The gay liberation movementThe gay

The gay liberation movement
The gay liberation movement of the 1970s saw myriad political organizations spring up, often at odds with one another. Frustrated with the male leadership of most gay liberation groups, lesbians formed their own collectives, record labels, music festivals, newspapers, bookstores, and publishing houses and called for lesbian rights in mainstream feminist groups like the National Organization for Women (NOW). Expanding religious acceptance for gay men and women of faith, the first out gay minister was ordained by the United Church of Christ in 1972. Other gay and lesbian church and synagogue congregations soon followed. Parents and Friends of Lesbians and Gays (PFLAG), formed in 1972, offered family members greater support roles in the gay rights movement. And political action exploded through the National Gay and Lesbian Task Force, the Human Rights Campaign, the election of openly gay and lesbian representatives like Elaine Noble and Barney Frank, and, in 1979, the first march on Washington for gay rights.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเคลื่อนไหวปลดปล่อยเกย์การเคลื่อนไหวปลดปล่อยเกย์ของปี 1970 เห็นองค์กรทางการเมืองมากมายที่สปริง มักจะ at odds with อื่น หวังกับการนำชายของกลุ่มส่วนใหญ่ปลดปล่อยเกย์ เลสเบี้ยเกิดขึ้นตนเองสหกรณ์ ค่าย เทศกาลดนตรี หนังสือพิมพ์ ร้านหนังสือ และประกาศบ้าน และเรียกว่าเลสเบี้ยนสิทธิในกลุ่มสตรีหลักเช่นองค์กรแห่งชาติสำหรับผู้หญิง (ตอนนี้) ขยายศาสนายอมรับเกย์และผู้หญิงศรัทธา แรกออกเกย์รัฐมนตรีถูกแต่งตั้ง โดยสหคริสตจักรพระคริสต์ในปี 1972 อื่น ๆ เกย์ และเลสเบี้ยนโบสถ์และโบสถ์สาธุชนตามมาเร็ว ๆ นี้ ผู้ปกครอง และเพื่อนเลสเบี้ยน และเกย์ (PFLAG), ก่อตั้งขึ้นในปี 1972 เสนอให้สมาชิกในครอบครัวมากกว่าสนับสนุนบทบาทในการเคลื่อนไหวสิทธิเกย์ และการดำเนินการทางการเมืองกระจายผ่านชาติเกย์และเลสเบี้ยนแรงงาน การรณรงค์สิทธิมนุษยชน การเลือกตั้งตัวแทนเปิดเผยเกย์ และเลสเบี้ยน เช่นโนเบิลเอเลนและ Frank บาร์นีย์ และ พ.ศ. 2522 มีนาคมแรกในวอชิงตันเพื่อสิทธิเกย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ขบวนการปลดปล่อยเกย์
ขบวนการปลดปล่อยเกย์ของปี 1970 เห็นองค์กรทางการเมืองมากมายในฤดูใบไม้ผลิขึ้นมักจะขัดแย้งกับคนอื่น ผิดหวังกับความเป็นผู้นำของผู้ชายส่วนใหญ่กลุ่มปลดปล่อยเกย์เลสเบี้ยนรูปแบบสหกรณ์เองค่ายเทศกาลดนตรี, หนังสือพิมพ์, ร้านหนังสือและสำนักพิมพ์ของพวกเขาและเรียกร้องให้มีสิทธิเลสเบี้ยนในกลุ่มสตรีนิยมกระแสหลักเช่นองค์การเพื่อสตรีแห่งชาติ (ตอนนี้) ขยายการยอมรับทางศาสนาสำหรับผู้ชายเกย์และหญิงของความเชื่อคนแรกที่รัฐมนตรีว่าการกระทรวงเกย์ออกก็ออกบวชโดยโบสถ์คริสต์ในปี 1972 เกย์และเลสเบี้ยนคริสตจักรและโบสถ์คริสต์ศาสนิกอื่น ๆ ตามทันที พ่อแม่ผู้ปกครองและเพื่อน ๆ ของเกย์และเลสเบี้ยน (PFLAG) ที่เกิดขึ้นในปี 1972 สมาชิกในครอบครัวที่นำเสนอบทบาทการสนับสนุนมากขึ้นในการเคลื่อนไหวเรียกร้องสิทธิเกย์ และดำเนินการทางการเมืองระเบิดผ่านแห่งชาติเกย์และเลสเบี้ย Task Force, สิทธิมนุษยชนรณรงค์การเลือกตั้งผู้แทนราษฎรเปิดเผยเกย์และเลสเบี้ยนเหมือนเอเลนโนเบิลและบาร์นีย์แฟรงค์และในปี 1979 เป็นครั้งแรกในเดือนมีนาคมวอชิงตันเพื่อสิทธิเกย์