Thus, Shakespeare is using all the

Thus, Shakespeare is using all the techniques available, including the sonnet structure itself, to enhance his parody of the traditional Petrarchan sonnet typified by Sidney’s work. But Shakespeare ends the sonnet by proclaiming his love for his mistress despite her lack of adornment, so he does finally embrace the fundamental theme in Petrarch's sonnets: total and consuming love.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดังนั้น เชกสเปียร์กำลังใช้เทคนิคต่าง ๆ ทั้งหมดที่มีอยู่ รวมทั้งโครงสร้างณตัวเอง เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพของเขาล้อเลียนของณ Petrarchan โบราณที่ typified โดยการทำงานของห้องกว้าง แต่เชกสเปียร์สิ้นสุดณที่ โดยปิดความรักของเขาของเขาเล็กแม้มีเครื่องประดับ ขาดเธอดังนั้นเขาก็สวมกอดชุดรูปแบบพื้นฐานในโคลงของเปตราก: ทั้งหมด และใช้ความรัก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังนั้นเช็คสเปียร์คือการใช้เทคนิคทั้งหมดที่มีอยู่รวมทั้งโครงสร้างโคลงตัวเองเพื่อเพิ่มการล้อเลียนของเขาโคลง Petrarchan ดั้งเดิมตรึงตราโดยการทำงานของซิดนีย์ แต่เชคสเปียจบโคลงโดยประกาศความรักของผู้เป็นที่รักของเขาแม้จะขาดของเธอในการตกแต่งเพื่อให้เขาไม่ในที่สุดก็โอบกอดรูปแบบพื้นฐานในบทกวีเพทราร์ก: รวมความรักและการบริโภค

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังนั้นเช็คสเปียร์ใช้ เทคนิคที่ใช้ได้ทั้งหมด รวมทั้งโครงสร้างโคลงตัวเองเพื่อเพิ่มล้อเลียนของเขาแบบดั้งเดิม petrarchan โคลง typified โดยซิดนีย์ คืองาน แต่เรื่องจบโคลงประกาศความรักของเขาสำหรับภรรยาของเขาแม้จะขาดของเธอของเครื่องประดับ ดังนั้นเขาก็โอบกอดรูปแบบพื้นฐานในแนวฉากของ sonnets : รวมและใช้ความรัก