Among non-clinical samples, those w

Among non-clinical samples, those who adopt a problem-focused style have generally been found to adapt to stressful situations more successfully, experiencing greater psychological functioning (Higgins and Endler, 1995), perceived effectiveness (Ptacek, Smith, and Zanas, 1992), and improved health outcomes (Endler and Parker, 1994).) In contrast, emotion-oriented and avoidance styles have typically been positively associated with maladaptive outcomes, such as psychological dysfunction (Higgins and Endler, 1995) and poorer health outcomes (Penley, Tomaka, and Wiebe, 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในตัวอย่างที่ไม่ใช่คลินิก ผู้นำแบบเน้นปัญหาโดยทั่วไปพบเพื่อปรับให้เข้ากับสถานการณ์ที่เครียดมากสำเร็จ ประสบมากจิตใจทำงาน (ฮิกกินส์และ Endler, 1995), รับรู้ประสิทธิภาพ (Ptacek สมิธ และ Zanas, 1992), และปรับปรุงสุขภาพ (Endler และปาร์คเกอร์ 1994)) มุ่ง เน้นอารมณ์ตรงกันข้าม และหลีกเลี่ยงลักษณะโดยทั่วไปมีสัมพันธ์เชิงบวกกับผล maladaptive เช่นความผิดปกติทางจิต (ฮิกกินส์และ Endler, 1995) และสุขภาพย่อม (Penley, Tomaka และ Wiebe, 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในบรรดากลุ่มตัวอย่างที่ไม่ใช่ทางคลินิกผู้ที่นำมาใช้เป็นรูปแบบปัญหาที่มุ่งเน้นการได้รับโดยทั่วไปพบว่าปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ที่เครียดประสบความสำเร็จมากประสบการทำงานทางด้านจิตใจมากขึ้น (ฮิกกินส์และ Endler, 1995), ประสิทธิภาพการรับรู้ (Ptacek สมิ ธ และ Zanas, 1992) และการปรับปรุงผลลัพธ์ทางสุขภาพ (Endler และปาร์กเกอร์, 1994).) ในทางตรงกันข้ามอารมณ์ความรู้สึกที่มุ่งเน้นและรูปแบบการหลีกเลี่ยงมักจะได้รับความสัมพันธ์เชิงบวกกับผล maladaptive เช่นความผิดปกติทางด้านจิตใจ (ฮิกกินส์และ Endler, 1995) และผลลัพธ์ด้านสุขภาพที่ยากจนกว่า (Penley, Tomaka และวิบบ์, 2002)