The term Dynamic Capabilities was f

The term Dynamic Capabilities was first introduced in a working paper in 1989, was influenced by Gary Hamel's multinational strategy research leading to Core Competences of the Corporation[2] and was cited in Ikujiro Nonaka and Hirotaka Takeuchi's innovation strategy work The Knowledge-Creating Company.[3] Originally, dynamic capabilities was distinct from operational capabilities, which pertain to the current operations of an organization. Dynamic capabilities, by contrast, refer to "the capacity of an organization to purposefully create, extend, or modify its resource base" (Helfat et al., 2007).

The basic assumption of the dynamic capabilities framework is that core competencies should be used to modify short-term competitive positions that can be used to build longer-term competitive advantage. The academic literature on dynamic capabilities grew out of (1) the resource-based view of the firm and (2) the concept of "routines" in evolutionary theories of organization (Nelson & Winter, 1982). It thus provides a bridge between the economics-based strategy literature and evolutionary approaches to organizations.[4]

The main difference between the resource-based view of the firm and dynamic capabilities view is the fact that the latter focuses more on the issue of competitive survival rather than achievement of sustainable competitive advantage. This focus appears to be closer to contemporary business realities, the latter being more "high-velocity" than the case in previous decades. The demise of companies like Nokia shows that the more pressing issue is competitive survival. Strategy scholars Gregory Ludwig and Jon Pemberton (2011),[5] in one of the rare and therefore important empirical studies on the topic, emphasise the need to focus on the actual process of dynamic capability building rather than generate further abstract definitions of dynamic capabilities. It is of key importance to focus on different industry contexts to further advance this emerging area of research. In many industries, changing the entire resource base in response to external changes is simply unrealistic. At the same time, ignoring external change altogether is not an alternative. Senior managers are therefore forced to engage with the complex task of dynamic capability building in order to facilitate competitive survival in the light of depreciating value of resource bases available within the firm.

Dynamic capabilities theory attempts to deal with two key questions:

1. How can senior managers of successful companies change their existing mental models and paradigms to adapt to radical discontinuous change?

2. Ultimately, how can companies maintain threshold capability standards and hence ensure competitive survival?

When senior managers are confronted with the task of building dynamic capabilities, they need to consider sometimes drastic fluctuations in the threshold capability definition standards, making it more and more complex for companies to understand the minimum requirements needed to remain in the game as an industry player. In turn, these fluctuations derive from external change in the macro environments and the total resource sum available in an entire industry. Monitoring of these external and increasingly unpredictable parameters will then allow managers to tackle the internal process of adapting their resource base. Often, this is simply not possible because of strong path dependencies or practical feasibility constraints that apply to certain industries. For example, some industries rely on a certain manufacturing process. Once a new technology arrives, changing the manufacturing process on short notice is unrealistic. It is therefore more likely that adaptations are centred around managerial routines and capability level, rather than apply to the resource base level. In other words, managers need to make the most of their existing resource material yet simultaneously understand the ongoing depreciation of this resource base.[5]

The New Dynamic Capabilities framework[6] focuses on the firm's ability to quickly orchestrate and reconfigure externally sourced competences—ranging from Apple, Google Android, IBM Linux developer ecosystems to crowdsourced, crowdfunded open innovations such as the Obama08 mobile app—while leveraging internal resources such as platforms, know-how, user communities and digital, social and mobile networks.[7] The New Dynamic Capabilities framework is driven by the rise of Web 2.0 strategy, new digital, information and network economics[8] and the fall of the transaction costs of specialized multi-party orchestration.[9] The New Dynamic Capabilities framework for corporate strategic management bridges innovation strategy, digital strategy and multinational strategy—experimenting, innovating and learning 10x faster while orchestrating organizational capabilities worldwide for execution in a globally networked and interdependent environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คำความสามารถแบบไดนามิกเป็นครั้งแรกแนะนำในกระดาษทำการในปี 1989 ได้รับ โดย Gary Hamel กลยุทธ์ข้ามชาติวิจัยนำ Core Competences ของบริษัท [2] และถูกอ้างถึงใน Ikujiro โนนากะและ Hirotaka สแมนนวัตกรรมกลยุทธ์งานสร้างความรู้ บริษัท[3] เดิม ความสามารถแบบไดนามิกแตกต่างจากความสามารถในการดำเนินงาน ที่เกี่ยวข้องกับการดำเนินงานปัจจุบันขององค์กร ความสามารถแบบไดนามิก โดยคมชัด อ้างถึง "กำลังการผลิตขององค์กรทุกสร้าง ขยาย หรือปรับเปลี่ยนทรัพยากรของฐาน" (Helfat et al., 2007)

สมมติฐานพื้นฐานของกรอบความสามารถแบบไดนามิกเป็นหลักที่ควรใช้ความสามารถในการปรับเปลี่ยนตำแหน่งการแข่งขันระยะสั้นที่สามารถใช้เพื่อสร้างการได้เปรียบเชิงแข่งขันเยือน เอกสารประกอบการศึกษาในแบบไดนามิกสามารถเกิดขึ้นจาก (1) (2)แนวคิดของ "งานประจำ" ในทฤษฎีวิวัฒนาการขององค์กรและมุมมองการใช้ทรัพยากรของบริษัท (เนลสัน&หนาว 1982) ทำให้สะพานระหว่างวรรณกรรมเศรษฐศาสตร์กลยุทธ์และแนวทางวิวัฒนาการกับองค์กร[4]

ข้อแตกต่างสำคัญระหว่างดูทรัพยากรพื้นฐานของมุมมองความสามารถของบริษัท และแบบไดนามิกคือ ความจริงที่ว่า หลังเน้นเพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องของความอยู่รอดการแข่งขันมากกว่าความสำเร็จของการได้เปรียบเชิงแข่งขันที่ยั่งยืน นี้จะใกล้ชิดกับความเป็นจริงธุรกิจร่วมสมัย หลังกำลังขึ้น "สูงความเร็ว" กว่ากรณีในทศวรรษก่อนหน้านี้แล้ว ลูกของบริษัทเช่นโนเกียแสดงว่าปัญหาเร่งด่วนเพิ่มเติมอยู่รอดแข่งขัน กลยุทธ์นักวิชาการลุดวิกแห่งเกรกอรีและจอน Pemberton (2011), [5] ของหายาก และมีความสำคัญดังนั้นผลศึกษาในหัวข้อ ย้ำต้องเน้นกระบวนการความสามารถแบบไดนามิกสร้างจริง มากกว่าที่สร้างเพิ่มเติมคำนิยามแบบนามธรรมของความสามารถแบบไดนามิก มันเป็นคีย์สำคัญเน้นบริบทอุตสาหกรรมต่าง ๆ เพื่อเพิ่มเติมล่วงหน้านี้เกิดขึ้นของงานวิจัย ในหลาย ๆ อุตสาหกรรม เปลี่ยนฐานทรัพยากรทั้งหมดในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงภายนอกได้เพียงไม่ ในเวลาเดียวกัน ละเว้นการเปลี่ยนแปลงภายนอกทั้งหมดไม่ได้เป็นทางเลือก ผู้จัดการอาวุโสจึงถูกบังคับให้ต่อสู้กับงานซับซ้อนของอาคารความสามารถแบบไดนามิกเพื่อแข่งขันอยู่รอดนี้การคิดค่าเสื่อมราคาค่าของฐานทรัพยากรที่พร้อมใช้งานภายในบริษัท

พยายามจัดการกับคำถามสำคัญสองทฤษฎีความสามารถแบบไดนามิก:

1 วิธีสามารถผู้จัดการอาวุโสของบริษัทประสบความสำเร็จเปลี่ยนแปลงรูปแบบของจิตที่มีอยู่ และเปลี่ยน paradigms ปรับให้รุนแรงไม่ต่อเนื่อง?

2 สุด วิธีสามารถบริษัทรักษามาตรฐานขีดจำกัดความสามารถ และให้อยู่รอดแข่งขันดังนั้น ?

เมื่อผู้จัดการอาวุโสจะเผชิญกับงานในการสร้างความสามารถแบบไดนามิก พวกเขาจำเป็นต้องพิจารณาความผันผวนที่รุนแรงบางครั้งในขีดจำกัดความสามารถในการกำหนดมาตรฐาน ทำให้ซับซ้อนมากขึ้นสำหรับบริษัทที่จะทำความเข้าใจข้อกำหนดขั้นต่ำที่ต้องอยู่ในเกมเป็นการเล่นอุตสาหกรรม จะ ความผันผวนเหล่านี้มาจากการเปลี่ยนแปลงภายนอกในสภาพแวดล้อมที่แมโครและผลรวมทรัพยากรทั้งหมดในอุตสาหกรรมทั้งหมด ตรวจสอบพารามิเตอร์ภายนอก และไม่แน่นอนมากขึ้นเหล่านี้จะช่วยให้ผู้จัดการเล่นงานภายในกระบวนการดัดแปลงฐานทรัพยากรของพวกเขา มักจะ นี้ก็ไม่ได้ เพราะเส้นทางที่แข็งแกร่งขึ้นหรือข้อจำกัดความเป็นไปได้ทางปฏิบัติที่ใช้กับอุตสาหกรรมบาง ตัวอย่าง อุตสาหกรรมบางอย่างใช้ในกระบวนการผลิตที่แน่นอน เมื่อมาถึงเทคโนโลยีใหม่ การเปลี่ยนกระบวนการผลิตสำคัญหลายแห่งจะไม่ จึงมีแนวโน้มว่า ท้องเป็นศูนย์กลางคำสั่งจัดการและระดับความสามารถ แทนที่ใช้ทรัพยากรตาม ในคำอื่น ๆ ผู้จัดการต้องให้มากสุดของวัสดุทรัพยากรที่มีอยู่ของพวกเขายัง เข้าใจกันเสื่อมอย่างต่อเนื่องของฐานทรัพยากรนี้[5]

กรอบที่ความสามารถแบบไดนามิกใหม่ [6] มุ่งเน้นความสามารถของบริษัท orchestrate และกำหนดค่า competences จากแหล่งภายนอกอย่างรวดเร็ว — ตั้งแต่ Apple, Google Android ระบบนิเวศผู้พัฒนา IBM Linux เพื่อ crowdsourced crowdfunded เปิดนวัตกรรมเช่น app มือถือ Obama08 — ในขณะที่ใช้ทรัพยากรภายในระบบ ความรู้ ชุมชนผู้ใช้ และเครือข่ายดิจิตอล สังคม และโทรศัพท์มือถือ[7] กรอบความสามารถแบบไดนามิกใหม่ถูกควบคุม โดยการเพิ่มขึ้นของเว็บ 2.0 กลยุทธ์ ใหม่ดิจิตอล ข้อมูล และเครือข่ายเศรษฐกิจ [8] และฤดูใบไม้ร่วงของธุรกรรมต้นทุนของหลายฝ่ายข่าวเฉพาะ[9] สะพานกรอบความสามารถแบบไดนามิกใหม่สำหรับการบริหารองค์กรเชิงกลยุทธ์นวัตกรรมกลยุทธ์ กลยุทธ์ดิจิตอล และกลยุทธ์ข้ามชาติ-ทดลอง innovating และ x 10 ที่รวดเร็วในขณะที่ orchestrating ความสามารถองค์กรทั่วโลกสำหรับการดำเนินการในเครือข่ายทั่วโลก และจัดสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ด้วย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระยะยาวความสามารถแบบไดนามิกเป็นครั้งแรกในกระดาษทำการใน 1989 ได้รับอิทธิพลโดยแกรี่ เมลข้ามชาติกลยุทธ์หลักด้านการวิจัยชั้นนำของบริษัท [ 2 ] และถูกอ้างถึงในคุจิโร โนนากะและกลยุทธ์นวัตกรรมของฮิโรทากะ ทาเคอุจิ ทำงานด้านการสร้างบริษัท . [ 3 ] แต่เดิมความสามารถแบบไดนามิกคือแตกต่างจากความสามารถในการดำเนินงานซึ่งเกี่ยวข้องกับการดำเนินงานในปัจจุบันขององค์กร ความสามารถแบบไดนามิกโดยคมชัดหมายถึง " ความสามารถขององค์กรในการตั้งใจสร้าง ขยาย หรือปรับปรุงฐานทรัพยากร " ( helfat et al . ,

) )สมมติฐานพื้นฐานของความสามารถและสมรรถนะหลักแบบไดนามิกที่ควรใช้เพื่อปรับเปลี่ยนตำแหน่งในการแข่งขันระยะสั้นที่สามารถใช้เพื่อสร้างความได้เปรียบในการแข่งขันในระยะยาว . วรรณกรรมทางวิชาการ ความสามารถแบบไดนามิกเติบโตออกของ ( 1 ) แนวคิดของ บริษัท และ ( 2 ) แนวความคิดของ " กิจวัตร " ในทฤษฎีขององค์กรวิวัฒนาการ ( เนลสัน &ฤดูหนาว1982 ) มันจึงมีสะพานเชื่อมระหว่างเศรษฐศาสตร์ตามกลยุทธ์และวิธีการวิวัฒนาการวรรณกรรมองค์กร [ 4 ]

ความแตกต่างหลักระหว่างแนวคิดของ บริษัท และแบบไดนามิกในมุมมองที่ว่า หลังเน้นมากขึ้นในเรื่องของการแข่งขันมากกว่าผลสัมฤทธิ์ของความได้เปรียบในการแข่งขันที่ยั่งยืนโฟกัสนี้จะปรากฏขึ้นที่จะใกล้ชิดกับความเป็นจริงทางธุรกิจร่วมสมัย หลังถูก " ความเร็วสูง " กว่าคดีในทศวรรษก่อนหน้านี้ . มรณกรรมของ บริษัท เช่น Nokia พบว่า ปัญหาเร่งด่วนคือการอยู่รอดในการแข่งขัน กลยุทธ์ นักวิชาการ เกรกอรี่ ลุดวิก และจอน เพมเบอร์ตัน ( 2011 ) [ 5 ] หนึ่งในของหายาก และดังนั้น การศึกษาเชิงประจักษ์ที่สำคัญในหัวข้อเน้นต้องมุ่งเน้นกระบวนการจริงของความสามารถในการสร้างแบบไดนามิกมากกว่าสร้างเพิ่มเติมเป็นนิยามของความสามารถแบบไดนามิก มันเป็นหลักสําคัญที่จะมุ่งเน้นไปที่อุตสาหกรรมต่างบริบทเพิ่มเติมล่วงหน้าใหม่ในพื้นที่ของการวิจัย . ในอุตสาหกรรมต่างๆ การเปลี่ยนฐานทรัพยากรทั้งหมดในการตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงภายนอกจะไม่สมจริงเพียง ใน เวลาเดียวกันไม่สนใจการเปลี่ยนแปลงภายนอกทั้งหมด ไม่ใช่ทางเลือก ผู้จัดการอาวุโสจึงบังคับให้มีส่วนร่วมกับงานที่ซับซ้อนของการสร้างความสามารถแบบไดนามิกเพื่อความสะดวกในการแข่งขันในแง่ของมูลค่าของฐานทรัพยากรณมีอยู่ภายใน บริษัท .

แบบไดนามิกในทฤษฎีความพยายามที่จะเจรจากับ 2 คำถามสำคัญ :

1ทำไมผู้บริหารระดับสูงของบริษัทที่ประสบความสําเร็จการเปลี่ยนแปลงที่มีอยู่จิตและกระบวนทัศน์เพื่อปรับให้เข้ากับการเปลี่ยนแปลงแบบไม่ต่อเนื่องที่รุนแรง ?

2 ในที่สุดแล้ว บริษัท รักษามาตรฐานในเกณฑ์จึงให้อยู่รอดและแข่งขันได้ ?

เมื่อผู้จัดการอาวุโสกำลังเผชิญหน้ากับงานของอาคาร ความสามารถแบบไดนามิกพวกเขาต้องพิจารณาบางครั้งรุนแรงของเกณฑ์ความสามารถความละเอียดมาตรฐาน ทำให้มันมากขึ้นและซับซ้อนมากขึ้นสำหรับ บริษัท ที่จะเข้าใจความต้องการขั้นต่ำที่จำเป็นที่จะอยู่ในอุตสาหกรรมเกมเป็นผู้เล่น ในการเปิด , ความผันผวนเหล่านี้ได้มาจากภายนอก การเปลี่ยนแปลงในสภาพแวดล้อมมหภาคและรวมผลรวมของทรัพยากรในอุตสาหกรรมทั้งหมดการตรวจสอบภายนอกและพารามิเตอร์เหล่านี้ไม่แน่นอนมากขึ้นก็จะช่วยให้ผู้จัดการเพื่อจัดการกระบวนการภายในของการปรับฐานทรัพยากรของตนเอง มักจะ , นี้เป็นเพียงไม่ เป็นไปได้ เพราะการพึ่งพาเส้นทางแข็งแรงหรือปฏิบัติในข้อจำกัดที่ใช้กับบางอุตสาหกรรม ตัวอย่างเช่น บางอุตสาหกรรมต้องพึ่งพากระบวนการผลิตบางอย่างเมื่อเทคโนโลยีใหม่มาถึง การเปลี่ยนแปลงกระบวนการผลิต ในช่วงเวลาสั้นๆคือไม่สมจริง จึงมีแนวโน้มว่า การเป็นศูนย์กลางรอบการปฏิบัติการจัดการและความสามารถระดับแทนที่จะใช้กับฐานทรัพยากรระดับ ในคำอื่น ๆผู้จัดการต้องการให้มากที่สุดของวัสดุทรัพยากรที่มีอยู่ของพวกเขา แต่พร้อมกันเข้าใจค่าเสื่อมราคาอย่างต่อเนื่องของฐานทรัพยากรนี้ . [ 5 ]

กรอบความสามารถแบบไดนามิกใหม่ [ 6 ] เน้นความสามารถของ บริษัท ได้อย่างรวดเร็วและเริ่มต้นใหม่จากภายนอกที่มาสมรรถภาพตั้งแต่ Apple , Google Android , IBM Linux นักพัฒนาที่จะ crowdsourced ระบบนิเวศ ,crowdfunded นวัตกรรมเปิด เช่น มือถือ obama08 ในขณะที่ใช้ประโยชน์จากทรัพยากรภายในองค์กร เช่น แพลตฟอร์ม , ความรู้ , ชุมชนผู้ใช้ดิจิตอลและเครือข่ายทางสังคมและโทรศัพท์มือถือ [ 7 ] กรอบความสามารถใหม่แบบไดนามิกจะถูกผลักดันโดยการเพิ่มขึ้นของเว็บ 2.0 กลยุทธ์ใหม่ , ดิจิตอล , ข้อมูลเครือข่ายและเศรษฐศาสตร์ [ 8 ] และการล่มสลายของต้นทุนธุรกรรม ของผู้ประพันธ์หลายผู้เชี่ยวชาญ[ 9 ] ใหม่ความสามารถแบบไดนามิกสำหรับกรอบยุทธศาสตร์นวัตกรรมสะพานองค์กรการจัดการเชิงกลยุทธ์ , กลยุทธ์ดิจิตอลและข้ามชาติกลยุทธ์การทดสอบ การสร้างสรรค์และการเรียนรู้ 10x เร็วในขณะที่เตรียมความสามารถองค์กรทั่วโลกสำหรับการดำเนินการในสภาพแวดล้อมเครือข่ายทั่วโลกและกัน