that 1600 m2 areas of paddy soils a

that 1600 m2 areas of paddy soils at Mae Sot were contaminated by Cd, which impacted 12 villages with a total population of 12,075 people (Swaddiwudhipong et al., 2007).
The agricultural soils of Mae Sot District that contain the high- est amounts of Cd are those neighboring the Mae Tao River and the canals linked to it, which are used to irrigate the fields (Simmons et al., 2005). This is notably due to the transfer of Cd-bearing fine clay particles dissolved in the river to the agricultural soils, which occurs especially during raining events, or dredging of river sedi- ments containing Cd-bearing carbonate minerals (Kosolsaksakul et al., 2014). The source of Cd present in the river is likely located in the eastern mountainous area of Mae Sot, a few kilometers upstream from the impacted agricultural fields. Two zinc mines were built in this area after the Thai government classified it around 1977 as the region of the country that naturally contains the highest amount of Zn ores (Padungtod et al., 2007), which usu- ally bear between 0.1% and 5% of Cd (Yang et al., 2004). The first mine, currently owned by Padaeng Industry, is the biggest Zn mine in Southeast Asia (Simmons et al., 2014). The second mine is no longer active. The sites of these two mines are located uphill of the Mae Tao creek, along the river path. It has been then claimed that at least one of these industrial sites is responsible for the Cd contamination at Mae Sot (Kosolsaksakul et al., 2014). However, this has never been clearly proven yet, as the contamination could be also due to natural weathering of Cd-bearing minerals, which are abundant in the soils of the Padaeng mine area (Padungtod et al., 2007).
Despite the number of Cd-contaminated fields at Mae Sot, which pose a threat to the local villagers, almost no studies have yet proposed a viable and cost-effective method to treat them. Among all existing techniques to remediate heavy metals from soils, phytoremediation represents a natural, in-situ, sim- ple, and cheap approach (Cunningham et al., 1995; Chaney et al., 1997). The farmers at Mae Sot district could easily employ this remediation technique to remove by themselves Cd from their polluted lands, using a hyperaccumulating plant that would be well adapted to the tropical climate of Tak Province. Gynura pseudochina (L.) var. hispida Thv. (Asteraceae) is com- monly found in Thailand (Siriwatanametanon et al., 2009). Sim- ilarly, Chromolaena odorata (L.) King & Robinson (Asteraceae, Eupatorieae), also called ‘‘Siam weed’’, which is a tropical flow- ering shrub with fast growth and spread rates (Tanhan et al., 2007), is widely distributed throughout Thailand. Crassocephalum
crepidioides (Benth.) S. Moore (Compositae) and Conyza sumatr- ensis (Retz.) E. Walker (Compositae) are invasive herbs growing in many tropical and subtropical regions of the world (Musa et al., 2011; Mabrouk et al., 2013). G. pseudochina, C. crepidioides, C. odorata, and C. sumatrensis were found among the vegetation of the Padeang mine area of Mae Sot (Phaenark et al., 2009). In contrast, Nicotiana tabacum L. (Solanaceae) is not a plant natu- rally growing at Mae Sot. However, it could potentially tolerate the tropical climate of Tak Province since Thailand is a tobacco- producing country (Lugon-Moulin et al., 2006). The Cd-hyperac- cumulation capacities of G. pseudochina, C. crepidioides, C. odora- ta, C. sumatrensis, and N. tabacum have already been demonstrated in various types of contaminated soils, mainly under greenhouse conditions (Tanhan et al., 2007; Phaenark et al., 2009; Chitra et al., 2011; Musa et al., 2011; Mabrouk et al., 2013). Therefore, the objective of this study was to test the capacity of five plant types to hyperaccumulate Cd in a con- taminated agricultural soil at Mae Sot district, by conducting in- situ field-scale experiments. The final goal was to estimate if any of the five plants that hyperaccumulated Cd in the study site could be also suitable in remediating other fields at Mae Sot. This represented an important initial step in determining which plant could be used by the Mae Sot farmers to remove Cd from their impacted soils.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ที่ 1600 m2 พื้นที่นาดินเนื้อปูนที่แม่สอดถูกปนเปื้อน โดย Cd ที่รับผลกระทบ 12 หมู่บ้าน มีประชากรรวม 12,075 คน (Swaddiwudhipong et al., 2007)The agricultural soils of Mae Sot District that contain the high- est amounts of Cd are those neighboring the Mae Tao River and the canals linked to it, which are used to irrigate the fields (Simmons et al., 2005). This is notably due to the transfer of Cd-bearing fine clay particles dissolved in the river to the agricultural soils, which occurs especially during raining events, or dredging of river sedi- ments containing Cd-bearing carbonate minerals (Kosolsaksakul et al., 2014). The source of Cd present in the river is likely located in the eastern mountainous area of Mae Sot, a few kilometers upstream from the impacted agricultural fields. Two zinc mines were built in this area after the Thai government classified it around 1977 as the region of the country that naturally contains the highest amount of Zn ores (Padungtod et al., 2007), which usu- ally bear between 0.1% and 5% of Cd (Yang et al., 2004). The first mine, currently owned by Padaeng Industry, is the biggest Zn mine in Southeast Asia (Simmons et al., 2014). The second mine is no longer active. The sites of these two mines are located uphill of the Mae Tao creek, along the river path. It has been then claimed that at least one of these industrial sites is responsible for the Cd contamination at Mae Sot (Kosolsaksakul et al., 2014). However, this has never been clearly proven yet, as the contamination could be also due to natural weathering of Cd-bearing minerals, which are abundant in the soils of the Padaeng mine area (Padungtod et al., 2007).Despite the number of Cd-contaminated fields at Mae Sot, which pose a threat to the local villagers, almost no studies have yet proposed a viable and cost-effective method to treat them. Among all existing techniques to remediate heavy metals from soils, phytoremediation represents a natural, in-situ, sim- ple, and cheap approach (Cunningham et al., 1995; Chaney et al., 1997). The farmers at Mae Sot district could easily employ this remediation technique to remove by themselves Cd from their polluted lands, using a hyperaccumulating plant that would be well adapted to the tropical climate of Tak Province. Gynura pseudochina (L.) var. hispida Thv. (Asteraceae) is com- monly found in Thailand (Siriwatanametanon et al., 2009). Sim- ilarly, Chromolaena odorata (L.) King & Robinson (Asteraceae, Eupatorieae), also called ‘‘Siam weed’’, which is a tropical flow- ering shrub with fast growth and spread rates (Tanhan et al., 2007), is widely distributed throughout Thailand. Crassocephalumcrepidioides (Benth.) S. Moore (Compositae) and Conyza sumatr- ensis (Retz.) E. Walker (Compositae) are invasive herbs growing in many tropical and subtropical regions of the world (Musa et al., 2011; Mabrouk et al., 2013). G. pseudochina, C. crepidioides, C. odorata, and C. sumatrensis were found among the vegetation of the Padeang mine area of Mae Sot (Phaenark et al., 2009). In contrast, Nicotiana tabacum L. (Solanaceae) is not a plant natu- rally growing at Mae Sot. However, it could potentially tolerate the tropical climate of Tak Province since Thailand is a tobacco- producing country (Lugon-Moulin et al., 2006). The Cd-hyperac- cumulation capacities of G. pseudochina, C. crepidioides, C. odora- ta, C. sumatrensis, and N. tabacum have already been demonstrated in various types of contaminated soils, mainly under greenhouse conditions (Tanhan et al., 2007; Phaenark et al., 2009; Chitra et al., 2011; Musa et al., 2011; Mabrouk et al., 2013). Therefore, the objective of this study was to test the capacity of five plant types to hyperaccumulate Cd in a con- taminated agricultural soil at Mae Sot district, by conducting in- situ field-scale experiments. The final goal was to estimate if any of the five plants that hyperaccumulated Cd in the study site could be also suitable in remediating other fields at Mae Sot. This represented an important initial step in determining which plant could be used by the Mae Sot farmers to remove Cd from their impacted soils.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ 1,600 m2 พื้นที่ดินนาที่แม่สอดได้รับการปนเปื้อนแคดเมียมซึ่งได้รับผลกระทบ 12 หมู่บ้านที่มีประชากรทั้งหมดของ 12,075 คน (Swaddiwudhipong et al., 2007).
ดินทางการเกษตรของอำเภอแม่สอดที่มีปริมาณสูงคือของ Cd เป็นผู้ที่อยู่ใกล้เคียงแม่น้ำแม่เต่าและคลองที่เชื่อมโยงกับมันซึ่งจะใช้ในการทดน้ำทุ่ง (ซิมมอนส์ et al., 2005) นี้เป็นที่สะดุดตาเนื่องจากการโอน Cd แบกอนุภาคดินเหนียวปรับละลายในแม่น้ำไปยังดินทางการเกษตรที่เกิดขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเหตุการณ์ฝนตกหรือการขุดลอกแม่น้ำ ments sedi- ที่มีแร่ธาตุคาร์บอเนตแผ่น Cd-แบริ่ง (Kosolsaksakul et al., 2014 ) แหล่งที่มาของ Cd อยู่ในแม่น้ำมีแนวโน้มที่ตั้งอยู่ในพื้นที่ภูเขาทางทิศตะวันออกของอำเภอแม่สอดไม่กี่กิโลเมตรจากเหนือเขตทางการเกษตรได้รับผลกระทบ การทำเหมืองแร่สังกะสีสองถูกสร้างขึ้นในพื้นที่นี้หลังจากที่รัฐบาลไทยจัดไปรอบปี 1977 เป็นภูมิภาคของประเทศที่เป็นธรรมชาติมีจำนวนเงินสูงสุดของแร่ธาตุสังกะสี (Padungtod et al., 2007) ซึ่งเป็นพันธมิตร usu- แบกระหว่าง 0.1% และ 5 % ของ Cd (Yang et al., 2004) เหมืองแรกที่เป็นเจ้าของในขณะนี้โดยอุตสาหกรรมผาแดงเป็นเหมืองสังกะสีที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (ซิมมอนส์ et al., 2014) เหมืองที่สองคือไม่ใช้งาน เว็บไซต์ของทั้งสองเหมืองที่ตั้งอยู่เนินของแม่เต่าลำห้วยตามเส้นทางแม่น้ำ จะได้รับการอ้างแล้วว่าอย่างน้อยหนึ่งของโรงงานอุตสาหกรรมเหล่านี้เป็นผู้รับผิดชอบต่อการปนเปื้อนแคดเมียมที่แม่สอด (Kosolsaksakul et al., 2014) แต่นี้ไม่เคยได้รับการพิสูจน์อย่างชัดเจนยังเป็นปนเปื้อนที่อาจจะยังเกิดจากการผุกร่อนตามธรรมชาติของแร่ธาตุ Cd แบกซึ่งมีมากมายในดินของพื้นที่เหมืองผาแดง (Padungtod et al., 2007).
แม้จะมีจำนวน สาขา Cd ปนเปื้อนที่แม่สอดซึ่งเป็นภัยคุกคามต่อชาวบ้านในท้องถิ่นเกือบไม่มีการศึกษายังได้เสนอวิธีการทำงานได้และค่าใช้จ่ายที่มีประสิทธิภาพการรักษาพวกเขา ในบรรดาเทคนิคที่มีอยู่ทั้งหมดเพื่อ remediate โลหะหนักออกจากดินบำบัดแสดงให้เห็นถึงธรรมชาติในแหล่งกำเนิด, ซิมเปิ้ลและวิธีการที่ถูก (คันนิงแฮม, et al, 1995;. นี่ย์, et al, 1997). เกษตรกรที่อำเภอแม่สอดได้อย่างง่ายดายสามารถใช้เทคนิคการฟื้นฟูนี้เพื่อลบด้วยตัวเอง Cd ปนเปื้อนจากดินแดนของพวกเขาโดยใช้พืช hyperaccumulating ที่จะปรับตัวให้เข้ากับสภาพภูมิอากาศเขตร้อนของจังหวัดตาก Gynura pseudochina (L. ) var hispida THV (แอสเทอ) เป็นปรกติสั่งที่พบในประเทศไทย (Siriwatanametanon et al., 2009) ซิม ilarly, สาบเสือ (L. ) King & โรบินสัน (แอสเทอ, Eupatorieae) หรือที่เรียกว่า '' สยามวัชพืช '' ซึ่งเป็นไม้พุ่ม ering flow- เขตร้อนที่มีการเจริญเติบโตและการแพร่กระจายอย่างรวดเร็วอัตรา (Tanhan et al., 2007) มีการกระจายอย่างกว้างขวางทั่วประเทศ Crassocephalum
crepidioides (Benth.) เอสมัวร์ (Compositae) และ Conyza sumatr- ensis (Retz.) อีวอล์คเกอร์ (Compositae) สมุนไพรรุกรานที่เพิ่มขึ้นในหลายภูมิภาคเขตร้อนและกึ่งเขตร้อนของโลก (มูซา et al, 2011;. Mabrouk et al., 2013) G. pseudochina, crepidioides ซีซีดีเซลและซี sumatrensis ถูกพบในพืชของพื้นที่เหมือง Padeang แม่สอด (Phaenark et al., 2009) ในทางตรงกันข้าม Nicotiana tabacum ลิตร (Solanaceae) ไม่ได้เป็นพืชชุมนุมขั้นตอนปกติเติบโตที่แม่สอด แต่ก็อาจจะทนต่อสภาพภูมิอากาศในเขตร้อนของจังหวัดตากตั้งแต่ประเทศไทยเป็นประเทศที่มีการผลิต tobacco- (Lugon Moulin-et al., 2006) CD-hyperac- ความจุของสะสมกรัม pseudochina, crepidioides ซีซี odora- ตาซี sumatrensis และเอ็น tabacum ได้รับการแสดงให้เห็นในรูปแบบต่างๆของดินที่ปนเปื้อนส่วนใหญ่ภายใต้เงื่อนไขเรือนกระจก (Tanhan et al, 2007; Phaenark et al, 2009;. จิตรา et al, 2011;. มูซา et al, 2011;.. Mabrouk et al, 2013) ดังนั้นวัตถุประสงค์ของการศึกษาครั้งนี้คือการทดสอบความสามารถของห้าชนิดของพืชที่จะ hyperaccumulate Cd ในดินการเกษตรทำา taminated ที่อำเภอแม่สอดโดยการดำเนินการแหล่งกำเนิดหทดลองขนาด เป้าหมายสุดท้ายคือการประเมินว่าใด ๆ ของห้าพืชที่ hyperaccumulated Cd ในเว็บไซต์การศึกษาอาจจะยังเหมาะที่แก้ไขในสาขาอื่น ๆ ที่แม่สอด นี่เป็นขั้นตอนเริ่มต้นที่สำคัญในการกำหนดพืชที่สามารถนำมาใช้โดยเกษตรกรแม่สอดที่จะเอาซีดีมาจากผลกระทบของพวกเขาดิน