IntroductionThe pikas Ochotona Link

Introduction

The pikas Ochotona Link, 1795 are small (12–28 cm long) mammals of the order Lagomorpha Brandt, 1855. The developed sound signaling is a characteristic feature of most northern Ochotona species. They live either alone or in colonies, preferring taluses or open plains. The pikas find refuges in the crevices between rocks or dig burrows (Sokolov et al. 1994, Hoffmann and Smith 2005).

These animals occur in North America from Alaska to New Mexico. In the Old World pikas are distributed from the Arctic coast to the northern regions of Iran, Afghanistan, Pakistan, India and Burma, from the Polar Urals in the West to the Pacific coast in the East, including Chukotka, Kamchatka peninsula, Hokkaido Island and also in territory of North Korea (Sokolov et al. 1994, Hoffmann and Smith 2005).

The pikas are one of the most ancient groups of the placental mammals (Gureev 1964, Ivanitskaya 1989, Lopatin and Aver’yanov 2008, Rose et al. 2008). The morphological criteria of species diagnosis were ascertained for many described Ochotona species. The pikas have rather distinct interspecific differentiation of karyotypes (2n=38-68) that helps to solve controversial taxonomic issues. Most species have stable karyotypes without geographic variability and intrapopulation polymorphism (Ivanitskaya 1989). However, two chromosomal forms of uncertain taxonomic rank were revealed for alpina group (Formozov et al. 2006).

The majority of modern taxonomists recognize 30 species of pikas and they divide them into three subgenera: Pika Lacepede, 1799, Ochotona Link, 1795 and Conothoa Lyon, 1904 (Hoffmann and Smith 2005). The karyotypes at least of 17 pika species were described (Table 1). These species are mainly from northern and temperate latitudes. Information on the differential staining of chromosomes is available for 13 species. Comparative analysis of G-banding pika chromosomes showed a high degree of similarity between the karyotypes of several species: Ochotona alpina – Ochotona pallasi, Ochotona pusilla – Ochotona princeps, Ochotona rutila – Ochotona rufescens (Ivanitskaya 1991).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำ

pikas Ochotona ลิงค์ 1795 จะเลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก (ยาว 12 – 28 เซนติเมตร) สั่งแบรนต์ Lagomorpha โทรทัศน์(เคเบิล) วางสัญญาณเสียงพัฒนาคือ คุณลักษณะลักษณะพันธุ์ Ochotona ทางตอนเหนือ พวกเขาอยู่คนเดียว หรือ ใน อาณานิคม พลุกพล่าน taluses หรือเปิดราบ Pikas พบมาใน crevices ระหว่างหิน หรือแหล่งโบราณคดี burrows (Sokolov et al. 1994, 2005 สมิธและ Hoffmann)

สัตว์เหล่านี้เกิดขึ้นในอเมริกาเหนือจากอะแลสกาไปนิวเม็กซิโก ในโลกเก่า pikas กระจายจากฝั่งขั้วโลกเหนือไปภาคเหนือของอิหร่าน อัฟกานิสถาน ปากีสถาน อินเดีย และ พม่า จาก Urals ขั้วโลกตะวันตกชายฝั่งแปซิฟิกตะวัน ออก รวมถึง Chukotka เพนนินซูล่าหมู่เกาะ เกาะฮอกไกโด และยังในอาณาเขตของเกาหลีเหนือ (Sokolov et al. 1994 Hoffmann ก 2005 สมิธ)

Pikas เป็นหนึ่งในกลุ่มโบราณที่สุดของรกลอกเลี้ยงลูกด้วยนม (Gureev 1964, Ivanitskaya 1989, Lopatin และ Aver'yanov 2008 โรส et al. 2008) เกณฑ์การวินิจฉัยชนิดของถูก ascertained สำหรับ Ochotona อธิบายไว้หลายชนิด Pikas ได้สร้างความแตกต่าง interspecific ค่อนข้างแตกต่างกันของ karyotypes (2n = 38-68) ที่ช่วยแก้ปัญหาอนุกรมวิธานแย้ง สปีชีส์ส่วนใหญ่มี karyotypes มั่นคงไม่ มีความแปรผันทางภูมิศาสตร์และโพลีมอร์ฟิซึม intrapopulation (Ivanitskaya 1989) อย่างไรก็ตาม รูปแบบของโครโมโซมสองลำดับอนุกรมวิธานไม่แน่นอนถูกเปิดเผยในกลุ่มอัลพินา (Formozov et al. 2006)

ส่วนใหญ่ taxonomists ทันสมัยรู้จัก 30 พันธุ์ pikas และพวกเขาแบ่งเป็นสาม subgenera: Pika Lacepede, 1799, Ochotona ลิงค์ 1795 และลียง Conothoa, 1904 (Hoffmann และ 2005 สมิธ) Karyotypes ที่น้อยของ pika 17 สปีชีส์ได้อธิบายไว้ (ตารางที่ 1) พันธุ์เหล่านี้ส่วนใหญ่มาจากภาคเหนือ และแจ่ม latitudes ได้ มีข้อมูลเกี่ยวกับการย้อมสีที่แตกต่างของ chromosomes สำหรับพันธุ์ 13 วิเคราะห์เปรียบเทียบของ chromosomes pika G แถบแสดงระดับสูงของความคล้ายคลึงกันระหว่าง karyotypes หลายพันธุ์: Ochotona princeps อัลพินา – Ochotona pallasi, Ochotona pusilla-Ochotona, Ochotona rutila-Ochotona rufescens (Ivanitskaya 1991)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำPikas Ochotona ลิงค์, 1795 มีขนาดเล็ก (12-28 ซม. ยาว) เลี้ยงลูกด้วยนมของคำสั่ง Lagomorpha แบรนด์ 1855. การส่งสัญญาณเสียงการพัฒนาเป็นลักษณะเด่นของภาคเหนือมากที่สุดชนิด Ochotona พวกเขาอาศัยอยู่เพียงอย่างเดียวหรือในอาณานิคม taluses พอใจหรือที่ราบเปิด Pikas หาผู้ลี้ภัยในรอยแยกระหว่างหินหรือขุดโพรง (โกลอฟและอัล. ปี 1994 ฮอฟสมิ ธ และ 2005) สัตว์เหล่านี้เกิดขึ้นในทวีปอเมริกาเหนือจากอลาสก้าไปเม็กซิโก ใน Pikas โลกเก่าจะกระจายจากชายฝั่งอาร์กติกไปยังภาคเหนือของอิหร่าน, อัฟกานิสถาน, ปากีสถาน, อินเดียและพม่าจากเทือกเขาอูราลขั้วโลกในตะวันตกไปยังชายฝั่งแปซิฟิกในภาคอีสานรวมทั้ง Chukotka, Kamchatka คาบสมุทรฮกไกโดเกาะ ยังอยู่ในดินแดนของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนเกาหลี (โกลอฟและอัล. ปี 1994 ฮอฟสมิ ธ และ 2005) Pikas เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มที่เก่าแก่ที่สุดของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยรก (Gureev 1964 Ivanitskaya 1989 Lopatin และ Aver'yanov 2008, โรสและอัล 2008) เกณฑ์ทางสัณฐานวิทยาของการวินิจฉัยชนิดแน่ใจหลายอธิบายชนิด Ochotona Pikas มีความแตกต่าง interspecific ค่อนข้างแตกต่างของโครโมโซม (2n = 38-68) ที่ช่วยในการแก้ปัญหาความขัดแย้งการจัดหมวดหมู่ สายพันธุ์ส่วนใหญ่มีโครโมโซมที่มั่นคงโดยไม่ต้องแปรปรวนทางภูมิศาสตร์และ intrapopulation polymorphism (Ivanitskaya 1989) แต่ทั้งสองรูปแบบของโครโมโซมของตำแหน่งการจัดหมวดหมู่ไม่แน่ใจถูกเปิดเผยสำหรับกลุ่ม Alpina (Formozov et al, 2006.) ส่วนใหญ่ของ taxonomists ทันสมัยยอมรับ 30 ชนิดของ Pikas และพวกเขาแบ่งพวกเขาออกเป็นสามสกุลย่อย: Pika Lacepede, 1799, Ochotona ลิงก์ 1795 และ Conothoa ลียง, 1904 (ฮอฟสมิ ธ และ 2005) โครโมโซมอย่างน้อย 17 ชนิดปิกะได้อธิบายไว้ (ตารางที่ 1) สายพันธุ์เหล่านี้เป็นส่วนใหญ่มาจากพื้นที่ภาคเหนือและพอสมควร ข้อมูลเกี่ยวกับการย้อมสีความแตกต่างของโครโมโซมที่สามารถใช้ได้สำหรับ 13 ชนิด การวิเคราะห์เปรียบเทียบของ G-แถบโครโมโซมปิกะแสดงให้เห็นว่าระดับสูงของความคล้ายคลึงกันระหว่างโครโมโซมของหลายชนิด: Ochotona Alpina - Ochotona pallasi, Ochotona pusilla - Princeps Ochotona, Ochotona rutila - rufescens Ochotona (Ivanitskaya 1991)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แนะนำ

pikas ochotona ลิงค์ 1795 เล็ก ( 12 – 28 ซม. ) สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมเพื่อ Lagomorpha แบรนท์ 1855 . สร้างเสียงสัญญาณ เป็นจุดเด่นที่สุดของภาคเหนือ ochotona ชนิด พวกเขาอาศัยอยู่คนเดียวหรือในอาณานิคม , พอใจ taluses หรือเปิดราบ การค้นหา pikas ผู้ลี้ภัยในรอยแยกระหว่างหิน หรือขุดโพรง ( Sokolov et al . 1994 Hoffmann และ Smith 2005 )

สัตว์เหล่านี้เกิดขึ้นในทวีปอเมริกาเหนือจากอลาสก้าไปยังเม็กซิโก ใน pikas โลกเก่าที่มีการกระจายจากชายฝั่งอาร์กติกในภาคเหนือของภูมิภาคของประเทศอิหร่าน อัฟกานิสถาน ปากีสถาน อินเดีย และพม่า จากเทือกเขายูแร็ลสขั้วโลกในทิศตะวันตกไปยังชายฝั่งมหาสมุทรแปซิฟิกทางตะวันออก รวมทั้งชูค็อตกาคาบสมุทรคัมชัตคา , ฮอกไกโด , เกาะและดินแดนของเกาหลีเหนือ ( Sokolov et al . 1994ฮอฟแมนและ Smith 2005 )

pikas เป็นหนึ่งในกลุ่มที่เก่าแก่ที่สุดของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมคนไทย ( gureev 1964 , 2008 และ ivanitskaya 1989 โลปาติน aver'yanov โรส et al . 2008 ) เกณฑ์การวินิจฉัยและการตรวจสอบลักษณะทางสัณฐานวิทยาของชนิดหลายอธิบาย ochotona ชนิดการ pikas มีค่อนข้างแตกต่าง interspecific ความแตกต่างของคาริโอไทป์ ( 2n = 38-68 ) ที่ช่วยในการแก้ปัญหาและขัดแย้ง ชนิดส่วนใหญ่มีเสถียรภาพ โดยทางภูมิศาสตร์ของ sp และ polymorphism ( ivanitskaya 1989 ) อย่างไรก็ตาม สองรูปแบบของโครโมโซมของความไม่แน่นอนทางอนุกรมวิธานอันดับถูกเปิดเผยสำหรับ Alpina GROUP ( formozov et al . 2006 )

ส่วนใหญ่ของ taxonomists สมัยใหม่จำ 30 ชนิดของ pikas และพวกเขาแบ่งออกเป็น 3 subgenera : ปิกะ lacepede 1799 , ochotona , ลิงค์ , และ , conothoa Lyon 1904 ( Hoffmann และ Smith 2005 ) ส่วนคาริโอไทป์ของพิกะอย่างน้อย 17 ชนิดได้ถูกอธิบายไว้ ( ตารางที่ 1 ) สายพันธุ์เหล่านี้ส่วนใหญ่มาจากภาคเหนือและพอสมควรเส้นรุ้งข้อมูลเกี่ยวกับอนุพันธ์ staining ) มี 13 ชนิด การวิเคราะห์เปรียบเทียบ g-banding พิกะโครโมโซมพบว่าระดับสูงของความคล้ายคลึงกันระหว่างคาริโอไทป์ของหลายสายพันธุ์ : ochotona Alpina – ochotona pallasi ochotona , pusilla – ochotona princeps ochotona , rutila – ochotona แดง ( ivanitskaya 1991


)