categorisation) appear to have a si

categorisation) appear to have a significant positive
impact on the prices that consumers are willing to
pay for premium wines, after taking into account
their own reputation assessment for grape varieties
and growing regions. This is equally true for Australia
and New Zealand. It is consistent with the earlier
study for Australia for 1991–92 by Oczkowski
(1994) and with Schamel’s (2000) findings for the
United States (based in that case on ratings published
in the U.S. magazine The Wine Spectator), and suggests
consumers value this information in their quest for
greater knowledge about available wines.
Second, the premia consumers are willing to pay
for higher-rated wines (both Halliday’s and Winestate’s)
appear to have trended downwards slightly
over the 1990s. This is true also for Halliday’s winery
ratings. This is consistent with wine consumers
in these two countries becoming more confident in
their own ability to discern the quality of different
wines, and hence less reliant on critics’ ratings.
The third lesson is not unrelated to the second.
It is that there is a clear trend towards greater
regional and varietal differentiation, at least within
Australia. This too suggests a greater proportion of
consumers are becoming more discerning, which
presumably is being reflected in vineyard land

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

categorisation) จะ มีค่าบวกที่สำคัญส่งผลกระทบต่อราคาที่ผู้บริโภคยินดีที่จะจ่ายค่าไวน์ หลังจากพิจารณาประเมินตนเองชื่อพันธุ์องุ่นและเติบโตภูมิภาค นี้เป็นจริงอย่างเท่าเทียมกันสำหรับออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ จึงสอดคล้องกับก่อนหน้านี้เรียนออสเตรเลีย 1991-92 โดย Oczkowski(1994) และ มีของ Schamel (2000) พบในการสหรัฐอเมริกา (ตามที่ประกาศการจัดอันดับในในสหรัฐอเมริกานิตยสารเดอะไวน์ทลาย), และแนะนำผู้บริโภคค่าข้อมูลนี้ในการแสวงหารู้ไวน์มีมากขึ้นสอง premia ผู้บริโภคยินดีที่จะจ่ายสำหรับไวน์ที่คะแนนสูง (Halliday ของและของ Winestate)จะ ได้ trended ลงเล็กน้อยช่วงทศวรรษที่ 1990 นี้เป็นจริงสำหรับไวน์ของ Hallidayการจัดอันดับ โดยสอดคล้องกับผู้บริโภคไวน์ในทั้งสองประเทศเหล่านี้เป็นความมั่นใจในตนเองความสามารถในการแยกแยะคุณภาพแตกต่างกันไวน์ และดังนั้นน้อยพึ่งพาการจัดอันดับของนักวิจารณ์บทที่ 3 ไม่เห็นที่สองคือว่า มีแนวโน้มที่ชัดเจนต่อมากกว่าภูมิภาค และพันธุ์สร้างความแตกต่าง น้อยภายในออสเตรเลีย นี้ไปแนะนำสัดส่วนมากขึ้นผู้บริโภคจะกลายเป็น มากขึ้นฉลาด ซึ่งสันนิษฐานว่าเป็นการประจำในที่ดินองุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หมวดหมู่) ปรากฏว่ามีที่เป็นบวกอย่างมีนัยสำคัญส่งผลกระทบต่อราคาที่ผู้บริโภคยินดีที่จะจ่ายสำหรับไวน์พรีเมี่ยมหลังจากที่คำนึงถึงการประเมินชื่อเสียงของตัวเองสำหรับพันธุ์องุ่นและภูมิภาคที่กำลังเติบโต นี่คือความจริงอย่างเท่าเทียมกันสำหรับออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ มันมีความสอดคล้องกับก่อนหน้านี้การศึกษาออสเตรเลีย 1991-1992 โดย Oczkowski (1994) และมีการ schamel ของ (2000) ผลการวิจัยสำหรับสหรัฐอเมริกา(ในกรณีที่การจัดอันดับการตีพิมพ์ในนิตยสารสหรัฐอเมริกาไวน์) และแสดงให้เห็นผู้บริโภคค่าข้อมูลเหล่านี้ในการแสวงหาของพวกเขาสำหรับความรู้มากขึ้นเกี่ยวกับไวน์ที่มีอยู่. ประการที่สองผู้บริโภค Premia ยินดีที่จะจ่ายสำหรับไวน์จัดอันดับที่สูงขึ้น(ทั้งฮัลลิเดย์และ Winestate) ที่ดูเหมือนจะมีแนวโน้มลดลงเล็กน้อยในช่วงปี1990 นี่คือความจริงยังโรงกลั่นเหล้าองุ่นไพรเวทเรตติ้ง ซึ่งสอดคล้องกับผู้บริโภคไวน์ในสองประเทศนี้กลายเป็นมีความมั่นใจในความสามารถของตนเองที่จะมองเห็นคุณภาพของการที่แตกต่างกันไวน์และด้วยเหตุนี้น้อยพึ่งพาการจัดอันดับนักวิจารณ์. บทเรียนที่สามคือไม่ได้เกี่ยวข้องกับการที่สอง. มันเป็นว่ามี แนวโน้มที่ชัดเจนมากขึ้นต่อความแตกต่างในระดับภูมิภาคและพันธุ์อย่างน้อยภายในประเทศออสเตรเลีย นี้ก็แสดงให้เห็นสัดส่วนที่มากขึ้นของผู้บริโภคจะกลายเป็นที่ฉลาดมากขึ้นซึ่งน่าจะมีการสะท้อนให้เห็นในที่ดินไร่องุ่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

categorisation ) ที่ปรากฏจะมีผลกระทบทางด้านบวก
ในราคาที่ผู้บริโภคเต็มใจที่จะจ่ายสำหรับไวน์พรีเมี่ยม

หลังจากพิจารณาประเมินชื่อเสียงของตัวเองสำหรับองุ่นพันธุ์
และเติบโตภูมิภาค นี้เป็นจริงอย่างเท่าเทียมกัน
สำหรับออสเตรเลียและนิวซีแลนด์ มันสอดคล้องกับก่อนหน้านี้
เรียนออสเตรเลีย 1991 – 92 oczkowski
โดย( 1994 ) และกับ schamel ( 2000 ) พบใน
สหรัฐอเมริกา ( ใช้ในกรณีการจัดอันดับตีพิมพ์ในนิตยสารอเมริกา

ไวน์ชม ) และชี้ให้เห็นคุณค่าผู้บริโภคข้อมูลนี้ในการแสวงหาของพวกเขาสำหรับ
ความรู้มากขึ้นเกี่ยวกับไวน์ใช้ได้ .
2 , Premia ผู้บริโภคเต็มใจที่จะจ่าย
สำหรับ การจัดอันดับที่สูงขึ้นไวน์ ( ทั้ง ฮอลลิเดย์ และ winestate )
ปรากฏมี มีแนวโน้มลดลงเล็กน้อย
กว่ายุค นี้เป็นจริงสำหรับ ฮอลลิเดย์ของโรงกลั่นเหล้าองุ่น
อันดับเครดิต ซึ่งสอดคล้องกับไวน์ผู้บริโภค
ในทั้งสองประเทศกลายเป็นมั่นใจในความสามารถของตัวเองที่จะมองเห็น

คุณภาพของไวน์ที่แตกต่างกันและจึงน้อยพึ่งพาคะแนนวิจารณ์ ' .
บทเรียนที่สามคือไม่เกี่ยวข้องกับ
2นั่นก็คือ แนวโน้มที่ชัดเจนไปสู่ภูมิภาคและพันธุ์ที่แตกต่าง

อย่างน้อยภายในออสเตรเลีย นี้ก็แสดงให้เห็นสัดส่วนที่มากขึ้นของผู้บริโภคจะกลายเป็นที่ฉลาด

มีมากขึ้นซึ่งจะถูกสะท้อนในไร่ที่ดิน