The lower northern region of Thaila

The lower northern region of Thailand is characterized by a heterogeneous structure,
dominated by tropical forests i.e. mixed deciduous and deciduous dipterocarp forests. The species
number of pollen feeding insects is directly correlated with the number species of plants (Fontaine et
al., 2006; Blüthgen and Klein, 2011). Over the past 5 decades, national parks and wildlife
sanctuaries in this area have been deforested. This is one of the most serious threats to
biodiversity. Winfree et al. (2007) proposed that these bees are sensitive to the change in
habitat, thus, deforestation may reduce both populations and species diversity. Although some
parts of this region have been deforested and converted for agricultural purposes, it is one of the
most biologically diverse areas in Thailand. The Nam Nao National Park encompasses the
border between the northern and northeastern parts of Thailand with an average elevation of 800
m. Nam Nao was established as a national park on the 4th May 1972 and was declared the 5th
national park of Thailand. Total area of the park is about 966 sq km. The area is mountainous
and its forests provide an essential watershed for the surrounding villages and farm lands (DNP,
2010). The aims of this study were to survey pollen sources and to determine species diversity
of the stingless bees found in the Nam Nao National Park. The results obtained will provide
useful knowledge on species diversity of stingless bees and their food sources. This knowledge,
therefore, will be applied for further study in biology and sustainable conservation of those bees
in Thailand and elsewhere.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

The lower northern region of Thailand is characterized by a heterogeneous structure,dominated by tropical forests i.e. mixed deciduous and deciduous dipterocarp forests. The speciesnumber of pollen feeding insects is directly correlated with the number species of plants (Fontaine etal., 2006; Blüthgen and Klein, 2011). Over the past 5 decades, national parks and wildlifesanctuaries in this area have been deforested. This is one of the most serious threats tobiodiversity. Winfree et al. (2007) proposed that these bees are sensitive to the change inhabitat, thus, deforestation may reduce both populations and species diversity. Although someparts of this region have been deforested and converted for agricultural purposes, it is one of themost biologically diverse areas in Thailand. The Nam Nao National Park encompasses theborder between the northern and northeastern parts of Thailand with an average elevation of 800m. Nam Nao was established as a national park on the 4th May 1972 and was declared the 5thnational park of Thailand. Total area of the park is about 966 sq km. The area is mountainousand its forests provide an essential watershed for the surrounding villages and farm lands (DNP,2010). The aims of this study were to survey pollen sources and to determine species diversityof the stingless bees found in the Nam Nao National Park. The results obtained will provideuseful knowledge on species diversity of stingless bees and their food sources. This knowledge,ดังนั้นจึง จะใช้เพื่อการศึกษาชีววิทยาและการอนุรักษ์อย่างยั่งยืนของเหล่าผึ้งในประเทศไทยและอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาคเหนือตอนล่างของประเทศไทยที่โดดเด่นด้วยโครงสร้างที่แตกต่าง
ที่โดดเด่นด้วยป่าเขตร้อนเช่นป่าเบญจพรรณและป่าเต็งรัง สายพันธุ์
จำนวนเกสรแมลงให้อาหารมีความสัมพันธ์โดยตรงกับจำนวนชนิดของพืช (Fontaine et
al, 2006;. Blüthgenและ Klein 2011) ที่ผ่านมา 5 ทศวรรษที่ผ่านมาอุทยานแห่งชาติและสัตว์ป่า
เขตรักษาพันธุ์ในบริเวณนี้ได้รับการป่าถูกทำลาย นี้เป็นหนึ่งในภัยคุกคามที่ร้ายแรงที่สุดเพื่อ
ความหลากหลายทางชีวภาพ WINFREE et al, (2007) เสนอว่าผึ้งเหล่านี้มีความไวต่อการเปลี่ยนแปลง
ที่อยู่อาศัยจึงอาจลดการตัดไม้ทำลายทั้งประชากรและความหลากหลายของสายพันธุ์ แม้ว่าบาง
ส่วนของภูมิภาคนี้ได้รับการป่าเสื่อมโทรมและแปลงสำหรับวัตถุประสงค์การเกษตรมันเป็นหนึ่งใน
พื้นที่ที่มีความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดในประเทศไทย น้ำหนาวอุทยานแห่งชาติครอบคลุม
พรมแดนระหว่างภาคเหนือและตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยที่มีค่าเฉลี่ยสูงถึง 800
เมตร น้ำหนาวจัดตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติใน 4 พฤษภาคม 1972 และได้รับการประกาศให้วันที่ 5
อุทยานแห่งชาติแห่งประเทศไทย พื้นที่ทั้งหมดของสวนสาธารณะเป็นเรื่องเกี่ยวกับ 966 ตารางกิโลเมตร พื้นที่ที่เป็นภูเขา
และป่าต้นน้ำลำธารให้เป็นสิ่งจำเป็นสำหรับรอบ ๆ หมู่บ้านและไร่นา (DNP,
2010) จุดมุ่งหมายของการศึกษาครั้งนี้มีการสำรวจแหล่งเกสรและเพื่อตรวจสอบความหลากชนิด
ของผึ้งชันโรงที่พบในอุทยานแห่งชาติน้ำหนาว ผลที่ได้รับจะให้ความ
รู้ที่เป็นประโยชน์เกี่ยวกับความหลากหลายชนิดของผึ้งชันโรงและแหล่งอาหารของพวกเขา ความรู้นี้
จึงจะนำไปใช้ในการศึกษาต่อในวิชาชีววิทยาและการอนุรักษ์อย่างยั่งยืนของผึ้งเหล่านั้น
ในประเทศไทยและที่อื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขตภาคเหนือตอนล่างของประเทศไทย มีลักษณะโครงสร้างที่ต่างกัน ,พื้นที่ป่าเขตร้อน ได้แก่ ป่าเบญจพรรณ และป่าเต็งรัง . สายพันธุ์จำนวนของเกสรดอกไม้กินแมลงโดยตรง มีความสัมพันธ์กับจำนวนชนิดของพืช ( ฟอนเทนและal . , 2006 ; BL และคณะ thgen ไคลน์ , 2011 ) ผ่านมา 5 ทศวรรษ อุทยานแห่งชาติ และสัตว์ป่าเสฉวน ในพื้นที่นี้มีการตัดไม้ทำลายป่า . นี้เป็นหนึ่งในภัยคุกคามที่ร้ายแรงที่สุดความหลากหลายทางชีวภาพ winfree et al . ( 2007 ) เสนอว่า ผึ้งเหล่านี้มีความไวในการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อม ดังนั้นการทำลายป่าอาจลดประชากรและความหลากหลาย . แม้ว่าบางส่วนของภูมิภาคนี้ได้ถูกบุกรุกและถูกแปลงเพื่อการเกษตร เป็นหนึ่งในส่วนใหญ่พื้นที่มีความหลากหลายทางชีวภาพในประเทศไทย อุทยานแห่งชาติน้ำหนาวครอบคลุมเขตแดนระหว่างภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทยมีความสูงเฉลี่ย 800เมตร น้ำหนาว ก่อตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติเมื่อวันที่ 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2515 และได้ประกาศ 5สวนสาธารณะแห่งชาติของประเทศไทย พื้นที่ทั้งหมดของอุทยานประมาณ 966 ตารางกิโลเมตร พื้นที่ที่เป็นภูเขาและของป่า มีลุ่มน้ำที่สำคัญสำหรับรอบหมู่บ้านและที่ดินฟาร์ม ( อุทยาน2010 ) การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสำรวจและศึกษาความหลากหลายของชนิดแหล่งละอองเกสรของผึ้ง Stingless ที่พบในอุทยานแห่งชาติน้ำหนาว . ผลลัพธ์ที่ได้จะให้ความรู้ที่เป็นประโยชน์ในความหลากหลายของผึ้ง Stingless และแหล่งอาหารของพวกเขา ความรู้นี้ดังนั้น จะใช้เพื่อการศึกษาในวิชาชีววิทยาและการอนุรักษ์อย่างยั่งยืนของผึ้งในประเทศไทย และที่อื่น ๆ