ลูกชายคนหนึ่งของชาวนาได้เดินไปเหยีย

ลูกชายคนหนึ่งของชาวนาได้เดินไปเหยียบหางงูโดยบังเอิญ งูจึงแว้งกัดเขาจนตายผู้เป็นพ่อได้ถือขวานไล่เจ้างูตัวนั้นไปด้วยความแค้น และตัดหางของมัน ด้วยเหตุนี้งูจังกลับมาแก้แค้นเขาโดยเริ่มกัดพวกวัวควายของชาวนาหลายครั้ง ทำให้ชาวนาเดอดร้อนมาก ในที่สุดชาวนาก็คิดว่าหากยุติเรื่องราวทั้งหมดกับเจ้างูนะเป็นการดีที่สุด เขาจึงนำอาหารและน้ำผึ้งไปยังที่หลบซ่อนของงู พูดกับมันว่า “เรามาลืมเรื่องราวทั้งหมดและอภัยให้กันเถอะ บางทีเจ้าอาจจะทำถูกก็ได้ที่ลงโทษลูกชายของข้าและแก้แค้นฝูงวัวควายของข้า แต่ข้าก็ทำถูกเหมือนกันที่พยายามจะแก้แค้นให้เขา ตอนนี้เราต่างก็สาสมแก่ใจแล้ว ทำไมเราไมกลับมาเป็เพื่อนกันอีกครั้งล่ะ?” “อย่างเลย” เจ้างูพูด “เอาของกำนัลพวกนี้กลับไปเสีย เพราะเจ้าจะไม่มีวันลืมเรื่องที่ลูกชายของเจ้าตาย เช่นเดียวกับข้าที่จะไม่ลืมเรื่องที่สูญเสียหางไป”

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

และตัดหางของมัน ทำให้ชาวนาเดอดร้อนมาก พูดกับมันว่า ตอนนี้เราต่างก็สาสมแก่ใจแล้ว "อย่างเลย" เจ้างูพูด "เอาของกำนัลพวกนี้กลับไปเสีย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลูกชายคนหนึ่งของชาวนาได้เดินไปเหยียบหางงูโดยบังเอิญงูจึงแว้งกัดเขาจนตายผู้เป็นพ่อได้ถือขวานไล่เจ้างูตัวนั้นไปด้วยความแค้นและตัดหางของมันทำให้ชาวนาเดอดร้อนมากในที่สุดชาวนาก็คิดว่าหากยุติเรื่องราวทั้งหมดกับเจ้างูนะเป็นการดีที่สุดเขาจึงนำอาหารและน้ำผึ้งไปยังที่หลบซ่อนของงูพูดกับมันว่า " เรามาลืมเรื่องราวทั้งหมดและอภัยให้กันเถอะแต่ข้าก็ทำถูกเหมือนกันที่พยายามจะแก้แค้นให้เขาตอนนี้เราต่างก็สาสมแก่ใจแล้วทำไมเราไมกลับมาเป็เพื่อนกันอีกครั้งล่ะ ?" อย่างเลย " เจ้างูพูด " เอาของกำนัลพวกนี้กลับไปเสียเพราะเจ้าจะไม่มีวันลืมเรื่องที่ลูกชายของเจ้าตายเช่นเดียวกับข้าที่จะไม่ลืมเรื่องที่สูญเสียหางไป "