Yet, insofar as she sees beings wit

Yet, insofar as she sees beings with competing interests, the environmentalist is
being held sway by conventional truth. This means that if she decides to act in such a way
that will benefit one party over the other, she can resort to conventional reasons to justify
her decisions. She might decide to favour an indigenous animal at the expense of an
exotic one, or to protect an endangered species even though this will deprive her fellow
humans of some of their income. She might argue that the rarity or vulnerability of one
party entitles them to her help. As long she remains aware of the conventionality of these
reasons, perhaps this sort of discourse can be admitted. The bodhisattva’s ultimate,
nondualistic perspective, however, will collapse the dichotomies of human versus nature,
whole versus part, self versus other, and so forth, and therefore, ultimately, she will
perceive no competing interests and nobody being helped or harmed.
It is said, in Mahāyāna texts, that a bodhisattva who realizes emptiness is able to
help all beings effortlessly, and he is better equipped to serve the needs of others,
including those who are distant in space and time. This is because he is able to identify
with all beings no matter how far away or how dissimilar they are to him, and he can take
up their needs as his own, without the obstruction that samsaric beings face, of wanting
their own happiness before anything else. Instead, the bodhisattva works for the ‗greatest
happiness of the greatest number,‘ and yet, unlike the utilitarian, he does not get involved
in adjudicating between needs. His understanding of emptiness will reduce the strength of
preconceptions or partialities, and the deeper his realization the broader his identification
will be.
Finally, the bodhisattva can teach emptiness to certain beings as a highly effective
remedy for all afflictions. A direct realization of the emptiness of self will automatically
eliminate suffering, unlike the theories of deep ecology about our being ―one strand in the
web of life,‖ which may or may not provide some comfort. In short, extending solicitude
universally will not provide us with a specifically environmentally sensitive set of
guidelines or prescriptions, nor can it provide us with any criteria to use in cases of
conflict. However, combined with a realization of emptiness, what universal love and
compassion can do is enable us to see through the biases and mistaken beliefs that
generally lead us to make the wrong decisions, or even to do nothing at all, and it can
facilitate the opening of our minds and hearts so that all sentient beings are allowed in.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ตราบเท่าที่เธอเห็นสิ่งมีชีวิตที่มีความสนใจการแข่งขันสิ่งแวดล้อมจะ
ถูกจัดขึ้นแกว่งไปแกว่งมาโดยความจริงธรรมดา ซึ่งหมายความว่าหากเธอตัดสินใจที่จะทำหน้าที่ในลักษณะ
ที่จะเป็นประโยชน์ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งในช่วงอื่น ๆ เธอสามารถรีสอร์ทเพื่อเหตุผลธรรมดาที่จะแสดงให้เห็นถึง
การตัดสินใจของเธอ เธออาจตัดสินใจที่จะให้ประโยชน์แก่สัตว์พื้นเมืองที่ค่าใช้จ่ายของ
หนึ่งที่แปลกใหม่หรือเพื่อปกป้องสัตว์ใกล้สูญพันธุ์แม้ว่านี้จะกีดกันเพื่อนของเธอ
มนุษย์ของบางส่วนของรายได้ของพวกเขา เธออาจโต้แย้งว่าสิ่งที่หายากหรือช่องโหว่ของหนึ่ง
ของบุคคลที่ได้รับสิทธิพวกเขาในการช่วยเหลือของเธอ นานเธอยังคงเป็นตระหนักถึงประเพณีนิยมของเหล่านี้
เหตุผลอาจจะเรียงลำดับของวาทกรรมนี้สามารถเข้ารับการรักษา พระโพธิสัตว์ของสุดยอด
มุมมอง nondualistic แต่จะยุบทุกอย่างของมนุษย์กับธรรมชาติ
ทั้งเมื่อเทียบกับส่วนที่ตนเองเมื่อเทียบกับคนอื่น ๆ และอื่น ๆ และดังนั้นในท้ายที่สุดเธอจะ
รับรู้ไม่มีความสนใจที่แข่งขันและไม่มีใครถูกช่วยหรือได้รับอันตราย.
มันเป็น กล่าวว่าในตำรามหายานที่พระโพธิสัตว์ที่ตระหนักถึงความว่างเปล่าสามารถที่จะ
ช่วยให้มนุษย์ทุกคนได้อย่างง่ายดายและเขาจะดีกว่าพร้อมที่จะตอบสนองความต้องการของคนอื่น ๆ
รวมทั้งผู้ที่อยู่ห่างไกลในพื้นที่และเวลา นี้เป็นเพราะเขาสามารถที่จะระบุ
กับมนุษย์ทุกคนไม่ว่าจะอยู่ห่างไกลหรือวิธีการที่แตกต่างกันที่พวกเขาอยู่กับเขาและเขาสามารถใช้
ขึ้นกับความต้องการของพวกเขาเป็นของตัวเองโดยไม่ต้องมีการอุดตันที่ต้องเผชิญกับสิ่งมีชีวิต samsaric ของที่ต้องการ
ความสุขของตัวเองก่อนที่จะอะไร อื่น แต่พระโพธิสัตว์ทำงานเพื่อ‗greatest
ความสุขของจำนวนมากที่สุด 'และยังแตกต่างจากประโยชน์ที่เขาไม่ได้มีส่วนร่วม
ในการกะเทาะเปลือกระหว่างความต้องการ ความเข้าใจของเขาว่างเปล่าจะช่วยลดความแข็งแรงของ
อคติหรือ partialities และลึกสำนึกของเขากว้างขึ้นประจำตัวของเขา
จะเป็น.
สุดท้ายพระโพธิสัตว์สามารถสอนความว่างเปล่าสิ่งมีชีวิตบางอย่างที่มีประสิทธิภาพสูง
สำหรับการรักษาความทุกข์ลำบากทั้งสิ้น ก่อให้เกิดโดยตรงของความว่างเปล่าของตัวเองโดยอัตโนมัติจะ
ขจัดความทุกข์ทรมานซึ่งแตกต่างจากทฤษฎีของระบบนิเวศลึกเกี่ยวกับสาระได้หนึ่งเป็นของเราใน
เว็บของชีวิต‖ซึ่งอาจจะหรืออาจจะไม่ให้ความสะดวกสบายบางอย่าง ในระยะสั้นการขยายความห่วงใย
ในระดับสากลจะไม่ให้เรามีชุดที่มีความสำคัญต่อสิ่งแวดล้อมโดยเฉพาะของ
แนวทางหรือใบสั่งยาหรือที่จะสามารถช่วยให้เรามีเกณฑ์ใด ๆ ที่จะใช้ในกรณีที่มี
ความขัดแย้ง แต่รวมกับสำนึกของความว่างเปล่าสิ่งที่รักสากลและ
ความเห็นอกเห็นใจสามารถทำได้คือการช่วยให้เราเห็นผ่านอคติและความเชื่อที่ผิดว่า
โดยทั่วไปนำเราไปสู่การตัดสินใจที่ผิดหรือแม้กระทั่งการที่จะทำอะไรเลยและจะสามารถ
อำนวยความสะดวก การเปิดตัวของจิตใจและหัวใจของเราเพื่อให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดจะได้รับอนุญาตใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ตราบเท่าที่เธอเห็นสิ่งมีชีวิตที่มีความสนใจการแข่งขัน , นักสิ่งแวดล้อมคือ
ถูกจัดขึ้นแกว่งโดยความจริงทั่วไป ซึ่งหมายความว่าถ้าเธอตัดสินใจที่จะทำอย่างนั้น
ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อฝ่ายหนึ่งมากกว่าอื่น ๆ เธอสามารถใช้เหตุผลการปรับ
การตัดสินใจของเธอ เธออาจจะตัดสินใจสนับสนุนสัตว์พื้นเมืองที่ค่าใช้จ่ายของ
แปลกหนึ่งหรือเพื่อปกป้องสัตว์ใกล้สูญพันธุ์แม้ว่านี้จะกีดกันเพื่อนมนุษย์
ของเธอบางส่วนของรายได้ของพวกเขา เธออาจจะเถียงว่า หายาก หรือช่องโหว่ของบุคคลหนึ่ง
สิทธิพวกเขาจะช่วยเธอ ตราบใดที่เธอยังคงตระหนักถึงของกลุ่มตลาดร่วมอเมริกาใต้ตอนล่างของเหตุผลเหล่านี้
บางทีการจัดเรียงนี้ของวาทกรรมที่สามารถยอมรับได้ ของพระโพธิสัตว์สุดยอด
nondualistic มุมมอง , อย่างไรก็ตามจะยุบ dichotomies ของมนุษย์กับธรรมชาติ เมื่อเทียบกับส่วน
ทั้งหมดด้วยตนเอง เมื่อเทียบกับอื่น ๆและอื่น ๆ ดังนั้น ท้ายที่สุดแล้ว นางจะไม่แข่งขันหักไม่มีใครรับรู้

การช่วยหรือทำร้าย ว่ากันว่าใน Mah อุบาสกอุบาสก Y นา ข้อความว่า พระโพธิสัตว์ผู้ที่ตระหนักถึงความว่างเปล่าได้
ช่วยเหลือสรรพสัตว์ได้อย่างง่ายดาย และเขาเป็นอุปกรณ์ที่ดีกว่าเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้อื่น
รวมทั้งผู้ที่อยู่ห่างไกลในพื้นที่และเวลา เพราะเขาสามารถระบุ
กับสรรพสัตว์ไม่ว่าจะไกลแค่ไหน หรือวิธีการที่แตกต่างกันพวกเขาจะให้เขา และเขาสามารถใช้
ขึ้นความต้องการของพวกเขาเป็นของตัวเอง โดยไม่มีสิ่งกีดขวางที่ samsaric มนุษย์ใบหน้าที่ต้องการ
ความสุขของตัวเองก่อนอย่างอื่น แต่พระโพธิสัตว์ ทำงานที่ยิ่งใหญ่ที่สุด‗
ความสุขของจํานวนมากที่สุดและยังแตกต่างจากประโยชน์ เขาไม่ยุ่ง
ใน adjudicating ระหว่างความต้องการ เขาเข้าใจความว่างเปล่าจะลดความแรงของ
คติ หรือ partialities และลึกของเขารับรู้ในวงกว้างของเขาจะตัว
.
ในที่สุด พระโพธิสัตว์สามารถสอนว่างเปล่า บางมนุษย์เป็นวิธีการรักษาที่มีประสิทธิภาพสูงสำหรับ
ความเจ็บปวดการรับรู้โดยตรงของความว่างเปล่าของตนเองโดยอัตโนมัติจะ
ขจัดทุกข์ ซึ่งแตกต่างจากทฤษฎีนิเวศวิทยาแนวลึกเกี่ยวกับการผมอยากกลุ่มใน
เว็บของชีวิต ‖ซึ่งอาจจะหรืออาจไม่ได้ให้ความสะดวกสบายบางอย่าง ในระยะสั้นการห่วงใย
2 จะให้กับเรา โดยเฉพาะสิ่งแวดล้อมที่สำคัญของชุด
แนวทางหรือเกี่ยวหรือจะให้เรากับไปใช้ในกรณีของ
ความขัดแย้ง อย่างไรก็ตาม รวมกับการรับรู้ของความว่างเปล่า มีความรักและเมตตาสากล
ทำได้คือ ช่วยให้เราเห็นถึงอคติและความเชื่อที่ผิดว่า
โดยทั่วไปทำให้เราตัดสินใจผิด หรือแม้แต่จะทำอะไรเลย และมันสามารถ
ช่วยเปิดความคิดและจิตใจของเราเพื่อให้สิ่งมีชีวิตทั้งหมดจะได้รับอนุญาตใน .