French law is a code. In some ways

French law is a code. In some ways it goes back to Roman law, but its direct ancestor is the Code Napoléon of 1804.

Napoleon, being not only French (well, sort of) but a product of the Enlightenment, believed in the power of reason to impose order (here meaning justice) from above on the chaos of life, the infinite number of situations that can arise and must be adjudicated. The result was a document. Here is its famous first page:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กฎหมายฝรั่งเศสคือ รหัส ในบางวิธีที่ จะกลับไปกฎหมายโรมัน แต่เป็นบรรพบุรุษโดยตรงของ Napoléon รหัสของ 1804นโปเลียน ไม่เฉพาะฝรั่งเศส (ดี จัดเรียงของ) แต่ผลิตภัณฑ์ของตรัสรู้ เชื่อในอำนาจของเหตุผลจะกำหนดลำดับ (นี่หมายถึง ความยุติธรรม) จากข้างบนความสับสนวุ่นวายของชีวิต จำนวนอนันต์ของสถานการณ์ที่สามารถเกิดขึ้นได้ และต้องเพียง ผลที่ได้เอกสาร นี่คือหน้าแรกมีชื่อเสียง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กฎหมายฝรั่งเศสเป็นรหัส ในบางวิธีก็จะกลับไปกฎหมายโรมัน แต่บรรพบุรุษโดยตรงของนโปเลียนเป็นรหัสของ 1804

นโปเลียนเป็นไม่เพียง แต่ฝรั่งเศส (ดีประเภท) แต่ผลิตภัณฑ์ของการตรัสรู้เชื่อในพลังของเหตุผลที่จะกำหนดคำสั่งซื้อ ( นี่หมายถึงความยุติธรรม) จากข้างต้นในความวุ่นวายของชีวิตจำนวนอนันต์ของสถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้นและจะต้องพิพากษา ผลที่ได้คือเอกสาร นี่คือหน้าแรกที่มีชื่อเสียง:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กฎหมายฝรั่งเศสเป็นรหัส ในบางวิธีก็กลับไปกฎหมายของโรมัน แต่บรรพบุรุษโดยตรงคือรหัสวิธีใหม่ใน 1804 .นโปเลียนเป็นไม่เพียง แต่ฝรั่งเศส ( พวก ) แต่ผลิตภัณฑ์ของธรรม เชื่อในพลังของเหตุผล การกำหนดคำสั่ง ( ที่นี่ความหมายยุติธรรม ) จากข้างบน ในความวุ่นวายของชีวิต จำนวนอนันต์ของสถานการณ์ที่สามารถเกิดขึ้นได้ และต้องพิพากษา . ผลที่ได้คือเอกสาร ที่หน้าแรกที่มีชื่อเสียงของที่นี่ :