The dining-philosophers problem is

The dining-philosophers problem is considered a classic synchronization problem neither because of its practical importance nor because computer scientists dislike philosophers
but because it is an example of a large class of concurrency-control problems. It is a simple representation of the need
to allocate several resources among several processes in a deadlock-free and starvation-free manner.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัญหาการรับประทานอาหารปรัชญาถือว่าเป็นปัญหาการประสานคลาสสิกไม่ได้เพราะความสำคัญของการปฏิบัติหรือเพราะนักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ไม่ชอบปรัชญา
แต่เพราะมันเป็นตัวอย่างของชั้นขนาดใหญ่ของปัญหาการควบคุมการทำงานพร้อมกัน มันเป็นตัวแทนของความต้องการที่ง่าย
การจัดสรรทรัพยากรหลายหมู่หลายกระบวนการในลักษณะที่หยุดชะงักฟรีและความอดอยากฟรี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัญหาปรัชญาอาหารถือเป็นปัญหาคลาสสิกตรงเนื่องจากไม่ มีความสำคัญจริงหรือ เพราะนักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ไม่ชอบปรัชญา
แต่เนื่อง จากเป็นตัวอย่างของชั้นใหญ่ควบคุมเกิดปัญหา เป็นการนำเสนอต้องง่าย
การจัดสรรทรัพยากรต่าง ๆ ระหว่างกระบวนการต่าง ๆ ฟรีการชะงักงัน และ ปราศจากความอดอยาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัญหาการรับประทานอาหาร - นักปรัชญาที่ได้รับการพิจารณาให้ปัญหาการซิงโครไนซ์แบบคลาสสิคที่ไม่มีความสำคัญเพราะความเหมาะสมหรือเพราะบรรดานักวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ไม่ชอบนักปรัชญา
แต่เป็นเพราะมันเป็นตัวอย่างของ Class ขนาดใหญ่ที่มีปัญหาใช้งานในเวลาเดียวกันให้ดีขึ้นมีการควบคุม เป็นแบบเรียบง่ายของความจำเป็นที่
ในการจัดสรรทรัพยากรหลายเรื่องหลายกระบวนการในลักษณะยันกันแบบไม่เสียค่าบริการและได้รับความลำบาก - แบบไม่เสียค่าบริการได้