In the last half-century, theories

In the last half-century, theories of language acquisition have evolved from one sided
or highly focused in one area to a more eclectic or holistic view. In the 1950’s and
before, it was widely believed that children’s oral communication skills were learned
(as opposed to being innate). It was not until the 1960’s that this belief was challenged.
“The nature-verses-nurture argument in speech and language became heated
during the 1960’s and early 1970’s,” according to Hulit and Howard (2010), “when
theorists called nativists or biological-nativists suggested that children are genetically
predisposed to talk” (p. 17). The nativist view claims that oral language is a human
instinct that is innate or biologically based and has little to do with environmental
factors. Nativists focus on the commonalties of how language is acquired regardless
of cultural or other environmental influences. The theorist most closely related to the
nativist view is Noam Chomsky. While Chomsky was certainly interested in the entire
breadth of language, his primary focus was on language form or structure. Chomsky
appreciated the elegance of language structure and realized that all languages are
equally complex. By virtue of membership in the human species, infants’ brains are
prepared to learn language. This ‘language instinct’ as Steven Pinker calls it, represents
nature’s contribution to language development (Golinkkoff & Hirsh-Pasek, 1999, p. 7).
Behaviorists stress the importance of environment. Hulit and Howard (2010) explain
that the behaviorist view the child “as an empty vessel to be filled with the experiences
provided by the important people of his life” (p. 22). The theorist most closely
associated with the behaviorist interpretation of speech and language development is
B. F. Skinner (1957). Skinner viewed language (as he would any other learned behavior)
in the context of the principles of operant conditioning, where reinforcement and
punishment shape the behaviors of the learner.
It is important to note that while these are widely opposing views, neither perspective
completely discounts the other; it is mainly a difference in emphasis. According to
Hulit and Howard (2010), “those who believe language is learned recognize that the
child must have the right anatomic equipment, and must be ready to acquire language
in terms of cognitive, perceptual, and neuromuscular maturation. Their emphasis,
however, is on environmental influences” (p. 17). On the other hand, those who believe
the capacity for language is innate and universal among humans cannot deny that
environment plays some role in language acquisition. The simple fact that all human
beings do not speak the same language is a strong argument of the opposing side.
As it is with so many nature-nurture debates over time the extreme views of both sides
move from the outer edges of the continuum to more moderate viewpoints. “There
is now a general understanding that what the child brings to language development
genetically is important, but so is the environment into which he is born” (Hulit &
Howard, 2010, p. 7).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในสุดท้ายครึ่งศตวรรษ ทฤษฎีภาษาซื้อได้พัฒนาจากหนึ่งหน้าหรือเน้นมากในพื้นที่หนึ่งเพื่อดู eclectic หรือองค์รวมมากขึ้น ใน 1950's และก่อน มันไม่แพร่หลายเชื่อว่า ทักษะการสื่อสารช่องปากของเด็กที่ได้เรียนรู้(เมื่อเทียบกับข้อสอบ) ไม่จนถึง 1960 ที่มีท้าทายความเชื่อนี้"อาร์กิวเมนต์ธรรมชาติข้อสำคัญในการพูดและภาษาเป็นความร้อนในระหว่างของ 1960 และ 1970 ก่อน ตาม Hulit และ Howard (2010), "เมื่อเรียกว่า nativists หรือ nativists ทางชีวภาพ theorists แนะนำเด็กแปลงพันธุกรรมสำแดงพูด" (p. 17) ดู nativist อ้างว่า พูดภาษามนุษย์สัญชาตญาณที่เป็นโดยธรรมชาติ หรือจากชิ้น และน้ำกับสิ่งแวดล้อมปัจจัย Nativists commonalties ของวิธีภาษาจะมาไม่มาของวัฒนธรรม หรืออื่น ๆ สิ่งแวดล้อมที่มีอิทธิพลต่อการ Theorist ที่สุดเกี่ยวข้องกับการดู nativist โนมชัมสกีได้ ในขณะที่ชัมสกีได้แน่นอนสนใจทั้งหมดกว้างของภาษา โฟกัสหลักของเขาอยู่บนแบบฟอร์มภาษาหรือโครงสร้าง ชัมสกีชื่นชมความสง่างามของโครงสร้างภาษา และการรับรู้ภาษาทั้งหมดที่ซับซ้อนอย่างเท่าเทียมกัน อาศัยสมาชิกในสายพันธุ์มนุษย์ สมองของทารกได้เตรียมที่จะเรียนรู้ภาษา นี้ 'ภาษาสัญชาตญาณ' เป็น Steven Pinker เรียก แสดงถึงผันแปรของธรรมชาติเพื่อพัฒนาภาษา (Golinkkoff & Hirsh-Pasek, 1999, p. 7) Behaviorists ย้ำความสำคัญของสิ่งแวดล้อม อธิบาย Hulit และ Howard (2010)ว่า behaviorist จะดูเด็ก "เป็นเรือว่างเปล่าจะเต็มไป ด้วยประสบการณ์โดยบุคคลสำคัญของชีวิต" (p. 22) Theorist ที่สุดเกี่ยวข้อง behaviorist จะตีความคำพูดและภาษาเป็นบีเอฟสกินเนอร์ (1957) สกินเนอร์ดูภาษา (เช่นเขาทำพฤติกรรมเรียนรู้อื่น ๆ)ในบริบทของหลัก operant ปรับ ที่เสริมแรง และลงโทษรูปร่างลักษณะของผู้เรียน ควรสังเกตว่า ขณะนี้มีอย่างกว้างขวางแก่มุมมอง มองไม่รับส่วนลดอื่น ๆ ส่วนใหญ่ต่างเน้นได้ ตามที่Hulit และ Howard (2010), "ผู้ที่เชื่อว่า เป็นการเรียนรู้ภาษารู้จักที่จะเด็กต้องมีอุปกรณ์นี้ anatomic ขวา และต้องพร้อมที่จะรับภาษาในพ่อแม่รับรู้ perceptual และกล้าม ความสำคัญของพวกเขา อย่างไรก็ตาม อยู่ที่มีอิทธิพลต่อสิ่งแวดล้อม" (p. 17) ในทางกลับกัน ผู้ที่เชื่อ กำลังการผลิตภาษาคือข้อสอบ และมาตรฐานสากลในหมู่มนุษย์ปฏิเสธไม่ได้ว่าสิ่งแวดล้อมบทบาทบางซื้อภาษา ความจริงที่มนุษย์ทั้งหมดเทพพูดภาษาเดียวกับภาษาเป็นข้อโต้เถียงของด้านฝ่ายตรงข้ามเหมือนกับการอภิปลายธรรมชาติสำคัญมากเวลาอันทั้งสองข้างมากย้ายจากขอบนอกของสมิติไปชมมากปานกลาง "มีเป็นความเข้าใจทั่วไปที่ว่าเด็กพัฒนาภาษาแปลงพันธุกรรมเป็นสิ่งสำคัญ แต่เพื่อ สิ่งแวดล้อมที่เขาจะเกิด " (Hulit & Howard, 2010, p. 7)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในครึ่งศตวรรษที่ผ่านมาของทฤษฎีการเรียนรู้ภาษามีวิวัฒนาการมาจากด้านหนึ่ง
หรือมุ่งเน้นอย่างมากในพื้นที่หนึ่งไปยังมุมมองที่ผสมผสานมากขึ้นหรือแบบองค์รวม ในปี 1950 และ
ก่อนหน้านี้ก็เชื่อกันอย่างกว้างขวางว่าทักษะการสื่อสารในช่องปากของเด็กได้รับการเรียนรู้
(เมื่อเทียบกับการเป็นธรรมชาติ) มันไม่ได้จนกว่า 1960 ที่ความเชื่อนี้ถูกท้าทาย.
"ธรรมชาติบท-บำรุงข้อโต้แย้งในการพูดและภาษากลายเป็นความร้อน
ในช่วงทศวรรษที่ 1960 และต้นปี 1970 "ตาม Hulit และโฮเวิร์ด (2010)," เมื่อ
ทฤษฎีที่เรียกว่า nativists หรือทางชีวภาพ -nativists ชี้ให้เห็นว่าเด็กมีพันธุกรรม
มักจะชอบพูดคุย "(พี. 17) มุมมอง nativist อ้างว่าเป็นภาษาปากของมนุษย์
สัญชาตญาณที่เป็นมา แต่กำเนิดหรือตามทางชีวภาพและมีน้อยจะทำอย่างไรกับสิ่งแวดล้อม
ปัจจัย nativists มุ่งเน้นไปที่ commonalties ของวิธีภาษาที่ได้มาโดยไม่คำนึงถึง
อิทธิพลของสิ่งแวดล้อมทางวัฒนธรรมหรืออื่น ๆ ทฤษฎีที่สุดที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดกับ
มุมมอง nativist เป็นโนมชัม ในขณะที่ชัมได้อย่างแน่นอนสนใจในทั้ง
ความกว้างของภาษาเป้าหมายหลักของเขาอยู่ในรูปแบบภาษาหรือโครงสร้าง ชัม
ชื่นชมความสง่างามของโครงสร้างภาษาและตระหนักว่าทุกภาษามีความ
ซับซ้อนอย่างเท่าเทียมกัน อาศัยอำนาจตามความเป็นสมาชิกในสายพันธุ์ของมนุษย์สมองของทารกมีความ
พร้อมที่จะเรียนรู้ภาษา นี้ 'สัญชาตญาณภาษา' เป็นสตีเวนชมพูเรียกมันแสดงให้เห็นถึง
การมีส่วนร่วมของธรรมชาติที่จะพัฒนาภาษา (Golinkkoff & Hirsh-Pasek 1999 พี. 7).
Behaviorists เน้นความสำคัญของสิ่งแวดล้อม Hulit และโฮเวิร์ด (2010) อธิบาย
ว่าดู behaviorist เด็ก "เป็นภาชนะว่างเปล่าจะเต็มไปด้วยประสบการณ์
การให้บริการโดยคนที่สำคัญในชีวิตของเขา "(พี. 22) ทฤษฎีอย่างใกล้ชิดที่สุด
ที่เกี่ยวข้องกับการตีความ behaviorist ในการพูดและการพัฒนาภาษาเป็น
บี เอฟสกินเนอร์ (1957) สกินเนอร์ดูภาษา (ในขณะที่เขาได้เรียนรู้พฤติกรรมใด ๆ อื่น ๆ จะ)
ในบริบทของหลักการของการผ่าตัดปรับอากาศที่เสริมแรงและ
การลงโทษรูปร่างพฤติกรรมของผู้เรียน.
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่าในขณะนี้มีความเห็นตรงข้ามกันอย่างแพร่หลายในมุมมองทั้ง
ส่วนลดสมบูรณ์ อื่น ๆ มันเป็นส่วนใหญ่แตกต่างในความสำคัญ ตาม
Hulit และโฮเวิร์ด (2010), "คนที่เชื่อการเรียนภาษาตระหนักดีว่า
เด็กจะต้องมีอุปกรณ์โครงสร้างที่ถูกต้องและต้องพร้อมที่จะรับภาษา
ในแง่ขององค์ความรู้การรับรู้และการเจริญเติบโตของกล้ามเนื้อ ความสำคัญของพวกเขา
แต่อยู่ในอิทธิพลของสิ่งแวดล้อม "(พี. 17) ในทางตรงกันข้ามผู้ที่เชื่อว่า
ความสามารถในการใช้ภาษาที่เป็นธรรมชาติและสากลในหมู่มนุษย์ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่า
สภาพแวดล้อมที่มีบทบาทในการเข้าซื้อกิจการบางภาษา ความจริงที่ว่ามนุษย์ทุก
สิ่งมีชีวิตที่ไม่ได้พูดภาษาเดียวกันคืออาร์กิวเมนต์ที่แข็งแกร่งของฝั่งตรงข้าม.
ในฐานะที่จะมีจำนวนมากดังนั้นการอภิปรายธรรมชาติบำรุงเมื่อเวลาผ่านมุมมองที่รุนแรงของทั้งสองฝ่าย
ย้ายจากขอบด้านนอกของความต่อเนื่องมากขึ้น มุมมองในระดับปานกลาง "มี
อยู่ในขณะนี้ความเข้าใจทั่วไปว่าสิ่งที่เด็กนำมาสู่การพัฒนาภาษา
ทางพันธุกรรมเป็นสิ่งสำคัญ แต่เพื่อให้เป็นสภาพแวดล้อมที่เป็นที่เขาจะเกิด "(Hulit &
ฮาวเวิร์ด, 2010, พี. 7)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา ทฤษฎีการรู้ภาษามีวิวัฒนาการมาจากรักข้างเดียว
หรือขอเน้นในพื้นที่หนึ่งให้มุมมองเพิ่มเติมผสมผสานหรือแบบองค์รวม ในทศวรรษ 1950 และ
ก่อน มันก็เชื่อกันอย่างกว้างขวางว่า เด็กมีทักษะการสื่อสารในช่องปากได้
( เป็นนอกคอกเป็นโดยธรรมชาติ ) มันไม่ได้จนกว่าปี 1960 ว่า ความเชื่อนี้ถูกท้าทาย .
" ธรรมชาติข้อรักษาอาร์กิวเมนต์ในการพูดและภาษากลายเป็นอุ่น
ระหว่างปี 1960 และ 1970 ' s " ตาม hulit ฮาวเวิร์ด ( 2010 ) " เมื่อ
ทฤษฎีเรียกว่า nativists หรือ nativists ทางชีวภาพพบว่าเด็กมีพันธุกรรม
predisposed พูด " ( 17 หน้า ) มุมมองในช่องปาก nativist อ้างว่าภาษามนุษย์
สัญชาตญาณที่ติดตัวหรือชีวภาพตาม และได้ทำน้อยกับปัจจัย สิ่งแวดล้อม

nativists มุ่งเน้น commonalties ว่าภาษาเป็นวัฒนธรรม หรือได้มาไม่ว่า
จากอิทธิพลสิ่งแวดล้อมอื่น ๆ นักทฤษฎีส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับวิว
nativist คือแองกลิคัน . ในขณะที่ชอมสกีอย่างแน่นอนสนใจความกว้างทั้งหมด
ของภาษาเน้นหลักของเขาในภาษา รูปแบบหรือโครงสร้าง ชอมสกี
ชื่นชมความสง่างามของโครงสร้างภาษา และตระหนักว่าทุกภาษา
ซับซ้อนพอๆ กัน ในนามของสมาชิกในสายพันธุ์ของมนุษย์ , ทารก ' สมอง
เตรียมที่จะเรียนรู้ภาษา ' ภาษาสัญชาตญาณ ' สตีเว่นสีชมพูเรียกมันแทน
ธรรมชาติ สนับสนุนการพัฒนาระบบภาษา ( golinkkoff &ปาเสกเฮิร์ช ,2542 , หน้า 7 )
behaviorists ความเครียดความสำคัญของสิ่งแวดล้อม hulit ฮาวเวิร์ด ( 2010 ) อธิบายว่า behaviorist
ดูเด็ก " เป็นภาชนะว่างเปล่าถูกเติมเต็มด้วยประสบการณ์
โดยบุคคลสำคัญของชีวิต " ( หน้า 22 ) นักทฤษฎีอย่างใกล้ชิดที่สุด
ที่เกี่ยวข้องกับ behaviorist ตีความคำพูดและภาษาพัฒนา
B . F . Skinner ( 1957 )สกินเนอร์มองว่าภาษา ( เช่นเขาจะใด ๆอื่น ๆได้เรียนรู้พฤติกรรม
ในบริบทของหลักการของการเรียนรู้กลุ่มพฤติกรรมนิยม ที่เสริมแรงและการลงโทษ
รูปร่างพฤติกรรมของผู้เรียน
มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่าในขณะที่เหล่านี้อย่างกว้างขวางฝ่ายตรงข้ามมุมมองหรือมุมมอง
สมบูรณ์ส่วนลดอื่น ๆ ; มันเป็นหลักความแตกต่างในการเน้น ตาม
hulit ฮาวเวิร์ด ( 2010 )" ผู้ที่เชื่อว่าเป็นภาษาเรียนรู้จักว่า
เด็กต้องมีอุปกรณ์ที่เกี่ยวกับโครงสร้างที่ถูกต้องและต้องพร้อมที่จะรับ ภาษา
ในแง่ของการรับรู้และสติปัญญา และวุฒิภาวะ ของพวกเขาเน้น
อย่างไรก็ตาม อิทธิพลสิ่งแวดล้อม " ( 17 หน้า ) บนมืออื่น ๆที่ผู้เชื่อ
ความสามารถภาษาโดยกำเนิดและสากลของมนุษย์ไม่สามารถปฏิเสธได้ว่า
สิ่งแวดล้อมเล่นบางบทบาทในการเรียนรู้ภาษา ความจริงง่ายๆที่มนุษย์
ทั้งหมดไม่ได้พูดภาษาเดียวกันคืออาร์กิวเมนต์ที่แข็งแกร่งของฝ่ายตรงข้าม .
มันมีหลายธรรมชาติบำรุงการอภิปรายเวลามุมมองสุดโต่งทั้งสองฝ่าย
ย้ายจากขอบด้านนอกของความต่อเนื่องกับมุมมองมากปานกลาง
" มีคือตอนนี้ความเข้าใจทั่วไปว่า เด็กนำ

ภาษาพัฒนาพันธุกรรมเป็นสำคัญ แต่เพื่อให้มีสภาพแวดล้อมที่เขาเกิดมา " ( hulit &
Howard , 2553 , หน้า 7 )