This a rp, let me know if reading)"

This a rp, let me know if reading)
"Please tell me that you're almost ready?" Namjoon sighed petulantly, fighting the urge to stomp his slippered foot. Long fingers tangled up into his soft, bown hair for the thousandth time in the twenty minute time slot he had been waiting for you, his girlfriend, to get out of the bathroom. There wasn't going to be as much time together what with his schedule picking up drastically, and he figured the time he did have should be taken advantage of. Coming back into the moment due to the shuffling he could pick up on behind the closed door, he leaned up against it while his dark eyes rolled to the side at the thought of how he just wanted to watch a movie or whatever could pique his interest on tv, so with that in mind, he pushed himself off the door and called to you through the wooden barrier that you would be waiting. Shuffling through the room, he pauses in front of your couch when he makes it to the living room before letting his body drop, a tired sigh slipping past plump lips as he eyes the television, wondering if he should wait. In the end, he does wait..and wait, and wait. His eyes are heavy, and then he's snoring faintly, long legs dangling off the end of the couch.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี้ rp แจ้งให้เราทราบหากอ่าน)"โปรดบอกว่า คุณเกือบจะพร้อม" Namjoon ถอนหายใจ petulantly ต่อสู้กับแรงกระตุ้นที่จะเหยียบเขา slippered เท้า นิ้วยาวพันขึ้นเป็น bown ผมนุ่ม พันครั้งในช่วงเวลายี่สิบนาทีที่เขายืนรอสำหรับคุณ แฟนของเขา ออกจากห้องน้ำ มีไม่ได้จะเป็นเวลามากกัน what กับกำหนดการของเขายกขึ้นอย่างรวดเร็ว และเขาคิดได้มีเวลาควรนำประโยชน์ของ เขากลับมาเป็นช่วงเวลาเนื่องจากสับเขาอาจรับกับหลังปิดประตู พิงกับมันใน ขณะที่ตาของเขามืดรีดด้านในความคิดของวิธีเขาแค่อยากจะดูหนังหรืออะไรก็ตามสามารถกระตุ้นความสนใจของเขาในทีวี ดัง นั้น โดยที่ในใจ เขาผลักดันตัวเองปิดประตู และเรียกผ่านกำแพงไม้ที่คุณจะรอ เขาสับผ่านห้อง หยุดหน้าโซฟาของคุณเมื่อเขาทำให้ห้องนั่งเล่นก่อนให้ร่างกายของเขาลดลง การถอนหายใจเหนื่อยลื่นไถลผ่านริมฝีปากอวบเป็นเขาตาโทรทัศน์ สงสัยถ้า เขาควรรอ ในตอนท้าย เขารอ... และ ตาหนัก และจากนั้น เขาจะนอนกรนรวย ๆ ขายาวห้อยปิดท้ายโซฟา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี้ RP ให้ฉันรู้ว่าถ้าอ่าน)
"ได้โปรดบอกฉันว่าคุณเกือบจะพร้อมหรือยัง?" Namjoon ถอนหายใจกระเง้ากระงอดต่อสู้กระตุ้นให้เหยียบเท้า slippered ของเขา นิ้วยาวพันกันขึ้นเป็นผมตรงนุ่มโบล์นของเขาเป็นครั้งพันในช่วงเวลายี่สิบนาทีเขาได้รับการรอให้คุณแฟนสาวของเขาที่จะได้รับออกจากห้องน้ำ มีไม่ได้ไปจะเป็นเวลามากด้วยกันสิ่งที่มีตารางงานของเขาหยิบขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดและเขาคิดว่าเวลาที่เขาไม่ได้ควรจะได้รับประโยชน์จาก มากลับเข้ามาในช่วงเวลาที่เกิดจากการสับที่เขาจะได้รับในที่อยู่เบื้องหลังประตูที่ปิดเขาโน้มตัวขึ้นกับมันในขณะที่ตามืดของเขากลิ้งไปด้านข้างที่คิดว่าเขาแค่อยากจะดูหนังหรือสิ่งที่สามารถกระตุ้นความสนใจของเขา ในทีวีดังนั้นด้วยที่ในใจเขาผลักดันตัวเองออกประตูและเรียกให้คุณผ่านอุปสรรคไม้ที่คุณจะรอ สับผ่านห้องที่เขาหยุดในด้านหน้าของที่นอนของคุณเมื่อเขาทำให้มันไปยังห้องนั่งเล่นก่อนที่จะให้ลดลงร่างกายของเขาถอนหายใจเหนื่อยลื่นไถลริมฝีปากอวบที่ผ่านมาในขณะที่เขาตาโทรทัศน์สงสัยว่าเขาควรจะรอ ในท้ายที่สุดเขาไม่ wait..and รอและรอ ดวงตาของเขาเป็นหนักและแล้วเขาก็นอนกรนรางขายาวห้อยออกจากปลายที่นอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นี้เป็น RP , แจ้งให้เราทราบหากอ่าน )" ได้โปรด บอกฉันทีว่าคุณจะพร้อม ? namjoon ถอนหายใจหงอดๆ สู้ให้เขา slippered เหยียบเท้า นิ้วเรียวยาวยุ่งเหยิงขึ้นลงเขาอ่อนโบนผมเป็นเวลาพันในยี่สิบนาทีเวลาออกอากาศ เขารอคุณ แฟนสาวของเขา ออกไปจากห้องน้ำ มีจะไม่มีเวลามากด้วยกันกับตารางของเขายกขึ้นอย่างรวดเร็ว และเขาคิดว่า เวลาที่เค้าควรจะได้รับประโยชน์จาก กลับมาในตอนนี้ เพราะเขาจะเลือกเดินลากเท้าบนหลังประตูปิด เขาเอนตัวพิงในขณะที่ดวงตาสีเข้มของเขากลิ้งไปด้านข้าง เมื่อคิดว่าเขาแค่อยากจะดูหนัง หรืออะไรก็ตามที่สามารถกระตุ้นความสนใจของเขาในโทรทัศน์ ดังนั้นกับในใจ เขาผลักตัวเองออก ประตูและเรียกให้คุณผ่านไม้กั้น ที่คุณจะคอย สับผ่านห้อง เขาหยุดอยู่หน้าโซฟาของคุณเมื่อเขาสามารถทำให้ห้องนั่งเล่นก่อนที่จะปล่อยให้ร่างของเขาหล่นถอนหายใจเหนื่อยจนริมฝีปากอวบอย่างที่ผ่านมาเขาจ้องโทรทัศน์ สงสัยว่าเขาจะรอ ในท้ายที่สุด เขารอ และ รอ และ รอ ดวงตาของเขาหนัก และเขาก็กำลังกรนแผ่วเบา ขายาวห้อยลง ปลายโซฟา