In their extensive review Norman & Malla (2001) identified several conceptual and methodological problems in how DUP is defined and measured. These include problems in establishing and dating the onset of psychosis, the onset of treatment and the adequacy of treatment.
When does DUP begin?
Onset of psychosis is a nebulous phenomenon that evades close scrutiny. Establishing onset has become increasingly important for early identification and intervention in psychosis. Yet there is no consensus definition of onset of psychosis and the literature yields few standardised replicable methods for measuring onset (Singh et al, 2005a). Researchers have often reverted to a single global measure of onset based upon clinical judgement. It is not always made clear whether onset refers to the onset of illness or the onset of psychosis. Where emergence of psychotic symptoms is considered the unequivocal onset of psychosis, there are still problems of patient v. observer rating of onset and recall bias in retrospective assessments. Clinically it is difficult to identify a precise time when a certain behaviour or symptom makes the transition from a non-psychotic to a psychotic domain, with considerable arbitrariness introduced in both identifying and dating the phenomenon. There is often a phenomenological, temporal and experiential continuity between pre-psychotic and psychotic symptoms (Moller, 2001). Definitions of onset thus vary from the interval between first sign of illness and the appearance of florid psychotic symptoms (Vaillant, 1964) to the interval between appearance of psychotic symptoms to the initiation of treatment (Day et al, 1987).
Yung and colleagues set up the Personal Assessment and Crisis Evaluation (PACE) clinic in Melbourne, Australia, in the 1990s to prospectively monitor and provide care for young people considered `at risk' of impending psychosis. In a series of papers, they have described and refined the concept of `at-risk states' (Yung & McGorry, 1996; Yung et al, 1998; Phillips et al, 2000). The at-risk states include a combination of familial risk (positive family history of psychosis), recent-onset drop in functioning, attenuated or sub-threshold symptoms and brief limited intermittent psychotic symptoms (BLIPS). Attenuated symptoms differ from frank psychotic symptoms in their intensity, frequency and/or duration. Brief limited intermittent psychotic symptoms are frank psychotic symptoms (delusions, hallucinations or thought disorder) which are unequivocally present but last for less than 1 week, resolving spontaneously. Between 30 and 40% of people presenting with such at-risk states make a transition to psychosis, usually within 6 months. A structured instrument is now available, the Comprehensive Assessment of At-Risk Mental States (CAARMS; Yung et al, 2005), which identifies a group at ultra-high risk of making a transition to psychosis. The use of such measures in the general population is problematic since the positive predictive value becomes extremely low in that setting (Warner, 2002). In addition the positive prediction of psychosis appears to be falling in the new prodromal services that are being established (Riecher-Roessler, 2006). This may partly be because such services detect at-risk individuals even earlier (longer duration of prodrome), when emergence of psychosis is more distant in the future and symptoms are even more non-specific.
The PACE clinic is a well-developed and established service that can provide care for large enough numbers of people to allow prospective studies in an at-risk group. However, in most early intervention programmes patients enter the study/treatment after the development of psychosis and DUP can only be measured retrospectively. Several conceptual and methodological problems hinder the measurement of DUP retrospectively. Should onset of psychosis be the onset of any BLIP or the onset of psychotic symptoms that last more than 1 week? Is it possible to make a retrospective judgement of when a sub-threshold symptom crosses the threshold? Can people precisely recall the severity and duration of symptoms that first appeared some months/years ago? What about individuals who report quasi-psychotic symptoms even in childhood, with no identifiable time point where schizotypal traits make a transition to a psychotic state (Poulton et al, 2000)?
When does DUP end?
The end of the period of untreated psychosis is conceptually simpler to date, but `the start of treatment' is in reality a similarly complex construct. Does `untreated psychosis' end when any treatment begins, when antipsychotics are started, when antipsychotic treatment at an adequate dose has been adhered to for an adequate period, or when psychosis itself remits? Many studies do not make these distinctions clear in their measure of DUP and scales often do not include a precise definition of treatment adequacy. In routine practice, clinicians sometimes initiate antipsychotics in the prodromal stages of psychosis (Singh et al, 2005a). How should DUP be measured in such cases? In psychosis with prominent mood symptoms at onset, should treatment with antidepressants or mood stabilisers without antipsychotics be considered treatment and hence the end of the period of untreated psychosis? However, what about non-pharmacological treatments which may or may not have an impact on the transition into psychosis (Morrison et al, 2006)?
Structured DUP assessment scales
Some scales have been developed to retrospectively map the onset of psychosis. Beiser et al (1993) derived a checklist of behaviours describing the evolution of first noticeable symptoms, emergence of psychosis and initiation of treatment-seeking. The Interview for the Retrospective Assessment of the Onset of Schizophrenia (IRAOS; Hafner et al, 1992) is a semi-structured interview to assess symptoms, psychological impairment and socio-demographic characteristics in the time course of emerging psychosis. The Nottingham Onset Schedule (Singh et al, 2005a) is a short, guided interview and rating schedule to measure onset in psychosis. Onset in the Nottingham Onset Schedule is defined as the time between the first reported/observed change in mental state/behaviour and the development of psychotic symptoms. Onset is conceptualised as comprising: (a) a prodrome of two parts (a period of `unease' followed by `non-diagnostic' symptoms); (b) appearance of psychotic symptoms; and (c) a build-up of diagnostic symptoms leading to a definite diagnosis. The Nottingham Onset Schedule provides a standardised and reliable means of recording early changes in psychosis and identifying relatively precise time points for measuring several durations in emerging psychosis. By varying the starting point of onset, it also allows for several ways of defining and measuring treatment delays, including duration of untreated illness (from start of prodrome to treatment), duration of untreated emergent psychosis (from first psychotic symptom to treatment) and duration of untreated manifest psychosis (from appearance of fully developed psychotic syndrome to treatment).
Table 1 shows a selected number of studies, chosen to demonstrate differences in how the start and end of the period of untreated psychosis are defined and its length ascertained. Given the problems of measuring DUP, it would be surprising if a degree of enforced `spurious precision' did not creep into its measurement. Marshall et al (2005) found that only 12 out of 26 studies included in their review reported a systematic method to assess DUP, with only 5 using a structured instrument (IRAOS in 4, the Royal Park Multidiagnostic Instrument for Psychosis in 1) (Marshall et al, 2005). Overall mean DUP in their meta-analysis was 124 weeks (or 103 weeks excluding an outlier with mean DUP of 796 weeks).
ในความละเอียดทบทวนนอร์แมน และมัลลา (2001) ระบุปัญหา methodological และแนวคิดต่าง ๆ ในการกำหนด และวัดซ้ำกันของ เหล่านี้รวมถึงปัญหาในการสร้าง และการหาคู่ของหมอ เริ่มมีอาการการรักษาและความเพียงพอของการรักษา เมื่อไม่ซ้ำกันของเริ่มต้นหรือไม่เริ่มมีอาการของหมอคือ ปรากฏการณ์ nebulous ที่ evades scrutiny ปิด กำหนดเริ่มมีเป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับรหัสต้นและแทรกแซงในหมอ ยังมีความไม่กำหนดมติเริ่มมีอาการของหมอและวรรณคดีทำให้บางวิธีสามารถจำลองแบบสำหรับการวัดเริ่มมีอาการ (สิงห์ et al, 2005a) นักวิจัยได้มักจะแปลงกลับเป็นหน่วยวัดสากลเดียวของเริ่มขึ้นกับการตัดสินทางคลินิก มันจะไม่เสมอได้ชัดเจนว่าเริ่มมีอาการถึงเริ่มมีอาการของโรคหรือของหมอ เกิดขึ้นของ psychotic อาการถือว่าเริ่ม unequivocal ของหมอ ยังคงมีปัญหาผู้ป่วย v. นักการจัดอันดับของการเริ่มและเรียกคืนความโน้มเอียงในการประเมินผลที่คาดไว้ ทางคลินิกจึงเป็นเรื่องยากที่จะระบุเวลาที่แน่นอนเมื่อพฤติกรรมหรืออาการบางอย่างทำให้เปลี่ยนจากการไม่-psychotic โดเมน psychotic กับ arbitrariness จำนวนมากที่นำมาใช้ในการระบุ และเดทปรากฏการณ์ มักจะมีความต่อเนื่อง phenomenological ขมับ และผ่านระหว่างอาการก่อน psychotic และ psychotic (มอลเลอร์ 2001) คำนิยามของเริ่มแตกต่างจากช่วงระหว่างเครื่องหมายแรกของการเจ็บป่วยและลักษณะของอาการ psychotic แรมฟลอริด (Vaillant, 1964) ดังนั้นช่วงเวลาระหว่างลักษณะของอาการ psychotic เพื่อเริ่มต้นการรักษา (วัน et al, 1987) ยูงและเพื่อนร่วมงานตั้งคลินิกการประเมินบุคคลและประเมินวิกฤต (ก้าว) เมลเบิร์น ออสเตรเลีย ในปี 1990 เพื่อ prospectively ตรวจสอบ และให้การดูแลสำหรับคนหนุ่มสาวที่ถือว่า 'เสี่ยง' ใกล้หมอ ในชุดของเอกสาร พวกเขาได้อธิบาย และกลั่นแนวคิดรัฐ' อุทกภัย' (ยูง & McGorry, 1996 ยูง et al, 1998 ไขควง et al, 2000) อเมริกาอุทกภัยรวมภาวะเสี่ยง (บวกประวัติครอบครัวของหมอ) ล่าสุดเริ่มปล่อยในทำงาน ไฟฟ้าเคร... หรืออาการจำกัดย่อยและย่อจำกัดขาด ๆ หาย ๆ psychotic อาการ (BLIPS) อาการไฟฟ้าเคร...แตกต่างจากอาการ psychotic ตรงไปตรงมาในความเข้มของพวกเขา ความถี่ หรือระยะเวลา ย่อจำกัดอาการ psychotic ขาดตอนตรงไปตรงมา psychotic อาการ (delusions เห็นภาพหลอน หรือโรคคิด) ที่อยู่ unequivocally แต่สุดท้ายไม่เกิน 1 สัปดาห์ การแก้ไขธรรมชาติ ได้ ระหว่าง 30 และ 40% ของคนที่นำเสนอกับอเมริกาเช่นอุทกภัยทำให้ช่วงการเปลี่ยนภาพให้หมอ ปกติภายใน 6 เดือน เครื่องมือโครงสร้างมีพร้อม ครอบคลุมการประเมินของ At-Risk จิตรัฐ (CAARMS ยูง et al, 2005), ซึ่งบ่งชี้ถึงกลุ่มเสี่ยงสูงทำให้ช่วงการเปลี่ยนภาพให้หมอ การใช้มาตรการดังกล่าวในประชากรทั่วไปจะมีปัญหาเนื่องจากค่าคาดการณ์บวกจะต่ำมากในการตั้งค่า (วอร์เนอร์ 2002) นอกจากนี้ในการทำนายค่าบวกของหมอเหมือน จะอยู่ในบริการ prodromal ใหม่ที่ กำลังก่อตั้ง (Riecher-Roessler, 2006) นี้บางส่วนได้เนื่อง จากบริการดังกล่าวตรวจพบเฉพาะบุคคลมีความเสี่ยงแม้ก่อนหน้านี้ (ระยะเวลานานของ prodrome) เมื่อเกิดของหมออยู่ไกลมากขึ้นในอนาคต และอาการเป็นมากขึ้นไม่ใช่เฉพาะ คลินิกก้าวแห่งการพัฒนา และสร้างบริการที่สามารถให้การดูแลสำหรับจำนวนคนเพื่อให้ผู้สนใจศึกษาในกลุ่มมีความเสี่ยงพอ ได้ อย่างไรก็ตาม ในการแทรกแซงก่อนที่ส่วนใหญ่ ผู้ป่วยโครงการการศึกษา/รักษาหลังจากการพัฒนาของหมอและการซ้ำกันของสามารถเฉพาะวัดย้อนหลังได้ แนวคิด และ methodological ปัญหาขัดขวางซ้ำกันของการวัดย้อนหลังได้ เริ่มมีอาการของหมอควรของการ BLIP หรือเริ่มมีอาการของอาการ psychotic ที่ล่าสุดมากกว่า 1 สัปดาห์หรือไม่ เป็นไปได้ทำการตัดสินใจของเมื่ออาการจำกัดย่อยข้ามขีดจำกัดที่คาดหรือไม่ สามารถคนอย่างแม่นยำเรียกคืนความรุนแรงและระยะเวลาของอาการที่ปรากฏบางเดือน/ปีที่ผ่านมาก่อน หรือไม่ สิ่งที่เกี่ยวกับผู้รายงานอาการกึ่ง psychotic แม้ในวัยเด็ก มีเวลาไม่ถึงจุดที่ schizotypal ลักษณะทำให้เปลี่ยนสถานะ psychotic (Poulton et al, 2000) เมื่อไม่ซ้ำกันของสิ้นสุดสิ้นสุดของรอบระยะเวลาของหมอไม่ถูกรักษาง่ายกว่าทางแนวคิดวัน แต่ 'เริ่มต้นของการรักษา' ในความเป็นจริง โครงสร้างซับซ้อนในทำนองเดียวกัน 'ไม่ถูกรักษาหมอ' ไม่จบ เมื่อเริ่ม ต้นรักษาใด ๆ antipsychotics จะเริ่ม เมื่อรักษา antipsychotic ในปริมาณเพียงพอมีการปฏิบัติตามสำหรับรอบระยะเวลาเพียงพอ หรือ remits หมอเอง ศึกษามากไม่ได้ความเหล่านี้ชัดเจนในการวัดซ้ำกันของ และเกล็ดมักไม่มีคำนิยามที่ชัดเจนของเพียงพอรักษา ในวัตร clinicians บางครั้งเริ่ม antipsychotics ระยะ prodromal ของหมอ (สิงห์ et al, 2005a) วิธีควรซ้ำกันของวัดในกรณีดังกล่าวหรือไม่ ในหมอด้วยอาการอารมณ์เด่นที่เริ่มมีอาการ รักษา antidepressants หรือ stabilisers อารมณ์ โดย antipsychotics ควรรักษา และดังนั้น จุดสิ้นสุดของรอบระยะเวลาไม่ถูกรักษาหมอ อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เกี่ยวกับการรักษาไม่ใช่ pharmacological ที่อาจ หรือไม่อาจมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงเป็นหมอ (มอร์ริสัน et al, 2006) เครื่องชั่งน้ำหนักประเมินซ้ำกันของโครงสร้างเครื่องชั่งน้ำหนักบางได้รับการพัฒนาเพื่อแมปของหมอย้อนหลังได้ Beiser et al (1993) ได้มาตรวจสอบของวิญญาณที่อธิบายวิวัฒนาการของอาการแรกอย่างเห็นได้ชัด เกิดของหมอและการเริ่มต้นของการแสวงหาการรักษา การสัมภาษณ์ในการประเมินคาดเริ่มมีอาการของโรคจิตเภท (IRAOS Hafner et al, 1992) เป็นแบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างเพื่อประเมินอาการ ผลทางจิตวิทยา และลักษณะทางประชากรสังคมในหลักสูตรของเวลาของหมอเกิด กำหนดการเริ่มน็อตติงแฮม (สิงห์ et al, 2005a) มีสัมภาษณ์สั้น ๆ แนะนำและกำหนดการประเมินการวัดเริ่มมีอาการในหมอ เริ่มมีอาการในน็อตติงแฮมเริ่มกำหนดการถูกกำหนดเป็นเวลาระหว่างการรายงาน/ตรวจสอบเปลี่ยนแปลงแรกในสถานะจิตใจพฤติกรรมและการพัฒนาของอาการ psychotic เริ่มมีแนวคิดเป็นประกอบด้วย: (a) prodrome สองส่วน (เป็นช่วง 'unease' ตาม ด้วยอาการ 'ไม่วินิจฉัย'); (ข) ลักษณะอาการ psychotic และ (c) เกิดอาการการวินิจฉัยนำไปสู่การวินิจฉัยที่แน่นอน กำหนดการเริ่มน็อตติงแฮมมีวิธีการควบคุมมาตรฐาน และเชื่อถือได้ของบันทึกการเปลี่ยนแปลงช่วงหมอ และระบุเวลาที่ค่อนข้างแม่นยำจุดวัดหลายช่วงเวลาในหมอเกิด โดยจุดเริ่มต้นของการเริ่มมีอาการแตกต่างกัน ก็ยังได้ในหลายวิธีของการกำหนด และวัดความล่าช้าการรักษา ระยะเวลาของการเจ็บป่วยที่ไม่ถูกรักษา (จากจุดเริ่มต้นของ prodrome รักษา), รวมทั้งระยะเวลาของหมอโผล่ออกมาไม่ถูกรักษา (ตั้งแต่แรก psychotic อาการรักษา) และระยะเวลาของหมอไม่ถูกรักษารายการ (จากลักษณะของกลุ่มอาการ psychotic เต็มพัฒนารักษา) ตารางที่ 1 แสดงหมายของการศึกษา เลือกที่จะแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างในวิธีการเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของรอบระยะเวลาของหมอไม่ถูกรักษาไว้และความยาวของ ascertained กำหนดปัญหาของการซ้ำกันของวัด มันจะน่าแปลกใจถ้าระดับของการบังคับ 'ปลอมแม่นยำ' ได้คืบเป็นของวัดไม่ มาร์แชลล์ et al (2005) พบว่า 12 เท่านั้นไม่รวมอยู่ในการศึกษา 26 รายงานวิธีระบบในการประเมินซ้ำกันของ กับ 5 เท่านั้นโดยใช้เครื่องมือโครงสร้าง (IRAOS ใน 4 รอยัลพาร์ค Multidiagnostic อุปกรณ์สำหรับหมอใน 1) (มาร์แชลล์ et al, 2005) คำ ซ้ำกันของหมายความว่าในการวิเคราะห์เมตาเป็นสัปดาห์ 124 (หรือ 103 สัปดาห์รวมเป็น outlier มีการซ้ำกันของเฉลี่ยสัปดาห์ 796)
การแปล กรุณารอสักครู่..

ในการตรวจสอบอย่างกว้างขวางของพวกเขานอร์แมนและ Malla (2001) ระบุปัญหาแนวความคิดและวิธีการหลายวิธี DUP ถูกกำหนดและวัด เหล่านี้รวมถึงปัญหาในการสร้างและการนัดหมายที่เริ่มมีอาการของโรคจิตที่เริ่มมีอาการของการรักษาและความเพียงพอของการรักษา.
เมื่อ DUP ไม่เริ่มต้น?
เริ่มมีอาการของโรคจิตเป็นปรากฏการณ์ที่ชัดเจนว่า evades ตรวจสอบข้อเท็จจริงอย่างใกล้ชิด การสร้างการโจมตีได้กลายเป็นความสำคัญมากขึ้นสำหรับประชาชนในช่วงต้นและการแทรกแซงในโรคจิต แต่ไม่มีความหมายฉันทามติของที่เริ่มมีอาการของโรคจิตและอัตราผลตอบแทนวรรณกรรมวิธีการจำลองแบบไม่กี่มาตรฐานสำหรับการวัดการโจมตี (ซิงห์และคณะ, 2005a) นักวิจัยได้หวนกลับมักจะเป็นมาตรการเดียวทั่วโลกที่เริ่มมีอาการขึ้นอยู่กับการตัดสินทางคลินิก มันไม่ได้ทำเสมอชัดเจนว่าหมายถึงการโจมตีที่เริ่มมีอาการของการเจ็บป่วยหรือเริ่มมีอาการของโรคจิต ที่เกิดขึ้นของอาการโรคจิตถือว่าเป็นอาการที่ชัดเจนของโรคจิตที่ยังมีปัญหาของผู้ป่วย v. คะแนนสังเกตการณ์ของการโจมตีและจำอคติในการประเมินผลย้อนหลัง ทางการแพทย์มันเป็นเรื่องยากที่จะระบุเวลาที่แม่นยำเมื่อพฤติกรรมบางอย่างหรืออาการที่ทำให้การเปลี่ยนแปลงจากที่ไม่ใช่โรคจิตกับโดเมนโรคจิตที่มีความเด็ดขาดมากแนะนำทั้งในการระบุและการนัดหมายปรากฏการณ์ มักจะมีปรากฏการณ์ต่อเนื่องเวลาและประสบการณ์ระหว่างอาการก่อนโรคจิตโรคจิต (มอลเลอร์, 2001) ความหมายของการโจมตีจึงแตกต่างจากช่วงเวลาระหว่างสัญญาณแรกของการเจ็บป่วยและลักษณะของอาการโรคจิตก่ำ (แลนท์ 1964) เพื่อช่วงเวลาระหว่างการปรากฏตัวของอาการโรคจิตในการเริ่มต้นของการรักษา (วันและคณะ, 1987).
ยูงและเพื่อนร่วมงานตั้ง ขึ้นการประเมินบุคคลและวิกฤติการประเมินผล (PACE) คลินิกในเมลเบิร์น, ออสเตรเลีย, ในปี 1990 ที่จะเปลี่ยนทันทีตรวจสอบและให้การดูแลสำหรับคนหนุ่มสาวถือว่า `ที่มีความเสี่ยงของโรคจิตกำลังจะมาถึง ในชุดของเอกสารที่พวกเขาได้อธิบายและการกลั่นแนวคิดของ `ที่มีความเสี่ยงของรัฐ (ยูงและ McGorry 1996; ยูง et al, 1998; ฟิลลิปและคณะ, 2000) รัฐที่มีความเสี่ยงรวมถึงการรวมกันของความเสี่ยงในครอบครัว (ประวัติครอบครัวที่เป็นบวกของโรคจิต) ลดลงเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่เริ่มมีอาการในการทำงาน, จางหรือมีอาการย่อยเกณฑ์และสั้น จำกัด อาการโรคจิตต่อเนื่อง (blips) อาการจางแตกต่างจากอาการโรคจิตตรงไปตรงมาในความรุนแรงของพวกเขาความถี่และ / หรือระยะเวลา บทสรุป จำกัด อาการโรคจิตต่อเนื่องมีอาการโรคจิตตรงไปตรงมา (หลงผิด, ภาพหลอนหรือคิดผิดปกติ) ที่มีอย่างแจ่มแจ้งอยู่ แต่ที่ผ่านมาไม่น้อยกว่า 1 สัปดาห์, การแก้ปัญหาธรรมชาติ ระหว่าง 30 และ 40% ของคนที่นำเสนอกับรัฐที่มีความเสี่ยงดังกล่าวทำให้การเปลี่ยนแปลงที่จะโรคจิตปกติภายใน 6 เดือน ตราสารที่มีโครงสร้างอยู่ในขณะนี้, การประเมินผลที่ครอบคลุมของที่มีความเสี่ยงสหรัฐอเมริกาจิต (CAARMS; ยูง, et al, 2005) ซึ่งระบุเป็นกลุ่มที่มีความเสี่ยงสูงเป็นพิเศษที่จะทำให้การเปลี่ยนไปโรคจิต การใช้มาตรการดังกล่าวในประชากรทั่วไปเป็นปัญหาตั้งแต่ค่าพยากรณ์บวกจะต่ำมากในการตั้งค่าที่ (วอร์เนอร์, 2002) นอกจากนี้การคาดการณ์ในเชิงบวกของโรคจิตดูเหมือนจะลดลงในการให้บริการ prodromal ใหม่ที่ถูกจัดตั้งขึ้น (Riecher-Roessler 2006) ทั้งนี้ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะการบริการดังกล่าวตรวจสอบบุคคลที่มีความเสี่ยงแม้ก่อนหน้านี้ (ระยะเวลานานของ prodrome) เมื่อวิวัฒนาการของจิตเป็นที่ห่างไกลมากขึ้นในอนาคตและอาการเป็นมากขึ้นไม่เฉพาะเจาะจง.
คลินิก PACE เป็นทั้งการพัฒนาและเป็นที่ยอมรับ บริการที่สามารถให้การดูแลสำหรับตัวเลขขนาดใหญ่พอของคนที่จะช่วยให้การศึกษาที่คาดหวังในกลุ่มที่มีความเสี่ยง แต่ในผู้ป่วยที่โปรแกรมการแทรกแซงต้นส่วนใหญ่เข้าสู่การศึกษา / การรักษาหลังจากการพัฒนาของโรคจิตและ DUP เท่านั้นสามารถวัดได้ย้อนหลัง ปัญหาแนวความคิดและวิธีการหลายขัดขวางการวัดซ้ำย้อนหลัง ควรเริ่มมีอาการของโรคจิตจะเริ่มมีอาการของสัญลักษณ์ใด ๆ หรือมีอาการโรคจิตที่มีอายุมากกว่า 1 สัปดาห์ที่ผ่านมา? มันเป็นไปได้ที่จะทำให้การตัดสินย้อนหลังเมื่ออาการย่อยเกณฑ์ข้ามเกณฑ์? ผู้คนสามารถจำได้อย่างแม่นยำความรุนแรงและระยะเวลาของอาการที่ปรากฏตัวครั้งแรกบางเดือน / ปีที่ผ่านมา? สิ่งที่เกี่ยวกับบุคคลที่รายงานอาการคล้ายโรคจิตแม้จะอยู่ในวัยเด็กที่ไม่มีจุดเวลาที่ระบุได้ที่ลักษณะ schizotypal ทำให้การเปลี่ยนไปรัฐโรคจิต (Poulton, et al, 2000)?
จะจบเมื่อไหร่ DUP?
สิ้นสุดระยะเวลาของโรคจิตได้รับการรักษาคือ แนวคิดที่เรียบง่ายทันสมัย แต่ `เริ่มต้นของการรักษา 'ในความเป็นจริงสร้างความซับซ้อนในทำนองเดียวกัน ไม่ได้รับการรักษาโรคจิต `'สิ้นสุดลงเมื่อการรักษาใด ๆ เริ่มต้นเมื่อจิตเวชจะเริ่มต้นเมื่อการรักษาโรคจิตที่ปริมาณที่เพียงพอที่ได้รับการปฏิบัติตามเป็นระยะเวลาที่เพียงพอหรือเมื่อจิตตัวเอง remits? การศึกษาหลายแห่งไม่ได้ทำให้ความแตกต่างเหล่านี้ที่ชัดเจนในการวัดของพวกเขา DUP และเครื่องชั่งน้ำหนักมักจะไม่รวมถึงความหมายที่ถูกต้องของการรักษาความเพียงพอ ในทางปฏิบัติเป็นประจำบางครั้งแพทย์จิตเวชเริ่มต้นในขั้นตอน prodromal ของโรคจิต (ซิงห์และคณะ, 2005a) วิธีควร DUP วัดได้ในกรณีดังกล่าว? ในโรคจิตที่มีอาการอารมณ์ที่โดดเด่นที่เริ่มมีอาการควรรักษาด้วยยาต้านซึมเศร้าหรือความคงตัวอารมณ์โดยไม่ต้องจิตเวชได้รับการพิจารณาการรักษาและด้วยเหตุนี้ในตอนท้ายของระยะเวลาของการได้รับการรักษาโรคจิต? แต่สิ่งที่เกี่ยวกับการรักษาที่ไม่เภสัชวิทยาซึ่งอาจจะหรืออาจจะไม่ได้มีผลกระทบต่อการเปลี่ยนแปลงเป็นโรคจิต (มอร์ริสัน, et al, 2006)
การประเมินโครงสร้าง DUP เครื่องชั่ง
เครื่องชั่งบางคนได้รับการพัฒนาเพื่อย้อนหลัง map เริ่มมีอาการของโรคจิต Beiser, et al (1993) ที่ได้รับรายการตรวจสอบพฤติกรรมการอธิบายวิวัฒนาการของอาการที่เห็นได้ชัดเจนเป็นครั้งแรกที่เกิดของโรคจิตและการเริ่มต้นของการรักษาแสวงหา สัมภาษณ์การประเมินย้อนหลังเริ่มมีอาการของโรคจิตเภท (IRAOS; Hafner, et al, 1992) คือการสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้างเพื่อประเมินอาการทางจิตวิทยาจากการด้อยค่าและลักษณะทางสังคมและประชากรในเวลาที่แน่นอนของโรคจิตที่เกิดขึ้นใหม่ น็อตติงแฮมตารางการโจมตี (ซิงห์และคณะ, 2005a) เป็นระยะสั้นสัมภาษณ์ชี้นำและกำหนดเวลาในการวัดคะแนนการโจมตีในโรคจิต การโจมตีในน็อตติงแฮมตารางการโจมตีถูกกำหนดให้เป็นเวลาระหว่างครั้งแรกรายงาน / การเปลี่ยนแปลงที่สังเกตในจิตรัฐ / พฤติกรรมและการพัฒนาของอาการโรคจิต เริ่มมีอาการเป็นแนวความคิดเป็นประกอบด้วย (ก) prodrome สองส่วน (ช่วงเวลาของการ `ความไม่พอใจ 'ตามด้วย' ไม่ใช่การวินิจฉัยอาการ); (ข) ลักษณะของอาการโรคจิต; และ (ค) สร้างขึ้นจากอาการการวินิจฉัยที่นำไปสู่การวินิจฉัยที่แน่นอน น็อตติงแฮมตารางการโจมตีมีวิธีที่ได้มาตรฐานและเชื่อถือได้ในการบันทึกการเปลี่ยนแปลงในช่วงต้นโรคจิตและระบุค่อนข้างจุดเวลาที่แม่นยำในการวัดระยะเวลาหลายโรคจิตที่เกิดขึ้นใหม่ โดยจุดเริ่มต้นที่แตกต่างกันของการโจมตีก็ยังช่วยให้หลายวิธีในการกำหนดและการวัดความล่าช้าการรักษารวมถึงระยะเวลาของการเจ็บป่วยได้รับการรักษา (จากจุดเริ่มต้นของการรักษา prodrome) ระยะเวลาของการได้รับการรักษาโรคจิตฉุกเฉิน (จากอาการโรคจิตครั้งแรกกับการรักษา) และระยะเวลา ของโรคจิตได้รับการรักษาอย่างชัดแจ้ง (จากลักษณะของการพัฒนาอย่างเต็มที่กลุ่มอาการของโรคการรักษาโรคจิต).
ตารางที่ 1 แสดงหมายเลขที่เลือกของการศึกษาเลือกที่จะแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างในวิธีการเริ่มต้นและสิ้นสุดของระยะเวลาของโรคจิตได้รับการรักษาจะมีการกำหนดและระยะเวลาของการตรวจสอบ ป.ร. ให้ปัญหาในการวัดซ้ำก็จะเป็นที่น่าแปลกใจถ้าระดับของการบังคับใช้ `แม่นยำปลอม 'ไม่ได้เล็ดลอดเข้าไปในการวัด มาร์แชลล์และคณะ (2005) พบว่ามีเพียง 12 จาก 26 การศึกษารวมอยู่ในรายงานการทบทวนวิธีการที่เป็นระบบในการประเมินซ้ำมีเพียง 5 โดยใช้เครื่องมือที่มีโครงสร้าง (IRAOS 4, Royal Park Multidiagnostic เครื่องดนตรีสำหรับโรคจิตใน 1) (มาร์แชลล์ และคณะ, 2005) โดยรวมเฉลี่ย DUP ใน meta-analysis ของพวกเขาคือ 124 สัปดาห์ (หรือ 103 สัปดาห์ไม่รวมค่าผิดปกติที่มีค่าเฉลี่ยของ DUP 796 สัปดาห์)
การแปล กรุณารอสักครู่..

ในการทบทวนนอร์แมนอย่างละเอียด&มัลละ ( 2001 ) ระบุหลายแนวคิดและวิธีการปัญหาวิธีดั๊ปกำหนดและวัด เหล่านี้รวมถึงปัญหาในการสร้าง และคบกันเริ่มมีอาการของโรคจิต อาการ การรักษา และความเพียงพอของการรักษา ดั๊ป
เมื่อไม่เริ่มต้น
เริ่มโรคจิต เป็นปรากฏการณ์ที่คลุมเครือ evades การพิจารณาปิดการสร้างการโจมตีได้กลายเป็นสิ่งสำคัญมากขึ้นสำหรับตัวแรกและการแทรกแซงในโรคจิต ยังไม่มีฉันทามติคำนิยามที่เริ่มมีอาการของโรคจิต และวรรณคดี ผลผลิตไม่กี่วิธีการในการวัดมาตรฐานสามารถจําลองแบบการโจมตี ( Singh et al , 2005a ) นักวิจัยมักจะกลับไปวัดเดียวทั่วโลกเริ่มขึ้นอยู่กับการตัดสินทางคลินิกมันไม่ได้ทำให้ชัดเจนว่า การโจมตี หมายถึง เริ่มมีอาการเจ็บป่วย หรือเริ่มมีอาการของโรคจิต การเกิดขึ้นของอาการทางจิต ซึ่งถือเป็นการโจมตีที่ชัดเจนของโรคจิต ยังคงมีปัญหาของผู้ป่วยเริ่มมีอาการ และเรียกคืนการประเมิน V สังเกตอคติในการประเมินย้อนหลัง .และก็ยากที่จะระบุเวลาที่ชัดเจนขึ้น เมื่อมีพฤติกรรมหรืออาการที่ทำให้การเปลี่ยนแปลงจากการไม่ใช่โรคจิตโรคจิตที่โดเมนที่มีมากทั้งในการระบุและตามอำเภอใจแนะนำเดทกับปรากฏการณ์ มักจะมี Phenomenological ชั่วคราวและความต่อเนื่องระหว่าง pre , ประสบการณ์ทางจิตและอาการทางจิต ( โมลเลอร์ , 2001 )คำนิยามของการโจมตี จึงแตกต่างไปจากช่วงระหว่างสัญญาณแรกของการเจ็บป่วย และการปรากฏตัวของอาการโรคจิต หรูหรา ( แวยองก์ , 1964 ) ช่วงระหว่างลักษณะของอาการโรคจิต การเริ่มต้นของการรักษา ( วัน et al , 1987 )
ยูงและเพื่อนร่วมงานตั้งค่าส่วนบุคคลและการประเมินการประเมินวิกฤต ( ก้าว ) คลินิกในเมลเบิร์น , ออสเตรเลียในปี 1990 เพื่อการตรวจสอบ และให้การดูแลสำหรับคนหนุ่มสาวที่มีความเสี่ยงของการพิจารณา ` ' โรคจิต ในชุดของบทความที่พวกเขาได้อธิบายถึง และแนวคิดของ ' รัฐ ' เสี่ยง ( ยูง& mcgorry , 1996 ; ยุง et al , 1998 ; ฟิลลิป et al , 2000 ) รัฐที่มีความเสี่ยงรวมถึงการรวมกันของครอบครัว ( ประวัติครอบครัวบวกโรคจิต )ปล่อยการโจมตีล่าสุดในการทำงาน หรือย่อยและเกณฑ์อาการเป็นระยะสั้น ( อาการทางจิต ( จุด ) ลดอาการแตกต่างจากอาการทางจิต แฟรงค์ ในความเข้มของความถี่และ / หรือระยะเวลา สรุปอาการทางจิตจะมีอาการโรคจิตกัดกะแฟรงค์ ( หลงผิดภาพหลอนหรือความผิดปกติทางความคิด ) ซึ่งเป็นการนำเสนอแต่สุดท้ายไม่น้อยกว่า 1 สัปดาห์ แก้ไขเอง ระหว่าง 30 และ 40% ของคนเสนอกับรัฐที่มีให้เปลี่ยนโรคจิตปกติภายใน 6 เดือน มีเครื่องมือที่สามารถใช้ได้ที่ครอบคลุมการประเมินความเสี่ยง ( ที่สภาพจิตใจ caarms ; ยุง et al , 2005 )ที่ระบุกลุ่มที่ระดับความเสี่ยงของการเปลี่ยนไป โรคจิต การใช้มาตรการดังกล่าวในประชากรทั่วไป มีปัญหา เนื่องจากค่าพยากรณ์บวกกลายเป็นที่ต่ำมากในการตั้งค่าที่ ( วอร์เนอร์ , 2002 ) นอกจากนี้ การคาดการณ์ในเชิงบวกของโรคจิตดูเหมือนจะตกอยู่ใน prodromal บริการใหม่ที่ถูกก่อตั้งขึ้น ( riecher roessler , 2006 )นี้อาจเป็นเพราะส่วนหนึ่ง เช่น บริการตรวจสอบที่มีความเสี่ยงแม้แต่บุคคลก่อน ( ระยะเวลา Prodrome ) เมื่อวิวัฒนาการของโรคจิตอยู่ไกลมากขึ้นในอนาคต และอาการยังไม่เฉพาะเจาะจงมากขึ้น
คลินิกทันคือ มีการพัฒนาและสร้างบริการที่สามารถให้การดูแลสำหรับตัวเลขขนาดใหญ่พอเพื่อให้อนาคตการศึกษาของประชาชนในกลุ่มเสี่ยง กลุ่ม อย่างไรก็ตามในช่วงต้นส่วนใหญ่ผู้ป่วยโปรแกรมการแทรกแซงเข้าศึกษา / การรักษาหลังจากการพัฒนาของอาการทางจิตและคำย่อของ duplicate สามารถวัดย้อนหลัง . ปัญหาแนวคิดและวิธีการหลายขัดขวางการวัดดั๊ปย้อนหลัง . ควรเริ่มมีอาการของโรคจิตจะเริ่มกระพริบ ใด ๆหรือมีอาการทางจิตที่สัปดาห์สุดท้ายมากกว่า 1มันเป็นไปได้ที่จะทำให้การตัดสินย้อนหลังเมื่อเกณฑ์ย่อยอาการข้ามธรณี ? สามารถจำคนแม่นความรุนแรงและระยะเวลาของอาการที่ปรากฏครั้งแรก บางเดือน / ปี สิ่งที่เกี่ยวกับบุคคลที่รายงานอาการทางจิต หรือแม้กระทั่งในวัยเด็กไม่ระบุเวลา จุด ที่ คุณลักษณะ schizotypal ให้เปลี่ยนไปเป็นสภาพทางจิต ( Poulton et al , 2000 )
เมื่อไหร่ดั๊ปจบ
สิ้นสุดระยะเวลาของดิบโรคจิตเป็นแนวคิดที่เรียบง่ายทันสมัย แต่ ' ' ในความเป็นจริงเริ่มต้นของการรักษาที่ซับซ้อนและสร้าง มัน ` ดิบโรคจิต ' สิ้นสุดเมื่อการรักษาเริ่มต้นเมื่อโรคจิตจะเริ่มต้นเมื่อจิตรักษาปริมาณที่เพียงพอ ได้ปฏิบัติตาม เป็นระยะที่เพียงพอ หรือเมื่อโรคจิตเอง remits ? หลายการศึกษาไม่ทำให้ distinctions เหล่านี้ที่ชัดเจนในการวัดของดั๊ปและเกล็ดมักจะไม่รวมนิยามที่ชัดเจนของความเพียงพอ การรักษา ในการปฏิบัติหน้าที่ ซึ่งบางครั้งการรักษาด้วยในขั้นตอน prodromal ของโรคจิต ( Singh et al ,2005a ) ทำไมหน้าเนื้อแล้วจะวัดในกรณีดังกล่าว ? ในโรคจิตกับเด่น อารมณ์ที่เริ่มการรักษาด้วยยาต้านซึมเศร้าหรืออารมณ์ stabilisers ควรพิจารณาการรักษาโดยไม่ต้องโรคจิตจึงสิ้นสุดระยะเวลาของดิบโรคจิต ? อย่างไรก็ตามแล้วไม่ใช้การรักษาซึ่งอาจจะหรืออาจจะไม่ได้มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงในโรคจิต ( มอร์ริสัน et al , 2006 )
มีเกล็ดบางเกล็ดดั๊ปการประเมินได้ถูกพัฒนาขึ้นเพื่อย้อนหลังแผนที่เริ่มมีอาการของโรคจิต beiser et al ( 1993 ) ได้มาตรวจสอบพฤติกรรมการอธิบายวิวัฒนาการของอาการได้ชัดเจนก่อนวิวัฒนาการของสังคมและการเริ่มต้นของการแสวงหาการรักษา สัมภาษณ์การประเมินย้อนหลังของการโจมตีของโรคจิตเภท ( iraos ; ฮาฟเนอร์ et al , 1992 ) เป็นแบบสัมภาษณ์ปลายเปิด เพื่อประเมินอาการทางจิตบกพร่องและสังคมลักษณะทางประชากรศาสตร์ในเวลาที่แน่นอนการเกิดโรคจิต นอตติ้งแฮมเริ่มตาราง ( Singh et al , 2005a ) สั้น ๆแนวทางการสัมภาษณ์และตารางคะแนนการวัดการโจมตีในโรคจิต การโจมตีในน็อตติงแฮมการโจมตีเวลาหมายถึงเวลาระหว่างครั้งแรก รายงาน / ตรวจสอบเปลี่ยนพฤติกรรมรัฐจิตใจและการพัฒนาของอาการทางจิต การโจมตีเป็น conceptualized โดยประกอบด้วย : ( a ) เป็นสองส่วน ( Prodrome ระยะเวลา ` ความไม่สบายใจ ' ตามด้วยอาการการวินิจฉัยไม่ ` ' ) ;( ข ) ลักษณะของอาการทางจิต และ ( c ) สร้างขึ้นของอาการการวินิจฉัยที่นำไปสู่การวินิจฉัยที่แน่นอน นอตติ้งแฮมเริ่มกำหนดให้มีมาตรฐานและเชื่อถือได้วิธีการของการบันทึกการเปลี่ยนแปลงในช่วงต้นและระบุจุดที่แม่นยำค่อนข้างโรคจิต เวลาวัดหลายระยะเวลา ในตลาดเกิดใหม่ โรคจิต ที่จุดเริ่มต้นของผู้ป่วยมันยังช่วยให้หลายวิธีในการกำหนดและวัดความล่าช้าของการรักษา รวมถึงระยะเวลาที่เจ็บป่วยดิบ ( จากการเริ่มต้นเพื่อรักษา Prodrome ) ระยะเวลารักษาฉุกเฉินโรคจิต ( จากแรกเพื่อรักษาอาการทางจิต ) และระยะเวลารักษารายการโรคจิต ( จากลักษณะของการพัฒนาอย่างเต็มที่เพื่อรักษาอาการทางจิต )
ตารางที่ 1 แสดงหมายเลขที่เลือกศึกษา เลือกที่จะแสดงให้เห็นถึงความแตกต่างในวิธีการเริ่มต้นและสิ้นสุดของระยะเวลาของดิบโรคจิตจะกำหนดความยาวของการตรวจสอบ ระบุปัญหาของการวัดดั๊ปมันจะน่าแปลกใจถ้าระดับของความบังคับ ` ' ปลอมไม่คืบเข้าไปในวัดของมาร์แชล et al ( 2005 ) พบว่ามีเพียง 12 จาก 26 รวมอยู่ในรายงานการศึกษาทบทวนวิธีการอย่างเป็นระบบเพื่อประเมินดั๊ปที่มีเพียง 5 โดยใช้โครงสร้างเครื่องดนตรี ( iraos ใน 4 , อุทยานหลวง multidiagnostic เครื่องมือโรคจิตใน 1 ) ( Marshall et al , 2005 ) ดั๊ปหมายถึงโดยรวมในการวิเคราะห์ของพวกเขาคือ 124 สัปดาห์ ( หรือรวมเป็นค่า 103 สัปดาห์ค่าเฉลี่ยดั๊ปของหลายสัปดาห์ )
การแปล กรุณารอสักครู่..
