In this article, we have defined pr

In this article, we have defined proactivity as a way of behaving, and therefore acknowledge
the role of both individual difference variables (e.g., personality) and situational forces (job design)
in shaping this type of action. Early research on the topic of proactivity, however, conceived of it as
a stable, dispositional variable. From this view point, ‘proactive personality’ refers to an individual
who is relatively unconstrained by situational forces, and who effects environmental change
(Bateman & Crant, 1993). This concept assumes proactive individuals are proactive across multiple
contexts and over time, regardless of the contingencies of a situation. Whilst this personality
approach is valid, we prefer to focus on proactive actions within a particular context, recognizing
that proactive behavior is shaped not only by one’s overarching personality, but by one’s
motivation in a particular context.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในบทความนี้ เรากำหนด proactivity เป็นวิธีการสังเกต และดังนั้นจึง ยอมรับ
บทบาทของตัวแปรแต่ละตัวแตกต่าง (เช่น บุคลิกภาพ) และกองทัพในสถานการณ์ (งานออกแบบ)
ในการกำหนดทิศนี้ชนิดของการดำเนินการ วิจัยช่วงบนหัวข้อของ proactivity รู้สึกอย่างไรก็ตาม มันเป็น
ตัวแปรมีเสถียรภาพ การโอนการครอบครอง จากจุดชมวิว 'บุคลิกภาพเชิงรุก' อ้างอิงถึงบุคคล
ที่ค่อนข้างเป็น unconstrained โดยกองจัดการ และที่ลักษณะการเปลี่ยนแปลงสิ่งแวดล้อม
(แซมเบทแมน& Crant, 1993) แนวคิดนี้ถือบุคคลเชิงรุกเป็นเชิงรุกทั้งหลาย
เกินเวลา ไม่ contingencies ของสถานการณ์และบริบทการ ขณะนี้บุคลิกภาพ
วิธีถูกต้อง เราต้องให้ความสำคัญกับการดำเนินการเชิงรุกในบริบทเฉพาะ จดจำ
เป็นรูปลักษณะการทำงานเชิงรุกไม่เพียงแต่ โดยบุคลิกคัดสรร แต่ของหนึ่ง
แรงจูงใจในบริบทเฉพาะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในบทความนี้เราได้กำหนด proactivity เป็นวิธีการทำและดังนั้นจึงยอมรับ
บทบาทของทั้งความแตกต่างระหว่างตัวแปร ( บุคลิกภาพเช่น ) และบังคับให้สถานการณ์ ( ออกแบบงาน )
ในรูปร่างของการกระทำแบบนี้ ก่อนการวิจัย เรื่อง proactivity อย่างไรก็ตาม รู้สึกมันเป็น
มั่นคง dispositional ตัวแปร จากจุดชมวิว' บุคลิกภาพ ' ซึ่งหมายถึงบุคคล
ที่ค่อนข้างต่างกันไปโดยกองกำลังของสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงและผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อม
( เบทแมน& crant , 1993 ) แนวคิดนี้ถือว่า บุคคลเชิงรุกเชิงรุกในบริบทหลาย
และตลอดเวลาไม่ว่าภาระผูกพันของสถานการณ์ ขณะที่แนวทางบุคลิกภาพ
นี้ใช้ได้เราต้องการที่จะมุ่งเน้นไปที่การกระทำเชิงรุกในบริบทเฉพาะ ตระหนักถึงพฤติกรรมเชิงรุก
รูปร่างไม่เพียงหนึ่งของการเสริมสร้างบุคลิกภาพ แต่ 1
แรงจูงใจในบริบทเฉพาะ