2. Literature Review and Developmen

2. Literature Review and Development of Hypotheses
Compulsive Buying
Compulsive buying is a dysfunctional behavior (Dittmar 2005) which causes serious psychological harm and often leads to substantial debt (e.g. Benson 2000; Dittmar 2004). Different authors have defined this phenomenon in different ways (see the Table 1). Perhaps, the most cited definition is given by O’Guinn and Faber (1989, p.155), i.e., compulsive buying “is a chronic, repetitive purchasing behavior that becomes a primary response to negative events or feelings”. Usually, compulsive buyers consider shopping as a way to escape from their emotional sufferings such as anxiety, fears, mental agony, frustration, pains and stress (Faber, O’Guinn & Reymond 1987; Jalees 2007; Neuner et al. 2005). Additionally, enhancing self-esteem and social status also motivate some individuals to consume excessively (Xu 2008; Yurchisin & Johnson 2004).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. เอกสารประกอบการตรวจสอบและพัฒนาของสมมุติฐานซื้อ compulsiveซื้อ compulsive เป็นลักษณะนบา (Dittmar 2005) ซึ่งทำให้เกิดอันตรายร้ายแรงทางจิตใจ และมักทำให้หนี้พบ (เช่นเบนสัน 2000 Dittmar 2004) ผู้เขียนแตกต่างกันมีกำหนดปรากฏการณ์นี้ในลักษณะต่าง ๆ (ดูตาราง 1) บางที ที่อ้างคำจำกัดความที่ถูกกำหนด โดย O'Guinn และเฟเบอร์ (1989, p.155), เช่น compulsive ซื้อ "เป็นเรื้อรัง พฤติกรรมที่ตอบสนองหลักการลบเหตุการณ์หรือความรู้สึก ในการซื้อซ้ำ" โดยปกติ ผู้ซื้อ compulsive พิจารณาคำเป็นวิธีการหลีกหนีจากความทุกข์ทางอารมณ์เช่นวิตกกังวล ความกลัว ทุกข์ทรมานจิตใจ แห้ว ปวด และความเครียด (Faber, O'Guinn และ Reymond 1987 Jalees 2007 Neuner et al. 2005) นอกจากนี้ นับถือตนเองสร้างและสถานะทางสังคมยังจูงใจบุคคลบางผลาญ (Xu 2008 Yurchisin & Johnson 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.
ทบทวนวรรณกรรมและพัฒนาสมมติฐานบังคับซื้อบังคับซื้อเป็นพฤติกรรมที่ผิดปกติ
(Dittmar 2005) ซึ่งทำให้เกิดความเสียหายทางด้านจิตใจอย่างรุนแรงและมักจะนำไปสู่หนี้อย่างมีนัยสำคัญ (เช่นเบนสัน 2000; Dittmar 2004) ผู้เขียนที่แตกต่างกันได้กำหนดปรากฏการณ์นี้ในรูปแบบต่างๆ (ดูตารางที่ 1) บางทีอาจจะเป็นความหมายที่อ้างถึงมากที่สุดจะได้รับจาก O'Guinn ร้าง (1989, p.155) คือบังคับซื้อ "เป็นเรื้อรังพฤติกรรมการซื้อซ้ำที่จะกลายเป็นหลักในการตอบสนองต่อเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในเชิงลบหรือความรู้สึก" โดยปกติแล้วผู้ซื้อต้องกระทำพิจารณาการช้อปปิ้งเป็นวิธีที่จะหลบหนีจากความทุกข์ทางอารมณ์ของพวกเขาเช่นความวิตกกังวลที่กลัวความทุกข์ทรมานทางจิตใจหงุดหงิดปวดและความเครียด (ร้าง O'Guinn Reymond & 1987; Jalees 2007. Neuner et al, 2005) นอกจากนี้การเสริมสร้างความภาคภูมิใจในตนเองและสถานะทางสังคมยังกระตุ้นให้บุคคลบางคนที่จะบริโภคมากเกินไป (Xu 2008; Yurchisin และจอห์นสัน 2004)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

My father and mother divorced

now since I was a child I live with my son and my sister
the my son... His father left him since he was in my stomach.My father and mother divorced

now since I was a child I live with my son and my sister
the my son... His father left him since he was in my stomach.My father and mother divorced

now since I was a child I live with my son and my sister
the my son... His father left him since he was in my stomach.