A few days passed by in a flash. Th

A few days passed by in a flash. The World Pill Division left, leaving the Black Sieve Sect alchemy training fully in the hands of Meng Hao and Zhou Dekun.

Patriarch Violet Sieve personally requested that Meng Hao concoct some Soul Refining Pills for the Black Sieve Sect. Such pills were nourishing to the soul. Meng Hao decided to politely decline; he didn’t want to have to work in such close contact with the Black Sieve Sect. As for Zhou Dekun, he seemed excited with the current situation. He had been giving lectures throughout the Black Sieve Sect, and was feeling quite content with everything.

Meng Hao spent his time visiting the sights in the Sect and paying respects to some of the Conclave disciples. He tried in a roundabout way to get information about Xu Qing. After five days passed, he still hadn’t seen a trace of her.

As of now, he was starting to get worried; the Black Sieve Sect was a bizarre place. The incident with Zhou Jie had solidified this fact in his mind.

On this particular evening, Meng Hao was walking along in an area near the edge of the One Hundred Mountains. He lifted his head up, and saw a woman standing atop one of the mountains off in the distance. She wore a black robe, and stood upon a stone pillar which jutted up from the mountain. The wind caused her garment, as well as her long black hair, to flutter about her. The instant Meng Hao saw her face, his mind trembled.

This woman was beautiful, but cold and cheerless….

He had been searching for her everywhere, and then suddenly, here she was, floating in the wind.

Her expression was one of blankness. She stood on the stone pillar, looking like she wanted to float away.

This was… Xu Qing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไม่กี่วันที่ผ่านมาโดยในแฟลช ส่วนโลกยาที่เหลือออกจากการฝึกอบรมการเล่นแร่แปรธาตุดำตะแกรงนิกายอย่างเต็มที่ในมือของเม้งโจวและ Hao Dekun ได้.

พระสังฆราชม่วงตะแกรงส่วนตัวขอให้เม้งเฮากุยาบางวิญญาณการกลั่นสำหรับดำตะแกรงนิกาย ยาดังกล่าวได้รับการบำรุงสู่จิตวิญญาณ เม้งเฮาตัดสินใจที่จะปฏิเสธอย่างสุภาพ; เขาไม่ต้องการให้มีการทำงานในการสัมผัสใกล้ชิดดังกล่าวมีสีดำตะแกรงนิกาย สำหรับโจว Dekun ดูเหมือนว่าเขารู้สึกตื่นเต้นกับสถานการณ์ปัจจุบัน เขาได้รับการให้การบรรยายตลอดดำตะแกรงนิกายและได้รับความรู้สึกที่ค่อนข้างเนื้อหาที่มีทุกอย่าง.

เม้งเฮาใช้เวลาการเยี่ยมชมสถานที่ท่องเที่ยวในนิกายและการจ่ายเงินประการบางส่วนของเหล่าสาวกประชุม เขาพยายามในทางอ้อมที่จะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับเสี่ยวชิง ห้าวันหลังจากผ่านไปเขาก็ยังไม่เคยเห็นร่องรอยของเธอ.

ณ ตอนนี้เขาก็เริ่มที่จะได้รับกังวล; สีดำตะแกรงนิกายเป็นสถานที่ที่แปลกประหลาด เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับโจว Jie ได้ผลึกความจริงในใจของเขา.

ในช่วงเย็นวันนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งเม้งเฮาก็เดินไปตามในพื้นที่ที่ใกล้กับขอบของหนึ่งร้อยเทือกเขา เขายกศีรษะของเขาขึ้นและเห็นผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่บนยอดภูเขาลูกหนึ่งอยู่ห่างออก เธอสวมเสื้อคลุมสีดำและยืนอยู่บนเสาหินที่ยื่นขึ้นมาจากภูเขา ลมที่เกิดจากการตัดเย็บเสื้อผ้าของเธอเช่นเดียวกับผมสีดำยาวของเธอเพื่อกระพือเกี่ยวกับเธอ ทันทีเม้งเฮาเห็นใบหน้าของเธอใจของเขาสั่นสะท้าน.

ผู้หญิงคนนี้เป็นภาพที่สวยงาม แต่ที่หนาวเย็นและเศร้าใจ ... .

เขาได้รับการค้นหาของเธอทุกที่และแล้วก็ที่นี่เธอก็ลอยอยู่ในสายลม.

การแสดงออกของเธอเป็นหนึ่งในความว่างเปล่า . เธอยืนอยู่บนเสาหินมองเช่นเธออยากจะลอยออกไป.

นี่คือ ... เสี่ยวชิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไม่กี่วันที่ผ่านมาในแฟลช โลกยากองซ้ายออกจากตะแกรงสีดำนิกายขลังฝึกเต็มที่ในมือของเมิ่งฮ่าวและโจว dekun .ประมุขตะแกรงม่วงเองขอให้เมิ่งเฮ่าเสกสรร บางวิญญาณกลั่นยาสำหรับนิกายตะแกรงสีดำ ยาดังกล่าวให้กับชีวิต เมิ่งฮ่าวตัดสินใจที่จะขอปฏิเสธ เขาไม่ได้ต้องการที่จะทำงานในการติดต่อใกล้ชิดกับพรรค เช่น ตะแกรงสีดำ สำหรับ โจว dekun เขาดูตื่นเต้นกับสถานการณ์ปัจจุบัน เขาได้บรรยายให้ตลอดนิกายตะแกรงสีดำ และรู้สึกพอใจกับทุกอย่างเมิ่งเฮ่าใช้เวลาของเขาในการเยี่ยมชมสถานที่ในนิกาย และเคารพ บางส่วนของสงฆ์สาวก เขาพยายามวกไปวนมาเพื่อให้ได้ข้อมูลเกี่ยวกับ Xu ชิง หลังจาก 5 วันผ่านไป ก็ยังไม่พบร่องรอยของเธอในตอนนี้ เขาเริ่มเป็นห่วง ; นิกายตะแกรงสีดำ เป็นสถานที่ที่แปลกประหลาด เหตุการณ์ที่เกิดกับโจวเจี๋ยได้ก้อนนี้ความจริงในใจของเขาในช่วงเย็นนี้ เฉพาะ เมิ่งฮ่าวกำลังเดินตามในพื้นที่ที่อยู่ใกล้ขอบของหนึ่งร้อยที่ภูเขา เขายกศีรษะของเขาขึ้น และได้เห็นผู้หญิงยืนอยู่บนยอดภูเขาลูกหนึ่งปิดในระยะทาง เธอสวมเสื้อคลุมสีดำ และยืนอยู่บนเสาศิลา ซึ่ง jutted ขึ้นจากภูเขา ลมทำให้เสื้อผ้าของเธอเช่นเดียวกับผมยาวสีดำของเธอจะสั่นระริกของเธอ ทันทีที่เมงเฮาเห็นใบหน้าของเธอ , จิตใจของเขาสั่นสะท้านผู้หญิงคนนี้สวย แต่หนาวและไม่รื่นเริง . . . . . . .เขาเคยตามหาเธอทุกที่ แล้วทันใดนั้น ที่นี่เธอลอยตามลมการแสดงออกของเธอเป็นหนึ่งถึงแม้ว่า . เธอยืนอยู่บนเสาศิลา ดูเหมือนเธอจะล่องลอยไปนี่มัน . . . . . เสี่ยวชิง