She mumbled, the pain of having los

She mumbled, the pain of having lost someone and the joy of having regained them once more even after all hope had been lost clearly evident. Yun Che sucked in a long breath of air. He spoke lowly, with an incomparably firm voice, “ Little Aunt, I’ll promise you that I’ll never you…”

Yun Che’s voice suddenly halted as his entire body abruptly stiffened. His gaze that had instantly become ice-cold suddenly swept behind him as he quickly turned around, bringing Xiao Lingxi along with him.

Because in that instant, an extremely cold aura had locked onto him out of nowhere… He possessed the Water Spirit Evil Body, so he wasn’t afraid of the cold, but when that aura enveloped him, it caused him to instantly feel a frigid, heart-piercing sensation. All the hairs on his body shot up and stood on end. Two abyss-black, fiendish eyes had even been faintly projected in his mind. He suddenly felt like he was standing a thick and terrible pitch-black hell.

This kind of densely cold, extremely uncomfortable aura that I’ve never felt before… could this be the devilish energy Jasmine was talking about?

Who is it?!

In the instant he turned around, Yun Che’s gaze locked onto a black figure that floated in midair… Dressed in black from head to toe, he was shorter and thinner than Yun Che. His long hair was as black as night and reached the middle of his waist. His complexion was stiff and pale, and his eyes were lifeless without a hint of light in them. The aura emitted from his body carried a coldness which seeped into one’s bone marrow, yet Yun Che actually couldn’t find the slightest hint of life within it… It was as if what floated there was not a living person, but a dead corpse.

When he saw this black figure’s face, Yun Che’s brows fiercely moved as his revealed deep astonishment on his face.

“Fen Jue… chen?!” The moment he finished his sentence, Yun Che’s voice held a distinct hesitation.

His outer appearance and expression were exactly the same as the Fen Juechen in his memories. However, the Fen Juechen he knew never had this kind of aura. Not only that… he clearly felt a distinct, ice-cold danger from that black-robed person! With the realm Yun Che was currently in, those that made him feel danger at least had the power of early-stage Monarchs, and when he released Fen Juechen three and a half years ago, his profound strength was only at the Spirit Profound Realm. In a short, not even four years, there was no way he could possibly to reach a level that was strong enough to threaten him.

“Hm? It’s actually this guy.” Jasmine’s voice also held the same astonishment.

“Yun… Che!!” His face was still stiff, and when he spoke, whether it was his expression or dark eyes, there wasn’t the slightest bit of wavering, yet his voice carried an ice-cold, bone-piercing resentment. “You’re still alive… you’re actually still alive!!”

“…” The aura enveloping Yun Che instantly became colder many times over. The instant this black-robed person opened his mouth, Yun Che was now certain… that this person was truly Fen Juechen! Because this kind of voice, this kind of tone, and this kind of hatred was exactly the same as when he had released him that year!

“Did you know how much I hated and how much I suffered when I heard that you had died?! In these years, I’ve even wished that you would come back to life in my dreams so I could personally tear you to shreds!!”

Fen Juechen’s hands trembled as two balls of black air which increasingly grew bigger floated around the palm of his hand. Yun Che glanced at the two balls of black air… He merely glanced at them, yet it caused his entire body to feel extremely uncomfortable. He shifted his gaze back and looked straight at Fen Juechen without backing down. “Looks like your dream has already come true. However… Do you really think that the current you can kill me?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เธอ mumbled ความเจ็บปวดของต้องเสียคนและความสุขของมีคืนนั้นอีกครั้งแม้หลังจากทั้งหมดหวังได้ไปแสดงออกอย่างนี้ Yun Che ดูดอากาศลมยาว เขาพูด lowly กับเสียงบริษัทเหลือใจ "ป้าน้อย ผมจะสัญญากับคุณว่า ผมจะไม่เคยคุณ..."เสียงยุน Che ก็หยุดเป็นทั้งร่างกายของเขาแข็งทื่อทันที สายตาของเขาที่ได้ทันทีกลายเป็นฉ่ำก็กวาดหลังเขาเขาได้อย่างรวดเร็วหัน นำเสี่ยว Lingxi พร้อมกับเขาเพราะทันทีที่ กลิ่นอายเยือกได้ล็อกบนเขาจากที่ไหน... เขาบ้าน้ำวิญญาณร้ายร่างกาย ดังนั้นเขาไม่กลัวความหนาว แต่เมื่อกลิ่นอายที่ห่อหุ้มเขา มันเกิดจากเขาใจความรู้สึกหนาว เจาะหัวใจทันที เส้นขนทั้งหมดบนร่างกายของเขาขึ้น และยืนอยู่บนปลาย บึ้งดำ โหดร้ายตาได้แม้การคาดการณ์ในใจของเขารวย ๆ เขาก็รู้สึกเหมือนเขายืนนรกมิดหนา และน่ากลัวชนิดของกลิ่นอายเย็นหนาแน่น อึดอัดมากที่ผมไม่เคยรู้สึกมาก่อน...อาจเป็นพลังงานหฤโหดที่มะลิพูดถึงมันคือใครทันทีที่เขาหันไปรอบ ๆ สายตายุนเชอล็อกลงบนตัวเลขสีดำที่ลอยในอากาศ... เขาสวมชุดสีดำตั้งแต่หัวจรดเท้า ได้สั้น และบางกว่า Yun Che ผมยาวของเขาเป็นเป็นสีดำเป็นกลางคืน และถึงกลางเอว ผิวของเขาแข็ง และอ่อน และตาของเขาตาย โดยไม่มีคำใบ้ของแสงในพวกเขา ออร่าออกจากร่างกายของเขาดำเนินการความหนาวเย็นที่ seeped เข้าไปในไขกระดูกของคน ยังไม่ ได้ยุน Che จริงไม่พบของชีวิตอยู่ภายใน... มันเป็นเหมือนอะไรลอยมีไม่คนที่มีชีวิต แต่ศพตายแล้วเมื่อเขาเห็นใบหน้ารูปนี้สีดำ Yun Che คิ้วดุเดือดย้ายเป็นเมือเขาลึกเปิดเผยใบหน้า"วเฟิ่น Jue...เฉิน! " ในขณะที่เขาจบประโยคของเขา เสียงยุน Che ถือลังเลที่แตกต่างกันลักษณะภายนอกและการแสดงของเขาได้อย่างแน่นอนเหมือนกับ Juechen วเฟิ่นในความทรงจำของเขา อย่างไรก็ตาม Juechen วเฟิ่นที่เขารู้ไม่มีชนิดของออร่านี้ ไม่เพียงแค่นั้น...เขารู้สึกอันตรายแตกต่างกัน ฉ่ำจากบุคคลจีวรดำชัดเจน มีขอบเขต Yun Che เป็นปัจจุบันในที่ทำให้เขารู้สึกอันตรายน้อยมีอำนาจของมหากษัตริย์ระยะแรก และเมื่อเขาปล่อยวเฟิ่น Juechen สาม และครึ่งปี ความแข็งแรงของเขาลึกซึ้งเท่าที่ขอบเขตจิตใจลึกซึ้ง ในระยะสั้น ไม่ได้สี่ปี ก็ไม่มีทางที่เขาอาจจะไปให้ถึงระดับที่แข็งแกร่งพอที่จะคุกคามเขา"หือ มันเป็นจริงผู้ชายคนนี้" เสียงของจัสมินที่จัดขึ้นเมือเดียว"ยุน... Che !!" ใบหน้าของเขายังคงแข็ง และเมื่อเขาพูดว่า ไม่ว่าจะมีนิพจน์หรือตามืด ไม่มีการลังเลนิด แต่เสียงของเขาทำความไม่พอใจที่ฉ่ำ เจาะกระดูก "คุณยังมีชีวิตอยู่...คุณจริงยังมีชีวิตอยู่!! "“…” ออร่าห่อหุ้ม Yun Che ทันทีกลายเป็นหนาวไปหลายครั้ง ทันทีคนนี้ดำจีวรเปิดเขาปาก Yun Che ถูกเดี๋ยวนี้บาง...ว่า บุคคลนี้มากวเฟิ่น Juechen เนื่องจากชนิดของเสียง เสียง และความเกลียดชังชนิดนี้เป็นเหมือนกับการเมื่อเขาได้ปล่อยตัวเขาปี"คุณรู้ไหมว่าฉันเกลียดและเท่าที่ผมประสบเมื่อผมได้ยินว่า คุณเสียชีวิต ในปีนี้ ฉันได้แม้ปรารถนาว่า คุณจะกลับมาชีวิตในความฝันของฉันดังนั้นฉันอาจเป็นการส่วนตัวหรอกจะ!!"มือวเฟิ่น Juechen trembled เป็นอากาศสีดำที่มากขึ้นเติบโตใหญ่ขึ้นเป็นสองลูกลอยรอบมือของเขา ยันเชอ glanced ที่ลูกที่สองสีดำเครื่อง... เขาเพียง glanced ที่พวกเขา แต่มันเกิดจากร่างกายของเขาทั้งหมดจะรู้สึกอึดอัดมาก เขาเลื่อนสายตาของเขากลับมา และมองตรงที่ Juechen วเฟิ่น โดยสำรองลง "เหมือนฝันแล้วเป็นจริงแล้ว อย่างไรก็ตาม... คุณจริง ๆ คิดว่า ปัจจุบันคุณสามารถฆ่าฉัน"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เธอพึมพำความเจ็บปวดจากการสูญเสียคนและความสุขของพวกเขาได้กลับมาอีกครั้งแม้หลังจากที่ความหวังทุกคนจะได้รับการสูญเสียที่เห็นได้ชัดอย่างชัดเจนที่ Yun เจ๊ดูดลมหายใจยาวของอากาศ เขาพูดต่ำต้อยด้วยเสียง บริษัท เหลือใจ "เล็ก ๆ น้อย ๆ ป้าฉันจะสัญญาว่าฉันจะไม่ให้คุณ ... "

เสียงยุนเจ๊จู่ ๆ ก็หยุดในขณะที่ร่างกายของเขาแข็งทื่อทันที สายตาของเขาว่าได้กลายเป็นเย็นกวาดอย่างกระทันหันหลังเขาทันทีที่เขาได้อย่างรวดเร็วหันไปรอบ ๆ นำเสี่ยว Lingxi ไปพร้อมกับเขา

เพราะในทันทีที่กลิ่นอายหนาวมากได้ล็อคบนเขาออกมาจากที่ไหน ... เขามีน้ำวิญญาณที่ชั่วร้ายร่างกายดังนั้นเขาจึงไม่กลัวความหนาวเย็น แต่เมื่อกลิ่นอายที่ห่อหุ้มเขามันทำให้เขารู้สึกได้ทันทีที่หนาวเย็น หัวใจเจาะความรู้สึก ทั้งหมดขนบนร่างกายของเขาพุ่งขึ้นไปยืนอยู่บนปลาย สองเหวดำตาโหดเหี้ยมได้รับการคาดการณ์แม้แผ่วเบาในใจของเขา ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเหมือนเขากำลังยืนอยู่นรกดำมืดและน่ากลัวหนา

ชนิดของเย็นหนาแน่นกลิ่นอายอึดอัดมากที่ผมไม่เคยรู้สึกมาก่อน ... นี้อาจจะมีการใช้พลังงานอย่างยิ่งยวดจัสมินได้พูดคุยเกี่ยวกับอะไร?

มันคือใคร?!

ในทันทีที่เขาหันไปรอบ ๆ จ้องมอง Yun เจ๊ล็อคลงบนร่างสีดำที่ลอยอยู่ในอากาศ ... แต่งกายในชุดสีดำตั้งแต่หัวจรดเท้าเขาก็สั้นกว่าและบางกว่า Yun Che ผมยาวของเขาคือเป็นสีดำเป็นคืนและถึงช่วงกลางของเอวของเขา ผิวของเขาคือแข็งและอ่อนและตาของเขาก็ไม่มีชีวิตไม่มีคำแนะนำของแสงในพวกเขา ออร่าออกมาจากร่างกายของเขาดำเนินการความเย็นซึ่งแทรกซึมเข้าไปในไขกระดูกของคนที่ยัง Yun Che จริงไม่สามารถหาคำใบ้น้อยที่สุดของชีวิตภายในมัน ... มันก็เหมือนกับว่าสิ่งที่ลอยอยู่มีไม่ได้เป็นคนที่อาศัยอยู่ แต่ศพที่ตายแล้ว

เมื่อเขาเห็นใบหน้ารูปนี้สีดำคิ้ว Yun เจ๊ย้ายอย่างรุนแรงเป็นความประหลาดใจลึกของเขาเผยให้เห็นบนใบหน้าของเขา

"บึงจือเฉิน ... ?!" ช่วงเวลาที่เขาเสร็จสิ้นประโยคของเขาเสียง Yun เจ๊จัดลังเลที่แตกต่างกัน

ลักษณะภายนอกของเขาและการแสดงออกเป็นเหมือนกับบึง Juechen ในความทรงจำของเขา อย่างไรก็ตาม Fen Juechen เขารู้ว่าไม่เคยมีชนิดของกลิ่นอายนี้ ไม่เพียงแค่นั้น ... เขารู้สึกอย่างชัดเจนที่แตกต่างกันอันตรายเย็นจากคนผิวดำเสื้อคลุม! กับดินแดน Yun เจ๊เป็นอยู่ในปัจจุบันผู้ที่ทำให้เขารู้สึกอันตรายอย่างน้อยมีอำนาจขั้นต้นพระมหากษัตริย์และเมื่อเขาปล่อย Fen Juechen สามและครึ่งปีที่ผ่านมามีความแข็งแรงอย่างลึกซึ้งของเขาเป็นเพียงวิญญาณที่ลึกซึ้งอาณาจักร ในระยะสั้นไม่ได้สี่ปีไม่มีทางที่เขาอาจจะไปถึงระดับที่แข็งแรงพอที่จะคุกคามเขาไม่มี

"หืม? เป็นจริงผู้ชายคนนี้. "เสียงจัสมินยังได้จัดให้มีความประหลาดใจเดียวกัน

"ยุน ... เจ๊ !!" ใบหน้าของเขาก็ยังคงแข็งและเมื่อเขาพูดไม่ว่าจะเป็นการแสดงออกหรือตามืดของเขามีไม่นิดของลังเล แต่เสียงของเขาดำเนินน้ำแข็งเย็นกระดูกเจาะแค้น . "คุณยังมีชีวิตอยู่ ... คุณยังมีชีวิตจริง

!!" " ... " ออร่าห่อ Yun Che ทันทีกลายเป็นหนาวเย็นหลายครั้งกว่า ทันทีที่คนนี้สีดำเสื้อคลุมเปิดปากของเขา Yun เจ๊ตอนนี้บางอย่าง ... ว่าคนคนนี้เป็นจริง Fen Juechen! เนื่องจากชนิดของเสียงนี้ชนิดของโทนสีและชนิดของความเกลียดชังนี้ก็เหมือนกับตอนที่เขาได้รับการปล่อยตัวเขาในปีที่!

"คุณรู้ไหมว่าฉันเกลียดและวิธีการมากที่ฉันได้รับความเดือดร้อนเมื่อฉันได้ยินมาว่าคุณได้ตาย ?! ในปีนี้เราได้อยากแม้กระทั่งว่าคุณจะกลับมาใช้ชีวิตในความฝันของผมดังนั้นผมเองคุณสามารถฉีกชิ้นเล็กชิ้นน้อย !! "

มือ Fen Juechen ของตัวสั่นเป็นสองลูกของอากาศสีดำซึ่งมีขนาดใหญ่มากขึ้นขยายตัวลอยรอบฝ่ามือของเขา มือ. Yun Che เหลือบมองไปที่สองลูกของอากาศสีดำ ... เขาเพียงเหลือบมองไปที่พวกเขา แต่มันเกิดจากร่างกายของเขาจะรู้สึกอึดอัดมาก เขาขยับสายตาของเขากลับมาและมองตรงไปที่บึง Juechen โดยไม่ต้องสำรองลง "ดูเหมือนความฝันของคุณเป็นจริงขึ้นมาแล้ว แต่ ... คุณคิดว่าปัจจุบันคุณสามารถฆ่าฉัน "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เธอพึมพำ ความเจ็บปวดของการสูญเสียใครบางคน และยินดีที่จะนำพวกเขาอีกครั้ง แม้ว่าความหวังทั้งหมดได้หายไปประจักษ์อย่างชัดเจน ยุนเชดูดลมหายใจยาวของอากาศ เขาพูดด้วยเสียงต่ำ หา บริษัท ที่ " ป้านิด ฉันสัญญากับคุณ ฉัน จะ ไม่ คุณ . . . . . . . "เสียงของยุนเชก็ระงับร่างกายทั้งหมดของเขาชะงักแข็งตึง . สายตาของเขาได้ทันทีกลายเป็นน้ำแข็งเย็นก็กวาดที่อยู่เบื้องหลังเขาเป็นเขารีบหันกลับมา พาเสี่ยว lingxi พร้อมกับเขาเพราะในตอนนั้น กลิ่นอายที่แสนหนาวก็ขังเขาไว้ออกมาจากไม่มีที่ไหนเลย . . . . . . . เขามีน้ำวิญญาณร้าย ร่างกายเขาจึงไม่กลัวความหนาว แต่เมื่อออร่าห่อหุ้มเขา มันทำให้เขารู้สึกเย็นยะเยือกทันที รู้สึกหัวใจเจาะ ทุกเส้นขนในร่างกายของเขาถูกยิงขึ้นไปยืนอยู่บนปลาย สองอเวจีสีดำ ตาโหดเหี้ยมได้ แม้ ๆฉายในจิตใจของเขา จู่ๆ เขาก็รู้สึกเหมือนเขากำลังยืนหนาน่ากลัวสนามนรกสีดำชนิดของเย็นหนาแน่นมาก อึดอัด ตัวที่ฉันไม่เคยรู้สึกมาก่อน . . . . . . . นี่อาจเป็นพลังงานวายร้าย ดอกมะลิหมายถึงอะไรมันเป็นใคร ? !ในทันที เขาหันไปมองยุนเชล็อคบนสีดำรูปที่ลอยอยู่กลางอากาศ . . . . . . . ในชุดสีดำตั้งแต่หัวจรดเท้า เขาตัวเล็กและบางกว่ายุนเช ผมยาวของเขาเป็นสีดำถึงกลางคืน และเอว ผิวของเขาแข็งและอ่อนและดวงตาของเขาตายโดยไม่มีคำใบ้ของแสงในพวกเขา ออร่าที่ปล่อยออกมาจากร่างกายของเขานำความเย็นที่ไปที่ไขกระดูก แต่ยุนเช จริง ๆ ไม่สามารถหาคำใบ้น้อยที่สุดของชีวิตภายใน . . . . . . . มันเหมือนกับว่าลอยไม่มีคนที่มีชีวิตแต่ตายศพเมื่อเขาเห็นมันดำ รูปร่างของใบหน้าของยุนเช คิ้วก็ย้ายเป็นของเขาเปิดเผยลึกความประหลาดใจบนใบหน้าของเขา" เฟินเฉินจื้อ . . . . . . . ? ! ! ! " ทันทีที่พูดจบประโยค เสียงของยุนเชจัดลังเล ที่แตกต่างกันรูปลักษณ์ภายนอกของเขาและการแสดงออกเหมือน Fen juechen ในความทรงจำ อย่างไรก็ตาม จาก juechen เขารู้ว่าไม่เคยมีชนิดของออร่า ไม่เพียงแค่นั้น . . . . . . . เขารู้สึกได้อย่างชัดเจนทำให้อันตรายจากน้ำแข็งเย็นที่ดำ robed คน ! กับดินแดนยุนเชก็อยู่ในนั้น มันทำให้เขารู้สึกอันตรายอย่างน้อยในขั้นแรกพระมหากษัตริย์มีอำนาจ และเมื่อเขาออกมาจาก juechen สามและครึ่งปีที่ผ่านมา ความแข็งแกร่งที่ลึกซึ้งของเขาเป็นเพียงจิตวิญญาณที่ลึกซึ้งที่อาณาจักร ในสั้น ไม่ก็สี่ปี ก็ไม่มีทางที่เขาจะเข้าถึงระดับที่แข็งแรงพอ ที่จะทำลายเขา" หืม ? จริงๆแล้วคนๆนี้ " เสียงของจัสมินยังถือน่าหวาดเสียวเหมือนกัน" ยุน . . . . . . . ชิ ! ! ! " ใบหน้าของเขายังคงแข็งและเวลาเขาพูด ไม่ว่าจะเป็นหน้าตา หรือ ตามืด ไม่มีนิดเดียวลังเล แต่เสียงของเขาพัดเย็นๆ ความขุ่นเคือง กระดูก เจาะ " นายยังมีชีวิตอยู่ . . . . . . . จริงๆแล้วคุณก็ยังมีชีวิตอยู่ ! "" . . . . . . . " ออร่าห่อหุ้มยุนเชทันที กลายเป็นหนาวมาหลายครั้ง ทันทีที่สีดำ robed คนอ้าปากยุนเชก็ตอนนี้ . . . คนๆนี้เป็นเฟิน juechen อย่างแท้จริง ! เพราะนี่เป็นเสียง เสียงแบบนี้ และชนิดของความเกลียดชังได้เหมือนกัน เมื่อเขาออกเขาปีที่ !" คุณก็รู้ว่าผมเกลียดและเท่าใดฉันได้รับเมื่อฉันได้ยินว่าเธอตายแล้ว ? ! ในปีนี้ , ฉันหวังว่าคุณจะกลับมาชีวิตในความฝันของฉันดังนั้นฉันสามารถตัวตนฉีกเธอเป็นชิ้นๆ ! "มือมันสั่น juechen เฟินเป็นสองลูกสีดำของอากาศที่มากขึ้นขยายตัวใหญ่ลอยไปรอบๆมือของเขา ยุนเชดูสองลูกในอากาศ . . . . . . . สีดำ เขาแค่ดูพวกเขา แต่มันทำให้ร่างกายของเขารู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก เขาเลื่อนสายตาของเขากลับมาและมองตรงไปที่บึง juechen ไม่มีถอย . " ดูเหมือนว่า ความฝันของคุณก็จะเป็นจริง แต่ . . . . . . คุณคิดจริงๆเหรอว่า ปัจจุบัน คุณจะฆ่าฉันเหรอ ? "