21. The protein content is generall

21. The protein content is generally calculated from analytical measurements of total nitrogen content. As proteins contain about 16% nitrogen, a conversion factor of 6.25 (1/0.16) is commonly used in nutrition research to convert total nitrogen to protein content (FAO/WHO, 1991; Merrill and Watt, 1973). For mushrooms, this conversion factor is commonly adjusted to account for significant amounts of non-protein nitrogen present. Thus, a conversion factor of 4.38 (Bano and Rajarathnam, 1988; Crisan and Sands, 1978; USDA, 2010) or a factor close to this value (Fujihara et al., 1995; Mattila et al., 2002b) has been suggested by several authors, while the traditional conversion factor of 6.25 has been used in other publications. To facilitate comparisons of results, protein values obtained from total nitrogen using conversion factors other than 4.38, have been recalculated using the conversion factor 4.38. These cases are indicated by a footnote in Table 1.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

21. ปริมาณโปรตีนโดยทั่วไปคำนวณตรวจวัดวิเคราะห์ไนโตรเจนทั้งหมด เป็นโปรตีนประกอบด้วยประมาณ 16% ไนโตรเจน ตัวแปลงหน่วยนับของ 6.25 (1 0.16) ที่ใช้ในวิจัยโภชนาการจะแปลงไนโตรเจนปริมาณโปรตีน (FAO / WHO, 1991 เมอร์ริลและวัตต์ 1973) สำหรับเห็ด ตัวแปลงนี้มักได้รับการปรับปรุงบัญชีสำหรับปริมาณที่สำคัญของไนโตรเจนไม่ใช่โปรตีนอยู่ ดังนั้น ตัวแปลงของ 4.38 (Bano และ Rajarathnam, 1988 Crisan และแซนด์ 1978 USDA, 2010) หรือปัจจัยใกล้ค่านี้ (Fujihara et al. 1995 Mattila ร้อยเอ็ด 2002b) ได้ถูกแนะนำ โดยผู้เขียนหลาย ในขณะที่มีการใช้ตัวแปลงแบบดั้งเดิมของ 6.25 ในสิ่งพิมพ์อื่น ๆ การเปรียบเทียบผลลัพธ์ ค่าโปรตีนจากไนโตรเจนโดยใช้ตัวแปลงอื่นนอกเหนือจาก 4.38 คำนวณใหม่โดยใช้ตัวแปลง 4.38 กรณีเหล่านี้จะแสดง ด้วยเชิงอรรถในตารางที่ 1

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

21. ปริมาณโปรตีนจะถูกคำนวณโดยทั่วไปจากการวัดการวิเคราะห์เนื้อหาไนโตรเจนทั้งหมด ในฐานะที่เป็นโปรตีนที่มีไนโตรเจนประมาณ 16% ปัจจัยการเปลี่ยนแปลงของ 6.25 (ที่ 1 / 0.16) เ​​ป็นที่นิยมใช้ในการวิจัยทางด้านโภชนาการการแปลงไนโตรเจนทั้งหมดที่จะมีปริมาณโปรตีน (FAO / WHO, 1991; เมอร์และวัตต์ 1973) สำหรับเห็ด, ปัจจัยการแปลงนี้จะมีการปรับไปยังบัญชีทั่วไปสำหรับจำนวนเงินที่สำคัญของโปรตีนที่ไม่ใช่ปัจจุบันไนโตรเจน ดังนั้นปัจจัยการเปลี่ยนแปลงของ 4.38 (มูรัตและ Rajarathnam 1988; Crisan และแซนด์ 1978; USDA 2010) หรือปัจจัยที่ใกล้เคียงกับมูลค่านี้ (. Fujihara, et al, 1995;. Mattila, et al, 2002b) ได้รับการแนะนำโดย นักเขียนหลายคนในขณะที่ปัจจัยการแปลงแบบดั้งเดิมของ 6.25 มีการใช้ในสิ่งพิมพ์อื่น ๆ เพื่ออำนวยความสะดวกการเปรียบเทียบผลค่าโปรตีนที่ได้จากไนโตรเจนทั้งหมดโดยใช้ปัจจัยการแปลงอื่น ๆ กว่า 4.38 ได้รับการคำนวณโดยใช้ปัจจัยการแปลง 4.38 กรณีเหล่านี้จะมีการแสดงเชิงอรรถในตารางที่ 1