His name was Yang Yang. He glanced

His name was Yang Yang. He glanced sideways at Zhang Ye with a sunken expression.

Zhang Ye didn’t pay any attention to him, and pressed the button for his level, looking relaxed.

Yang Yang didn’t attempt to speak to him either. The two of them had already argued in the past, so of course they didn’t want to speak once again!

The lift went to the basement first, where Zhang Ye walked out. He walked straight to Studio 7 for the recording. He entered by pushing the door. Damn, it had already transformed into a whirlwind of activity and staff.

“Is the signal okay?”

“It’s almost there.”

“I’ll adjust it a little more, then.”

“Lights, we need some more lights over here!”

Over a dozen people were busy climbing around and carrying equipment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชื่อของเขาคือ หยาง หยาง เขา glanced ข้างที่จางเย่กับนิพจน์ที่จมจางเย่ไม่สนใจใด ๆ กับเขา แล้วกดปุ่มเขาระดับ กำลังผ่อนคลายยางยางไม่ได้พยายามจะพูดกับเขาอย่างใดอย่างหนึ่ง เขาทั้งสองแล้วได้โต้เถียงในอดีต ดังนั้นแน่นอนว่าพวกเขาไม่ต้องพูดอีกครั้งลิฟท์ไปชั้นใต้ดินครั้งแรก ที่จางเย่เดินเข้าออก เขาเดินตรงไป 7 สตูดิโอสำหรับการบันทึก เขาป้อน โดยการผลักดันประตู ไอ้ มันได้กลายเป็นลมและกิจกรรมแล้ว"คือสัญญาณโอเค"ก็เกือบจะมี""ผมจะปรับมันน้อย แล้วกัน""ไฟ เราต้องการไฟเพิ่มเติมบางอย่างมากกว่าที่นี่"เป็นคนปีนเขาวุ่นวายรอบและอุปกรณ์พกพา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชื่อของเขาคือหยางหยาง เขาเหลือบมองด้านข้างที่จางเจ้าด้วยการแสดงออกที่จม.

จางเจ้าไม่ได้ให้ความสนใจใด ๆ กับเขาและกดปุ่มสำหรับระดับของเขามองผ่อนคลาย.

ยางยางไม่ได้พยายามจะพูดกับเขาอย่างใดอย่างหนึ่ง สองของพวกเขาได้เป็นที่ถกเถียงกันอยู่แล้วในอดีตที่ผ่านมาดังนั้นแน่นอนพวกเขาไม่ต้องการที่จะพูดอีกครั้ง!

ลิฟท์ไปชั้นใต้ดินเป็นครั้งแรกที่จางเจ้าเดินออกมา เขาเดินตรงไปยังสตูดิโอ 7 สำหรับการบันทึก เขาเดินเข้ามาโดยการผลักดันประตู ประณามมันก็เปลี่ยนไปแล้วเข้าไปในลมกรดของกิจกรรมและพนักงาน.

"คือสัญญาณเอาล่ะ?"

"มันเกือบจะมี."

"ฉันจะปรับเล็ก ๆ น้อย ๆ แล้ว."

"ไฟเราต้องไฟบางมากขึ้นกว่าที่นี่ "

มากกว่าโหลคนปีนเขาไม่ว่างไปรอบ ๆ และถืออุปกรณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชื่อของเขาคือ หยางหยาง เขาเหลือบมองไปด้านข้างที่จางเยด้วยสีหน้าที่จมจาง ท่านไม่ได้สนใจเขา และกดที่ปุ่ม ระดับของเขาดูผ่อนคลายหยางหยางไม่ได้พยายามที่จะพูดกับเขาเหมือนกัน พวกเขาสองคนทะเลาะกันแล้วในอดีต ดังนั้น แน่นอนว่า พวกเขาไม่ได้ต้องการให้พูดอีกครั้งลิฟท์ไปที่ห้องใต้ดินก่อน ว่าจาง เยเดินออกมา เขาเดินตรงไปที่สตูดิโอเพื่อบันทึก เขาเข้ามาโดยผลักประตู บ้าจริง มันได้แปรสภาพเป็นลมกรดของกิจกรรม และพนักงาน" เป็นสัญญาณโอเค ? "" มันเกือบจะมี ." ผมจะปรับมันอีกเล็กน้อย แล้ว "" ไฟ เราต้องการไฟมากขึ้นกว่าที่นี่ ! "มากกว่าโหลคนปีนไปรอบ ๆและถืออุปกรณ์ไม่ว่าง