พระอภัยใจอ่อนถอนสอื้น
อุส่าห์ฝืนพักตร์ว่านิจจาเอ๋ย
แม่ผีเสื้อเมื่อไม่เห็นในใจเลย
พี่ไม่เคยอยู่ในถ้ำให้รำคาญ
คิดถึงน้องสองชนกที่ปกเกล้า
จะสร้อยเศร้าโศกาน่าสงสาร
ด้วยพลัดพรากจากมาเป็นช้านาน
ไม่แจ้งการว่าข้างหลังเป็นอย่างไร
จึงจำร้างห่างห้องให้น้องโกรธ
จงงดโทษพี่ยาอัชฌไสย
แม้นไปได้ก็จะพาแก้วตาไป
นี่จนใจเสียด้วยนางต่างกระกูล
พี่มนุษย์สุดสวาทเป็นชาติยักษ์
จงคิดหักความสวาทให้ขาดสูญ
กลับไปอยู่คูหาอย่าอาดูร
จงเพิ่มพูลภาวนารักษาธรรม์
อย่าฆ่าสัตว์ตัดชีวิตพิษฐาน
หมายวิมานเมืองแมนแดนสวรรค์
จะเกิดไหนขอให้พบประสบกัน
อย่าโศกศัลย์แคล้วคลาดเหมือนชาตินี้
พี่ขอบุตรสุดใจเอาไปด้วย
เป็นเพื่อนม้วยเหมือนสุดมารศรี
ขอลาแก้วแววตาไปธานี
อย่าราคีขุ่นข้องให้หมองมัว ฯ
* ผีเสื้อน้ำซ้ำวอนด้วยอ่อนหวาน
ไม่โปรดปรานอนุกูลเลยทูลหัว
ถ้าทิ้งไว้ไหนน้องจะครองตัว
ทั้งจากผัวจากบุตรสุดอาไลย
มิขออยู่สู้ตายวายชีวิต
ไม่เห็นจิตต์น้องรักจะตักไษย
เชิญพระองค์ลงมาชลาไลย
เมียจะให้มนต์เวทวิเศษครัน
แล้วร้องเรียกลูกยามาด้วยพ่อ
แม่จะขออำลาเจ้าอาสัญ
อย่าสงไสยใจจริงทุกสิ่งอัน
ไม่รำพรรณพูดลวงเจ้าดวงใจ ฯ