Do we know that definitively?“As A

Do we know that definitively?“As A Father Of Daughters, I Think We Should Treat All Women Like My Daughters” by Mallory Ortberg, for the Toast
Something by Mallory Ortberg, the funniest writer on the Internet, is obviously a must — but which piece to pick? Oh, the riches! Ortberg’s got multiple running riffs on her web site, the Toast, from captions appended to old paintings (“Women Having a Terrible Time at Parties in Western Art History”) to her justly celebrated “Dirtbag” series (“Dirtbag Zeus,” “Dirtbag Hamlet” and, yes, “Dirtbag Paul Atriedes”!). But this is the piece that best embodies Ortberg’s, faux-naive, blood-drawing wit.

“Modern Library Revue #43: Dance to the Music of Time” by Lydia Kiesling
Thrilled as I am that Kiesling has become a frequent contributor to Salon, nothing can supplant in my heart her long-running series of pieces on the Modern Library for the Millions. Reading Powell’s series of novels surveying one man’s life in the 20th century coincided with Kiesling’s pregnancy, and the interplay between the two drawn-out experiences makes this essay particularly memorable.

“The Truth About Anonymous’s Activism” by Adrian Chen, for the Nation
Chen is a journalist specializing in Internet culture who consistently exposes the excesses of its most egregious braggarts and self-styled renegades. Here he reviews a largely admiring book about the swaggering hackers of Anonymous. By the time he’s done, all that’s left is a rag, a bone and bedraggled Guy Fawkes mask.

“Black Body: Rereading James Baldwin’s ‘Stranger in the Village’” by Teju Cole for the NewYorker.com
On what would have been Baldwin’s 90th birthday, the Nigerian-American novelist visits the Swiss town where Baldwin wrote one of his most famous essays

“What Muriel Spark Saw” by Parul Sehgal for the NewYorker.com
A short celebration of the elusive author of “The Prime of Miss Jean Brodie” that deftly evokes the astringent flavor of her fiction.

“Gilding the Small Screen: or, ‘Is it just me or did TV get good all of a sudden?’” by Javier Grillo-Marxuach for the Los Angeles Review of Books
Grillo-Marxuach, who has written for “Lost” and many other series, has a startling, but convincing theory: “Every show of the Second Golden Age of television is essentially ‘Kramer vs. Kramer’: a sustained exploration of the consequences of divorce — and absent and abandoning parenting — on the now-grown children of the first generation to experience it as a widespread social custom.”

“The Future of the Culture Wars is Here, and It’s Gamergate” by Kyle Wagner, for Deadspin
A patiently honed and crafted essay has its pleasures, but there are times when a more urgent blog post is what’s called for — like when a bizarre eruption takes over the Internet and a smart, articulate writer has been thinking hard about the forces behind it for a long time.

“Why Innocent People Plead Guilty” by Jed S. Rakoff, for the New York Review of Books

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรารู้ที่แน่นอน"เป็นพ่อของลูกสาว ผมคิดว่า เราควรปฏิบัติต่อผู้หญิงทุกคนเช่นลูกสาวของฉัน" โดย Mallory Ortberg สำหรับขนมปังบางสิ่งบางอย่าง โดย Mallory Ortberg ผู้เขียนตอนบนอินเทอร์เน็ต เป็นแน่นอนต้อง — แต่ชิ้นที่จะรับหรือไม่ โอ้ ริชเชส Ortberg ของมีหลาย riffs ทำงานของเว็บไซต์ ขนมปัง จากคำอธิบายที่ถูกผนวกเข้ากับภาพวาดเก่า ("ผู้หญิงมีช่วงเวลาน่ากลัวที่บุคคลในประวัติศาสตร์ศิลปะตะวันตก") กับชุดของเธอ "Dirtbag" ศรีวิชัยเฉลิมฉลอง ("Dirtbag ซุส "Dirtbag เล็ต"และ ใช่ "Dirtbag Paul Atriedes"!) แต่นี่คือหมากที่สุดก็ของ Ortberg, faux ขำน่า ปัญญาเลือดวาด"ห้องสมุดที่ทันสมัย Revue #43: เต้นเพลงของเวลา" โดย Lydia Kieslingตื่นเต้นเป็นฉันว่า Kiesling ได้กลายเป็น ผู้บริจาคประจำร้านเสริมสวย ไม่สามารถ supplant ในหัวใจชุดเธอรันเป็นเวลานานชิ้นบนห้องสมุดทันสมัยสำหรับล้าน อ่านพาวเวลชุดของนวนิยายสำรวจชีวิตของชายคนหนึ่งในศตวรรษ 20 ร่วมกับการตั้งครรภ์ของ Kiesling และล้อระหว่างประสบการณ์การออกออกสองทำบทความครั้งนี้น่าจดจำอย่างยิ่ง"ความจริงเกี่ยวกับแบบของการเคลื่อนไหว" โดยเอเดรียนที่เฉิน ประเทศเฉินเป็นนักข่าวในอินเทอร์เน็ตวัฒนธรรมที่แสดงถึง excesses สุด egregious braggarts และ renegades ออกกำลังกายด้วยตนเองอย่างสม่ำเสมอ ที่นี่เขารีวิวหนังสือ admiring ส่วนใหญ่เกี่ยวกับแฮกเกอร์ฬอของไม่ระบุชื่อ โดยเวลาเขาทำ ทั้งหมดที่เหลือเป็นผ้าขี้ริ้ว กระดูก และพรางกายฟอว์คส์ Guy bedraggled"สีดำร่างกาย: Rereading James บอลด์วิน 'คนแปลกหน้าในบ้าน' " โดยโคล Teju สำหรับการ NewYorker.comในการที่จะได้รับวันเกิด 90 ของบอลด์วิน คนเขียนรีอเมริกันเข้าชมเมืองสวิสที่บอลด์วินเขียนเรียงความของเขามีชื่อเสียงมากที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่ง"อะไรจุดประกาย muriel ความกล้าหาญเห็น" โดย Parul Sehgal สำหรับ NewYorker.comฉลองโดยย่อของผู้เขียน "นายกของนางสาวฌองโบรดี" ที่ evokes astringent รสชาติของนิยายของเธอ deftly เปรียว"ปิดทองหน้าจอขนาดเล็ก: 'มันเป็นเพียงฉัน หรือไม่ได้ TV รับดีจู่ ๆ ' " โดย Javier Grillo-Marxuach สำหรับตรวจทานหนังสือลอสแอนเจลิสGrillo-Marxuach ที่ได้เขียน "หายไป" และชุดอื่น ๆ มีความตกใจ แต่ทฤษฎีที่น่าเชื่อถือ: "ทุกโชว์ของยุคทองที่สองของโทรทัศน์เป็นหลัก ' Kramer เทียบกับ Kramer': ความยั่งยืนการสำรวจผลกระทบของการหย่า — และขาดงาน และละทิ้งนี่ — บนโตตอนเด็ก ๆ รุ่นแรกประสบการณ์เป็นประเพณีสังคมแพร่หลาย""อนาคตของสงครามวัฒนธรรมที่นี่ และเป็น Gamergate" โดย Kyle วากเนอร์ สำหรับ Deadspinอดทนพัฒนา A และเรียงความที่สร้างขึ้นมีความสุขของ แต่มีครั้งเมื่อโพสต์บล็อกด่วนมากจะเรียกว่าสำหรับอะไร — เช่นเมื่อปะทุแปลกประหลาดจะผ่านอินเทอร์เน็ตและเป็นสมาร์ท ประกบนักเขียนมีคิดหนักเกี่ยวกับกองด้านหลังเป็นเวลานาน"ทำไมคนบริสุทธิ์ยอมรับผิด" โดยเจ็ด S. Rakoff ในนิวยอร์กทบทวนหนังสือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หรือไม่เรารู้ว่าแตกหัก "ในฐานะที่เป็นพ่อของลูกสาวผมคิดว่าเราควรปฏิบัติต่อผู้หญิงทุกคนเช่นเดียวกับลูกสาวของฉัน" โดยมั Ortberg สำหรับขนมปัง
บางสิ่งบางอย่างโดยมั Ortberg นักเขียนที่สนุกที่สุดบนอินเทอร์เน็ตจะเห็นได้ชัดต้อง - แต่ที่ ชิ้นส่วนที่จะเลือก? โอ้ร่ำรวย! Ortberg ก็มี riffs ทำงานหลายบนเว็บไซต์ของเธอขนมปังจากคำอธิบายภาพผนวกเข้ากับภาพวาดเก่า ("ผู้หญิงมีเวลาชั่วร้ายที่ภาคีในประวัติศาสตร์ศิลปะตะวันตก") กับเธออย่างเป็นธรรมฉลอง "สวะ" ชุด ("สวะซุส", "สวะ หมู่บ้าน "และใช่" สวะพอ Atriedes "!) แต่นี้เป็นชิ้นที่ดีที่สุดคาดเดา Ortberg ของมารยาทไร้เดียงสาปัญญาเลือดวาดภาพ. "ห้องสมุดที่ทันสมัยชุด # 43: เต้นรำเพลงเวลา" โดยลิเดีย Kiesling ตื่นเต้นเป็นฉันที่ได้กลายเป็น Kiesling ประจำร่วมกับร้านเสริมสวย, ไม่มีอะไรสามารถแทนที่ในหัวใจของฉันชุดทำงานยาวของเธอชิ้นในห้องสมุดที่ทันสมัยสำหรับล้าน ชุดอ่าน Powell ของนวนิยายสำรวจชีวิตของผู้ชายคนหนึ่งในศตวรรษที่ 20 ในเวลาใกล้เคียงกับการตั้งครรภ์ Kiesling และทำงานร่วมกันระหว่างทั้งสองประสบการณ์ดึงออกทำให้บทความนี้ที่น่าจดจำโดยเฉพาะอย่างยิ่ง. "ความจริงเกี่ยวกับกิจกรรมที่ไม่เปิดเผยตัวของ" เอเดรียเฉินสำหรับประเทศชาติเฉินเป็น นักข่าวที่เชี่ยวชาญในวัฒนธรรมอินเทอร์เน็ตที่สม่ำเสมอ exposes ความตะกละของ braggarts มหันต์ที่สุดและทรยศกำมะลอ ที่นี่เขาวิจารณ์ชื่นชมหนังสือส่วนใหญ่เกี่ยวกับแฮกเกอร์ป๋อของ Anonymous เมื่อถึงเวลาที่เขาทำทั้งหมดที่เหลือเป็นเศษผ้า, กระดูกและสกปรกหน้ากาก Guy Fawkes. "บอดี้สีดำ: rereading เจมส์บอลด์วิน 'คนแปลกหน้าในวิลเลจ" โดย Teju โคล NewYorker.com เกี่ยวกับสิ่งที่จะได้รับ 90 ของบอลด์วิน วันเกิดนักประพันธ์ไนจีเรียอเมริกันเข้ามาเยี่ยมชมเมืองสวิสที่บอลด์วินเขียนหนึ่งของบทความที่มีชื่อเสียงที่สุดของเขา"สิ่งที่เห็น Spark มิวเรียล" โดย Parul Sehgal สำหรับ NewYorker.com เฉลิมฉลองสั้น ๆ ของผู้เขียนเข้าใจยากของ "นายกรัฐมนตรีของนางสาว Jean Brodie" ที่ช่ำชองกระตุ้นรสฝาดของนิยายของเธอ. "ปิดทองหน้าจอขนาดเล็กหรือ 'มันเป็นเพียงฉันหรือไม่ได้รับทีวีที่ดีทั้งหมดในทันที?'" โดย Javier Grillo-Marxuach สำหรับ Los Angeles ทบทวนหนังสือGrillo-Marxuach ที่ได้เขียนขึ้นสำหรับ "หายไป" และชุดอื่น ๆ อีกมากมายที่น่าตกใจมี แต่ทฤษฎีเชื่อ: "ทุกการแสดงของสองยุคทองของโทรทัศน์เป็นหลัก 'เครเมอเทียบกับเครเมอ': การสำรวจอย่างต่อเนื่องของผลกระทบของการหย่าร้าง - และ เลี้ยงดูขาดและทิ้ง -. ในขณะนี้ปลูกลูกหลานของรุ่นแรกที่จะได้สัมผัสว่ามันเป็นที่กำหนดเองสังคมอย่างกว้างขวาง " "อนาคตของสงครามวัฒนธรรมอยู่ที่นี่และมัน Gamergate" โดยไคล์แว็กเนอร์สำหรับ Deadspin อดทนฝึกฝนและสร้างขึ้นมา เรียงความมีความสุข แต่มีบางครั้งที่โพสต์บล็อกเร่งด่วนมากขึ้นเป็นสิ่งที่เรียกว่าสำหรับ -. เช่นเมื่อระเบิดแปลกประหลาดใช้เวลาผ่านทางอินเทอร์เน็ตและสมาร์ทนักเขียนชัดเจนได้รับการคิดหนักเกี่ยวกับกองกำลังที่อยู่เบื้องหลังมันเป็นเวลานาน" ทำไมผู้คนบริสุทธิ์สารภาพผิด "โดยเจเอส Rakoff, นิวยอร์กวิจารณ์หนังสือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรารู้ว่าแตกหัก ? " ในฐานะที่เป็นพ่อของลูก ฉันคิดว่าเราควรจะปฏิบัติต่อผู้หญิงเหมือนลูกสาวของฉัน " โดย Mallory ortberg ในเรื่องขนมปัง
โดย Mallory ortberg , ตลกนักเขียนในอินเทอร์เน็ต ก็ต้องแต่ชิ้นส่วนใดที่จะเลือก ? โอ้ , ความมั่งคั่ง ! ortberg มี riffs วิ่งหลายบนเว็บไซต์ของเธอ , ขนมปังปิ้งจากคำบรรยายผนวกเข้ากับภาพวาดเก่า ( " ผู้หญิงมีเวลาที่แย่ที่บุคคลในประวัติศาสตร์ศิลปะตะวันตก ) ของเธอเป็นธรรมฉลอง " Dirtbag " ชุด " Dirtbag ซุส " Dirtbag แฮมเล็ต " ใช่ " Dirtbag พอล atriedes " ! ) แต่นี้เป็นชิ้นที่ดีที่สุด embodies ortberg เป็นลูกอ๊อด ไร้เดียงสา เลือดวาดวิทย์

" โมเดิร์นไลบรารีชุด# 43 : เต้นเพลงของลิเดียคิสลิง
" โดยตื่นเต้นเป็นฉันที่คิสลิงได้กลายเป็นผู้สนับสนุนบ่อยไปร้าน ไม่มีอะไรสามารถแทนที่ในหัวใจของเธอชุดยาวของชิ้นบน ห้องสมุดสำหรับล้าน อ่านพาวเวลล์ชุดของนวนิยายสำรวจชีวิตของคนหนึ่งในศตวรรษที่ 20 ประจวบเหมาะกับการตั้งครรภ์คิสลิง และความสัมพันธ์ระหว่างสองวาดออกประสบการณ์ที่ทำให้บทความนี้โดยเฉพาะ

น่าจดจำ" ความจริงเกี่ยวกับนิรนามของการเคลื่อนไหว " โดย เอเดรียน เฉิน เพื่อชาติ
เฉินเป็นนักข่าวที่เชี่ยวชาญในวัฒนธรรมอินเทอร์เน็ตที่ exposes ตะกละได้รวมกันพูดว่าอย่างมหันต์ที่สุดและสไตล์ของตนเอง ผู้ทรยศ ที่นี่เขาวิจารณ์หนังสือส่วนใหญ่ชื่นชมเกี่ยวกับ swaggering แฮกเกอร์ของนิรนาม โดยเวลาที่เขาทำทั้งหมดที่เหลือเป็นผ้าขี้ริ้ว กระดูก และซึ่งทำให้เปรอะเปื้อนและเปียก

Guy Fawkes หน้ากาก" ตัวดำ : การอ่านเจมส์บอลด์วิน " คนแปลกหน้าในบ้าน " โดย teju โคลในนิว ยอร์คเกอร์ . com
เมื่อสิ่งที่จะได้รับ บอลด์วิน งานวันเกิดครบรอบ 90 ปีของนักเขียนชาวอเมริกันเข้าชมเมืองสวิส ไนจีเรีย ที่วินเขียนของเขามีชื่อเสียงมากที่สุดบทความ

" แล้ว Muriel ประกายเห็น " โดย ซีกัลป์ parul สำหรับ นิวย ์คเกอร์ด้วย
.ฉลองสั้นของผู้เขียนเข้าใจยากของ " นายกรัฐมนตรีของ Jean Brodie มิส " แมนที่มีรสฝาดของนิยายเธอ

" ปิดทองหน้าจอขนาดเล็กหรือ ' มันเป็นเพียงฉันหรือทำวีดีอยู่ๆ " โดย Javier บริเวณ marxuach สำหรับความคิดเห็น Los Angeles ของหนังสือ
บริเวณ marxuach ผู้เขียน " สูญหาย " และชุดอื่น ๆอีกมากมาย มีสะดุ้ง แต่เชื่อทฤษฎี :" ทุกโชว์ของยุคทองที่สองของโทรทัศน์เป็นหลัก ' Kramer vs . Kramer ' : จากการสำรวจผลของการหย่าร้างและหายไปและทิ้งพ่อแม่ที่โต แล้วเด็กรุ่นแรกประสบการณ์เป็นที่แพร่หลายในสังคมเอง "

" อนาคตของสงครามวัฒนธรรมที่นี่ และมัน gamergate " ไคล์ วากเนอร์ , deadspin
เป็นอดทนฝึกฝน และร่างเรียงความ มี ความสุข แต่บางครั้งการโพสต์บล็อกที่สำคัญคือสิ่งที่เรียกว่า เช่นเมื่อปะทุประหลาดจะผ่านอินเทอร์เน็ตและสมาร์ทประกบนักเขียนได้รับการคิดอย่างหนักเกี่ยวกับกองกำลังที่อยู่เบื้องหลังมันนานแล้ว

" ทำไมคนบริสุทธิ์สารภาพผิด " โดยเจด . rakoff ในนิวยอร์กทบทวนหนังสือ