Male students’ loneliness (M=33.79)

Male students’ loneliness (M=33.79) was higher than females(M=29.66). This specific finding of the study is consistent with some previous findings( e.g., Salimi, 2008; Salimi, 2011; Tümkaya et al., 2008; Wiseman et al., 1995; Moore & Schultz, 1983). Further analyses showed that this gender difference is only observed in emotional loneliness. A strong possible explanation is that females talk about feelings males and share their feelings with the friends more openly than males, so they experience the lower level of loneliness. Enochs and Roland (2006; cited in Tümkaya et al., 2008) have emphasized that males keep their feelings under control, and they do not cry in comparison with females.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความเหงาของนักเรียนชาย (M = 33.79) สูงกว่า females(M=29.66) ค้นหานี้การศึกษาจะสอดคล้องกับการค้นพบก่อนหน้านี้บางอย่าง (เช่น Salimi, 2008 Salimi, 2011 Tümkaya et al., 2008 ไวส์แมนและ al., 1995 มัวร์และ Schultz, 1983) วิเคราะห์เพิ่มเติมพบว่า ความแตกต่างของเพศนี้เฉพาะสังเกตในอารมณ์ความเหงา คำอธิบายสามารถแข็งแรงได้ที่ฉันพูดคุยเกี่ยวกับความรู้สึกชาย และแบ่งปันความรู้สึกของพวกเขากับเพื่อนพูดอย่างเปิดเผยมากกว่าชาย เพื่อให้พวกเขามีประสบการณ์มีระดับของความเหงา Enochs และโรแลนด์ (2006 อ้างอิงใน Tümkaya et al., 2008) ได้เน้นว่า ผู้ชายให้ความรู้สึกของพวกเขาภายใต้การควบคุม และพวกเขาไม่ร้องเมื่อเปรียบเทียบกับหญิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความเหงานักเรียนชาย '(M = 33.79) สูงกว่าเพศหญิง (M = 29.66) การค้นพบที่เฉพาะเจาะจงของการศึกษามีความสอดคล้องกับผลการวิจัยก่อนหน้านี้บางคน (เช่น Salimi 2008; Salimi 2011; Tümkaya et al, 2008;.. ผู้วิเศษ, et al, 1995; มัวร์และชูลท์ซ, 1983) การวิเคราะห์เพิ่มเติมพบว่าความแตกต่างทางเพศนี้เป็นเพียงข้อสังเกตในความเหงาอารมณ์ คำอธิบายที่เป็นไปได้ที่แข็งแกร่งคือการที่หญิงพูดคุยเกี่ยวกับความรู้สึกและเพศแบ่งปันความรู้สึกของพวกเขากับเพื่อน ๆ มากขึ้นกว่าเพศอย่างเปิดเผยเพื่อให้พวกเขาได้สัมผัสกับระดับที่ต่ำกว่าของความเหงา Enochs และโรแลนด์ (2006 อ้างถึงในTümkaya et al, 2008). ได้เน้นย้ำว่าเพศชายให้ความรู้สึกของตนภายใต้การควบคุมและพวกเขาไม่ร้องไห้เมื่อเทียบกับเพศหญิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความเหงาของนักเรียนชาย ( M = 33.79 ) สูงกว่าเพศหญิง ( M = - ) การค้นหานี้โดยเฉพาะการศึกษาสอดคล้องกับผลการวิจัยก่อนหน้านี้ ( เช่น ซาลีมี , 2008 ; ซาลีมี 2011 ; T ü mkaya et al . , 2008 ; Wiseman et al . , 1995 ; มัวร์& Schultz , 1983 ) การวิเคราะห์เพิ่มเติม พบว่า ความแตกต่างทางเพศนี้เป็นเพียงสังเกตในความเหงาทางอารมณ์แข็งแรงที่สุด อธิบายคือ การพูดคุยเกี่ยวกับความรู้สึกของตัวผู้หญิง และร่วมแบ่งปันความรู้สึกกับเพื่อนอย่างเปิดเผยมากขึ้นกว่าผู้ชาย ดังนั้นพวกเขาประสบการณ์ระดับล่างของความเหงา enochs และโรแลนด์ ( 2006 ; อ้างถึงใน t ü mkaya et al . , 2008 ) ได้เน้นที่ผู้ชายให้ความรู้สึกของพวกเขาภายใต้การควบคุมและพวกเขาไม่ร้องไห้ในการเปรียบเทียบกับผู้หญิง