As insightful and penetrating as th

As insightful and penetrating as these studies were, Heilbrunn and Wiercinski (1947) were not able to establish the actual [Ca2+]i in the resting muscle fiber. Indeed, determining the [Ca2+]i has been difficult for any cell type. Hodgkin and Keynes (1957), using 45Ca2+ to examine the mobility of this ion in squid axoplasm, made two important observations: first, that the mobility of Ca2+ is extremely low; second, that the bulk of the Ca2+ is bound, with only 10 μM or less being free and ionized. Further work that established the true [Ca2+]i depended on two technical developments. The first was the application of cation chelators EDTA and EGTA in physiological studies to carefully control the [Ca2+] (Bozler, 1954). Before the availability of effective chelators, it was nearly impossible to construct solutions in the submicromolar range because of the presence of Ca2+ as a contaminant, or leaching from glassware. Whereas EDTA has a high affinity for Ca2+, it also has a substantial affinity for Mg2+. With EGTA, the affinity for Ca2+ is not as high as with EDTA, but the relative insensitivity of EGTA to Mg2+ means that it is a more efficacious chelator for constructing solutions that are specifically buffered for Ca2+. The second important development was the isolation and characterization of the photoprotein aequorin, a Ca2+ sensitive, bioluminescent protein from the jelly fish Aequoria, which provided a means for detecting changes in the [Ca2+] in the submicromolar range (Shimomura et al., 1963). At resting [Ca2+]I, the protein generates only a faint glow; Shimomura et al. (1963) initially determined that the resting concentration was between 0.1 and 1.0 μM. However, as the [Ca2+]i increases, there is an exponential (2.3 power) increase in the amount of light generated, making aequorin a suitable reagent for detecting regions of elevated ion concentration or amplitude modulation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลึกซึ้ง และการเจาะเช่นการศึกษาเหล่านี้ Heilbrunn และ Wiercinski (1947) ก็สามารถที่จะสร้างจริง [Ca2 +] ฉันในเส้นใยกล้ามเนื้อพักผ่อน จริง กำหนด [Ca2 +] ผมได้ยากชนิดเซลล์ใดก็ Hodgkin และ Keynes (1957), ใช้ 45Ca2 + การตรวจสอบการเคลื่อนที่ของไอออนนี้ใน axoplasm หมึก ทำสองข้อสังเกตสำคัญ: แรก ความคล่องตัวของ Ca2 + ต่ำมาก วินาที ที่เป็นกลุ่มของ Ca2 + มีเพียง 10 ไมครอน หรือน้อย กว่าเป็นฟรี และแตกตัวเป็นไอออน ทำงานเพิ่มเติมที่ก่อตั้งแท้จริง [Ca2 +] ผมขึ้นอยู่พัฒนาเทคนิคที่สองกับ แรกคือ การประยุกต์ใช้รก chelators EDTA และ EGTA ในการศึกษาทางสรีรวิทยาการควบคุมอย่างระมัดระวัง [Ca2 +] (Bozler, 1954) ก่อนพร้อมประสิทธิภาพ chelators มันเป็นไปไม่ได้เกือบจะสร้างโซลูชั่นในช่วง submicromolar เนื่องจากการปรากฏตัวของ Ca2 + มีสิ่งปลอมปน หรือละลายจากเครื่องแก้ว ในขณะที่ EDTA มีความสำหรับ Ca2 + มันยังมีความสัมพันธ์พบสำหรับ Mg2 + กับ EGTA ความสัมพันธ์สำหรับ Ca2 + จะไม่สูงถึงกับ EDTA แต่ต่อต้านญาติของ EGTA Mg2 +หมายความ ว่า มันเป็น chelator ประสิทธิภาพที่มากขึ้นการสร้างโซลูชั่นที่มีเฉพาะบัฟเฟอร์สำหรับ Ca2 + พัฒนาที่สำคัญที่สองคือ การแยก และจำแนกลักษณะของ photoprotein aequorin, Ca2 + ไว เรืองโปรตีนจากวุ้นปลา Aequoria ซึ่งมีความหมายสำหรับการตรวจจับการเปลี่ยนแปลงในการ [Ca2 +] ในช่วง submicromolar (Shimomura et al. 1963) ที่พัก [Ca2 +] ผม โปรตีนสร้างเฉพาะการเรืองแสงอ่อน ๆ Shimomura et al. (1963) ในเบื้องต้นกำหนดว่า สมาธิพักผ่อนคือระหว่าง 0.1-1.0 ไมครอน อย่างไรก็ตาม เป็น [Ca2 +] ผมเพิ่ม เนน (2.3 พลังงาน) เพิ่มจำนวนแสงที่สร้างขึ้น ทำให้ aequorin รีเอเจนต์เหมาะสมสำหรับการตรวจสอบของความเข้มข้นไอออนสูงหรือเอ็ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในฐานะที่เป็นที่ชาญฉลาดและการเจาะการศึกษาเหล่านี้ได้ Heilbrunn และ Wiercinski (1947) เขาไม่สามารถที่จะสร้างความเป็นจริง [Ca2 +] ฉันเส้นใยกล้ามเนื้อพักผ่อน อันที่จริงการกำหนด [Ca2 +] ผมได้รับเป็นเรื่องยากสำหรับเซลล์ชนิดใด ๆ ประเดี๋ยวประด๋าวและคี (1957) โดยใช้ 45Ca2 + เพื่อตรวจสอบการเคลื่อนไหวของไอออนใน axoplasm ปลาหมึกทำสองข้อสังเกตที่สำคัญ: ครั้งแรกที่การเคลื่อนไหวของ Ca2 + อยู่ในระดับต่ำมาก; ประการที่สองเป็นกลุ่มของ Ca2 + ที่ถูกผูกไว้มีเพียง 10 ไมครอนหรือน้อยกว่าการเป็นอิสระและแตกตัวเป็นไอออน การทำงานต่อไปเป็นที่ยอมรับความจริง [Ca2 +] ผมขึ้นอยู่กับสองการพัฒนาด้านเทคนิค เป็นครั้งแรกที่แอพลิเคชันของไอออนบวก chelators EDTA และ EGTA ในการศึกษาทางสรีรวิทยาในการควบคุมอย่างระมัดระวัง [Ca2 +] (Bozler 1954) เดอะ ก่อนที่ความพร้อมของ chelators มีประสิทธิภาพมันเป็นไปไม่ได้เกือบที่จะสร้างการแก้ปัญหาในช่วง submicromolar เพราะการปรากฏตัวของ Ca2 + เป็นสารปนเปื้อนหรือการชะล้างจากแก้ว ในขณะที่ EDTA มีความสัมพันธ์สูงสำหรับ Ca2 + ก็ยังมีความสัมพันธ์อย่างมากสำหรับ Mg2 + ด้วย EGTA, ความสัมพันธ์สำหรับ Ca2 + ไม่เป็นที่สูงเช่นเดียวกับ EDTA แต่ไม่รู้สึกญาติของ EGTA เพื่อ Mg2 + หมายความว่ามันเป็น chelator มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการสร้างโซลูชั่นที่เฉพาะสำหรับบัฟเฟอร์ Ca2 + การพัฒนาที่สำคัญที่สองคือการแยกและลักษณะของ aequorin photoprotein เป็น Ca2 + ที่สำคัญโปรตีนเรืองแสงจากปลาเยลลี่ Aequoria ซึ่งให้ความหมายสำหรับการตรวจสอบการเปลี่ยนแปลงใน [Ca2 +] ในช่วง submicromolar (Shimomura et al., 1963) . ที่วางอยู่ [Ca2 +] ฉันโปรตีนสร้างเพียงเรืองแสงจาง ๆ ; Shimomura et al, (1963) ตอนแรกกำหนดว่ามีความเข้มข้นที่พำนักอยู่ระหว่าง 0.1 และ 1.0 ไมครอน แต่เป็น [Ca2 +] ฉันเพิ่มขึ้นมีการชี้แจง (2.3 power) เพิ่มขึ้นในปริมาณของแสงที่เกิดขึ้นทำให้ aequorin น้ำยาที่เหมาะสมสำหรับการตรวจสอบภูมิภาคของความเข้มข้นของไอออนสูงหรือเอฟเอ็กว้าง