Generational AccountingOne harsh cr

Generational Accounting
One harsh critic of current measures of the budget deficit is economist Laurence Kotlikoff. Kotlikoff argues that the budget deficit is like the fabled emperor who wore no clothes: everyone should plainly see the problem, but no one is willing to admit to it. He writes,
“On the conceptual level, the budget deficit is intellectually bankrupt. On the practical level, there are so many of ficial deficits that ‘balanced budget’ has lost any true meaning.”He sees an “urgent need to switch
from an outdated, misleading, and fundamentally non economic measure of
fiscal policy, namely the budget deficit, to generational accounting.
”Generational accounting, Kotlikoff’s new way to gauge the in
fluence of fiscal policy, is based on the idea that a person’s economic well-being depends on his or her lifetime income. (This idea is founded on Modigliani’s life-cycle theory of consumer behavior, which we examine in Chapter 16.) When evaluating fiscal policy, therefore, we should not be concerned with taxes or spending in any single year. Instead, we should look at the taxes paid, and transfers received, by people over their entire lives. Generational accounts measure the impact of fiscal
policy on the lifetime incomes of different generations.
Generational accounts tell a very different story than the budget deficit about the history of U.S.fiscal policy. In the early 1980s, the U.S. government cut taxes, beginning a long period of large budget deficits. Most commentators claim that older generations benefited at the expense of younger generations during this period, because the young inherited the government debt. Kotlikoff agrees that these tax cuts raised the burden on the young, but he claims that this standard analysis ignores the impact of many other policy changes. His generational ac-counts show that the young were hit even harder during the 1950s, 1960s, and
1970s. During these years, the government raised Social Security benefits for the elderly and
financed the higher spending by taxing the working-age population.
This policy redistributed income away from
the young, even though it did not affect the budget deficit. During the 1980s, Social Security reforms reversed this trend, benefiting younger generations.
Despite Kotlikoff’s advocacy, generational accounting is not likely to replace the budget deficit. This alternative system also has flaws. For example, to calculate the total tax burden on different generations, one needs to make assumptions about future policy, which are open to dispute. Nonetheless, generational ac-counting offers a useful perspective in the debate over fiscal policy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บัญชีทั่วไปนักเศรษฐศาสตร์ Laurence Kotlikoff นักวิจารณ์รุนแรงหนึ่งของมาตรการปัจจุบันของการขาดดุลงบประมาณได้ Kotlikoff ระบุว่า การขาดดุลงบประมาณเป็นเหมือนจักรพรรดิที่ใส่เสื้อผ้าไม่โกหก: ทุกคนควรเห็นปัญหาชัดถ้อยชัดคำ แต่ไม่มีใครเต็มใจที่จะยอมรับกับมัน เขาเขียน"ในระดับแนวคิด การขาดดุลงบประมาณเป็นเจ๊งสติปัญญา ในระดับปฏิบัติการ มีจึงขาดดุล ficial ว่า 'สมดุลงบประมาณ' สูญเสียใด ๆ มากมายจริงความหมาย" เขาเห็น "ต้องสลับจากวัดล้าสมัย เข้าใจผิด และปลอดภาระทางเศรษฐกิจของ นโยบายทางการเงิน คือการขาดดุลงบประมาณ บัญชีทั่วไป"ทั่วไปบัญชี Kotlikoff ของใหม่ทางไปวัดที่ในfluence ของนโยบายการคลัง ขึ้นอยู่กับความคิดที่ว่า บุคคลเศรษฐกิจความเป็นอยู่ขึ้นอยู่กับรายได้ตลอดชีวิตของเขา หรือเธอ (ความคิดนี้ตั้งอยู่บนทฤษฎีวงจรชีวิตของ Modigliani ของพฤติกรรมผู้บริโภค ซึ่งเราตรวจสอบในบท 16) เมื่อประเมินนโยบายทางการเงิน ดังนั้น เราไม่ควรกังวลกับภาษีหรือค่าใช้จ่ายในปีเดียวกัน แทน เราควรดูที่ชำระภาษี และการโอนย้ายที่ได้รับ โดยคนเหนือชีวิตตนเองทั้งหมด บัญชีทั่วไปวัดผลกระทบของงบประมาณนโยบายเกี่ยวกับรายได้อายุการใช้งานของรุ่นที่แตกต่างกันบัญชีทั่วไปเล่าเรื่องราวแตกต่างกว่าการขาดดุลงบประมาณเกี่ยวกับประวัติของนโยบาย U.S.fiscal ในต้นทศวรรษ 1980 รัฐบาลสหรัฐตัดภาษี เริ่มต้นเป็นระยะเวลานานของการขาดดุลงบประมาณขนาดใหญ่ นักวิจารณ์ส่วนใหญ่อ้างว่า คนรุ่นเก่าที่ได้รับประโยชน์ค่าใช้จ่ายของรุ่นน้องในช่วงนี้ เนื่องจากหนุ่มสาวมาหนี้รัฐบาล Kotlikoff ตกลงว่า ลดภาษีเหล่านี้ยกภาระหนุ่ม แต่เขาอ้างว่า ที่ วิเคราะห์มาตรฐานนี้ละเว้นผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงนโยบายอื่น ๆ มาก Ac-นับ generational ของเขาแสดงว่า หนุ่มถูกตียิ่งในช่วงปี 1950 ปี 1960 และปี 1970 ในปีนี้ รัฐบาลยกประกันสังคมสำหรับผู้สูงอายุ และ เงินทุนการใช้จ่ายสูง โดย taxing ประชากรวัยทำงานนโยบายนี้แจกจ่ายรายได้จาก หนุ่มสาว แม้ว่าจะไม่มีผลต่อการขาดดุลงบประมาณ ช่วงทศวรรษ 1980 ปฏิรูปประกันสังคมกลับแนวโน้มนี้ รับประโยชน์รุ่นน้องแม้ มีการรณรงค์ของ Kotlikoff บัญชีทั่วไปไม่น่าจะขาดดุลงบประมาณแทน ระบบนี้ทางเลือกยังมีข้อบกพร่อง เช่น การคำนวณภาระภาษีรวมในรุ่นที่แตกต่างกัน หนึ่งต้องทำสมมติฐานเกี่ยวกับนโยบายในอนาคต ซึ่งเปิดให้โต้แย้ง กระนั้น generational ac นับเสนอมุมมองที่เป็นประโยชน์ในการอภิปรายผ่านนโยบายทางการเงิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

generational บัญชี
นักวิจารณ์คนหนึ่งที่รุนแรงของมาตรการปัจจุบันของการขาดดุลงบประมาณเป็นนักเศรษฐศาสตร์ Laurence Kotlikoff Kotlikoff ระบุว่าการขาดดุลงบประมาณเป็นเหมือนจักรพรรดิโกหกที่สวมเสื้อผ้า No: ทุกคนควรจะเห็นชัดถ้อยชัดคำปัญหา แต่ไม่มีใครเต็มใจที่จะยอมรับกับมัน เขาเขียนหนังสือ
"ในระดับความคิด, การขาดดุลงบประมาณเป็นบุคคลล้มละลายทางสติปัญญา ในระดับการปฏิบัติมีจำนวนมากดังนั้นของการขาดดุล ficial ว่างบประมาณสมดุล 'ได้สูญเสียความหมายที่แท้จริงใด ๆ . "เขาเห็นว่าเป็น" ความจำเป็นเร่งด่วนที่จะเปลี่ยน
จากที่ล้าสมัยทำให้เข้าใจผิดและพื้นฐานที่ไม่ใช่ตัวชี้วัดทางเศรษฐกิจของ
นโยบายการคลังคืองบประมาณ การขาดดุลบัญชี generational.
"บัญชี generational, วิธีการใหม่ของ Kotlikoff จะวัดใน
fluence ของนโยบายการคลังจะขึ้นอยู่กับความคิดที่ว่าบุคคลทางเศรษฐกิจเป็นอยู่ที่ดีขึ้นอยู่กับรายได้ตลอดอายุของเขาหรือเธอ (ความคิดนี้มีการก่อตั้งขึ้นในทฤษฎีวงจรชีวิต Modigliani ของพฤติกรรมของผู้บริโภคซึ่งเราตรวจสอบในบทที่ 16) เมื่อประเมินนโยบายการคลังดังนั้นเราจึงไม่ควรกังวลกับภาษีหรือการใช้จ่ายในปีเดียวใด ๆ แต่เราควรดูที่ภาษีที่จ่ายและเงินโอนที่ได้รับจากผู้ที่มีอายุมากกว่าชีวิตของพวกเขา บัญชี generational วัดผลกระทบของปีงบประมาณ
นโยบายเกี่ยวกับรายได้ของคนรุ่นอายุการใช้งานที่แตกต่างกัน.
บัญชี generational บอกเล่าเรื่องราวที่แตกต่างกันมากกว่าการขาดดุลงบประมาณเกี่ยวกับประวัติของนโยบาย USfiscal ในช่วงต้นปี 1980 ที่รัฐบาลสหรัฐลดภาษีเริ่มต้นเป็นเวลานานของการขาดดุลงบประมาณจำนวนมาก การแสดงความเห็นส่วนใหญ่อ้างว่าคนรุ่นเก่าได้รับประโยชน์ค่าใช้จ่ายของรุ่นน้องในช่วงเวลานี้เพราะคนหนุ่มสาวได้รับมรดกหนี้รัฐบาล Kotlikoff ยอมรับว่าการลดภาษีเหล่านี้ยกภาระให้กับคนหนุ่มสาว แต่เขาอ้างว่าการวิเคราะห์มาตรฐานไม่สนใจผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงนโยบายอื่น ๆ อีกมากมาย generational AC-นับของเขาแสดงให้เห็นว่าคนหนุ่มสาวได้รับผลกระทบหนักมากยิ่งขึ้นในช่วงปี 1950, 1960 และ
1970 ในช่วงปีนี้รัฐบาลยกสิทธิประโยชน์ประกันสังคมสำหรับผู้สูงอายุและ
ทุนค่าใช้จ่ายที่สูงขึ้นโดยเดินทางโดยรถแท็กซี่ที่มีประชากรวัยทำงาน.
นโยบายการจัดสรรรายได้นี้ออกไปจาก
หนุ่มแม้ว่ามันจะไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการขาดดุลงบประมาณ ในช่วงทศวรรษ 1980 การปฏิรูปประกันสังคมย้อนกลับแนวโน้มนี้ได้รับประโยชน์รุ่นน้อง.
แม้จะมีการสนับสนุน Kotlikoff ของบัญชี generational ไม่น่าจะเข้ามาแทนที่การขาดดุลงบประมาณ ระบบทางเลือกนี้ยังมีข้อบกพร่อง ยกตัวอย่างเช่นในการคำนวณภาระภาษีรวมในรุ่นที่แตกต่างหนึ่งต้องทำให้สมมติฐานเกี่ยวกับนโยบายในอนาคตซึ่งจะเปิดให้โต้แย้ง อย่างไรก็ตาม generational AC-นับมีมุมมองที่เป็นประโยชน์ในการอภิปรายมากกว่านโยบายการคลัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บัญชีทั่วไปหนึ่งในนักวิจารณ์ที่รุนแรงของมาตรการปัจจุบันของการขาดดุลงบประมาณเป็นนักเศรษฐศาสตร์ ลอเรนซ์ kotlikoff . kotlikoff แย้งว่า การขาดดุลงบประมาณเป็นเหมือนนิทานพระราชาที่ไม่ใส่เสื้อผ้า : ทุกคนควรให้เห็นปัญหา แต่ไม่มีใครเต็มใจที่จะยอมรับมัน เขาเขียน" ในระดับแนวคิด , การขาดดุลงบประมาณ คือ ปัญญา ล้มละลาย ในระดับปฏิบัติ ดังนั้นมีหลาย ficial ขาดดุลที่ " งบประมาณ " สมดุลสูญเสียใด ๆที่แท้จริงหมายถึง " เขาเห็น " ความต้องการที่จะสลับจากเก่าทำให้เข้าใจผิด และพื้นฐานทางเศรษฐกิจ วัดโนนนโยบายการคลัง คือ การขาดดุลงบประมาณ , บัญชีทั่วไป ." บัญชีทั่วไป kotlikoff ใหม่ , วิธีการวัดในfluence นโยบายการคลัง คือตามความคิดที่ความอยู่ดีกินดีทางเศรษฐกิจของคนขึ้นอยู่กับรายได้ของเขาหรือเธอ ชีวิต ( ความคิดนี้ ก่อตั้งขึ้นเมื่อ โมดิกลิอานี่ก็มีทฤษฎีของพฤติกรรมผู้บริโภค ซึ่งเราจะศึกษาในบทที่ 16 ) เมื่อประเมินนโยบาย การคลัง ดังนั้น เราไม่ควรกังวลกับภาษีหรือการใช้จ่ายในปีเดียวใด ๆ แต่เราควรจะมองที่จ่ายภาษี และการโอนที่ได้รับจากผู้คนกว่าชีวิตทั้งหมด บัญชีทั่วไปการวัดผลกระทบของงบประมาณนโยบายการใช้งานรายได้ของรุ่นที่แตกต่างกันบัญชีทั่วไปเล่าเรื่องมากแตกต่างจากการขาดดุลงบประมาณเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของนโยบาย u.s.fiscal . ในต้นทศวรรษ 1980 , สหรัฐอเมริกา . รัฐบาลตัดภาษี เริ่มต้นรอบระยะเวลาที่ยาวนานของการขาดดุลงบประมาณขนาดใหญ่ แสดงความเห็นส่วนใหญ่อ้างว่า รุ่นเก่า ประโยชน์ที่ค่าใช้จ่ายของรุ่นน้องในช่วงนี้ เพราะยังเป็นรัฐบาล หนี้ kotlikoff ตกลงเหล่านี้ลดภาษี ยกภาระให้กับเด็ก แต่เขาก็อ้างว่า การวิเคราะห์มาตรฐานนี้ไม่สนใจผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงหลายนโยบายอื่น ๆ นับรุ่น AC ของเขา แสดงให้เห็นว่า เด็กที่ถูกตีอย่างหนัก ในช่วงปี 1950 , 60 , และ1970 . ในระหว่างปีเหล่านี้ รัฐบาลยกสิทธิประโยชน์ประกันสังคมสำหรับผู้สูงอายุและทุนสูงกว่าการใช้จ่ายภาษีประชากรวัยทำงานนโยบายนี้แจกจ่ายรายได้ห่างจากหนุ่ม แม้ว่าจะไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการขาดดุลงบประมาณ ในช่วงปี 1980 , การปฏิรูปประกันสังคมกลับแนวโน้มนี้ให้แก่รุ่นน้องแม้จะ kotlikoff เป็นทนาย บัญชีทั่วไปไม่อาจแทนที่การขาดดุลงบประมาณ ระบบทางเลือกนี้ยังมีข้อบกพร่อง ตัวอย่างเช่น การคํานวณภาระภาษีรวมในรุ่นต่าง ๆ หนึ่งต้องตั้งสมมติฐานเกี่ยวกับนโยบายในอนาคต ซึ่งจะเปิดข้อพิพาท อย่างไรก็ตาม การนับรุ่น AC ให้มุมมองที่เป็นประโยชน์ในการอภิปรายนโยบายการคลัง