Chapter 6 Hunted!Thomas was drinkin

Chapter 6 Hunted!
Thomas was drinking too much over dinner. She didn't like it,
and she told him so. He wanted to prove that she was wrong, so
he drank even more. They had an argument.
After dinner, outside the restaurant, he pulled the keys to his
Porsche out of his pocket.
'Thomas, no! You're too drunk to drive. Give me the keys.'
He held on to the keys and set off in the direction of the car
park. He couldn't walk straight and his foot kept slipping off the
pavement into the road. She followed him, but stayed some way
behind; she was too angry, and just wanted to get back to her
apartment alone. He shouted something over his shoulder about
how he could drive better when he was drunk.
She stood with her arms crossed on the other side of the car
park and watched him put the key into the lock. It took him three
or four attempts. Then he was inside and she lost sight of him between
two other cars. She heard him start the engine, though.
The explosion knocked her to the ground. She lay there for a
moment, and then jumped to her feet. The Porsche was a ball of
fire.
Darby ran towards it, screaming his name. Bits of the car were
still falling all around her, and the heat stopped her thirty feet
away. She screamed with her hands over her mouth.
A second explosion tore through the car and pushed her back.
She fell and her head hit the side of a parked car hard. Everything
went blank for a minute.
Then there were people everywhere, and voices shouting:
'Whose car is it? Call 911! Was there anyone in it?'
She was repeating the name Thomas. Someone put a cold cloth
on her head. She heard the sound of the police and firemen coming,
and then there were red and blue lights everywhere.
A black man was bending over her. 'Are you all right, miss?' he
asked.
'Thomas,' she said. 'Where's Thomas?'
'Miss, who's Thomas?' asked the man. 'Was he in that car?'
She nodded and then closed her eyes. She could hear men
shouting in the distance. They were all over by the burning car.
She sat up and was sick between her legs. Then she felt better.
She got up and walked away. She knew who the bomb had
been for: her. And she knew why.
She had to hide; they were hunting her. Were they behind her
even now? She wandered deep into the French Quarter, found a
cheap hotel and paid for a room with her card. As soon as she was
in the room, she locked the door and curled up on the bed with all
the lights on.
♦
Mrs Verheek answered the bedside phone. 'It's for you, Gavin,'
she called into the bathroom, where he was shaving.
He came and took the phone from her. 'Hello,' he said angrily.
Who could be calling this early in the morning?
'This is Darby Shaw. Do you know the name?'
'Yes. We share a friend.'
'Did you read the little theory I wrote?'
'Yes, the Pelican Brief, as we call it.'
'And who is "we"?'
Verheek sat up straight. She was not calling for a friendly chat.
'Why are you calling, Darby?'
'I need some answers, Mr Verheek. I'm frightened to death.'
'It's Gavin, OK?'
'OK, Gavin. Where's the brief?'
'Why? What's wrong?'
'I'll tell you in a minute. Just tell me what you did with the
brief.'
'Well, I read it, and then I passed it on to someone else, who
passed it on to Denton Voyles, who liked it.'
'Has anyone outside the FBI seen it?'
'I can't answer that.'
'Then I won't tell you what's happened to Thomas.'
'All right. Yes, it's been outside the FBI, but I don't know exactly
where and I don't know how many people have read it.'
'He's dead, Gavin. He was murdered last night. Someone put a
bomb in the car. I was lucky.'
Gavin was shocked. 'Where are you? Are you safe?'
'New Orleans. Who knows if I'm safe? They must be after me
too. It was me they really wanted.'
'I'll have some men come and get you, Darby. You can't stay on
the streets. Then I'll catch a plane and I'll be there by midday.'
'I don't think so. Thomas is dead because he talked to you. Why
should I want to talk to you? Give me your number at work. I may
call you later.'
'OK. But Darby, just tell me: did he feel any pain?'
There were tears in her voice. 'No, it was very quick.' Then she
put the phone down. She could let herself cry now, because there
wouldn't be time later. Crying could get her killed.
Chapter 7 Keep Moving
It was nearly time for the President's daily meeting with
Voyles. By now he was tired of the whole business; he just
wanted to get his men into the Supreme Court. Coal was telling
him something, but he wasn't really listening. Voyles and Coal
hated each other so much now that Coal had to leave the office
whenever Voyles came. They had nearly fought last time. It didn't
matter to Coal whether he was in or out of the office; there were
enough hidden microphones and cameras for him to listen and
watch any conversation there.
The President felt better knowing that Coal was at least watching.
He greeted Voyles warmly at the door and led him over to the
sofa for a friendly chat. Voyles was not impressed.
'Denton,' the President said, 'I want to apologize for Coal's b

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 6 ล่าThomas ดื่มช่วงเย็นมากเกินไป เธอไม่ชอบมัน และเธอบอกเขานั้น เขาต้องการพิสูจน์ว่า เธอผิด เพื่อเขาดื่มมากขึ้น พวกเขามีอาร์กิวเมนต์หลังอาหารค่ำ ภายนอก ร้านอาหารเขาดึงปุ่มเพื่อพอร์ชออกจากกระเป๋าของเขา' Thomas ไม่ คุณเมาเกินไปขับ ให้คีย์ 'เขาจัดขึ้นในคีย์ และตั้งค่าออกในทิศทางของรถสถานที่จอด เขาไม่สามารถเดินได้ตรง และเท้าของเขาเก็บไว้ลื่นไถลออกถนนเป็นถนน เธอตามเขา แต่พักบางวิธีเบื้องหลัง เธอโกรธเกินไป และเพียงต้องการกลับไปของเธออพาร์ทเมนท์อยู่คนเดียว เขาตะโกนอะไรบางอย่างของเขาเกี่ยวกับว่าเขาจะขับดีขึ้นเมื่อเขาเมาเธอยืนอยู่กับแขนข้ามในด้านอื่น ๆ ของรถจอด และดูเขาใส่คีย์ล็อค มันพาเขาสามหรือครั้งที่สี่ แล้ว เขาภายใน และเธอสูญเสียสายตาของเขาระหว่างรถสองคันอื่น เธอได้ยินเขาเริ่มโปรแกรม แม้ว่าการระเบิดเคาะเธอไปพื้นดิน เธอวางมีสำหรับการช่วงเวลา และจากนั้น เข้าไปเท้าของเธอ พอร์ชเป็นลูกของไฟดาร์บี้วิ่งไป กรีดร้องชื่อของเขา ของรถได้ยัง ตกรอบเธอ และความร้อนหยุดเธอสามสิบฟุตออกไป เธอกรีดร้อง ด้วยมือของเธอผ่านปากของเธอการระเบิดที่สองฉีกผ่านรถ และผลักเธอกลับเธอ และหัวของเธอกดด้านข้างจอดรถยาก ทุกอย่างก็ว่างเปล่าสำหรับนาทีแล้ว มีคนทุก และเสียงตะโกน: ' มันเป็นรถที่มี โทร 911 มีใครในนั้นได้อย่างไร 'เธอถูกทำซ้ำชื่อ Thomas คนใส่ผ้าเย็นบนหัวของเธอ เธอได้ยินเสียงตำรวจและพนักงานดับเพลิงที่มาแล้ว มีไฟสีแดง และสีน้ำเงินทุกชายผิวดำถูกดัดเธอ 'มีคุณสงวน พลาด ' เขาถาม'Thomas เธอบอกว่า 'Thomas ''พลาด ที่ Thomas ' ถามคน 'คือเขาในรถว่า'เธอพยักหน้า และจากนั้น ปิดดวงตาของเธอ เธอสามารถได้ยินเสียงผู้ชายการตะโกนในระยะไกล พวกเขาได้ทั้งหมด โดยรถเขียนเธอลุกขึ้นนั่ง และก็ป่วยระหว่างขาของเธอ แล้ว เธอรู้สึกดีขึ้นเธอตื่น และเดินไป เธอรู้ว่าที่ระเบิดรับ: เธอ และเธอรู้ว่าทำไมเธอต้องซ่อน พวกเขาได้ล่าสัตว์ของเธอ พวกเขาอยู่เบื้องหลังของเธอแม้ตอนนี้ เธอเดินลึกเข้าไปในไตรมาสฝรั่งเศส พบการราคา และชำระค่าห้องพัก ด้วยบัตรของเธอ ทันทีที่เธอในห้องพัก เธอล็อคประตู และโค้งขึ้นบนเตียงด้วยไฟบน♦นาง Verheek ตอบโทรศัพท์ข้างเตียง 'เป็นคุณ Gavin,'เธอเรียกว่าเข้าห้องน้ำ ที่เขาได้โกนหนวดเขามา และเอาโทรศัพท์จากเธอ 'สวัสดี เขากล่าวด้วยความโกรธที่อาจจะเรียกนี้ขึ้น' นี่คือ Shaw ดาร์บี้ คุณรู้ชื่อ?' ' ใช่ เราแบ่งปันเพื่อนกัน ''คุณไม่ได้อ่านทฤษฎีน้อยผมเขียนอย่างไร''ใช่ นกกระทุงย่อ เราเรียกว่าการ''และ "เรา" คือใคร'Verheek ส.ขึ้นตรง นอกจากนี้เธอไม่ถูกเรียกสำหรับการสนทนาที่เป็นมิตร'ทำไมโทร ดาร์บี้'' ฉันต้องการคำตอบของคำ นาย Verheek ผมกลัวตาย.''มันเป็น Gavin, OK '' OK, Gavin สั้น ๆ ?'' ทำไม เกิดจากอะไร?'' ฉันจะบอกคุณในนาที เพียงบอกสิ่งที่คุณได้ด้วยการสั้น ๆ '' ดี อ่านมัน และจากนั้น ผมผ่านไปยังผู้อื่น ผู้ผ่านไปเที่ยว Voyles ใครชอบมัน.''มีคนนอก FBI เห็นมันหรือไม่''ฉันไม่สามารถตอบว่า ''แล้วฉันจะไม่บอกคุณเกิดอะไรขึ้นกับ Thomas '' ขวาทั้งหมด ใช่ มันเป็นนอก FBI แต่ไม่ทราบว่าที่ และไม่รู้กี่คนได้อ่านก็ '' เขาจะตาย Gavin เขาถูกฆ่าตายเมื่อคืน ผู้นำการระเบิดในรถ ผมโชคดี 'Gavin ก็ตกใจ ' คุณอยู่ที่ไหน คุณมีความปลอดภัย?'' นิวออร์ลีนส์ ใครรู้ว่า ฉันปลอดภัยหรือไม่ ต้องหลังจากที่ฉัน เกินไป มันคือฉันจริง ๆ ต้องการ '' จะมีผู้ชายบางคนมา และคุณ ดาร์บี้ คุณไม่สามารถอยู่ในถนน แล้วผมจะจับเครื่องบิน และจะมี โดยเที่ยง.'' ผมไม่คิดอย่างนั้น Thomas จะตายเนื่องจากเขาได้คุยกับคุณ ทำไมฉันควรต้องคุยกับคุณ ให้ฉันหมายเลขของคุณที่ทำงาน ฉันอาจโทรหาคุณในภายหลัง '' OK แต่ดาร์บี้ เพียงบอกฉัน: เขาไม่ได้รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ ?'ไม่มีน้ำตาในเสียงของเธอ 'ไม่มี ได้อย่างรวดเร็ว' แล้วเธอวางโทรศัพท์ลง เธออาจให้ตัวเองร้องไห้ตอนนี้ เนื่องจากมีจะไม่เป็นเวลาภายหลัง ร้องไห้จะได้รับเธอฆ่าบทที่ 7 ก้าวช่วงเวลาเกือบของประธานการประชุมประจำวันกับVoyles ตอนนี้ กำลังเบื่อของธุรกิจทั้งหมด เขาเพียงแค่ต้องการรับคนเข้าไปในศาลฎีกา บอกถ่านหินเขาบางสิ่งบางอย่าง แต่จริง ๆ ไม่ได้ฟัง Voyles และถ่านหินเกลียดกันมากขณะที่ถ่านหินมีการทำงานเมื่อ Voyles มา นอกจากนี้พวกเขาเกือบได้ต่อสู้ครั้งสุดท้าย มันไม่ได้สำคัญกับถ่านหินว่าเขาเป็นใน หรือ นอกสำนัก งาน มีซ่อนไมโครโฟนและกล้องเขาฟังเพียงพอ และดูบทสนทนาใด ๆ มีประธานรู้สึกดีรู้ว่าถ่านหินได้รับการดูน้อยเขาป่วย Voyles อย่างอบอุ่นที่ประตู และที่ดีกว่าการโซฟาสำหรับแชมิตร ไม่มีใจ Voyles'เที่ยว ประธานกล่าวว่า, ' ต้องขออภัยสำหรับ b ของถ่านหิน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 6 ล่า!
โทมัสได้รับการดื่มมากเกินไปในช่วงอาหารเย็น เธอไม่ชอบมัน
และเธอบอกเขาดังนั้น เขาต้องการที่จะพิสูจน์ให้เห็นว่าเธอเป็นคนที่ไม่ถูกต้องเพื่อให้
เขาดื่มมากยิ่งขึ้น พวกเขามีข้อโต้แย้ง.
หลังจากรับประทานอาหารเย็นนอกร้านอาหารเขาดึงกุญแจไปที่เขา
พอร์ชออกมาจากกระเป๋าของเขา.
'โทมัสไม่! คุณเมาเกินกว่าที่จะขับรถ ให้ฉันกุญแจ.
เขาจัดขึ้นในคีย์และกำหนดปิดในทิศทางของรถ
ที่จอด เขาไม่สามารถเดินตรงและเท้าของเขาเก็บไว้ลื่นไถลออกจาก
ทางเดินเข้าสู่ถนน เธอเดินตามเขา แต่อยู่ที่วิธีการบางอย่าง
ที่อยู่เบื้องหลัง; เธอโกรธมากเกินไปและอยากที่จะได้รับกลับไปหาเธอ
พาร์ทเม้นท์อยู่คนเดียว สิ่งที่เขาตะโกนข้ามไหล่ของเขาเกี่ยวกับ
วิธีการที่เขาสามารถขับรถได้ดีขึ้นเมื่อเขาเมา.
เธอยืนอยู่กับแขนของเธอข้ามในด้านอื่น ๆ ของรถ
ที่จอดและดูเขาใส่กุญแจเข้าไปในล็อค เขาใช้เวลาสาม
หรือสี่ครั้ง จากนั้นเขาก็อยู่ข้างในและเธอหายไปจากสายตาของเขาระหว่าง
รถสองคันอื่น ๆ เธอได้ยินเขาเริ่มต้นของเครื่องยนต์แม้ว่า.
ระเบิดเคาะเธอลงไปที่พื้น เธอนอนอยู่ที่นั่นเป็น
ช่วงเวลาที่แล้วเพิ่มขึ้นถึงเท้าของเธอ พอร์ชเป็นลูกของ
ไฟ.
ดาร์บี้วิ่งต่อมันกรีดร้องชื่อของเขา บิตของรถที่ได้รับ
ยังคงลดลงทั่วทุกมุมของเธอและความร้อนของเธอหยุดสามสิบฟุต
ห่าง เธอกรีดร้องด้วยมือของเธอมากกว่าปากของเธอ.
ระเบิดสองวิ่งผ่านรถและผลักดันให้เธอกลับมา.
เธอตกหลุมและหัวของเธอตีด้านข้างของรถที่จอดยาก ทุกอย่าง
ก็ว่างเปล่าสำหรับนาที.
จากนั้นมีคนทุกที่และเสียงตะโกน:
'ใครรถมันคืออะไร? เรียก 911! อยู่ที่นั่นทุกคนที่อยู่ในนั้น? '
เธอถูกทำซ้ำชื่อโทมัส บางคนใส่ผ้าเย็น
บนศีรษะของเธอ เธอได้ยินเสียงของตำรวจและพนักงานดับเพลิงมา
แล้วมีไฟสีแดงและสีฟ้าทุกที่.
ชายผิวดำถูกดัดมากกว่าเธอ 'คุณสิทธิทั้งหมดพลาด? เขา
ถาม.
'โทมัส' เธอกล่าวว่า 'โทมัสอยู่ที่ไหน?'
'มิสที่โทมัส' ถามชายคนนั้น 'เขาเป็นในรถที่?'
เธอพยักหน้าแล้วปิดตาของเธอ เธอก็ได้ยินเสียงคน
ตะโกนในระยะไกล พวกเขาทั้งหมดมาจากการเผาไหม้รถ.
เธอลุกขึ้นนั่งและป่วยระหว่างขาของเธอ จากนั้นเธอก็รู้สึกดีขึ้น.
เธอลุกขึ้นและเดินออกไป เธอรู้ว่าที่ระเบิดได้
รับ: เธอ และเธอรู้ว่าทำไม.
เธอต้องซ่อน; พวกเขาได้รับการล่าสัตว์ของเธอ พวกเขาด้านหลังของเธอ
แม้ตอนนี้? เธอเดินลึกเข้าไปในไตรมาสที่ฝรั่งเศสพบ
โรงแรมที่พักราคาถูกและจ่ายเงินสำหรับห้องที่มีบัตรของเธอ ทันทีที่เธอเป็น
ในห้องพัก, เธอล็อคประตูและขดตัวอยู่บนเตียงกับ
ไฟบน.
♦
นาง Verheek ตอบโทรศัพท์ข้างเตียง 'มันสำหรับคุณกาวิน'
ที่เธอเรียกว่าเข้าไปในห้องน้ำที่เขาถูกโกน.
เขามาและเอาโทรศัพท์จากเธอ 'สวัสดี' เขาพูดด้วยความโกรธ.
ที่อาจจะเรียกร้องนี้ในช่วงต้นในตอนเช้า?
'นี้เป็นดาร์บี้ชอว์ คุณรู้หรือไม่ชื่อหรือไม่ '
' ใช่ เราแบ่งปันเพื่อน. '
' คุณได้อ่านทฤษฎีเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่ผมเขียน? '
' ใช่บทสรุปนกกระทุงที่เราเรียกว่า. '
' และผู้ที่เป็น "เรา"?
Verheek นั่งตัวตรง เธอก็ไม่ได้เรียกร้องให้มีการแชทที่เป็นมิตร.
'ทำไมคุณจะเรียกดาร์บี้?'
'ผมต้องการคำตอบบางนาย Verheek ฉันกลัวที่จะตาย. '
' มันกาวิน OK? '
' ตกลงกาวิน ที่เป็นช่วงสั้น ๆ ? '
' ทำไม? มีอะไรผิดหรือเปล่า? '
' ฉันจะบอกคุณในนาที เพียงแค่บอกสิ่งที่คุณทำกับ
สั้น. '
' ดีผมอ่านแล้วผมผ่านมันไปให้กับคนอื่นที่
ผ่านมันไป Denton Voyles ที่ชอบมัน. '
' ได้คนที่อยู่นอกเอฟบีไอที่เห็นมันได้หรือไม่ '
' ฉันไม่สามารถตอบว่า. '
' แล้วฉันจะไม่บอกคุณสิ่งที่เกิดขึ้นกับโทมัส. '
' สิทธิทั้งหมด ใช่ว่าจะได้รับนอกเอฟบีไอ แต่ผมไม่ทราบว่า
ที่ไหนและผมไม่ทราบว่ามีกี่คนที่ได้อ่านมัน.
'เขาตายกาวิน เขาถูกฆ่าตายคืนที่ผ่านมา ใครบางคนวาง
ระเบิดในรถ ผมโชคดี.
กาวินตกใจ 'คุณอยู่ที่ไหน? คุณมีความปลอดภัยหรือไม่? '
' นิวออร์ ใครจะรู้ว่าฉันปลอดภัยหรือไม่ พวกเขาจะต้องหลังจากที่ฉัน
เกินไป มันเป็นฉันที่พวกเขาต้องการจริงๆ. '
' ฉันจะมีผู้ชายบางคนมาและได้รับคุณดาร์บี้ คุณไม่สามารถอยู่บน
ท้องถนน แล้วฉันจะจับเครื่องบินและฉันจะมีเที่ยง. '
' ฉันไม่คิดอย่างนั้น โทมัสก็ตายไปเพราะเขาได้พูดคุยกับคุณ ทำไม
ฉันจึงควรที่จะพูดคุยกับคุณ? ให้ฉันหมายเลขของคุณในที่ทำงาน ผมอาจจะ
โทรหาคุณในภายหลัง. '
' ตกลง แต่ดาร์บี้เพียงแค่บอกฉัน: เขาไม่รู้สึกเจ็บปวดใด ๆ '?
มีน้ำตาในเสียงของเธออยู่ 'ไม่ว่ารวดเร็วมาก. จากนั้นเธอก็
วางโทรศัพท์ลง เธอจะปล่อยให้ตัวเองร้องไห้ตอนนี้เพราะมี
จะไม่เป็นเวลาต่อมา ร้องไห้อาจได้รับของเธอถูกฆ่าตาย.
บทที่ 7 ให้ย้าย
มันเป็นช่วงเวลาสำหรับการประชุมประจำวันของประธานาธิบดีที่มีเกือบ
Voyles โดยตอนนี้เขาเหนื่อยของธุรกิจทั้งหมด; เขาก็
อยากจะให้คนของเขาเข้าไปในศาลฎีกา ถ่านหินก็บอก
เขาอะไรบางอย่าง แต่เขาไม่ได้ฟังจริงๆ Voyles และถ่านหิน
เกลียดกันมากในขณะนี้ว่าถ่านหินจะต้องออกจากสำนักงาน
เมื่อใดก็ตามที่ Voyles มา พวกเขาได้ต่อสู้เกือบครั้งสุดท้าย มันไม่ได้
สำคัญกับถ่านหินไม่ว่าเขาจะอยู่ในหรือออกจากสำนักงาน มี
ไมโครโฟนซ่อนพอและกล้องสำหรับเขาที่จะรับฟังและ
ดูการสนทนาใด ๆ มี.
กรรมการผู้จัดการใหญ่รู้สึกดีขึ้นรู้ว่าถ่านหินอย่างน้อยก็ดู.
เขาได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่น Voyles ที่ประตูและพาเขาไปที่
โซฟาสำหรับการสนทนาที่เป็นมิตร Voyles ไม่ได้ประทับใจ.
'Denton,' ประธานกล่าวว่า 'ผมอยากจะขอโทษสำหรับถ่านหินข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทที่ 6 ล่า !โทมัสกำลังดื่มมากไปกว่าอาหาร เธอไม่ชอบมันและเธอบอกกับเขาอย่างนั้น เขาต้องการที่จะพิสูจน์ว่าเธอผิดเองเขาก็ดื่มมากขึ้น พวกเขาเถียงกันหลังมื้อค่ำ นอกร้านอาหาร เขาจึงดึงกุญแจของเขาพอร์ชออกมาจากกระเป๋าของเขา" โทมัส , ไม่ ! คุณก็เมาเกินกว่าจะขับรถ เอากุญแจมาให้ฉันเขาจับปุ่มและกำหนดปิดในทิศทางของรถปาร์ค เขาไม่สามารถเดินได้ตรงและเท้าของเขาก็ลื่นไถลออกทางเดินเป็นถนน เธอตามเขาไป แต่อยู่ในบางวิธีข้างหลัง เธอโกรธมากและต้องการที่จะได้รับกลับมาของเธอเม้นคนเดียว เขาตะโกนอะไรบางอย่างบนไหล่ของเขาเกี่ยวกับวิธีการที่เขาสามารถขับรถได้ดีตอนที่เขาเมาเธอยืนด้วยแขนข้าม ในด้านอื่น ๆของรถสวนสาธารณะ และดูเขาใส่คีย์ลงล็อค เขาใช้เวลาสามหรือสี่พยายาม เขาอยู่ข้างใน เธอคลาดกับเขาระหว่างรถอื่น ๆสอง เธอได้ยินเขาสตาร์ทรถ แม้ว่าการระเบิดทำให้เธอกับพื้น เธอวางมีสำหรับเดี๋ยว แล้วกระโดดไปที่เท้าของเธอ ปอร์เช่คือลูกไฟดาร์บี้วิ่งเข้าหามันตะโกนชื่อของเขา บิตของรถยนต์เป็นยังตกอยู่รอบ ๆของเธอและความร้อนหยุดเธอสามสิบฟุตออกไป เธอร้องพร้อมกับยกมือขึ้นมาปิดปากเธอการระเบิดครั้งที่สอง ฉีกผ่านรถและผลักเธอกลับไปเธอล้ม และศีรษะกระแทกด้านข้างของรถที่จอดอยู่มาก ทุกอย่างไปเปล่ากี่นาทีแล้วมีผู้คนเต็มไปหมด และเสียงตะโกน :" นั่นรถใคร ? โทรเรียก 911 มีใครอยู่ในนั้น ?เธอพูดชื่อ โทมัส บางคนเอาผ้าเย็นบนศีรษะของเธอ เธอได้ยินเสียงของตำรวจและนักดับเพลิงมาแล้วก็มีสีแดงและสีฟ้าไฟเต็มไปหมดผู้ชายสีดำดัดมากกว่าเธอ . ไม่เป็นไรนะคะ ? เขาถาม" โทมัส " " เธอกล่าวว่า โธมัสอยู่ไหน ?" คุณหนู ที่โทมัส ? ถามผู้ชาย’ เขาอยู่ในรถ ?เธอพยักหน้า แล้วปิดตาของเธอ เธอได้ยินเสียงผู้ชายตะโกนในระยะทาง พวกเขาทั้งหมดโดยการเผาไหม้รถยนต์เธอลุกขึ้นนั่งและป่วยระหว่างขาของเธอ แล้วเธอรู้สึกดีเธอลุกขึ้นและเดินออกไป เธอรู้จักใครระเบิดได้สำหรับ : เธอ เธอรู้ว่าทำไมเธอต้องซ่อน ; พวกเขากำลังตามล่าเธอ พวกเขาอยู่ข้างหลังของเธอแม้แต่ตอนนี้ เธอเดินลึกเข้าไปในไตรมาสที่ฝรั่งเศส พบโรงแรมราคาถูกและจ่ายสำหรับห้องที่มีการ์ดของเธอ ทันทีที่เธอในห้องพัก เธอล็อคประตู และ ขดตัวอยู่บนเตียงกับไฟบน♦นาง verheek ตอบข้างเตียงโทรศัพท์ . มันสำหรับคุณ , เกวิน "เธอโทรเข้าไปที่ห้องน้ำ ที่ซึ่งเขาได้โกนหนวดเขาเข้ามาแย่งโทรศัพท์จากเธอ . . . สวัสดี , " เขากล่าวอย่างโกรธเกรี้ยวใครโทรมาเช้าขนาดนี้" นี้เป็นดาร์บี้ ชอว์ คุณรู้มั้ยว่าชื่อ ?" ครับ เรามีเพื่อน . . ." คุณได้อ่านทฤษฎีเล็ก ๆน้อย ๆที่ผมเขียน ?" ใช่ นกกระทุงสั้นที่เราเรียกมันว่า ." และใครคือ " เรา " ?verheek นั่งตัวตรง เธอไม่ได้ถูกเรียกสำหรับการสนทนาที่เป็นมิตรทำไมถึงเรียก ดาร์บี้ ?ฉันต้องการคำตอบ คุณ verheek . ผมกลัวที่จะตาย . . ." มันคือเกวิน โอเค ?" โอเค เกวิน แล้วสรุปคือ ?" ทำไม ? เกิดอะไรขึ้น ?ผมจะบอกคุณในนาทีที่ แค่บอกฉันมาว่าเธอทำอะไรกับสั้น’" อืม ผมอ่านแล้วผมจะส่งต่อให้ใคร ใครผ่านมันใน เดนตัน voyles ใครชอบมัน .มีใครอยู่ข้างนอก FBI เห็นมันไหม ?" " ฉันตอบไม่ได้" แล้วฉันจะบอกคุณสิ่งที่เกิดขึ้นกับโทมัส ." ก็ได้ ใช่ มันอยู่ข้างนอก เอฟบีไอ แต่ฉันไม่ทราบจริงๆที่และฉันไม่ทราบวิธีการหลาย ๆคนได้อ่านมัน . . ." เขาตายแล้ว เกวิน เขาถูกฆ่าเมื่อคืน ใครใส่ระเบิดในรถ ผมโชคดี . . .เกวิน ตกใจ . . . คุณอยู่ไหน ? คุณปลอดภัยไหม ? "" นิว ออร์ลีนส์ ใครจะรู้ว่าฉันจะปลอดภัย พวกเขาจะต้องไล่ตามฉันด้วย เป็นผมก็อยาก . . ." ฉันจะมีผู้ชายมาหาคุณ ดาร์บี้ คุณไม่สามารถอยู่ในถนน แล้วผมจะจับเครื่องบินและฉันจะมีช่วงกลางวัน ." ผมไม่คิดอย่างนั้น โทมัสตายแล้ว เพราะเขาพูดกับคุณ ทำไมฉันต้องการคุยกับคุณ ฉันให้เบอร์ที่ทำงาน ฉันอาจโทรหาคุณทีหลัง ." โอเค แต่ ดาร์บี้ แค่บอกมา เขารู้สึกเจ็บปวดใด ๆ ?มีคราบน้ำตาในเสียงของเธอ . . . ไม่ มันรวดเร็วมาก " แล้วเธอใส่ลงโทรศัพท์ . เธอจะปล่อยให้ตัวเองร้องไห้อยู่ เพราะมีคงไม่ต้องได้ในภายหลัง ร้องไห้อาจจะฆ่าเธอบทที่ 7 เดินต่อไปมันเกือบจะได้เวลาประชุมกับประธานทุกวันvoyles . ตอนนี้เขาเหนื่อยกับธุรกิจทั้งหมด เขาแค่อยากให้คนของเขาในศาล ถ่านหินได้บอกอะไรเขา แต่เขาก็ไม่ฟัง voyles และถ่านหินเกลียดกันมาก ขณะที่ถ่านหินต้องออกจากสำนักงานเมื่อใดก็ตามที่ voyles มา พวกเขาเกือบจะสู้ครั้งสุดท้าย มันไม่ได้เรื่องถ่านหิน ไม่ว่าเขาจะอยู่ในหรือนอกออฟฟิศ มีพอซ่อนไมโครโฟน และกล้อง ให้เขาฟังชมการสนทนานั้นท่านประธานรู้สึกดีขึ้นรู้ว่าถ่านหินอย่างน้อยดูเขาทักทาย voyles อบอุ่นที่ประตู และพาเขาไปสำหรับการสนทนาที่เป็นกันเอง โซฟา voyles คือไม่ประทับใจ" เหรอ " ท่านประธานกล่าวว่า " ฉันต้องการจะขอโทษสำหรับถ่านหินของ