It is widely reported in the litera

It is widely reported in the literature that crib-biting,
and other stereotypic behaviors, are viewed by owners
as being problematic and undesirable (Kiley-Worthington,
1983; Houpt and McDonnell, 1993; Nicol, 1999a; Mills,
2002). Crib-biting behavior has been linked to unthriftiness
(weight loss and poor condition) in horses. This is thought
to be a result of increased energy expenditure and/or a
decrease in the amount of time spent eating and grazing
during performance of the behavior (Houpt and McDonnell,
1993; McGreevy and Nicol, 1998a). The behavior also has
been associated with excessive tooth wear (Owen, 1982;
Boyd, 1986), which in severe cases may impair the horse’s
ability to graze or result in dental disease. Two recent
studies have demonstrated an association between epiploic
foramen entrapment, a specific form of colic, and
crib-biting behavior (Archer et al., 2004, 2008). Despite the
latter findings, however, evidence for direct negative consequences
of crib-biting behavior on horse health remains
largely anecdotal, requiring further empirical investigation
and careful documentation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีรายงานอย่างกว้างขวางในวรรณคดีที่เปลกัด,
และพฤติกรรม stereotypic อื่น ๆ จะถูกมองโดยเจ้าของ
เป็นปัญหาและไม่พึงประสงค์ (Kiley-Worthington,
1983; Houpt และ McDonnell 1993; โรล, 1999a; Mills,
2002) พฤติกรรมเปลกัดได้รับการเชื่อมโยงกับ unthriftiness
(สูญเสียน้ำหนักและสภาพที่น่าสงสาร) ในม้า นี่คือความคิด
ที่จะเป็นผลมาจากค่าใช้จ่ายพลังงานที่เพิ่มขึ้นและ / หรือ
ลดลงในระยะเวลาที่ใช้ในการรับประทานอาหารและการแทะเล็ม
ในระหว่างการทำงานของพฤติกรรม (Houpt และ McDonnell,
1993; McGreevy และโรล, 1998) พฤติกรรมนี้ยังได้
รับการเชื่อมโยงกับการสวมใส่ฟันมากเกินไป (โอเว่น 1982;
บอยด์, 1986) ซึ่งในกรณีที่รุนแรงอาจทำให้เสียม้าของ
ความสามารถในการกินหญ้าหรือส่งผลให้เกิดโรคทางทันตกรรม สองที่ผ่านมา
การศึกษาได้แสดงให้เห็นความสัมพันธ์ระหว่าง epiploic
ดัก foramen เป็นรูปแบบเฉพาะของอาการจุกเสียดและ
พฤติกรรมเปลกัด (ยิงธนู, et al., 2004, 2008) แม้จะมี
การค้นพบหลัง แต่หลักฐานสำหรับผลกระทบเชิงลบโดยตรง
ของพฤติกรรมเปลกัดต่อสุขภาพม้ายังคงอยู่
พอสมควรส่วนใหญ่ต้องสืบสวนเชิงประจักษ์ต่อไป
และเอกสารระมัดระวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเป็นอย่างกว้างขวางรายงานในวรรณคดีที่เปลเสียดสีและพฤติกรรม stereotypic อื่นๆ ดู โดย เจ้าของเป็นปัญหาและไม่พึงประสงค์ ( ไคลีย์เวอร์ธิงตัน1983 ; Houpt และเอฟ , 1993 ; นิโคล 1999a ; , มิลส์2002 ) เปลเสียดสีพฤติกรรมที่ได้รับการเชื่อมโยงไปยัง unthriftiness( การสูญเสียน้ำหนักและภาวะยากจน ) ในม้า นี่คิดว่าเป็น ผลของพลังงานที่เพิ่มขึ้นค่าใช้จ่ายและ / หรือลดปริมาณของเวลาที่ใช้กิน และกินหญ้าในระหว่างการปฏิบัติของพฤติกรรมและ ( Houpt แมคดและ นิโคล mcgreevy , 1993 ; 1998a ) พฤติกรรม ยัง มีที่เกี่ยวข้องกับการฟันใส่ ( โอเว่น , 1982 ;บอยด์ , 1986 ) ซึ่งในรายที่รุนแรงอาจบั่นทอนประสิทธิภาพของม้าสามารถกินหญ้าหรือผลในโรคทางทันตกรรม . 2 ล่าสุดการศึกษาได้แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ระหว่าง epiploicห้องกับดัก รูปแบบเฉพาะของอาการจุกเสียดและเปลเสียดสีพฤติกรรม ( Archer et al . , 2004 , 2008 ) แม้จะมีหลังพบ อย่างไรก็ตาม หลักฐานสำหรับผลเชิงลบโดยตรงเตียงนอนเด็กเสียดสีพฤติกรรมสุขภาพม้ายังคงไปจด ต้องสอบสวนเพิ่มเติม เชิงประจักษ์และเอกสาร ระวังด้วย