลึงกัน พบว่ามีอัตราการตายหลังปักดำต้นกล้าในทุ่งนา ทั้งหมดของต้นกล้าของต้นสูง เมื่อเติบโตได้ตามปกติ ส่วน semidwarf พันธุ์และอุยพันธุ์มีสูง mortalities 43.3 ∼ 60.0 % และ 73.3 ∼ 83.3 ตามลำดับ ( ตารางที่ 2 )พบทั้งหมด 6 สายพันธุ์ข้าวแบก SD1 กำลังอ่อนแอต่อโรคบากาเน แต่ผลิตสูงพันธุกรรม คือทน .