When her grandmother’s health began

When her grandmother’s health began to deteriorate in the fall of 1994,
Mary would make the drive from Washington, DC to Winchester, VA every
few days. She hated highway driving, finding it ugly and monotonous. She preferred to take meandering back roads to her grandmother’s hospital. When she drove through the rocky town of Harpers Ferry, the beauty of the rough waters churning at the intersection of the Shenandoah and Potomac rivers always captivated her. Toward the end of her journey, Mary had to get on highway 81. It was here that she discovered a surprising bit of beauty during one of her trips. Along the median of the highway, there was a long stretch of wildflowers. They were thin and delicate and purple, and swayed in the wind as if whispering poems to each other. The first time she saw the flowers, Mary was seized by an uncontrollable urge to pull over on the highway and yank a bunch from the soil. She carried them into her grandmother’s room when she arrived at the hospital and placed them in a water pitcher by her bed. For a moment her grandmother seemed more lucid than usual. She thanked Mary for the flowers, commented on their beauty and asked where she had gotten them. Mary was overjoyed by the ability of the flowers to wake something up inside her ailing grandmother. Afterwards, Mary began carrying scissors in the car during her trips to visit her grandmother. She would quickly glide onto the shoulder, jump out of the car, and clip a bunch of flowers. Each time Mary placed the flowers in the pitcher, her grandmother’s eyes would light up and they would have a splendid conversation. One morning in late October, Mary got a call that her grandmother had taken a turn for the worse. Mary was in such a hurry to get to her grandmother that she sped past her flower spot. She decided to turn around, head several miles back, and cut a bunch. Mary arrived at the hospital to find her grandmother very weak and unresponsive. She placed the flowers in the pitcher and sat down to hold her grandmother’s hand. She felt a squeeze on her fingers. It was the last conversation they had.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อสุขภาพของคุณยายของเธอเริ่มเสื่อมลงในฤดูใบไม้ร่วงปี 1994
mary จะทำให้ไดรฟ์จากกรุงวอชิงตันดีซีที่วินเชสเตอร์ทุก
ไม่กี่วัน เธอเกลียดการขับรถทางหลวงพบว่ามันน่าเกลียดและน่าเบื่อ เธอต้องการที่จะใช้ถนนคดเคี้ยวกลับไปที่โรงพยาบาลคุณยายของเธอ เมื่อเธอขับรถผ่านเมืองหินของเปอร์สเฟอร์รี่ความงามของน้ำหยาบ churning ที่จุดตัดของแม่น้ำโปโตแมค Shenandoah และหลงรักเธอเสมอ ไปยังจุดสิ้นสุดของการเดินทางของเธอแมรี่ได้รับเมื่อ 81 ทางหลวง มันเป็นที่นี่ที่เธอพบบิตที่น่าแปลกใจของความงามในช่วงหนึ่งของการเดินทางของเธอ พร้อมค่ามัธยฐานของทางหลวงที่มียาวเหยียดเป็นดอกไม้ป่า พวกเขาบางและละเอียดอ่อนและสีม่วงและเปี่ยมไปในลมราวกับกระซิบบทกวีกับแต่ละอื่น ๆ ครั้งแรกที่เธอเห็นดอกไม้, mary ถูกยึดโดยการกระตุ้นที่ควบคุมไม่ได้ที่จะดึงไปบนทางหลวงและงัดพวงมาจากพื้นดิน เธอพาพวกเขาเข้าไปในห้องของคุณยายของเธอเมื่อเธอมาถึงที่โรงพยาบาลและวางไว้ในเหยือกน้ำโดยบนเตียงของเธอ สำหรับช่วงเวลาที่คุณยายของเธอดูเหมือนจะชัดเจนกว่าปกติเธอขอบคุณ mary ดอกไม้, ความเห็นเกี่ยวกับความงามของพวกเขาและถามว่าเธออยู่ที่ไหนมีอากาศพวกเขา mary ปลื้มกับความสามารถของดอกไม้ที่จะปลุกบางสิ่งบางอย่างขึ้นภายในยายป่วยของเธอ หลังจากนั้นแมรี่เริ่มดำเนินกรรไกรในรถระหว่างการเดินทางของเธอไปเยี่ยมคุณยายของเธอ เธอจะรีบร่อนลงบนไหล่กระโดดออกจากรถและคลิปช่อดอกไม้เวลา mary วางดอกไม้ในเหยือกแต่ละตาคุณยายของเธอจะสว่างขึ้นและพวกเขาจะมีการสนทนาที่ยอดเยี่ยม เช้าวันหนึ่งในช่วงปลายเดือนตุลาคมแมรี่ได้รับโทรศัพท์ว่าคุณยายของเธอได้รับการเปิดสำหรับที่เลวร้ายยิ่ง แมรี่ดังกล่าวในรีบร้อนที่จะได้รับคุณยายของเธอว่าเธอวิ่งผ่านจุดที่ดอกไม้ของเธอ เธอตัดสินใจที่จะหันไปรอบ ๆ หัวหลายไมล์กลับและตัดพวงmary มาถึงที่โรงพยาบาลเพื่อหาคุณยายของเธออ่อนแอมากและไม่ตอบสนอง เธอวางดอกไม้ในเหยือกและนั่งลงไปจับมือของคุณยายของเธอ เธอรู้สึกบีบนิ้วมือข​​องเธอ มันเป็นบทสนทนาสุดท้ายที่พวกเขามี.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อสุขภาพของยายเริ่มร่อยหรอในฤดูใบไม้ร่วงของปี 1994,
แมรี่จะให้ไดรฟ์จากวอชิงตัน DC วินเชสเตอร์ VA ทุก
ไม่กี่วัน เธอขี้เกียจขับรถทางหลวง การค้นหาน่าเกลียด และน่าเบื่อ เธอต้องการที่จะคดเคี้ยวถนนหลังโรงพยาบาลของยายของเธอ เมื่อเธอขับรถผ่านหินเมืองของเพอร์เรือ ความงามของน้ำหยาบปั่นที่จุดตัดของแม่น้ำ Potomac และ Shenandoah เสมอหลงเธอ ไปทางส่วนท้ายของการเดินทางของเธอ แมรี่มีเข้าบน 81 มันเป็นที่นี่เธอพบเล็กน้อยน่าแปลกใจความสวยงามระหว่างการเดินทางของเธอ ตามค่ามัธยฐานของทางหลวง มีความยืดยาวของ wildflowers พวกเขาบาง และละเอียดอ่อน และสี ม่วง และ swayed ลมประหนึ่งบทกวีกันที่วิสเปอริง ครั้งแรกที่เธอเห็นดอกไม้ แมรี่ถูกยึด โดยการกระตุ้น uncontrollable ดึงผ่านบนทางหลวง และดึงเอาพวงจากดิน เธอทำให้เข้าไปในห้องของยายของเธอเมื่อเธอมาถึงที่โรงพยาบาล และอยู่ในที่เหยือกน้ำ ด้วยเตียงของเธอ ช่วง ที่ยายประจักษ์ lucid มากขึ้นกว่าปกติ เธอขอบคุณแมรี่สำหรับดอกไม้ ข้อคิดเห็นเกี่ยวกับความงามของพวกเขา และถามที่เธอได้รับนั้น แมรี่ถูก overjoyed โดยความสามารถของดอกไม้จะปลุกบางสิ่งบางอย่างภายในยาย ailing ภายหลัง แมรี่เริ่มดำเนินกรรไกรในรถระหว่างการเดินทางของเธอไปเยี่ยมยาย เธอจะเร็วเหินบนไหล่ กระโดดออกจากรถ และคลิปพวงดอกไม้ แต่ละครั้งที่แมรี่ทำดอกไม้ในเหยือก ของยายตาจะสว่างขึ้น และจะมีการสนทนาที่สวยงาม เช้าวันหนึ่งในปลายเดือนตุลาคม แมรี่มีการเรียกที่ยายได้ดำเนินการเปิดการแย่ลง แมรี่ถูกเร่งรีบไปให้ยายที่เธอ sped ผ่านดอกไม้ของเธอจุด เธอตัดสินใจที่จะหันไปรอบ ๆ หัวกลับหลายไมล์ และตัดพวง แมรี่มาถึงโรงพยาบาลหายายอ่อนมาก และไม่ตอบสนอง เธอวางดอกไม้ในเหยือก และนั่งลงกุมมือของยายของเธอ เธอรู้สึกตัวบีบบนนิ้วมือของเธอ มันเป็นการสนทนาครั้งสุดท้ายที่พวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อ สุขภาพ ของเธอคุณยายก็เริ่มเสื่อมในฤดูใบไม้ร่วงของปี 1994
แมรี่จะทำให้ขับรถจากวอชิงตันเกลียว, VA DC ไม่กี่วันทุก
เธอเกลียดการขับรถทางหลวงพบมันน่าเกลียดและน่าเบื่อ เธอต้องการใช้ถนนคดเคี้ยวกลับไปยังโรงพยาบาลของเธอคุณยาย เมื่อเธอก็ขับรถผ่านเมืองเต็มไปด้วยหินของ Harpers Weekly เรือเฟอร์รี่ความงดงามของผืนน้ำขรุขระ Churning of the Sea of Milk ที่ทางแยกของ Shenandoah และแม่น้ำ Potomac เสมอทุกอารมณ์ของเธอ ต่อปลายอีกด้านของการเดินทางของเธอแมรี่ไปบนทางหลวงสาย 81 ณที่นี่ที่เธอพบว่าค่อนข้างแปลกใจที่มีความงดงามในช่วงหนึ่งของการเดินทางของเธอ ไปตามเกาะกลางถนนของทางหลวงสายที่มีทอดตัวยาวของดอกไม้ป่า ห้องพักมีขนาดเล็กและที่บอบบางและสีม่วงและแกว่งไกวอยู่ในกระแสลมเป็นบทกวีหากเสียงกระซิบกัน. ในครั้งแรกที่เธอได้เห็นดอกไม้ที่แมรี่ถูกยึดโดยเรียกร้องให้ไม่สามารถบังคับได้เพื่อดึงบนทางหลวงและชาวอเมริกันอีกมากมายจากดิน เธอทำให้เข้าไปในห้องของเธอคุณยายเมื่อเธอมาถึงที่โรงพยาบาลและวางไว้ในเหยือกน้ำที่เตียง สำหรับช่วงเวลาที่คุณยายของเธอดูเหมือนจะแจ่มแจ้งมากขึ้นกว่าปกติเธอกล่าวขอบคุณแมรี่สำหรับดอกไม้ที่ความเห็นเกี่ยวกับความงามของเขาและถามซึ่งเธอได้มาให้ แมรี่ก็ปลื้มใจมากด้วยความสามารถของดอกไม้ที่จะปลุกบางสิ่งบางอย่างอยู่ในกระเสาะกระแสะคุณยายของเธอ หลังจากนั้นแมรี่ก็เริ่มพกพาใช้กรรไกรในรถในระหว่างการเดินทางของเธอที่จะไปเยี่ยมคุณตาคุณยายของเธอ เธอจะได้ลื่นไม่สะดุดลงบนไหล่ที่กระโดดออกจากรถและคลิปหนีบช่อดอกไม้ได้อย่างรวดเร็วแมรี่ในแต่ละครั้งวางดอกไม้ที่อยู่ในรูปดวงตาของเธอคุณยายจะสว่างขึ้นและจะมีการสนทนาที่สง่างาม เช้าวันหนึ่งในเดือนตุลาคมช่วงดึกแมรี่มีสายที่คุณยายของเธอได้ในทางเลวร้าย แมรี่อยู่ในที่ดังกล่าวเพื่อไปยังคุณยายของเธอว่าเธอก็เร่งผ่านจุดดอกไม้ของเธอ เธอจึงตัดสินใจที่จะเปิดรอบศีรษะด้านหลังหลายไมล์และตัดช่อแมรี่มาถึงที่โรงพยาบาลเพื่อจะได้พบกับคุณยายของเธอเป็นอย่างมากไม่รัดกุมและไม่ตอบสนอง วางดอกไม้ที่อยู่ในรูปและนั่งอยู่ลงในมือถือของคุณตาคุณยายของเธอ เธอรู้สึกบีบที่นิ้วมือของเธอ มันเป็นการสนทนาที่ผ่านมาเขาได้.