The Lenten period of the Liturgical

The Lenten period of the Liturgical year Church calendar, being the six weeks directly before Easter, was marked by fasting and other pious or penitential practices. Traditionally during Lent, no parties or other celebrations were held, and people refrained from eating rich foods, such as meat, dairy, fats and sugar. In the days before Lent, all rich food and drink had to be disposed of. The consumption of this, in a giant party that involved the whole community, is thought to be the origin of Carnival.[2]
While it forms an integral part of the Christian calendar, particularly in Catholic regions, many carnival traditions resemble those that date back to pre-Christian times. The Italian Carnival is sometimes thought to be derived from the ancient Roman festivals of Saturnalia and Bacchanalia. The Saturnalia, in turn, may be based on the Greek Dionysia and Oriental festivals. While medieval pageants and festivals such as Corpus Christi were church-sanctioned celebrations, carnival was also a manifestation of medieval folk culture. Many local carnival customs are claimed to derive from local pre-Christian rituals, for example the elaborate rites involving masked figures in the Swabian–Alemannic Fastnacht. However, there is insufficient evidence to establish a direct origin from Saturnalia or other ancient festivals for Carnival. There are no complete accounts of Saturnalia and the shared features of feasting, role reversals, temporary social equality, the wearing of masks and permitted rule-breaking are rather general features that do not necessarily constitute a coherent festival nor links between festivals.[3] Rather than imagine Carnival as having an essence that might be traced to antiquity based on superficial similarities, a different interpretation of these similarities is that people draw on a reservoir of cultural resources to create new forms with different meanings and functions. For example, anthropologist Brad Erickson has pointed out the common, often reversed elements of Easter and Carnival, which form the ritual bookends around Lent. Easter begins with the death of Jesus, followed by a liminal period and ends with rebirth. Carnival reverses this as King Carnival comes to life, followed by a liminal period and ends with his death. Both feasts are calculated by the lunar calendar, and both Jesus and King Carnival may be seen as expiatory figures who make a gift to the people with by the sacrifice of their deaths. In the case of Jesus the gift is eternal life in heaven and in the case of King Carnival, the acknowledgement that death is a necessary part of the cycle of earthly life.[4] The commonalities between church rituals and imagery and those of Carnival caution against portraying them as oppositional, in spite of the play of inversions. Anthropologist Manuel Delgado points out that the drama of Christ's passion is itself grotesque: Jesus is the victim of summary judgement and is tortured and executed before mobbed spectators, and Holy Week processions in Spain include crowds who vociferously insult the figure of Jesus. Thus for Delgado, carnivalesque irreverence, parody, degradation, and laughing at a tragicomic God are not negations of the sacred order but intensifications of it.[5]
Some of the best-known traditions, including carnal parades and masquerade ball masquerading, were first recorded in medieval Italy. The carnival of Venice was, for a long time, the most famous carnival. From Italy, carnival traditions spread to the Catholic nations of Spain, Portugal, and France. From France [is questionable, since they never celebrated Carneval with parades and costumes?], it spread to the Rhineland of Germany, and to New France in North America. From Spain and Portugal [neither Spain nor Portugal celebrates carneval either], they spread with Catholic colonization to the Caribbean and Latin America. In 1823 the first worldwide [or noticed worldwide] carnival parade took place in Cologne, Germany.[citation needed] The upper Rhineland is mostly Protestant as is most Northern Germany and Northern Europe. Actually, Carneval, Fasching or Fastnacht in Germany developed from pagan traditions that mixed with Christian traditions. People celebrated before Lent began with parades, costumes and masks to endure the period of Lent and withdrawal from worldly pleasures.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระยะเวลา Lenten ของปีพิธีกรรมปฏิทินคริสตจักร การป่วยโดยตรงก่อนวันอีสเตอร์ ถูกทำเครื่องหมาย โดยการถือศีลอดและการปฏิบัติอื่น ๆ ที่ผู้ศรัทธา หรือเห็น ประเพณีในช่วงเข้าพรรษา จัดปาร์ตี้ไม่หรืองานฉลองอื่น ๆ และ refrained คนจากการกินอาหารที่อุดมไปด้วย เนื้อสัตว์ นม ไขมัน และน้ำตาล ในวันก่อนเข้าพรรษา อุดมไปด้วยอาหารและเครื่องดื่มมีให้อยู่ ปริมาณการใช้นี้ ในฝ่ายยักษ์ที่เกี่ยวข้องกับชุมชนทั้งหมด เป็นความคิดเป็น จุดเริ่มต้นของงานรื่นเริง[2]ในขณะที่แบบเป็นส่วนหนึ่งของปฏิทินคริสเตียน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคคาทอลิก ประเพณีงานรื่นเริงมากมายคล้ายกับที่วันกลับไปก่อนคริสเตียนครั้ง งานรื่นเริงอิตาลีเป็นบางครั้งคิดว่า ได้มาจากเทศกาลโรมันโบราณ Saturnalia และ Bacchanalia Saturnalia จะ อาจจะยึด Dionysia กรีกและเทศกาลโอเรียนเต็ล ขณะ pageants ยุคกลางและอย่างคริสติ อนุมัติโบสถ์ฉลอง งานรื่นเริงได้ยังยามยุคกลางวัฒนธรรมพื้นบ้าน ประเพณีงานรื่นเริงในท้องถิ่นจำนวนมากอ้างว่า มาจากพิธีกรรมก่อนคริสเตียนท้องถิ่น ตัวอย่างพิธีกรรมอย่างประณีตที่เกี่ยวข้องกับตัวเลขหลอกลวงใน Fastnacht Swabian – Alemannic อย่างไรก็ตาม มีหลักฐานไม่เพียงพอจะสร้างแหล่งกำเนิดโดยตรงจาก Saturnalia หรือเทศกาลอื่น ๆ โบราณสำหรับงานรื่นเริง มีบัญชีที่ไม่สมบูรณ์ของ Saturnalia และคุณลักษณะใช้ร่วมกันเป็น กลับบทบาท ความเสมอภาคทางสังคมชั่วคราว ใส่ของรูปแบบและกฎอนุญาตแบ่งเป็นคุณลักษณะทั่วไปเป็นที่ไม่จำเป็นต้องเป็นเทศกาล coherent หรือเชื่อมโยงระหว่างเทศกาล[3] มากกว่าจินตนาการงานรื่นเริงมีสาระสำคัญที่อาจติดตามการโบราณตามผิวเผินความเหมือน ความแตกต่างของความเหมือนเหล่านี้เป็นที่วาดคนในอ่างเก็บน้ำของทรัพยากรทางวัฒนธรรมเพื่อสร้างฟอร์มใหม่ที่ มีความหมายและหน้าที่ ตัวอย่าง แบรด Erickson นักมานุษยวิทยาได้ชี้ให้เห็นทั่วไป มักกลับองค์ประกอบของเทศกาลอีสเตอร์และงานรื่นเริง ซึ่งฟอร์ม bookends พิธีกรรมใกล้เข้าพรรษา อีสเตอร์เริ่มต้น ด้วยการตายของพระเยซู ตามด้วย liminal และลงท้าย ด้วยการเกิดใหม่ คาร์นิวัลกลับนี้คิงคาร์นิวัลมาถึงชีวิต ตามด้วย liminal และลงท้าย ด้วยความตายของเขา Feasts ตามปฏิทินทางจันทรคติ ทั้งพระเยซูและงานฉลองพระอาจเห็นเป็นเลข expiatory ซึ่งเป็นของขวัญให้คนที่มี โดยการเสียสละของผู้เสียชีวิต ในกรณีของพระเยซู ของขวัญคือ ชีวิตนิรันดร์ ในสวรรค์ และในกรณี ของคิงคาร์นิ วัล ยอมรับว่าความตายเป็นส่วนสำคัญของวงจรชีวิตเอิร์ทลี่[4] commonalities ระหว่างพิธีกรรมโบสถ์ และภาพถ่าย และของ Carnival ระวังกับขัดให้เป็น oppositional แม้เล่นของ inversions นักมานุษยวิทยามานูเอล Delgado ชี้ให้เห็นว่า ละครของความรักของพระคริสต์เป็นตัวประหลาด: พระเยซูเป็นเหยื่อของการตัดสินสรุป และจะทรมาน และดำเนินการก่อนผู้ชม mobbed และขบวนสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ในสเปนรวมฝูงชนที่ vociferously ดูถูกรูปร่างของพระเยซู ดังนั้น Delgado เหยียด carnivalesque ล้อเลียน ย่อยสลาย และหัวเราะที่พระ tragicomic ไม่ negations สั่งศักดิ์สิทธิ์แต่ intensifications ของมัน[5]นอกจากนี้บางรู้จักประเพณี ปัญหา บอลและขบวนพาเหรด carnal ก่อนถูกบันทึกในอิตาลียุคกลาง คาร์นิวัลของเวนิสได้ นาน คาร์นิวัลโด่งดังมาก จากอิตาลี ประเพณีงานรื่นเริงแพร่กระจายไปยังประเทศคาทอลิก ของสเปน โปรตุเกส ฝรั่งเศส จากฝรั่งเศส [จะแก้แค้นคืน เนื่องจากพวกเขาเฉลิมฉลองไม่ Carneval ขบวนพาเหรดและเครื่องแต่งกาย], แพร่กระจายไรน์แลนด์เยอรมนี และฝรั่งเศสใหม่ในทวีปอเมริกาเหนือ จากสเปนและโปรตุเกส [ใช่สเปนหรือโปรตุเกสฉลอง carneval อย่างใดอย่างหนึ่ง], พวกเขาแพร่กระจาย ด้วยสนามคาทอลิกคาริบเบียนและละติน ใน 1823 แห่คาร์นิวัลทั่วโลก [หรือสังเกตทั่วโลก] แรกเอาในโคโลญ เยอรมนี[ต้องการอ้างอิง] ไรน์แลนด์บนเป็น Protestant ส่วนใหญ่เป็นงาน เยอรมนีเหนือและยุโรปเหนือส่วนใหญ่ จริง Carneval, Fasching หรือ Fastnacht ในเยอรมนีพัฒนาจากประเพณีป่าเถื่อนที่ผสมกับประเพณีคริสเตียน คนเฉลิมฉลองก่อนเข้าพรรษาเริ่มต้น ด้วยขบวนพาเหรด เครื่องแต่งกาย และรูปแบบยั่งยืนระยะเวลาเข้าพรรษาและถอนตัวจากโลกียวิสัย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ช่วงฤดูถือบวชของคริสต์ศาสนจักรปฏิทินของปีพิธีกรรม เป็นหกสัปดาห์โดยตรงก่อนอีสเตอร์ ที่ถูกทำเครื่องหมายโดยการอดอาหารและการปฏิบัติ penitential เคร่งศาสนา หรืออื่น ๆ แต่เดิมในช่วงเข้าพรรษา ไม่มีงานเลี้ยงหรืองานเฉลิมฉลองต่างๆ จัดขึ้น และประชาชนเลยเลิกกิน รวยอาหาร เช่น เนื้อสัตว์ นม ไขมัน และน้ำตาล ในช่วงก่อนเข้าพรรษา ทั้งหมดที่อุดมไปด้วยอาหารและเครื่องดื่มต้องถูกกำจัดการบริโภคนี้ ยักษ์ พรรคที่เกี่ยวข้องกับชุมชนทั้งหมด เป็นความคิดที่จะเป็นจุดเริ่มต้นของเทศกาล [ 2 ]
ตอนที่ฟอร์มเป็นส่วนหนึ่งของปฏิทินคริสเตียนโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคคาทอลิกประเพณีเทศกาลมากมายเหมือนที่วันที่กลับไปก่อนคริสต์ศาสนาครั้งเทศกาลอิตาลี บางครั้งคิดว่า น่าจะมาจากเทศกาลโบราณโรมันแห่งความลุ่มหลงมัวเมา และความเสื่อมทรามทางศีลธรรม . การเลี้ยงฉลองเพื่อบูชาเทพเจ้าที่ในการเปิดอาจจะขึ้นอยู่กับเทศกาลกรีก ดีโอนีเซียตะวันออก ในขณะที่ pageants ในยุคกลางและเทศกาลเช่น Corpus Christi มีโบสถ์ที่ถูกเฉลิมฉลองเทศกาลยังประกาศของวัฒนธรรมพื้นบ้านในยุคกลางประเพณีเทศกาลท้องถิ่นมากมายที่อ้างว่าได้รับจากพิธีกรรมก่อนคริสต์ศาสนาในท้องถิ่น เช่น พิธีกรรมที่เกี่ยวข้องกับมีตัวเลขที่ซับซ้อนใน fastnacht alemannic swabian – . อย่างไรก็ตาม มีหลักฐานไม่เพียงพอที่จะสร้างที่มาโดยตรงจากความลุ่มหลงมัวเมา หรือเทศกาลโบราณอื่น ๆสำหรับเทศกาล ไม่มีบัญชีที่สมบูรณ์และคุณลักษณะของความลุ่มหลงมัวเมาที่เลี้ยง ,บทบาทพลิกผัน ความเสมอภาคทางสังคม ชั่วคราว , สวมหน้ากากและอนุญาตให้กฎทำลายจะค่อนข้างทั่วไปคุณลักษณะที่ไม่จําเป็นต้องก่อให้เกิดความเชื่อมโยงระหว่างเทศกาลหรือเทศกาล . [ 3 ] มากกว่าจินตนาการ Carnival มีสาระสําคัญที่อาจจะโยงไปถึงความเก่าตามผิวเผินคล้ายคลึงกันการตีความที่แตกต่างกันของความคล้ายคลึงกันเหล่านี้คือการ ที่คนวาดบนอ่างเก็บน้ำของทรัพยากรทางวัฒนธรรม เพื่อสร้างรูปแบบใหม่ที่มีความหมายที่แตกต่างกันและฟังก์ชัน ตัวอย่างเช่น นักมานุษยวิทยา แบรด อิริคสันได้ชี้ให้เห็นทั่วไป มักจะกลับองค์ประกอบของเทศกาลอีสเตอร์ และคาร์นิวัล ซึ่งรูปแบบพิธีกรรม bookends รอบพรรษา เทศกาลอีสเตอร์เริ่มต้นด้วยความตายของพระเยซูตามด้วย liminal ระยะเวลาและสิ้นสุดกับการเกิดใหม่ เทศกาลย้อนกลับนี้เป็นกษัตริย์คาร์นิวัลมาถึงชีวิต ตามระยะเวลา liminal และจบลงด้วยการตายของเขา ทั้งงานเลี้ยง คำนวณตามปฏิทินจันทรคติ และทั้งพระเยซูและกษัตริย์คาร์นิวัลอาจจะเห็นได้ว่าตัวเลข expiatory ใครให้ของขวัญกับประชาชน โดยการเสียสละของพวกเขาตายในกรณีของพระเยซูของขวัญชีวิตนิรันดร์ในสวรรค์ และในกรณีของกษัตริย์คาร์นิวัล การยอมรับความตายนั้น เป็นส่วนที่จำเป็นของวงจรชีวิตของโลก [ 4 ] สิ่งที่เหมือนกันระหว่างโบสถ์และพิธีกรรมและภาพเหล่านั้นของคาร์นิวัลตักเตือนจิตรเป็นตรงข้าม แม้ว่าการเล่นของ inversions .นักมานุษยวิทยามานูเอล เดลกาโดชี้ว่า ละครของความรักของพระคริสต์เองพิสดาร : พระเยซูเป็นเหยื่อของการตัดสินสรุปและทรมานและประหารชีวิต ก่อนรุมผู้ชม และสัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์ processions ในสเปนรวมฝูงชนที่กระจองอแง ดูถูก ร่างของพระเยซู ดังนั้นสำหรับเดลกาโด carnivalesque การขาดความเคารพ , ล้อเลียน , การย่อยสลายและหัวเราะที่พระเจ้า tragicomic ไม่ negations ของการสั่งซื้อศักดิ์สิทธิ์แต่ intensifications ค่ะ [ 5 ]
บางส่วนของประเพณีที่เป็นที่รู้จักกันดี ได้แก่ ขบวนพาเหรดและก็อกสวมหน้ากากปลอมตัวมาเป็นบันทึกแรกในยุคกลางของอิตาลี คาร์นิวัลของเวนิส , นาน , คาร์นิวัลที่มีชื่อเสียงที่สุด จากอิตาลี ประเพณีงานแพร่กระจายไปยังประเทศคาทอลิกสเปน โปรตุเกสและฝรั่งเศส จากฝรั่งเศส [ เป็นที่น่าสงสัย เพราะพวกเขาไม่เคยฉลองคาร์นีวาลด้วยขบวนพาเหรดและเครื่องแต่งกาย ? ] มันแพร่กระจายไปยังไรน์แลนด์ของเยอรมนีและฝรั่งเศสในทวีปอเมริกาเหนือ จากสเปนและโปรตุเกสและสเปนหรือโปรตุเกสฉลองคาร์นีวาล [ ด้วย ] พวกเขาแพร่กระจายด้วยการล่าอาณานิคมคาทอลิกเพื่อแคริบเบียนและละตินอเมริกาในปี 1823 [ ทั่วโลกเป็นครั้งแรก หรือสังเกตเห็น ขบวนแห่คาร์นิวัลทั่วโลก ] เอาสถานที่ในโคโลญ , เยอรมนี . อ้างอิง [ จำเป็น ] บนเคยูแบนด์เป็นส่วนใหญ่โปรเตสแตนต์เป็นเยอรมันส่วนใหญ่ทางภาคเหนือและภาคเหนือของยุโรป จริงๆ แล้ว คาร์นีวาล fasching , หรือ fastnacht ในเยอรมนี พัฒนามาจากศาสนาประเพณีที่ผสมกับประเพณีคริสเตียน คนฉลองก่อนเข้าพรรษา เริ่มมีขบวน ,เครื่องแต่งกายและมาสก์อดทนช่วงเข้าพรรษา และการถอนเงินจาก
ความสุขทางโลก