A 56-day study was conducted in whi

A 56-day study was conducted in which shrimp (Litopenaeus vannamei) were stocked at 300 m−3 into

16, 500-L tanks. Four treatments were created: chemoautotrophic (CA), heterotrophic sucrose (HS), het-
erotrophic molasses (HM), and heterotrophic glycerol(HG). The heterotrophic treatments were managed

such that the C:N ratio of inputs (feed and carbohydrate source) was 22:1. The chemoautotrophic treat-
ment received no added carbohydrate, only shrimp feed. Each treatment was assigned randomly to four

replicate tanks. Nitrate-N was significantly greater in the CA treatment, accumulating to a peak mean

concentration of 162 mg NO3-N L−1 and nitrate was typically below detection (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

56-วันการวิจัยซึ่งมีเก็บกุ้ง (Litopenaeus vannamei) ที่ m−3 300 เป็น16, 500 L ถัง สร้างรักษา 4: chemoautotrophic (CA), ซูโครส heterotrophic (HS) กรุณา -กากน้ำตาล erotrophic (HM), และ heterotrophic glycerol(HG) มีจัดการรักษา heterotrophicที่ 22:1 อัตราส่วน C:N ของอินพุต (แหล่งอาหารและคาร์โบไฮเดรต) ได้ การ chemoautotrophic รักษา-ติดขัดได้รับคาร์โบไฮเดรตไม่เพิ่ม กุ้งอาหารเท่านั้น ทรีตเมนท์ที่กำหนดแบบสุ่มสี่จำลองรถถัง ไนเตรต-N มากกว่าอย่างมีนัยสำคัญในการบำบัดรักษา CA สะสมเพื่อเป็นค่าเฉลี่ยสูงสุดความเข้มข้น 162 มิลลิกรัม L−1 NO3-N และไนเตรตถูกปกติด้านล่างตรวจ (< 0.01 มิลลิกรัม L−1 NO3-N) ในการรักษา heterotrophic ความต้องการออกซิเจน biochemical 5 วัน (BOD5) มีมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในรักษา heterotrophic ที่เปรียบเทียบกับการรักษา chemoautotrophic ของแข็งระงับรวมแอร์-centration ต่ำอย่างมีนัยสำคัญในการรักษา CA เมื่อเทียบกับอื่น ๆ ได้ มีอัตราการเติบโตของกุ้งอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นใน CA และ HS บำบัดกับการรักษา HM ก็ไม่สำคัญผลต่างในอัตราการเติบโตระหว่างการรักษา HG และการรักษาอื่น ๆ ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่าความแตกต่างในการจัดการและแหล่งคาร์โบไฮเดรตอาจพบ disparity ในฟังก์ชันของระบบและการผลิตกุ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษา 56 วันได้ดำเนินการในการที่กุ้ง (แวนนาไม) ได้รับการสต็อกที่ 300 ม. ​​3 เข้า16, รถถัง 500 ลิตร สี่การรักษาที่ถูกสร้างขึ้น: chemoautotrophic (CA) ซูโครส heterotrophic (HS) het- กากน้ำตาล erotrophic (HM) และกลีเซอรอล heterotrophic (HG) การรักษาที่ได้รับการจัดการ heterotrophic เช่นที่ C: N ratio มีของปัจจัยการผลิต (อาหารสัตว์และแหล่งคาร์โบไฮเดรต) เป็น 22: 1 chemoautotrophic ลูออไรด์ment ได้รับคาร์โบไฮเดรตไม่มีการเพิ่มอาหารกุ้งเท่านั้น การรักษาแต่ละคนได้รับการสุ่มสี่ซ้ำถัง ไนเตรต-N อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในการรักษาที่แคลิฟอร์เนียเพื่อสะสมยอดหมายถึงความเข้มข้น162 มิลลิกรัม NO3-NL-1 และไนเตรทโดยทั่วไปแล้วการตรวจสอบด้านล่าง (<0.01 mg NO3-NL-1) ในการรักษาheterotrophic 5 วันความต้องการออกซิเจนทางชีวเคมี (BOD5) อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในการรักษาheterotrophic เมื่อเทียบกับการรักษา chemoautotrophic สารแขวนลอยรวมทำาcentration อย่างมีนัยสำคัญที่ต่ำกว่าในการรักษาที่แคลิฟอร์เนียเมื่อเทียบกับที่อื่น ๆ อัตราการเติบโตของกุ้งเป็นอย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในการรักษาและ CA HS เมื่อเทียบกับการรักษาพระบาทและไม่มีนัยสำคัญแตกต่างในอัตราการเจริญเติบโตระหว่างการรักษาHG และการรักษาอื่น ๆ ผลการศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าความแตกต่างในการบริหารจัดการและแหล่งคาร์โบไฮเดรตที่สามารถนำไปสู่ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในการทำงานของระบบและการผลิตกุ้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศึกษา 56 วัน ทำการศึกษาที่กุ้งง vannamei ) ความจุ 300 m − 3 เข้าไป

16 ถัง 500-l . สี่การสร้าง : chemoautotrophic ( CA ) , แบบซูโครส ( HS ) , The -
erotrophic กากน้ำตาล ( HM ) และแบบกลีเซอรอล ( HG ) การรักษาแบบการจัดการ

เช่น C : N เท่ากับปัจจัยการผลิต ( อาหารและแหล่งคาร์โบไฮเดรต ) 22 .การ chemoautotrophic รักษา --
ment ได้รับไม่เพียงเพิ่มคาร์โบไฮเดรต อาหารกุ้ง . การรักษาแต่ละคนได้รับมอบหมายให้สุ่มสี่

สร้างรถถัง nitrate-n อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นใน CA การสะสมถึงยอดหมายถึง

ความเข้มข้น 162 มก. no3-n L − 1 และไนเตรทเป็นปกติด้านล่างตรวจจับ ( < 0.01 มก. no3-n L − 1 )

การรักษาแบบ .5 ปริมาณความต้องการออกซิเจนทางชีวเคมี ( factor ) อย่างมีนัยสำคัญมากกว่า

แบบการรักษาเมื่อเทียบกับการรักษา chemoautotrophic . ของแข็งแขวนลอยทั้งหมด con -
centration ลดลงใน CA การรักษาอื่น ๆ อัตราการเจริญเติบโตของกุ้ง

อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นในแคลิฟอร์เนียและการรักษาเมื่อเทียบกับการรักษาและ HS HM ไม่มีความสัมพันธ์

ความแตกต่างในอัตราการเติบโตระหว่างปรอท การรักษาและการรักษาอื่น ๆใด ๆ ผลลัพธ์เหล่านี้บ่งชี้ว่า

ความแตกต่างในการจัดการและแหล่งคาร์โบไฮเดรตสามารถนำไปสู่ความแตกต่างในระบบการทํา

กุ้งและการผลิต