The very next quarter, however, saw

The very next quarter, however, saw the beginning of a major scandal that nearly brought Salomon to the same end as Drexel. Treasury rules for auctions of U.S. issues of notes and bonds stipulated that no one purchaser could bid for more than 35 percent of the entire auction offering. Salomon, however, could--and often did--bid for itself, up to 35 percent, and as a broker for one or more clients, up to 35 percent for each client. Salomon circumvented these rules in the May 1991 auction of two-year Treasury notes by submitting false bids in the names of two of its clients, in addition to a 35-percent bid in its own name. When these submissions won the auction, Salomon then entered into its computer fake "sales" from its clients to Salomon. As a result, Salomon controlled $10.6 billion of the total $11.3 billion auction, putting it in a very strong position to squeeze dealers who had taken positions in the when-issued market for the May auction. Salomon could consequently charge higher-than-expected prices to these dealers and make huge profits. Martin Mayer claimed in Nightmare on Wall Street that this is precisely what happened.
In part because one of the two Salomon clients whose name the firm used in the May auction submitted a legitimate bid of its own which raised its total bid over 35 percent, the Treasury initiated an investigation. After the probe uncovered in detail what happened in May, found previous instances of similar false bids, and discovered that top officials at Salomon--including Gutfreund--had been told of one of the earlier infractions but had done nothing about it, major changes rippled through the company. In August the famed investor Warren E. Buffett, who was Salomon's largest shareholder with a $700 million stake, took over as Salomon CEO and chairman from Gutfreund, who resigned, as did Thomas Strauss, president of Salomon Inc.; John Meriwether, vice-chairman and supervisor of all of Salomon's proprietary bond trading; and Donald Feuerstein, the firm's general counsel. Paul Mozer, the head government bonds trader and the person who made the false bids, and Thomas Murphy, Mozer's assistant, were fired. Had Buffett not stepped in to take over, observers have speculated that Salomon would have gone under.
Eventually, the following year, the Securities and Exchange Commission imposed $290 million in fines and damages on Salomon for violations of securities laws, the second-largest such fine ever, behind only a $600 million judgment against Drexel. The company was also suspended from its position as primary dealer at treasury auctions for a two-month period. Buffett staved off more severe penalties by fully revealing the company's actions and taking steps to prevent recurrences. Buffett also propped up the financial structure of the company--damaged by the difficulty in gaining credit following the revelation of the scandal--by selling some of Salomon's assets. Also in 1992, Buffett installed Maughan, the former head of Salomon's Tokyo office, as chairman of Salomon Brothers and Robert E. Denham, his long-time attorney, as chairman of Salomon Inc. Buffett remained on the Salomon board of directors and continued to be substantially involved in the company's operation.
The new management had seemed to weather the scandal's aftermath on the basis of two impressive years during which the company returned to its roots in securities trading to great success. In 1992 Salomon posted $550 million in net income on $1.06 billion in pretax earnings, and in 1993 $827 million on $1.47 billion in pretax earnings. The 1994 results--a $399 million net loss on a pretax loss of $831 million--however, pointed to several weaknesses at Salomon and pressure from an increasingly competitive market. Business Week contended that Salomon suffered from weak management at the hands of Maughan, who had never been a trader. Key personnel left Salomon because of a new compensation plan implemented in 1993 that cut traders' bonuses for the benefit of shareholders. Perhaps most importantly, Salomon management had failed to define a clear vision for the company's future. As a result, industry observers, who predicted a mid-1990s shakeout on Wall Street based on an overabundance of traders and underwriters, speculated that Salomon would need to remake itself again in order to survive another crisis--the possibilities included an emphasis on investment banking, a return to a primarily fixed-income trading orientation, or a merger with or acquisition by a commercial bank. It seemed unlikely that Salomon would ever return to its position near the top of Wall Street that it held during the 1980s.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไตรมาสถัดไปมาก แต่เห็นจุดเริ่มต้นของเรื่องอื้อฉาวที่สำคัญที่เกือบนำซาโลมอนไปสิ้นสุดเช่นเดียวกับเดร็กเซล กฎระเบียบสำหรับการประมูลตั๋วเงินคลังของสหรัฐ ประเด็นของการบันทึกและพันธบัตรระบุว่าไม่มีใครสามารถซื้อเสนอราคามานานกว่าร้อยละ 35 ของการเสนอขายการประมูลทั้งหมด ซาโลมอน แต่จะทำได้ - และมักจะไม่ - เสนอราคาสำหรับตัวเองได้ถึงร้อยละ 35,และเป็นนายหน้าสำหรับหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งลูกค้าเพิ่มขึ้นถึงร้อยละ 35 สำหรับลูกค้าแต่ละราย ซาโลมอนเลี่ยงกฎเหล่านี้ในการประมูลพฤษภาคม 1991 จากสองปีที่บันทึกซื้อคืนโดยยื่นเสนอราคาเท็จในชื่อของทั้งสองในลูกค้าที่นอกเหนือไปจากการเสนอราคาที่ร้อยละ 35 ในชื่อของตัวเอง เมื่อส่งผลงานเหล่านี้ได้รับรางวัลการประมูล, ซาโลมอนจากนั้นก็เข้าไปในเครื่องคอมพิวเตอร์ของปลอม "ขาย" จากลูกค้าเพื่อซาโลมอนเป็นผลให้ซาโลมอนควบคุม 10600000000 $ ของจำนวน $ 11300000000 ประมูลวางไว้ในตำแหน่งที่แข็งแกร่งมากที่จะบีบตัวแทนจำหน่ายที่ได้รับตำแหน่งในตลาดเมื่อออกสำหรับการประมูลอาจ ซาโลมอนจึงสามารถคิดราคาที่สูงกว่าที่เราคาดไว้ให้กับตัวแทนจำหน่ายเหล่านี้และทำกำไรมาก มาร์ตินเมเยอร์อ้างในฝันร้ายใน Wall Street ว่านี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างแม่นยำ
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะหนึ่งในสองของซาโลมอนลูกค้าที่มีชื่อของ บริษัท ที่ใช้ในการประมูลอาจส่งเสนอราคาถูกต้องตามกฎหมายของตัวเองซึ่งยกเสนอราคาทั้งหมดกว่าร้อยละ 35, ตั๋วเงินคลังริเริ่มการสอบสวน หลังจากการสอบสวนค้นพบในรายละเอียดสิ่งที่เกิดขึ้นในเดือนพฤษภาคมพบว่ากรณีที่ก่อนหน้านี้ของการประมูลที่ผิดพลาดที่คล้ายกันและพบว่าเจ้าหน้าที่ด้านบนที่ซาโลมอน - รวมทั้ง gutfreund - ได้รับการบอกเล่าของหนึ่งในการละเมิดก่อนหน้านี้ แต่ไม่ได้ทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญระลอกผ่าน บริษัท ในเดือนสิงหาคมของนักลงทุนที่มีชื่อเสียง e วอร์เรน บัฟเฟทซึ่งเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของซาโลมอนกับ $ 700,000,000 หุ้นเข้ามาเป็นซีอีโอของซาโลมอนและประธานจาก gutfreund ผู้ซึ่งลาออกเช่นเดียวกับโทมัสสเตราส์ประธานของซาโลมอน Inc. จอห์นเวเธอร์, รองประธานกรรมการและผู้บริหารทั้งหมดของการซื้อขายพันธบัตรที่เป็นกรรมสิทธิ์ของซาโลมอนและโดนัลด์ฟิวเออร์, ที่ปรึกษาทั่วไปของ บริษัท paul mozer หัวหน้ารัฐบาลผู้ประกอบการค้าพันธบัตรและคนที่เสนอราคาเท็จและโธมัสเมอร์ฟี่ผู้ช่วย mozer ของถูกไล่ออก ได้ Buffett ไม่ได้ก้าวเข้ามาใช้เวลามากกว่าผู้สังเกตการณ์ได้สันนิษฐานว่าซาโลมอนจะได้ไปอยู่ภายใต้การ
ในที่สุดในปีต่อไปด้วยหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์คณะกรรมการกำหนด $ 290,000,000 ในการปรับและความเสียหายเมื่อซาโลมอนสำหรับการละเมิดกฎหมายหลักทรัพย์ใหญ่เป็นอันดับสองที่ดีเช่นเคยหลังเพียง $ 600,000,000 ตัดสินกับเดร็กเซลบริษัท ที่ถูกระงับจากตำแหน่งในฐานะที่เป็นตัวแทนจำหน่ายหลักที่ตั๋วเงินคลังประมูลสำหรับระยะเวลาสองเดือน Buffett ทะลุออกบทลงโทษที่รุนแรงมากขึ้นโดยการอย่างเต็มที่เผยให้เห็นการกระทำของ บริษัท และทำตามขั้นตอนเพื่อป้องกันการกลับเป็นซ้ำบัฟเฟทยังนอนโครงสร้างทางการเงินของ บริษัท - ความเสียหายจากความยากลำบากในการดึงดูดเครดิตตามการเปิดเผยของเรื่องอื้อฉาว - โดยการขายสินทรัพย์บางส่วนของซาโลมอน นอกจากนี้ยังมีในปี 1992 Buffett ติดตั้ง Maughan อดีตหัวหน้าของสำนักงานโตเกียวของซาโลมอนเป็นประธานของบราเธอร์สและโรเบิร์ตอี Denham, ทนายความเป็นเวลานานของเขาเป็นประธานของซาโลมอน Incบัฟเฟทยังคงอยู่ที่คณะกรรมการซาโลมอนและยังคงมีส่วนร่วมอย่างมากในการดำเนินงานของ บริษัท ฯ
ผู้บริหารชุดใหม่ได้ดูเหมือนจะสภาพอากาศผลพวงของเรื่องอื้อฉาวบนพื้นฐานของสองปีที่น่าประทับใจในระหว่างที่ บริษัท กลับไปยังรากของมันในการซื้อขายหลักทรัพย์ไปสู่​​ความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ ซาโลมอนในปี 1992 โพสต์ $ 550,000,000 รายได้สุทธิ $ 1060000000 ในผลกำไรก่อนหักภาษี,และในปี 1993 827,000,000 $ เมื่อ $ 1470000000 ในผลกำไรก่อนหักภาษี 1994 ผล - $ 399,000,000 ขาดทุนสุทธิก่อนหักภาษีสูญเสียของ $ 831,000,000 - แต่ชี้ไปที่จุดอ่อนหลายครั้งที่ซาโลมอนและแรงกดดันจากตลาดการแข่งขันมากขึ้น สัปดาห์ธุรกิจเกี่ยงว่าซาโลมอนได้รับความเดือดร้อนจากการบริหารจัดการที่อ่อนแออยู่ในมือของ Maughan ที่ไม่เคยมีผู้ประกอบการค้าบุคลากรที่สำคัญออกจากซาโลมอนเพราะแผนการจ่ายผลตอบแทนใหม่ดำเนินการในปี 1993 ที่ตัดโบนัสผู้ค้าเพื่อประโยชน์ของผู้ถือหุ้น บางทีสิ่งสำคัญที่สุดคือซาโลมอนการจัดการล้มเหลวในการกำหนดวิสัยทัศน์ที่ชัดเจนสำหรับอนาคตของ บริษัท เป็นผลให้ผู้สังเกตการณ์อุตสาหกรรมที่คาดการณ์ไว้ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1990 งขันใน Wall Street บนพื้นฐานของ overabundance ของผู้ค้าและผู้จัดการการจัดจำหน่าย,สันนิษฐานว่าซาโลมอนจะต้อง remake ตัวเองอีกครั้งเพื่อให้อยู่รอดวิกฤติอื่น - ดังกล่าวรวมถึงการให้ความสำคัญกับธนาคารเพื่อการลงทุนหวนกลับไปสู่​​การวางแนวทางหลักในการซื้อขายตราสารหนี้หรือการควบรวมกิจการหรือซื้อกิจการธนาคารพาณิชย์ ดูเหมือนว่ามันไม่น่าที่ซาโลมอนเคยจะกลับไปยังตำแหน่งที่ใกล้กับส่วนบนของผนังถนนที่จะจัดขึ้นในช่วงทศวรรษ 1980

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ไตรมาสถัดไปมาก อย่างไรก็ตาม เห็นต้นสแกนดัลสำคัญที่เกือบนำซาโลมอนตามกันเป็น Drexel บริหารกฎสำหรับประมูลของปัญหาบันทึกย่อและพันธบัตรสหรัฐกำหนดว่า ผู้ซื้อหนึ่งไม่สามารถประมูลมากกว่า 35 เปอร์เซ็นต์ของประมูลทั้งหมด ซาโลมอน อย่างไรก็ตาม อาจ - และมักจะ ไม่ - เสนอราคาตัวเอง ถึง 35 เปอร์เซ็นต์ และ เป็นนายหน้าสำหรับไคลเอนต์อย่าง น้อยหนึ่ง ถึง 35 เปอร์เซ็นต์สำหรับแต่ละลูกค้า ซาโลมอนคนนั้นประมูล 1991 พฤษภาคม 2 ปีคลังบันทึกกฎเหล่านี้ โดยการส่งประมูลเท็จในชื่อของลูกค้า นอกจากเสนอราคา 35 เปอร์เซ็นต์ในชื่อของทั้งสอง เมื่อส่งเหล่านี้ชนะการประมูล ซาโลมอนแล้วป้อนลงในตัวคอมพิวเตอร์ปลอม "ขาย" จากไคลเอ็นต์ของซาโลมอน ดัง ซาโลมอนควบคุม $10.6 พันล้านของการรวม $11.3 พันล้านประมูล วางในตำแหน่งที่แข็งแรงมากเพื่อบีบตัวแทนจำหน่ายที่ได้รับตำแหน่งในตลาดเมื่อออกสำหรับอาจ ประมูล ซาโลมอนสามารถดังนั้นค่าธรรมเนียมสูงกว่าคาดราคาตัวแทนจำหน่ายเหล่านี้ และทำให้ผลกำไรมาก เมเยอร์มาร์ตินอ้างในฝันร้ายใน Wall Street ที่นี้เป็นสิ่งที่เกิดขึ้น
ในบางส่วนเนื่องจากไคลเอนต์ซาโลมอน 2 ชื่อที่ใช้ในพฤษภาคมส่งประมูลเสนอราคาถูกต้องตามกฎหมายของตนเองซึ่งยกรวมของบริษัทประมูลกว่า 35 เปอร์เซ็นต์ ธนารักษ์ หนึ่งเริ่มการสอบสวน หลังจากโพรบเปิดในรายละเอียดว่าเกิดอะไรขึ้นพฤษภาคม พบอินสแตนซ์ก่อนหน้าของประมูลปลอมคล้าย ค้นพบด้านที่เจ้าหน้าที่ที่ซาโลมอน - รวม Gutfreund - มีการบอกของ infractions ก่อนหน้าอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ไม่ได้ทำอะไรเกี่ยวกับมัน เปลี่ยนแปลงที่สำคัญ rippled ผ่านทางบริษัท ในเดือนสิงหาคม นักลงทุนวอร์เรนบัฟ E. เฟตต์ ใครเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ที่สุดของซาโลมอนกับเดิมพัน $700 ล้าน โด่งเอาผ่านซาโลมอน CEO และประธานจาก Gutfreund ที่ลาออกจากตำแหน่ง เป็นได้สโทรสโทมัส ประธานของซาโลมอน Inc. จอห์น Meriwether รองประธานและหัวหน้างานของตราสารหนี้กรรมสิทธิ์ของซาโลมอนค้า และโดนัลด์ Feuerstein ปรึกษาทั่วไปของบริษัท Paul Mozer คนขายพันธบัตรรัฐบาลใหญ่และผู้ที่ทำการประมูลผิด และเมอร์ฟี่โทมัส ผู้ช่วยของ Mozer ถูกยิง มีบัฟเฟตต์ไม่ก้าวในการใช้เวลามากกว่า ผู้สังเกตการณ์ได้คาดว่า จะได้ไปซาโลมอนภายใต้
สุด ปีต่อไปนี้ ทรัพย์กำหนด $290 ล้านสินไหมและอันตรายกับซาโลมอนละเมิดกฎหมายหลักทรัพย์ สองใหญ่เช่นปรับเคย หลังเพียง $600 ล้านพิพากษากับ Drexel บริษัทยังถูกระงับจากตำแหน่งเป็นตัวแทนจำหน่ายหลักที่ประมูลบริหารการเงินสำหรับระยะเวลาสองเดือน บัฟเฟตต์ staved ปิดบทลงโทษที่รุนแรงมากขึ้น โดยเปิดเผยการดำเนินการของบริษัททั้งหมด และทำตามขั้นตอนเพื่อป้องกันไม่ให้เกิด บัฟเฟตต์ยังร่วมโครงสร้างทางการเงินของบริษัท - ความเสียหาย โดยความยากลำบากในการได้รับเครดิตตามวิวรณ์ของสแกนดัล - ขายของสินทรัพย์ของซาโลมอน ติดใน 1992 บัฟเฟตต์ตั้ง Maughan หัวเดิมของสำนักงานของซาโลมอนโตเกียว เป็นประธานของซาโลมอนบราและโรเบิร์ต E. Denham ทนายของเขานาน เป็นประธานของซาโลมอน อิงค์ บัฟเฟตต์อยู่ในคณะกรรมการบริษัทซาโลมอน และต่อการมีส่วนร่วมในการดำเนินงานของบริษัทมาก
การจัดการใหม่ได้ประจักษ์สภาพอากาศของสแกนดัลผลพวงตามสองปีน่าประทับใจที่บริษัทกลับไปรากในหลักทรัพย์ที่ซื้อขายจะประสบความสำเร็จ ในซาโลมอน 1992 ลง $550 ล้านรายได้สุทธิบน 1.06 ล้านดอลลาร์ใน pretax กำไร และใน 1993 827 ล้านเหรียญใน $1.47 ล้านในกำไร pretax 1994 - ผลขาดทุนสุทธิ 399 ล้านเหรียญในการสูญเสีย pretax ของ $831 ล้าน - อย่างไรก็ตาม ชี้ไปอ่อนหลายที่ซาโลมอนและแรงกดดันจากตลาดการแข่งขันมากขึ้น ธุรกิจสัปดาห์ contended ที่ ซาโลมอนประสบจากการจัดการที่อ่อนแอแต่ Maughan ที่ไม่ได้เป็นคนขาย บุคลากรคีย์ซ้ายซาโลมอนเนื่องจากแผนค่าตอบแทนดำเนินในปี 1993 ของเทรดเดอร์ที่ตัดโบนัสเพื่อประโยชน์ของผู้ถือหุ้น ทีสำคัญ ซาโลมอนจัดการมีเหลวเพื่อกำหนดวิสัยทัศน์ที่ชัดเจนสำหรับอนาคตของบริษัท ดัง อุตสาหกรรมผู้สังเกตการณ์ ผู้ทำนาย shakeout กลางทศวรรษที่ 1990 ใน Wall Street ตาม overabundance การค้าและ underwriters คาดว่า ซาโลมอนจะต้อง remake ตัวเองอีกครั้งเพื่ออยู่รอดวิกฤตอีก - ไปรวมเน้นลงทุนธนาคาร กลับไป แนวการค้าเป็นตรา หรือควบกับ หรือซื้อ โดยธนาคารพาณิชย์ เหมือนไม่น่าว่า ซาโลมอนจะเคยกลับไปที่ตำแหน่งด้านบนของวอลล์สตรีทที่จะจัดขึ้นในระหว่างทศวรรษ 1980

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ไตรมาสถัดไปเป็นอย่างมากแต่ถึงอย่างไรก็ตามเห็นว่าช่วงต้นของเรื่องอื้อฉาวที่สำคัญที่เกือบจะนำมาเกิดในช่วงปลายเหมือนกับ Drexel University กฎคลังสำหรับการซื้อขาย/การประมูลสินค้าของปัญหาประเทศสหรัฐอเมริกาของพันธบัตรและบันทึกไว้ว่าไม่มีใครแก่ผู้ซื้อไม่สามารถประมูลมากกว่าร้อยละ 35 ของการประมูลจัดให้บริการทั้งหมด แต่ถึงอย่างไรก็ตามสามารถเกิดและมักจะทำให้ราคาให้ตัวเองได้ถึงร้อยละ 35และเป็นนายหน้าที่สำหรับผู้ใช้บริการหนึ่งหรือมากกว่าเครื่องลูกข่ายได้มากถึง 35% สำหรับเครื่องลูกข่ายแต่ละเครื่อง. Salomon circumvented กฎนี้ในเดือน พฤษภาคม ปี 1991 ที่การประมูลของตั๋วเงินคลังสองปีโดยการส่งประกวดราคาผิดพลาดในชื่อของสองของลูกค้าในการเพิ่มถึง 35 - สั่งให้เปอร์เซ็นต์ในชื่อของตัวเอง เมื่อรับรางวัลจากผู้ส่งผลงานเข้าร่วมการประมูลที่ได้รับรางวัลนี้ Salomon จากนั้นเข้าไปในคอมพิวเตอร์ปลอม"ขายของ"จากลูกค้าของโรงแรมเพื่อ Salomonเป็นผลให้เกิดการควบคุม$ 10.6 พันล้านดอลลาร์ของการประมูล 11.3 ล้านบาทรวมทั้งหมดที่ใส่ในตำแหน่งอย่างมากเพื่อบีบตัวแทนจำหน่ายที่ได้รับตำแหน่งในตลาดเมื่อ - ออกสำหรับการประมูลอาจจะ Salomon สามารถที่จะขายราคาสูงขึ้นกว่าที่คาดว่าจะจำหน่ายเหล่านี้และทำให้กำไรมหาศาลดังนั้น มาร์ตินเมเยอร์อ้างว่าในฝันร้ายบนผนังถนนที่นี้ก็คือว่าอะไรจะเกิดขึ้น
ส่วนหนึ่งเป็นเพราะหนึ่งในสองเครื่องลูกข่าย Salomon ที่มีชื่อบริษัทที่ใช้ในการประมูลอาจจะยื่นเสนอประมูลอย่างถูกต้องตามกฎหมายของที่เป็นของตัวเองขึ้นมาประมูลทั้งหมดกว่า 35% คลังที่เริ่มดำเนินการมาสอบสวนที่ หลังจากการสอบสวนที่ไม่ครอบคลุมในรายละเอียดว่าเกิดอะไรขึ้นในเดือน พฤษภาคม พบว่าบางกรณีก่อนหน้าของประมูลเท็จความเหมือนและพบว่าเจ้าหน้าที่ด้านบนสุดที่เกิดรวมถึง gutfreund ได้รับการบอกของหนึ่งใน"กองทุนก่อนหน้าที่แต่ไม่ได้ทำอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญกลบเกลื่อนผ่านทางบริษัทได้ ในเดือนสิงหาคมที่ E .บุฟเฟต์นักลงทุนที่มีชื่อเสียงซึ่งเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ของ Salomon ซึ่งถือหุ้นมูลค่า 700 ล้านบาทที่ได้รับเป็นประธานและกรรมการผู้จัดการใหญ่เกิดจาก gutfreund ที่ลาออกจากตำแหน่งก็มีเช่นโทมัสริช - เอิดฌทเราซผู้จัดการของ Salomon , Inc .จอห์น meriwether รองประธานและหัวหน้างานของการซื้อขายพันธบัตรเป็นเอกสิทธิ์ของ Salomon และโดนัลด์ feuerstein ปรึกษาทั่วไปของบริษัท. Paul ' s mozer พ่อค้าหัวพันธบัตรรัฐบาลและบุคคลที่ผู้ที่ทำให้ประมูลและโทมัส Murphy ' s ผู้ช่วยของ mozer ยิง มีบุฟเฟต์ไม่ก้าวเข้ามารับช่วงต่อบรรดานักสังเกตการณ์ได้ส่วนใหญ่คาดว่าจะได้ไปเกิดตาม
และในที่สุดก็นำมาซึ่งในปีต่อไปนี้:และสำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ที่กำหนดไว้ถึง 290 ล้านบาทในค่าปรับและความเสียหายที่เกิดขึ้นต่อ Salomon สำหรับการละเมิดกฎหมายหลักทรัพย์ชั้นดีที่สองที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเช่นว่านั้นไม่เคยมีมาก่อนหลังเท่านั้นที่คำพิพากษา 600 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯต่อ Drexel Universityบริษัทที่ถูกพักจากตำแหน่งของการเป็นตัวแทนจำหน่ายหลักที่เปิดประมูลคลังสำหรับระยะเวลาสองเดือนที่ยัง บุฟเฟต์บทหนึ่งออกจากบทกำหนดโทษมากขึ้นอย่างรุนแรงจากที่ครบครันซึ่งจะเผยให้เห็นการดำเนินการของบริษัทฯและดำเนินการตามขั้นตอนเพื่อป้องกันการเวียนซ้ำบุฟเฟต์นอกจากนี้ยังพุ่งขึ้นโครงสร้างทางการเงินของบริษัทที่จะได้รับความเสียหายโดยความยากลำบากในการสร้างเครดิตต่อไปนี้:เปิดหูเปิดตาที่อื้อฉาวเรื่องโดยการขายสินทรัพย์ของ Salomon บางอย่าง ในปี 1992 นอกจากนี้ยังติดตั้งบุฟเฟต์ maughan อดีตหัวหน้าของกรุงโตเกียวสำนักงานของ Salomon เป็นประธานของ Salomon พี่น้องและ Robert e .เบตห่างจาก Denham อัยการยาว - เวลาของเขาเป็นประธานของ Salomon , Inc .บุฟเฟต์ยังคงอยู่ในบอร์ด Salomon และยังอยู่ในเกณฑ์สูงมากมีส่วนเกี่ยวข้องในการปฏิบัติการของบริษัท
การบริหารจัดการใหม่ที่ได้จะส่งผลให้ สภาพ อากาศของเรื่องอื้อฉาวที่อยู่บนพื้นฐานของสองปีในระหว่างที่บริษัทฯส่งคืนให้กับรากของมันในการซื้อขายหลักทรัพย์ในการสร้างความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ ในปี 1992 เกิดประกาศ$ 550 ล้านบาทในรายได้สุทธิ$ 1.06 ล้านบาทในกำไรก่อนหัก ภาษีและในปี 1993 มูลค่า 827 ล้านบาทที่$ 1.47 ล้านบาทในกำไรก่อนหัก ภาษี . ปี 1994 ผลการขาดทุนสุทธิ$ 399 ล้านบาทในการสูญเสียก่อนหัก ภาษี ในอัตรา$ 831 ล้านบาทแต่ถึงอย่างไรก็ตามยังชี้ให้เห็นถึงจุดอ่อนหลายแห่งที่ความดันและเกิดจากตลาดที่มีการแข่งขันสูงมากขึ้น ธุรกิจสัปดาห์โต้แย้งที่เกิดจากการบริหารจัดการไม่รัดกุมที่มือของ maughan ที่ไม่เคยเจ้าของห้องได้เจ้าหน้าที่ทางด้านซ้ายเกิดเพราะของแผนการจ่ายค่าชดเชยใหม่ที่ดำเนินการในปี 1993 ที่ตัดโบนัส'ผู้ค้าเพื่อประโยชน์ของผู้ถือหุ้น ที่สำคัญที่สุดก็คืออาจจะเกิดการจัดการก็ไม่สามารถกำหนดวิสัยทัศน์ที่ชัดเจนในอนาคตของบริษัท เป็นผลจากอุตสาหกรรมที่คาดว่าจะเข้าสังเกตการณ์เิกิดขึี้นตลอดเวลาขนาดกลาง 1990 ที่บนผนังบนถนนที่ใช้มากเกินไปที่ของบริษัท Underwriters และพ่อค้าส่วนใหญ่คาดว่าเกิดจะต้องทำใหม่ในตัวมันเองอีกครั้งในการสั่งซื้อเพื่อความอยู่รอดวิกฤตอีกคนหนึ่งได้เป็นไปได้รวมถึงการเน้นความสำคัญไปที่การธนาคารการลงทุนกลับไปที่การทำความเข้าใจเป็นหลักการค้าแบบคงที่รายได้หรือควบรวมกิจการที่มีการควบรวมกิจการหรือโดยธนาคารพาณิชย์ มันดูเหมือนจะไม่น่าจะเป็นไปได้ที่จะกลับมาเกิดไปที่ตำแหน่งของตนอยู่ใกล้ๆกับด้านบนสุดของผนังถนนไม่เคยที่จะจัดขึ้นในระหว่างที่ 1980 s