responsibility); sociological prefe

responsibility); sociological preferences for learning
(e.g., learning alone vs. learning with peers); physiological characteristics (e.g., motor abilities, focus on
visual or auditory stimuli); and global aspects (the overall combination of the previous factors). Others (e.g.,
Aragon, Johenson, & Shaik, 2002) have suggested that
the nature of an individual’s learning style depends on
his or her motivation, on prior experience with the
learning task and consequent behavior, and on cognitive processes such as perception, scanning, reflectivity,
and impulsivity. Despite the impact of these factors, it
has also been shown that trained tutors are able to
teach specific learning strategies that complement students’ existing learning styles (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความรับผิดชอบ); ลักษณะสังคมวิทยาสำหรับการเรียนรู้(เช่น การเรียนรู้เพียงอย่างเดียวเปรียบเทียบกับการเรียนรู้กับเพื่อน); ลักษณะทางสรีรวิทยา (เช่น มอเตอร์ความสามารถ เน้นมองเห็น หรือได้ยินสิ่งเร้า); และด้านสากล (ผสมโดยรวมปัจจัยก่อนหน้า) อื่น ๆ (เช่นอารากอน Johenson, & Shaik, 2002) ได้แนะนำที่ขึ้นอยู่กับลักษณะของรูปแบบการเรียนรู้ของแต่ละบุคคลแรงจูงใจที่เขา หรือเธอ บนประสบการณ์ก่อนด้วยการการเรียนรู้งานและพฤติกรรมตที่ตามมา และกระบวนการทางปัญญาเช่นการรับรู้ การสแกน แสง สะท้อนและ impulsivity แม้ผลกระทบของปัจจัยเหล่านี้ มันได้รับการแสดงว่า ผู้ฝึกสอนจะสามารถสอนกลยุทธ์การเรียนรู้เฉพาะที่เติมเต็มของนักเรียนที่มีอยู่(รูปแบบการเรียนรู้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความรับผิดชอบ); การตั้งค่าสังคมวิทยาสำหรับการเรียนรู้
(เช่นการเรียนรู้เพียงอย่างเดียวเมื่อเทียบกับการเรียนรู้กับเพื่อน); ลักษณะทางสรีรวิทยา (เช่นความสามารถในมอเตอร์มุ่งเน้นไปที่
ภาพหรือสิ่งเร้าที่หู); และด้านทั่วโลก (การรวมกันของปัจจัยโดยรวมก่อนหน้านี้) อื่น ๆ (เช่น
อารากอน Johenson และซาอิค, 2002) ได้ชี้ให้เห็นว่า
ธรรมชาติของสไตล์การเรียนรู้ของแต่ละคนขึ้นอยู่กับ
แรงจูงใจของเขาหรือเธอในประสบการณ์ก่อนกับ
งานการเรียนรู้และพฤติกรรมที่เกิดขึ้นและในกระบวนการทางปัญญาเช่นการรับรู้การสแกน สะท้อนแสง,
และหุนหันพลันแล่น แม้จะมีผลกระทบจากปัจจัยเหล่านี้ก็
ยังได้รับการแสดงให้เห็นว่าอาจารย์ผู้สอนที่ผ่านการฝึกอบรมสามารถที่จะ
สอนกลยุทธ์การเรียนรู้ที่เฉพาะเจาะจงที่เติมเต็มรูปแบบการเรียนที่มีอยู่ของนักเรียน (

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความรับผิดชอบ ) ; การตั้งค่าทางสังคมเพื่อการเรียนรู้( เช่น เรียนคนเดียวกับการเรียนกับเพื่อน ) ; ลักษณะทางสรีรวิทยา ( เช่นความสามารถเน้นการมองเห็นหรือการได้ยิน stimuli ) ; และแง่มุมของโลก ( การรวมโดยรวมของปัจจัยเดิม ) อื่น ๆ ( เช่นอารากอน johenson & Shaik , 2002 ) ชี้ให้เห็นว่าลักษณะของรูปแบบการเรียนรู้ของแต่ละบุคคลขึ้นอยู่กับแรงจูงใจของเขาหรือเธอในประสบการณ์กับเรียนรู้จากงานและพฤติกรรม และกระบวนการทางปัญญา เช่น การรับรู้ การสแกน , การสะท้อนกลับ ,และ หุนหันพลันแล่น . แม้จะมีผลกระทบจากปัจจัยเหล่านี้ยังได้แสดงให้เห็นว่าการอบรมผู้สอนสามารถสอนเรียนเฉพาะกลยุทธ์ที่สมบูรณ์ของนักเรียนที่มีอยู่ลักษณะการเรียน