METHODSWe randomly assigned 3297 pa

METHODS
We randomly assigned 3297 patients with type 2 diabetes who were on a standard-
care regimen to receive once-weekly semaglutide (0.5 mg or 1.0 mg) or placebo for
104 weeks. The primary composite outcome was the first occurrence of cardiovas-
cular death, nonfatal myocardial infarction, or nonfatal stroke. We hypothesized
that semaglutide would be noninferior to placebo for the primary outcome. The non-
inferiority margin was 1.8 for the upper boundary of the 95% confidence interval
of the hazard ratio.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีเรากำหนดแบบสุ่ม 3297 ผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ในมาตรฐาน-ดูแลปกครองรับครั้งหนึ่งสัปดาห์ semaglutide (มก. 0.5 หรือ 1.0 มิลลิกรัม) หรือยาหลอกสำหรับ 104 สัปดาห์ คอมโพสิตผลหลักคือ เหตุการณ์แรกของ cardiovas-cular ตาย nonfatal กล้ามเนื้อหัวใจตาย หรือจังหวะ nonfatal เราตั้งสมมติฐาน semaglutide ที่จะ noninferior กับยาหลอกสำหรับผลหลัก ไม่ใช่-ขอบด้อยกว่าคือ 1.8 สำหรับขอบเขตบนของช่วงความเชื่อมั่น 95% ของอันตราย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการ
สุ่มผู้ป่วย 3297 ที่มีโรคเบาหวานชนิดที่ 2 ที่อยู่ในระดับมาตรฐาน
ระบบการปกครองดูแลจะได้รับ semaglutide ครั้งหนึ่งประจำสัปดาห์ (0.5 มก. หรือ 1.0 มก.) หรือยาหลอก
104 สัปดาห์ที่ผ่านมา ผลคอมโพสิตหลักคือเกิดขึ้นครั้งแรกของ cardiovas-
ตาย cular กล้ามเนื้อหัวใจตาย nonfatal หรือโรคหลอดเลือดสมอง nonfatal เราตั้งสมมติฐาน
ว่า semaglutide จะไม่ด้อยกว่ากันกับยาหลอกสำหรับผลหลัก ไม่ใช่
ขอบด้อยกว่า 1.8 สำหรับขอบเขตบนของช่วงความเชื่อมั่น 95%
ของค่า hazard ratio