Gua!"When we got there Firo let out

Gua!"


When we got there Firo let out a happy-sounding shout and ran to us.


"Is your body an adult now?"


Somehow...I feel like her head has grown one size since yesterday, but I’m not too sure.


"For the most part, this size is about average, right?"

"Now that you say it, that’s true."


Firo's form was about the same as the appearance of the Filorials I saw around the castle town or on the road.

Her color has turned white... well, there was a little pink mixed in.

It was a beautiful mix of colors.

That slave dealer. He actually does a pretty good job.


"Are you not starving today?"

"Gua?"


Firo tilted his head and chirped.

Yeah. Looks like the growing period has passed.

Biki...

She was still making that weird noise though.

Well whatever.

After that, we finished breakfast and thought about what to do from now on. In the middle of that.


"Gua..."


While going the the town Firo looked at the wooden carts with jealousy.


"Do you think she wants to pull those?"

"Probably so"

"Is something the matter, Hero-sama?"


While pointing to the carts and chatting with Raphtalia a man from the village asked us.


"Right, my Filolial was looking at the carts, so I was talking about whether she wanted to pull them."

"Well... Filorials have that kind of habit after all."


The man nodded and look satisfied as he turned towards Firo.

"Right now this village is in the middle of rebuilding our buildings and we don't have enough people. Hero-sama, would you be willing to help out if we gave you one of the carts?"

"Mu..."


That was not a bad offer. I finally got a monster like this so there was no reason not to use it.

If it goes well it seemed like we could do some other work while moving things.


"What would we have to do?"

"In the nearby forest we are cutting some timber, so we would like you to bring it to the village"

"The forest...."


Now that he mentioned it, we haven't gone to that forest.


"We'll be back late but is that ok?"

"Yes"

"I got it. We accept."


And so I took on the villagers quest and received one of their carts.

The wheels and stuff were all made of wood. It was small and cheap-looking, but I got it for free so no helping that.

It wasn't new but rather seemed a little old.


"Gua♪"

We set up Firo with her own cart. She seemed happy and started pulling the cart.

The villagers also prepared a bridle for us. If I just looked at it, it seemed like something for a horse.


"Ok! Today we're setting out for the forest!"

"Okaaaay!"

"Guaaaaaa!"


I pointed to the way we were going and Firo, filled with energy, started pulling the cart.

Thud! Thud!

So the cart lightly...

Thud! Thud! Thud! Bumpbumpbumpbumpbump!

Gradually a loud noise sounded from the cart. Like yesterday the scenery swiftly passed by.


"Too fast! Too fast! Lower the speed!"

"Gua..."


We slowed down, and Firo bumped the cart along letting out an unsatisfied cry while walking.


"Uu... somehow I've started to feel sick..."


Raphtalia might be getting motion sickness. She slumped down and laid down in the cart.


"Are you okay?"

"Yes... but, please don't shake it too much..."

"I see, Raphtalia has gotten motion sickness."

"...It looks like it. Are you okay Naofumi-sama?"

"I've never gotten it..."


Getting drunk from alcohol and getting motion sickness were unrelated.[1] When I was a primary school kid, I remembered guys sitting next to me watching me read light novels or manga and said it made them feel sick so they changed seats.

Also, I remember when we took the voyage that lasted about a day to see our relatives, my entire family was down with sea sickness while I was playing phone games inside the ship.


"Well take it easy, Firo and I will carry you to our destination" "I'll take you up on your offer..."


Raphtalia said weakly as she laid down in the cart.



In the middle of that journey... I met someone I didn't want to on the road.


"Buha! What is that! Haha, oh no, that's just too funny. Buwahahahahahahahahaaha!"

He looked at me and clutched his stomach while laughed out load. That bitch stood behind him and laughed along.

I don't know what tickled their funny bones, but just being laughed at irritated me.


What's with you Motoyasu, right off the bat.


Motoyasu found us on the town road while being surrounded with women and started laughing.


"I-I mean right! You're super lame right now right!"

"What is?"

"Did you start peddling? I guess people without money get desperate. Your bird is lame too!


Mu... peddling! That's not a bad option.

Depending on Firo's ability it could be possible. I'll start thinking about it seriously.


"Laaaame! It's not a horse but a bird, and what's with that color. There's that thin pink mixed into the white. It's normally just white right. Plus it's slooow!"

"I don't know what's normal but..."


I don't get this guy's sense of humor.

This is becoming a waste of time. I'll ignore these guys and get going.

While I was thinking that Motoyasu got close to Firo while pointing.

Right after that


"GUAAAA!"


Firo aimed at Motoyasu's crotch and kicked up with her tough leg.

I saw it.

I saw Motoyasu's stupidly laughing face distort into shock as he flew back about 5 meters while spinning.


"Ugeh...."

"K-Kyaaaaaaaaa! Motoyasu-sama!"


Haha, that must have crushed his balls.

I felt really exhilarated. Just being able to see this made buying Firo worth it.

As expected of my monster. She must have gotten revenge for me.

Firo, tonight I'll specially let you eat something delicious.


"GUAAAAAAAA!"


While flapping her wings around, Firo steadily took off running.

After a while I couldn't see Motoyasu's group.

Wow... I'm feeling very exhilarated. I didn't even dream I'd be able to see a scene like that.


"Wh-what happened?"


Raphtalia who had been lying limp lifted her face and asked.


"Hm? Nothing."

"... in spite of that you're making a radiant face I haven't seen before."


Oooh. It's showing on my face huh.

Still, that's some amazing leg strength, to send the hero of the lance flying that far.


"Umm... please go a little slower."


I ran Firo with a radiant feeling, enough that Raphtalia's words didn't enter my ears.



After that, Raphtalia threw up during the trip and when we reached the forest she seemed to be at her limit.


"Uu...uuuuu..."


Raphtalia moaned with a white face. I realized I had gone too far and felt sorry.

It's all Motoyasu's fault. He had made me feel so energetic and exhilarated.


"Sorry"

"Gua..."


Firo, same as me, looked sad and sorry.


"I-I'm al...right"

"You definitely don't look it. It'll be nice if we could find a place to rest but.."

"Ah, Shield Hero-sama"


There was a cabin near the forest. A villager that looked like a lumberjack came out of it.


"Aah, the villagers asked me to come and get some lumber but.."

"Umm... is your companion alright?"

"I think, probably not. I want to let her rest, but do you know a good place?"

"Well then there's a cabin over here, let's let her lie down."


He said that and led us to the cabin. I supported Raphtalia's shoulder and laid her down on a bed.


"If we say that Firo can only fight easy-ish enemies, then for today we'll focus on transporting things."


Raphtalia seemed to be weak to vehicles, so until she gets used to it let's not go fast enough to bump the cart around.


"So, sorry but could you place the lumber on the cart, we'll be back in a little while."

"Ah, yes."


Firo was unhooked from the cart and was looking in at us from outside the cabin.


"Okay, let's go."

"Gua!"


She had kicked Motoyasu that far into the air. It seemed like I can expect quite a bit from her attack power.

Let's take a little stroll around the forest. (!)

We went into the forest and unexpectedly didn't encounter any monsters.

I walked around the quiet forest with Firo.

It might have been me getting immersed in the forest, but I felt like the air was really clear.

Come to think of it... this was the first time since coming to this world that I took the time and looked around at my surroundings.

I wonder why.

Seeing Motoyasu's pained face must have blown all my troubles away.


... No.


I think it was because Raphtalia believed in me.

That Raphtalia was now motion sick and not here.

I felt kind of lonely.

Thinking about it I've only been with her for half a month or three weeks or so. Even so, it seemed like we've developed a natural relationship.


"It would be nice if there was medicine that worked on motion sickness."


For now I'll gather any herbs I see around here.


"Even so... no monsters are coming out huh.."


I've been walking for a while but there was no presence of monsters.


"Gua."

"Hm?"


I heard Firo's voice from unexpectedly far away.

I ran towards it and saw that Firo had just put something into her mouth.

... Was it just my imagination? That looked like an animal resembling a Usapiru.

Eventually Firo swallowed with a gulp.


"Gua!"


Firo walked over here like nothing had happened.


34 EXP gained.


... Let's not worry about it.

After a little under an hour, we finished foraging around the woods and returned to the lumberjack's cabin where we saw the lumber had been packed onto the cart.

Entering the cabin, Raphtalia was still lying limp on the bed.

This was a problematic effect.

Raphtalia won't last if Firo ran at top speed.

This might require some training. If Raphtalia doesn't get used to vehicles we won't be able to do any transportation work.


"Seems like some training is needed to get used to the cart." "Uu...uuuu"


Raphtalia let out a moan in response to my words. As I thought, it seemed tough.


"Umm... I finished loading the lumber but.."

"Ah, yeah. Then I'll head to the village and back, so can I leave her to you?"

"Yes! If she's Shield Hero-sama's companion then I'll protect her no matter what."


I'm a little worried, but I don't have the patience to sit around doing nothing.


"Then we'll get going."


I got on the cart a

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เก็ก"เลย Firo ให้ออก shout หูมีความสุข และวิ่งไปเรา"คือร่างกายของผู้ใหญ่ตอนนี้อย่างใด...ฉันรู้สึกเหมือนหัวของเธอโตขนาดหนึ่งตั้งแต่เมื่อวานนี้ แต่ฉันไม่แน่ใจเกินไป"สำหรับส่วนใหญ่ ขนาดนี้คือเกี่ยวกับค่าเฉลี่ย ขวา"ที่คุณพูดมัน ที่เป็นความจริง"แบบฟอร์มของ Firo เหมือนกับลักษณะที่ปรากฏของ Filorials ที่เห็น รอบเมืองปราสาท หรือ บนถนนได้สีของเธอได้เปิดสีขาว...ดี มีสีชมพูเล็กน้อยผสมกันสีผสมสวยงามได้ตัวแทนจำหน่ายที่ทาส จริง ๆ แล้วเขาทำงานดี"มีคุณไม่อดอยากวันนี้""เก็ก"Firo ยืดของเขาใหญ่ และ chirpedใช่ ดูเหมือนระยะเวลาเติบโตแล้วBiki ...เธอยังถูกทำให้เสียงที่แปลกว่าดีเพียงนั้นหลังจากนั้น เราเสร็จอาหารเช้า และคิดเกี่ยวกับสิ่งที่ต้องทำนับจากนี้ กลางที่"Gua..."ในขณะที่ไปเมือง Firo มองรถไม้กับพระ"คุณคิดว่า เธอต้องการจะดึงคน""ดังนั้นอาจจะ""คือสิ่งสำคัญ ฮีโร่-samaในขณะที่ชี้ไปรถ และสนทนากับ Raphtalia คนจากหมู่บ้านถามเรา"ขวา Filolial ของฉันถูกมองที่รถ ให้ผมพูดถึงว่าเธอต้องการที่จะดึงพวกมัน""ดี... Filorials มีนิสัยชนิดที่หลังจากทั้งหมด"ชายคนนั้นพยักหน้า แล้วดูพอเป็นเขาก็หันไปทาง Firo"ตอนนี้หมู่บ้านนี้อยู่ตรงกลางอาคารฟื้นฟู และเราไม่มีคนเพียงพอ ฮีโร่-sama คุณจะยินดีช่วยออกถ้าเราให้คุณในรถอย่างใดอย่างหนึ่งหรือไม่""หมู..."ที่ไม่ใช่ข้อเสนอที่ดี ฉันสุดท้ายได้สัตว์ประหลาดเช่นนี้จึงมีเหตุผลไม่ให้ใช้ถ้ามันไปดี เหมือนเราสามารถทำงานอื่น ๆ ในขณะที่เคลื่อนย้ายสิ่งต่าง ๆ"อะไรเราต้องทำ""ในป่าบริเวณใกล้เคียง เราจะตัดไม้บาง ดังนั้นเราต้องการให้คุณนำไปยังหมู่บ้าน""ป่า..."หลังจากที่เขากล่าวถึงนั้น เราไม่ได้ไปที่ป่า"เราจะกลับดึก แต่ได้ที่""ใช่""ผมก็ เรายอมรับ"และดังนั้นฉันใช้เวลาในการแสวงหาของชาวบ้าน และรับรถของพวกเขาอย่างใดอย่างหนึ่งล้อและสิ่งที่ได้ทั้งหมดทำจากไม้ เล็ก และประหยัดกำลัง แต่ผมมันไม่ฟรีเพื่อช่วยให้ที่มันไม่ได้ใหม่ แต่ดูเหมือนค่อนข้าง เก่าเล็กน้อย"Gua♪"เราตั้งค่า Firo กับรถของตนเอง เธอดูเหมือนมีความสุข และเริ่มดึงรถเข็นชาวบ้านยังเตรียม bridle เป็นเรา ถ้าฉันเพียงมองที่ เหมือนสิ่งที่ม้า"Ok วันนี้เราตั้งค่าออกในป่า""Okaaaay""Guaaaaaa"ผมชี้ไปวิธีที่เราจะ และ Firo เต็มไป ด้วยพลังงาน เริ่มดึงรถเข็นThud Thudเพื่อให้รถเข็นเบา...Thud Thud Thud Bumpbumpbumpbumpbumpค่อย ๆ เสียงดังแต่เพียงแห่งจากนั้น เช่นเมื่อวานฉากอย่างรวดเร็วผ่านโดย"เร็วเกินไป เร็วเกินไป ลดความเร็ว""Gua..."เราทำงานช้าลง และ Firo ชนรถเข็นตามให้ออกการร้องไม่พอใจในขณะเดิน"Uu...อย่างใดฉันเริ่มรู้สึกป่วย..."Raphtalia อาจได้รับอาการคลื่นเหียน เธอ slumped ลง และวางลงในรถเข็น"เป็นคุณล่ะ""ใช่... แต่ กรุณาอย่าเขย่ามากเกินไปมาก...""อืมม Raphtalia ได้รับคลื่นเหียน""...ลักษณะเช่นนั้น มีคุณ sama Naofumi ไร""ฉันไม่เคยได้รับมัน... "การเมาจากเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ และการคลื่นเหียนอยู่ไม่เกี่ยวข้อง[1] เมื่อเด็กประถม ฉันจำพวกที่นั่งติดกับฉันดูฉันอ่านนิยายเบา ๆ หรือการ์ตูน และกล่าวว่า มันทำให้พวกเขารู้สึกป่วยเพื่อจะเปลี่ยนที่นั่งยัง ผมจำได้ว่า เมื่อเราใช้เวลาเดินทางที่กินเวลาประมาณวันเห็นญาติพี่น้องของเรา ครอบครัวของฉันถูกลง ด้วยโรคซีขณะที่ฉันถูกเล่นเกมส์โทรศัพท์ภายในเรือ"ดีเย็น ๆ Firo และจะนำคุณไปยังปลายทางของเรา" "จะพาคุณขึ้นใจของคุณ..."Raphtalia กล่าวว่า weakly เป็นเธอวางลงในรถเข็นระหว่างที่เดินทาง... ผมได้พบใครฉันไม่ต้องการบนท้องถนน"Buha นั่นอะไรน่ะ! ฮาฮา โอ้ ไม่ ที่เป็นเพียงเรื่องตลกเกินไป Buwahahahahahahahahaaha "เขามองฉัน และคลัตช์ท้องของเขาในขณะที่หัวเราะออกมาโหลด บ้าที่ยืนอยู่ด้านหลังเขา และหัวเราะตามไม่รู้อะไรโดนจับกระดูกตลกของพวกเขา แต่เพียงการหัวเราะที่ระคายเคืองฉันมีอะไรกับคุณ Motoyasu ขวาปิดค้างคาวMotoyasu พบเราบนถนนการเมืองในขณะที่ถูกล้อมรอบด้วยผู้หญิง และเริ่มหัวเราะ"ฉัน-ฉันหมายความว่า ขวา คุณซุปเปอร์ง่อยตอนขวา""คืออะไร"ไม่ทราบเริ่ม peddling ผมคิดว่า ผู้ มีเงินได้หมดหวัง นกของคุณจะอ่อนแอเกินไปหมู่... peddling ที่ไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีขึ้นอยู่กับความสามารถของ Firo มันอาจเป็นไปได้ ฉันจะเริ่มคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างจริงจัง"Laaaame มันไม่ใช่ม้า แต่เป็นนก และอะไรคือสีที่ มีอยู่ว่า สีชมพูบาง ๆ ผสมลงในขาว มันเป็นสีขาวปกติเพียงขวา บวก กับเรื่องของ slooow ""ฉันไม่รู้ว่าอะไรเป็นปกติ แต่..."ฉันไม่ได้รับความรู้สึกของผู้ชายคนนี้อารมณ์ขันนี้เป็นการเสียเวลา จะละเว้นคนเหล่านี้ และได้รับไปในขณะที่ผมคิดว่า Motoyasu ได้ใกล้กับ Firo ขณะชี้ทันทีหลังจากที่"GUAAAA"Firo ง่ามของ Motoyasu และเตะขึ้นกับขาของเธอเหนียวผมเห็นมันผมเห็นของ Motoyasu stupidly หัวเราะหน้าทำเป็นช็อตเขาบินไปประมาณ 5 เมตรในขณะปั่น"Ugeh...""K-Kyaaaaaaaaa Motoyasu-sama "ฮาฮา ที่ต้องมีบดลูกของเขาผมรู้สึกจริง ๆ exhilarated เพียงความสามารถในการดู Firo ซื้อนี้ทำคุ้มค่าตามที่คาดไว้ของมอนสเตอร์ของฉัน เธอต้องรับแก้แค้นให้ฉันFiro คืนนี้ฉันจะเป็นพิเศษให้คุณกินอาหารแสนอร่อย"GUAAAAAAAA"ในขณะที่ปีกของเธอรอบ ๆ flapping, Firo ลำเอาออกทำงานหลังฉันไม่สามารถดูกลุ่มของ Motoyasuว้าว... ฉันสบายมาก exhilarated ฉันไม่ได้ฝันฉันจะเห็นฉากที่ต้องการ"จำอะไรเกิดขึ้น"Raphtalia ที่ได้นอน limp ยกใบหน้าของเธอ และถาม"Hm ไม่""...ทั้ง ๆ ที่ คุณกำลังทำสี่ที่ฉันไม่เคยเห็นมาก่อน"Oooh มันจะแสดงหน้าผมฮะยังคง ก็แรงขาบางตื่นตาตื่นใจ การส่งพระเอกของแลนซ์เดินทางที่ไกล"อึม...กรุณาไปเพียงเล็กน้อยช้า"ฉันวิ่ง Firo ด้วยความรู้สึกสดใส พอ Raphtalia ที่คำไม่ใส่หูฉันหลังจากนั้น Raphtalia โยนขึ้น ระหว่างการเดินทาง และ เมื่อเรามาถึงป่าที่เธอดูเหมือนจะเป็นที่ข้อจำกัดของเธอ" Uu... uuuuu..."Raphtalia moaned กับหน้าขาว ฉันรู้ฉันได้ไปไกลมาก และรู้สึกเสียใจมันเป็นความบกพร่องของ Motoyasu ทั้งหมด เขาได้ทำสิ่งนั้นมีพลัง และ exhilarated"ขออภัย""Gua..."Firo เหมือน ฉันดูเศร้า และเสียใจ"ฉัน-ฉันอัล...ขวา""คุณแน่นอนไม่ดูมัน มันจะดีถ้าเราสามารถหาพักผ่อน แต่... ""อา บัง sama ฮีโร่"มีห้องโดยสารที่ใกล้ป่า ชาวบ้านที่ดูเหมือนช่างตัดไม้มาจากมัน" Aah ชาวบ้านถามฉัน มารับไม้บาง แต่... ""อึม...เป็นเพื่อนร่วมทางครับ? ""ฉันคิดว่า คงไม่ อยากจะให้ส่วนที่เหลือของเธอ แต่คุณรู้ดี""ดีแล้ว มีกระท่อมโน่น ลองให้เธอนอนลง"เขากล่าวว่า และนำเราไปในห้องโดยสาร ผมสนับสนุนของ Raphtalia ไหล่ และวางเธอลงบนเตียง"ถ้าเราพูดว่า Firo สามารถต่อสู้ศัตรู easy-ish เท่านั้น แล้วสำหรับวันนี้ เราจะเน้นขนส่งสิ่งนั้น"Raphtalia ที่ดูเหมือน จะอ่อนแอเพื่อยานพาหนะ นั้นจนกว่าเธอจะใช้มันลองไม่ไปกระแทกรถเร็วพอ"ดังนั้น ขออภัย แต่คุณสามารถวางไม้บนรถเข็น เราจะกลับมาเดี๋ยว""อา ใช่"Firo unhooked จากรถเข็น และถูกมองในที่เราจากภายนอกในห้องโดยสาร"เอาล่ะ ลองไป""เก็ก"เธอมีเตะ Motoyasu ที่ห่างไกลไปในอากาศ ดูเหมือนผมได้รับไม่น้อยจากพลังโจมตีของเธอลองมาเดินเล่นเล็กน้อยรอบ ๆ ป่า (!)เราเดินเข้าไปในป่า และโดยไม่คาดคิดไม่พบมอนสเตอร์ใด ๆผมเดินทั่วป่าเงียบกับ Firoก็อาจได้รับฉันเดินทางไปในป่า แต่ฉันรู้สึกเหมือนอากาศชัดเจนจริง ๆมาคิดว่า ของมัน... นี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่มาถึงโลกนี้ที่ฉันเอาเวลา และมองสถานที่สภาพแวดล้อมของฉันฉันสงสัยว่า ทำไมเห็นหน้า pained ของ Motoyasu ต้องมีพัดปัญหาทั้งหมดของฉันไป... 555ผมคิดว่า เป็น เพราะ Raphtalia เชื่อในฉันRaphtalia ที่ตอนนี้ถูกเคลื่อนไหวป่วย และที่นี่ไม่ผมรู้สึกโดดเดี่ยวของคิดถึงฉันได้ เพียงได้อยู่กับเธอ ในเดือนครึ่ง หรือสามสัปดาห์ หรือเพื่อ ถึงกระนั้น เหมือนเราได้พัฒนาความสัมพันธ์ตามธรรมชาติ"มันจะดีถ้ามียาที่ทำงานบนคลื่นเหียน"สำหรับตอนนี้ ผมจะรวบรวมสมุนไพรใดๆ เห็นเดิน"ดังนั้นแม้... มอนสเตอร์ไม่มีออกมาฮะ..."ฉันได้เดินหนึ่ง แต่มีไม่ปรากฏตัวของมอนสเตอร์"เก็ก""Hm"ผมได้ยินเสียงของ Firo จากโดยไม่คาดคิดไกลฉันวิ่งถอย และเห็นว่า Firo ได้เพียงแค่ใส่อะไรเข้าไปในปากของเธอ... มันเป็นเพียงจินตนาการของฉัน ที่ดูเหมือนสัตว์คล้ายกับ Usapiruในที่สุด Firo กลืนกิน ด้วย gulp เป็น"เก็ก"Firo เดินผ่านที่นี่เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น34 EXP ที่ได้รับการ... ลองไม่กังวลเกี่ยวกับเรื่องหลังน้อยภายใต้ชั่วโมง เราเสร็จพวกรอบ ๆ ป่า และส่งกลับไปยังกระท่อมของช่างตัดไม้ที่เราเห็นไม้มีการบรรจุลงในรถเข็นเข้าในห้องโดยสาร Raphtalia ยังคงนอน limpนี้เป็นผลมีปัญหาRaphtalia จะไม่ล่าสุดถ้า Firo วิ่งที่ความเร็วสูงสุดนี้อาจต้องฝึกอบรม ถ้า Raphtalia ไม่ได้ใช้ยานพาหนะที่ เราไม่ได้ทำงานการขนส่ง"ดูเหมือนฝึกเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อให้ไป" " Uu... uuuu "Raphtalia ให้ออกคร่ำตอบคำพูดของฉัน ฉันคิดว่า ลำบากยาก"อึม... ฉันเสร็จโหลดไม้ แต่... ""อา ใช่ แล้วฉันจะมุ่งหน้าไปยังหมู่บ้านและกลับ เพื่อ สามารถฝากเธอกับคุณ? ""ใช่ ถ้าเธอได้โล่ฮีโร่-sama ของเพื่อน แล้วฉันจะปกป้องเธอไม่ว่าอะไร"ฉันกังวลเล็กน้อย แต่ไม่มีความอดทนนั่งรอบทำอะไร"แล้วเราจะได้รับไป"ผมบนรถเข็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กัว !


เมื่อเราได้มีไฟโรให้มีความสุข เสียงตะโกนและวิ่งกับพวกเรา


" มีร่างกายเป็นผู้ใหญ่ในตอนนี้


ยังไง . . . . . . . ฉันรู้สึกเหมือนหัวโตขนาดตั้งแต่เมื่อวาน แต่ผมก็ไม่แน่ใจ


" ให้มากที่สุด ส่วนขนาดนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับค่าเฉลี่ย ใช่ไหม ?

" แล้วที่คุณพูดมันก็จริง

"ไฟโร โชว์ฟอร์มได้พอๆ กับการปรากฏตัวของ filorials ผมเห็นรอบๆ ปราสาทเมืองหรือบนถนน

สีของเธอจะเป็นสีขาว . . . อืม มีสีชมพูผสม

มันผสมที่สวยงามของสี

พ่อค้าทาส . จริงๆ แล้วเขาไม่ได้งานที่ดีงาม


" คุณไม่หิว วันนี้ ? "

" กัว " ?


ไฟโรเอียงหัวและร้องตอบ

ค่ะ ดูเหมือนช่วง

ได้ผ่านBiki...

She was still making that weird noise though.

Well whatever.

After that, we finished breakfast and thought about what to do from now on. In the middle of that.


"Gua..."


While going the the town Firo looked at the wooden carts with jealousy.


"Do you think she wants to pull those?"

"Probably so"

"Is something the matter, Hero-sama?"


While pointing to the carts and chatting with Raphtalia a man from the village asked us.


"Right, my Filolial was looking at the carts, so I was talking about whether she wanted to pull them."

"Well... Filorials have that kind of habit after all."


The man nodded and look satisfied as he turned towards Firo.

"Right now this village is in the middle of rebuilding our buildings and we don't have enough people. Hero-sama, would you be willing to help out if we gave you one of the carts?"

"Mu..."


That was not a bad offer. I finally got a monster like this so there was no reason not to use it.

If it goes well it seemed like we could do some other work while moving things.


"What would we have to do?"

" ในป่าที่เราตัดบางไม้ ดังนั้นเราอยากให้คุณพาไปหมู่บ้าน "

" ป่า . . . . . . . "


ตอนนี้ที่เขาพูดถึงมัน เราไม่ได้ไปป่า


" พวกเราจะกลับช้า แต่ไม่เป็นไรใช่มั้ย ? "

" ค่ะ "

" ฉันได้รับมัน เรายอมรับ "


ผมเอาชาวบ้านเควสและได้รับหนึ่งของเกวียน

ล้อและสิ่งต่างที่ทำจากไม้ มันมีขนาดเล็กและราคาถูก หาแต่ผมได้มาฟรีเลยไม่ช่วย . .

ไม่ใช่ใหม่ แต่ค่อนข้างดูเก่านิดหน่อย


" กัว♪ "

เราตั้งค่าไฟโรด้วยของเธอเองรถ เธอดูมีความสุข และเริ่มดึงรถเข็น

ชาวบ้านก็เตรียมไปสำหรับเรา ถ้าฉันมองมัน มันเหมือนมีอะไรบางอย่างสำหรับม้า


" โอเค ! วันนี้เรากำลังจะออกไปที่ป่า !

" okaaaay ! "

" guaaaaaa ! "


I pointed to the way we were going and Firo, filled with energy, started pulling the cart.

Thud! Thud!

So the cart lightly...

Thud! Thud! Thud! Bumpbumpbumpbumpbump!

Gradually a loud noise sounded from the cart. Like yesterday the scenery swiftly passed by.


"Too fast! Too fast! Lower the speed!"

"Gua..."


We slowed down, and Firo bumped the cart along letting out an unsatisfied cry while walking.


"Uu... somehow I've started to feel sick..."


Raphtalia might be getting motion sickness. She slumped down and laid down in the cart.


"Are you okay?"

"Yes... but, please don't shake it too much..."

"I see, Raphtalia has gotten motion sickness."

"...It looks like it. Are you okay Naofumi-sama?"

"I've never gotten it..."


Getting drunk from alcohol and getting motion sickness were unrelated.[1] When I was a primary school kid, I remembered guys sitting next to me watching me read light novels or manga and said it made them feel sick so they changed seats.

Also, I remember when we took the voyage that lasted about a day to see our relatives,ครอบครัวของฉันลงกับทะเลโรค ขณะที่ผมกำลังเล่นเกมโทรศัพท์อยู่ภายในเรือ . . .

" มันง่าย , ไฟโร และผมจะแบกคุณของเราปลายทาง " " ผมจะพาคุณขึ้นไปบนข้อเสนอของคุณ . . . . . . . "


raphtalia บอกว่าล้มทับเธอวางลงในรถเข็น .



ในตรงกลางของการเดินทาง . . . . . . . ผมเจอคนที่ผมไม่อยากบนถนน


" buha ! นั่นอะไร ! ฮ่าๆ โอ้ ไม่ นั่นมันแค่ตลกมากเกินไปbuwahahahahahahahahaaha ! "

เค้ามองฉันและกุมท้องในขณะที่หัวเราะออกมาโหลด นังนั่นยืนอยู่ข้างหลังเขาและหัวเราะไปด้วย

ไม่รู้ว่าจี้กระดูกตลกของพวกเขา แต่ก็ถูกหัวเราะเยาะกวนประสาทฉัน


มีอะไรกับคุณ motoyasu ขวาปิดค้างคาว


motoyasu พบเราในเมืองถนนในขณะที่ถูกล้อมรอบด้วยผู้หญิง และเริ่มหัวเราะ


" ผมหมายถึงใช่นายโคตรห่วยเลยล่ะ ! "

" มีอะไร ? "

" เธอเริ่มเร่ขาย ? ผมเดาว่าคนไม่มีเงินได้รับหมดหวัง นกของคุณอ่อนแอเกินไป !


. . เร่ขาย ! นั่นไม่ใช่ทางเลือกที่เลวร้าย

ขึ้นอยู่กับไฟโร ความสามารถเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ ผมจะเริ่มคิดจริงจัง


" laaaame ! ไม่ใช่ม้า แต่นก และอะไรที่สี มันมีบางสีชมพูผสมลงในสีขาวปกติมันก็ขาวแล้ว พลัสก็ slooow ! "

" ไม่รู้ว่ามันปกติ แต่ . . . . . . . "


ฉันไม่ได้รับเขามีอารมณ์ขัน

นี่เป็นเสียเวลา ฉันจะไม่สนใจพวกนี้ได้แล้ว

ในขณะที่ฉันคิดว่า motoyasu เข้าใกล้ไฟโรในขณะที่ชี้

หลังจากนั้น


" guaaaa ! "


ไฟโรมุ่ง motoyasu เป็นง่ามและเตะกับเธอยากขา



ผมเห็นมันI saw Motoyasu's stupidly laughing face distort into shock as he flew back about 5 meters while spinning.


"Ugeh...."

"K-Kyaaaaaaaaa! Motoyasu-sama!"


Haha, that must have crushed his balls.

I felt really exhilarated. Just being able to see this made buying Firo worth it.

As expected of my monster. She must have gotten revenge for me.

Firo,คืนนี้ผมจะพิเศษให้คุณกินอะไรอร่อย . . .

" guaaaaaaaa ! "


ขณะที่กระพือปีกของเธอรอบ ไฟโรอย่างต่อเนื่องวิ่งหนี

หลังจากที่ในขณะที่ฉันมองไม่เห็น motoyasu กลุ่ม

ว้าววว . . . . . . . ผมมีความรู้สึกดีใจ . ฉันไม่เคยฝันว่าจะได้เห็นฉากแบบนี้


" อะ เกิดอะไรขึ้น ? "


raphtalia ที่เคยโกหกแล้วยกใบหน้าของเธอและถาม


" หือ ? ไม่มีอะไรค่ะ "

" . . . . . . . in spite of that you're making a radiant face I haven't seen before."


Oooh. It's showing on my face huh.

Still, that's some amazing leg strength, to send the hero of the lance flying that far.


"Umm... please go a little slower."


I ran Firo with a radiant feeling, enough that Raphtalia's words didn't enter my ears.



After that,raphtalia โยนขึ้นระหว่างการเดินทาง และเมื่อเราเข้าป่า เธอดูเหมือนจะเป็นขอบเขตของเธอ


" uuuuu สหรัฐอเมริกา . . . . . . . . . . . . . . "


raphtalia ครางด้วยใบหน้าที่ขาว . ฉันตระหนักฉันได้หายไปไกล และรู้สึกเสียใจ motoyasu

มันทั้งหมดแหละ เขาทำให้ผมรู้สึกกระปรี้กระเปร่า และ exhilarated


" ขอโทษ "

" กัว . . . . . . . "


ไฟโร เหมือนผม เศร้าและเสียใจ


" ฉัน . . . "

" แน่นอนคุณไม่เหมือนเลย It'll be nice if we could find a place to rest but.."

"Ah, Shield Hero-sama"


There was a cabin near the forest. A villager that looked like a lumberjack came out of it.


"Aah, the villagers asked me to come and get some lumber but.."

"Umm... is your companion alright?"

"I think, probably not. I want to let her rest, but do you know a good place?"

"Well then there's a cabin over here,ปล่อยให้เธอนอน "

เขาพูดและนำพวกเราไปที่กระท่อม ผมสนับสนุน raphtalia บ่าและวางเธอลงบนเตียง


" ถ้าเราบอกว่าไฟโรสามารถต่อสู้ง่ายใช่ศัตรู แล้ววันนี้เราจะเน้นการขนส่งสิ่ง . "


raphtalia ดูเหมือนจะอ่อนแอกับยานพาหนะ ดังนั้น จนกว่าเธอจะใช้มันไม่เร็วพอ ชนรถรอบ ๆ

" แล้วขอโทษนะ แต่คุณสามารถวางระเกะระกะอยู่บนรถเข็น เราจะกลับมา สักพัก "

" เอ่อ ครับ "


ไฟโรก็ unhooked จากรถเข็นและกำลังมองดูเราจากข้างนอกกระท่อม


" โอเค ไปกันเถอะ "

" กัว ! "


เธอเตะ motoyasu ไกลในอากาศ มันดูเหมือนว่าฉันสามารถคาดหวังไม่น้อยจากพลังโจมตีของเธอ

เราไปเดินเล่นเล็กน้อยรอบ ๆป่า ( ! )

เราเข้าไปในป่า และก็ไม่ได้พบกับมอนสเตอร์

ฉันเดินรอบป่าเงียบกับไฟโร .

มันน่าจะโดนแช่อยู่ในป่า แต่ผมรู้สึกว่าอากาศมันชัดเจนจริงๆ ครับ

มาคิดดู . . . . . . . นี่เป็นครั้งแรกตั้งแต่มาอยู่โลกนี้ ที่ฉันเอาเวลาและมองไปรอบ ๆในสภาพแวดล้อมของฉัน


ผมก็สงสัยว่าทำไมSeeing Motoyasu's pained face must have blown all my troubles away.


... No.


I think it was because Raphtalia believed in me.

That Raphtalia was now motion sick and not here.

I felt kind of lonely.

Thinking about it I've only been with her for half a month or three weeks or so. Even so, it seemed like we've developed a natural relationship.


"It would be nice if there was medicine that worked on motion sickness."


For now I'll gather any herbs I see around here.


"Even so... no monsters are coming out huh.."


I've been walking for a while but there was no presence of monsters.


"Gua."

"Hm?"


I heard Firo's voice from unexpectedly far away.

I ran towards it and saw that Firo had just put something into her mouth.

...มันเป็นแค่จินตนาการของฉัน ที่ดูคล้ายสัตว์คล้าย usapiru

ในที่สุดไฟโรกลืนกับเขมือบ


" กัว "


ไฟโรเดินมาเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น





34 EXP ที่ได้รับ . . . . . . . . ไม่เป็นไร . .

หลังจากที่น้อยกว่าหนึ่งชั่วโมง เราเสร็จจากหาอาหารรอบป่า และกลับมาเป็นช่างตัดไม้ที่กระท่อมที่เราเห็นไม้ถูกบรรจุใส่ในรถเข็น .

Entering the cabin, Raphtalia was still lying limp on the bed.

This was a problematic effect.

Raphtalia won't last if Firo ran at top speed.

This might require some training. If Raphtalia doesn't get used to vehicles we won't be able to do any transportation work.


"Seems like some training is needed to get used to the cart." "Uu...uuuu"


Raphtalia let out a moan in response to my words.ฉันคิดว่ามันดูลำบาก


" เอ่อ . . . . . . . ผมโหลดเสร็จแล้ว ไม้ แต่ . . . . . . . "

" เอ่อ ใช่ แล้วฉันก็มุ่งหน้าไปยังหมู่บ้านและกลับเพื่อให้ฉันสามารถยกเธอให้นาย ?

" ครับ ถ้าเธอเป็นโล่ฮีโร่ซามะเพื่อนแล้วผมจะปกป้องเธอ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม "

ฉันกังวลเล็กน้อย แต่ผมไม่ได้มีความอดทนที่จะนั่งเฉยๆ


" งั้นเราไปก่อนนะ "

ฉันต้องอยู่บนรถเข็นเป็น