6. ConclusionThe exposure–response

6. Conclusion
The exposure–response modeling has evolved considerably
beyond EPA’s risk assessments USEPA [27–29] which are based
on an old outdated version of the UAB study.
In addition to Sielken and Valdez-Flores [22,23], TCEQ [25],
Grant et al. [10] contain cancer risk assessments based on the
most recent update of the UAB study. These TCEQ assessments
present results for several exposure–response models. When
these Cox proportional hazards models match those used by
Sielken & Associates the results agree. However, following their
regulatory guidelines, TCEQ focused on (1) only all leukemia, (2)
upper bounds on risk instead of best estimates (maximum likelihood
estimates), (3) data restricted to the lower 95% of the
exposure range, and (4) models based on only cumulative BD
ppm-years and not any other exposure variables or covariates.
Choices (2) to (4) cause TCEQ’s upper bound on the all leukemia
risk (0.0011 per ppm) to be about 10-fold greater than
the best estimates for all leukemia herein. In TCEQ’s discussion
of uncertainty, they acknowledge that ‘‘The inclusion of age and
number of HITs >100 ppm BD as covariates in the Cox regression
modeling may result in URFs that are more relevant to
BD exposures experienced by the general population. As mentioned
previously, once age is in the model, inclusion of number
of BD HITs results in a significant improvement in the fit
(likelihood).’’

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

6. บทสรุปมีพัฒนาโมเดลรับแสงการตอบสนองอย่างมากนอกเหนือจากการประเมินความเสี่ยงของ EPA USEPA [27 – 29] ที่อยู่ในรุ่นล้าสมัยเก่าเรียนอวบนอกจาก Sielken และวอลเดซฟลอเรส [22,23], TCEQ [25],Grant et al. [10] ประกอบด้วยการประเมินความเสี่ยงโรคมะเร็งตามปรับปรุงล่าสุดของการศึกษาอวบ ประเมิน TCEQผลการแสดงแสง – การตอบสนองหลายรูปแบบ เมื่อรุ่นสัดส่วนอันตรายค็อกซ์เหล่านี้ตรงกับที่ใช้โดยSielken และผลการยอมรับ อย่างไรก็ตาม ต่อไปของพวกเขาแนวทางการกำกับดูแล TCEQ เน้น (1) เท่านั้นทั้งมะเร็งเม็ดเลือดขาว, (2ขอบเขตบนความเสี่ยงแทนการประมาณการที่ดีที่สุด (โอกาสสูงสุดด้านประเมิน), (3) ข้อมูลจำกัดต่ำกว่า 95% ของการช่วงการรับแสง และ (4) รุ่นอิงเพียงสะสม BDปี ppm และไม่แปรค่าแสง หรืออื่น ๆ covariatesทางเลือก (2) ถึง (4) ทำให้ขอบบนของ TCEQ บนของมะเร็งเม็ดเลือดขาวทั้งหมดความเสี่ยง (0.0011 ต่อ ppm) จะมากกว่าประมาณ 10-foldประมาณการที่ดีที่สุดสำหรับมะเร็งเม็ดเลือดขาวทั้งหมดในที่นี้ ในการอภิปรายของ TCEQความไม่แน่นอน พวกเขาทราบว่า '' รวมถึงอายุ และจำนวนฮิต > 100 ppm BD covariates ในการถดถอยของ Coxการสร้างโมเดลอาจส่งผลให้ URFs ที่มีความเกี่ยวข้องกับแสง BD ที่มีประสบการณ์ โดยประชากรทั่วไป ดังกล่าวก่อนหน้านี้ เมื่ออายุอยู่ในรุ่น รวมเลขเยี่ยมชม BD ผลลัพธ์ในการปรับปรุงที่สำคัญในพอดี(โอกาส) .''

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

6. บทสรุป
แบบจำลองความเสี่ยงในการตอบสนองที่มีการพัฒนามาก
เกินกว่าการประเมินความเสี่ยงของ EPA USEPA [27-29] ซึ่งจะขึ้น
อยู่กับรุ่นเก่าเก่าของการศึกษา UAB.
นอกจาก Sielken และวาลเดซฟลอเรส [22,23] TCEQ [ 25],
แกรนท์, et al [10] มีการประเมินความเสี่ยงโรคมะเร็งขึ้นอยู่กับ
การปรับปรุงล่าสุดของการศึกษา UAB เหล่านี้การประเมินผล TCEQ
ผลปัจจุบันสำหรับรูปแบบการสัมผัสตอบสนองหลาย เมื่อ
เหล่าค็อกซ์รุ่นอันตรายสัดส่วนตรงกับที่ใช้โดย
Sielken & Associates ผลลัพธ์ที่เห็นด้วย แต่ต่อไปนี้ของพวกเขา
แนวทางการกำกับดูแล, TCEQ มุ่งเน้นไปที่ (1) เฉพาะโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวทั้งหมด (2)
ขอบเขตบนความเสี่ยงแทนการประมาณการที่ดีที่สุด (โอกาสสูงสุด
ประมาณการ), (3) ข้อมูลที่ จำกัด ให้ต่ำกว่า 95% ของ
ช่วงแสงและ (4) รูปแบบขึ้นอยู่กับเพียงสะสม BD
ppm-ปีและไม่ตัวแปรการสัมผัสอื่น ๆ หรือตัวแปร.
ทางเลือก (2) (4) ทำให้เกิด TCEQ ของขอบเขตบนทุกโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาว
มีความเสี่ยง (0.0011 ต่อ pPM) จะประมาณ 10 เท่ามากขึ้น กว่า
ประมาณการที่ดีที่สุดสำหรับโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวทั้งหมดในที่นี้ ในการอภิปรายของ TCEQ
ของความไม่แน่นอนที่พวกเขายอมรับว่า '' รวมของอายุและ
จำนวนครั้ง> 100 ppm BD เป็นตัวแปรในการถดถอย Cox
การสร้างแบบจำลองอาจส่งผลให้ URFs ที่มีความเกี่ยวข้องกับ
ความเสี่ยง BD ประสบการณ์โดยประชากรทั่วไป ดังที่ได้กล่าว
ไว้ก่อนหน้านี้เมื่ออายุอยู่ในรูปแบบที่รวมของจำนวน
ของ BD HITS ผลในการปรับปรุงที่สำคัญในแบบที่
(น่าจะเป็น). ''