The initial use of a tracer of phen

The initial use of a tracer of phenylalanine was by Moss and Schoenheimer in rats in 1940 to determine that phenylalanine was hydroxylated to tyrosine, defining for the first time the primacy of this pathway. Phenylalanine and tyrosine kinetics were not measured in humans until the 1970–80s. The first application was for determination of the degree of blockage of phenylalanine hydroxylation in patients with hyperphenylalanemia and phenylketonuria, but this approach was expanded to determination of phenylalanine hydroxylation in normal subjects. Far more uses have been demonstrated for measuring rates of phenylalanine disposal and tyrosine production in relatively normal subjects than in patients with in-born errors of metabolism. Key to use of tracers to determine phenylalanine and tyrosine metabolic rates has been development of appropriate tracer models. Most applications have used relatively simple models ignoring the intracellular hydroxylation rate component. Because the liver is the primary site of hydroxylation in the body, the intracellular enrichment at the site of hydroxylation can be assessed from the tracer enrichments at isotopic steady state in rapid-turnover plasma proteins, such as Apo-B, made and secreted by the liver. Although there are potential problems with use of deuterated tracers of phenylalanine, suitable tracers are available and have been demonstrated for general measurement of phenylalanine and tyrosine kinetics in humans.

INDEXING WORDS: phenylalanine metabolism, phenylalanine kinetics, tyrosine metabolism, tyrosine kinetics, phenylketonuria, stable isotope tracers, protein breakdown

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การใช้เริ่มต้นการติดตามของ phenylalanine โดย Moss และ Schoenheimer ในหนูในปี 1940 เพื่อกำหนด phenylalanine ที่ถูก hydroxylated กับไทโรซีน กำหนดครั้งแรกอันดับหนึ่งของทางเดินนี้ จลนพลศาสตร์ phenylalanine และไทโรซีนไม่ได้วัดในมนุษย์จนถึง 1970 – 80s โปรแกรมแรกเป็นการกำหนดระดับของการอุดตันของ hydroxylation phenylalanine ในผู้ป่วย hyperphenylalanemia และ phenylketonuria แต่ขยายวิธีการนี้เป็นการกำหนด hydroxylation phenylalanine ในวัตถุธรรมดา ใช้มากขึ้นมีการแสดงวัดราคาผลิตจำหน่ายและไทโรซีน phenylalanine ในเรื่องค่อนข้างปกติมากกว่าในผู้ป่วยที่ มีข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นในการเผาผลาญ หลักการใช้เครื่องมือตามรอย phenylalanine และไทโรซีนอัตราเผาผลาญได้พัฒนารูปแบบติดตามความเหมาะสม โปรแกรมส่วนใหญ่ได้ใช้ค่อนข้างง่ายรุ่นละเว้นส่วนอัตราการสกัด intracellular hydroxylation เพราะตับเป็นเว็บไซต์หลักของ hydroxylation ในร่างกาย เพิ่มคุณค่าการสกัด intracellular ไซต์ hydroxylation สามารถประเมินจาก enrichments ติดตามที่ท่อน isotopic ในโปรตีนพลาสมาหมุนเวียนอย่างรวดเร็ว เช่นอาโป-B สร้าง และหลั่งมาจากตับ แม้ว่าจะมีปัญหากับการใช้ของ deuterated รอบของ phenylalanine เครื่องมือตามรอยที่เหมาะสมได้ และการวิจัยทั่วไปวัดจลนพลศาสตร์ phenylalanine และไทโรซีนในมนุษย์ทำดัชนีคำ: เผาผลาญ phenylalanine, phenylalanine จลนพลศาสตร์ เผาผลาญไทโรซีน ไทโรซีนจลนพลศาสตร์ phenylketonuria เสถียรไอโซโทปเครื่องมือตามรอย สลายโปรตีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การใช้งานที่เริ่มต้นของการตามรอยของ phenylalanine เป็นโดยมอสส์และ Schoenheimer ในหนูในปี 1940 เพื่อตรวจสอบ phenylalanine ที่ hydroxylated เพื่อ tyrosine กำหนดเป็นครั้งแรกเป็นอันดับหนึ่งของทางเดินนี้ phenylalanine และ tyrosine จลนพลศาสตร์ไม่ได้วัดในมนุษย์จน 1970-80s การประยุกต์ใช้เป็นครั้งแรกสำหรับการกำหนดระดับของการอุดตันของ hydroxylation phenylalanine ในผู้ป่วยที่มี hyperphenylalanemia และ phenylketonuria แต่วิธีการนี้ได้ขยายไปสู่การตัดสินใจของ phenylalanine hydroxylation ในวิชาปกติ การใช้งานมากขึ้นได้รับการแสดงให้เห็นถึงสำหรับการวัดอัตราการกำจัด phenylalanine ซายน์และการผลิตในสาขาวิชาที่ค่อนข้างปกติกว่าในผู้ป่วยที่มีในที่เกิดข้อผิดพลาดของการเผาผลาญ กุญแจสำคัญที่จะใช้ในการกำหนดสืบหา phenylalanine และ tyrosine อัตราการเผาผลาญอาหารที่ได้รับการพัฒนารูปแบบที่เหมาะสมตามรอย โปรแกรมส่วนใหญ่มีการใช้รูปแบบที่ค่อนข้างง่ายละเลยองค์ประกอบอัตรา hydroxylation ภายในเซลล์ เพราะตับเป็นเว็บไซต์หลักของ hydroxylation ในร่างกายเพิ่มปริมาณเซลล์ที่เว็บไซต์ของ hydroxylation สามารถได้รับการประเมินจาก enrichments Tracer ที่มั่นคงของรัฐไอโซโทปในโปรตีนในพลาสมาอย่างรวดเร็วหมุนเวียนเช่น Apo-B ทำและหลั่งมาจาก ตับ. แม้ว่าจะมีปัญหาที่อาจเกิดกับการใช้สืบหา deuterated ของ phenylalanine, สืบหาที่เหมาะสมที่มีอยู่และได้รับการแสดงให้เห็นถึงการวัดทั่วไปของ phenylalanine และ tyrosine จลนศาสตร์ในมนุษย์. คำ INDEXING: การเผาผลาญ phenylalanine จลนพลศาสตร์ phenylalanine, การเผาผลาญอาหารซายน์จลนพลศาสตร์ซายน์, phenylketonuria มั่นคง สืบหาไอโซโทปสลายโปรตีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเริ่มต้นของการติดตามของฟีนิลอะลานีนด้วยมอส และ schoenheimer ในหนูใน 1940 เพื่อตรวจสอบว่ามีการ hydroxylated ฟีนีซีน , กำหนดเป็นครั้งแรกๆ ของเส้นทางนี้ ฟีนิลอะลานีนและไทโรซีน จลนศาสตร์ไม่ได้วัดในมนุษย์จนถึงปี 1970 และ 80 โปรแกรมแรกสำหรับการกำหนดระดับของ phenylalanine ในผู้ป่วยที่มีการอุดตันของการเตรียมแบบ hyperphenylalanemia และฟีนิลคีโตนูเรีย แต่วิธีการนี้ถูกขยายเพื่อการหาปริมาณ phenylalanine การเตรียมแบบในคนปกติ ไกลมากขึ้นใช้ได้รับการพิสูจน์เพื่อวัดอัตราการกำจัดฟีนิลอะลานีนและการผลิตแต่อย่างใด ในวิชาที่ค่อนข้างปกติกว่าในผู้ป่วยในเกิดข้อผิดพลาดของการเผาผลาญ การกำหนดคีย์ที่จะใช้ฟีนิลอะลานีนและไทโรซีนอัตราการเผาผลาญได้รับการพัฒนารูปแบบการติดตามที่เหมาะสม โปรแกรมส่วนใหญ่ใช้ค่อนข้างง่าย แบบไม่สนใจส่วนอัตราการเตรียมแบบเซลล์ เนื่องจากตับเป็นหลัก เว็บไซต์ของการเตรียมแบบเซลล์ในร่างกาย เสริมที่เว็บไซต์สามารถประเมินจากการเตรียมแบบเคลื่อนที่ enrichments ที่สภาวะพลาสมาโปรตีนไอโซโทปในการหมุนเวียนอย่างรวดเร็ว เช่น apo-b และทำให้หลั่งจากตับ แม้ว่าจะมีปัญหาที่อาจเกิดกับการใช้ deuterated ของฟีนิลอะลานีนการเหมาะสมพร้อมใช้งาน และมีการแสดงของฟีนิลอะลานีนและไทโรซีน วัดทั่วไปจลนพลศาสตร์ในมนุษย์คำดรรชนี : ฟีนีการเผาผลาญพ จลนพลศาสตร์ ของซีนซีน , ฟีนิลคีโตนูเรีย มั่นคงไอโซโทปจลนพลศาสตร์ การสลายโปรตีน ,